فرصت‌های شاد بودن را به حداکثر برسانید

۲۰ راهکار مؤثر برای این که خانواده‌ای شاد و صمیمی داشته باشیم_سیاه پوش

[ad_1]
نوشته و ویرایش شده توسط مجله سیاه پوش

خانواده یعنی جایی که زمان بسیاری از عمر ما در آنجا سپری می‌بشود و مقدار خوشبختی و رضایت ما از زندگی، به مقدار بسیاری به شرایط خانواده و کیفیت روابط شکل یافته در آن وابسته است. خانواده همان جایی است که تکه مهمی از سرنوشت بزرگسالان آینده‌ی اجتماع در آنجا رقم می‌خورد. امروزه، سبک زندگی مدرن، مشغله‌های زیاد و زمان‌های کم و دلایل متعدد دیگر، رُکن خانواده‌ را با چالش‌های بسیاری روبه رو ساخته است. انسان به طور طبیعی به نشاط، راحتی و لذت گرایش دارد و اگر خانواده این نیاز را برای او فراهم نکند، امکان پذیر که آن را در جاهای فرد دیگر بجوید که در نهایت به تضعیف یا فروپاشی خانواده و روابط خانوادگی منجر بشود. اما نگه داری و تحکیم نشاط و صمیمیت در خانواده نیاز به دانش و توانایی دارد. در این مقاله می‌بینیم چه کارهایی می توان انجام داد تا خانواده ای مهربان داشته باشیم. سپس هم به شما ۲۰ راه حل می‌دهیم؛ کارهایی را که با انجام دادن آنها می توانید هر یک از اعضای خانواده تان را شاد کنید!

به طور منظم باهم غذا بخورید

در قبل‌ای نه چندان دور، دور هم نشستن و باهم غذا خوردن یکی از اصول ثابت خانواده‌ها می بود. باهم غذا خوردن اهمیت، معنی و کارکرد بسیاری دارد. مهم‌تر از همه این که اعضای خانواده همدیگر را می‌بینند و باهم سخن می‌زنند و از احوال همدیگر باخبر خواهد شد. امروزه به علت حالت کار و تحصیل، احتمالا مقدور نباشد که با اعضای خانواده خود به‌زمان همه قولهای غذایی در کنار هم باشید، اما حتی‌الامکان تلاش کنید که حداقل یک وعده در روز را باهم غذا بخورید. زمان صرف غذا تلویزیون را خاموش کنید و موبایل‌ها را کنار بگذارید. هیچ زمان بچه‌ها را عادت ندهید که موقع تماشای تلویزیون غذا بخورند، وگرنه دیگر هیچ زمان آن‌ها را سر سفره اشکار نخواهید کرد. زمان قولهای غذایی فرصتی مورد قیمت برای دیدن همدیگر، سخن بگویید کردن و استراحت است، این زمان را هیچ زمان از دست ندهید.

نظریات خود را باهم در بین بگذارید

به گفتن والدین تلاش کنید که همیشه نظر اعضای خانواده را در عرصه‌های گوناگون جویا شوید. نظرخواهی از کودکان، نوجوانان و جوانان تأثیر بسیاری در عزت نفس آن‌ها خواهد داشت. برای تصمیم‌گیری در هر موردی تلاش کنید نظر تک‌تکِ افراد خانواده را سوال کنید. منظور این نیست که حتماً بر مطابق نظر آنها تصمیم بگیرید. تصمیم نهایی را خودتان، به گفتن والدین، بگیرید اما تلاش کنید نظر آنها را هم به دقت بشنوید و دلایل‌شان را بازدید کنید و اگر نظر ایشان به‌نظر سودمند می بود، در تصمیم‌گیری خود از آن منفعت گیری کنید. این کار به آنها این مطلب را می‌دهد که شما برای نظرشان احترام قائل هستید و بدین ترتیب حس با مورد قیمت بودن و عزت‌نفس را در ایشان تحکیم می‌کنید. برخی تصمیم‌گیری‌ها را بر مسئولیت‌ی فرزندان خود بگذارید. برای مثالً برای صرف شام قرار است بیرون بروید. تصمیم در رابطه این‌که در کجا غذا بخورید را به آنها واگذار کنید، اما باز هم علت‌شان را بازدید کنید.

این نوع شراکت در اظهارِنظر و تصمیم‌گیری، توانایی افراد در برقراری ربط، سخن بگویید کردن، استدلال کردن و تصمیم‌گیری را، به اختصاصی در کودکان، زیاد تحکیم می‌کند. این چنین نظرخواهی از بچه‌ها علتمی‌بشود که شناخت بیشتری از آنها اشکار و صمیمیت خود را با آنها تحکیم کنیم. از طرف دیگر، این‌کار علتیادگیری زیاد تر خودمان می‌بشود. نظر بچه‌ها در برخی موارد زیاد خلاقانه، هوشمندانه و خردمندانه است. اگر فضای راحت و بدون پیش‌قضاوت را برای اظهار‌نظر آنها فراهم کنیم، نظرهای ایشان می‌تواند زندگی خانوادگی را غنی‌تر کند و شور و حال تازه‌ای به آن ببخشد.

زمان‌های شاد بودن را به حداکثر برسانید

بهتر است که در خانه از هر فرصتی برای شاد‌ بودن منفعت گیری کنیم. می‌توان به بهانه‌های گوناگون جشن و سرور مختصری برقرار کرد. بهتر است این اندیشه را به فرزندان خود منتقل کنید که خندیدن و شاد‌بودن علت نمی‌خواهد. هیچ‌گاه نشاط را در ذهن آنها با داشتن امکانات خاص پیوند نزنید و شرطی نکنید، در‌غیرِ اینصورت آنها همیشه برای شاد بودن شرط و شروط خواهند گذاشت، برای مثالً:

فقط اگر فلان اسباب‌بازی را داشته باشم، شاد می‌شوم.

فقط اگر در فلان رشته قبول شوم، خوشحال می‌شوم.

فقط اگر فلان کار را به دست آورم، خوشحال خواهم می بود.

فقط اگر با فلان کس ازدواج کنم، خوشبخت می‌شوم.

این شرط گذاشتن برای نشاط و خوشبختی، یکی از دلایل مهم غمگینی و افسردگی تعداد بسیاری از آدم‌ها است. بعد تلاش کنید که خنده و نشاط را به عادتی روزمره تبدیل کنید و هیچ فرصتی را برای شاد بودن در کنار همدیگر از دست ندهید.


حتما بخوانید: چطور فرزندانی شاد داشته باشیم؟


شوخ‌ طبعی را تشویق کنید و به خودتان بخندید

یکی از راه‌های تشکیل نشاط و خنده در خانواده، شوخ‌طبعی است و بهترین راه رسیدن به آن، این است که به خودمان بخندیم؛ به اشتباهاتی که مرتکب شده‌ایم، به ماجراهای خنده‌داری که برای‌ ما پیش آمده است. به گفتن پدر یا مادر روی حس شوخی و طنزپردازی خود کار کنید و ببینید که به‌ چه‌طریق می‌توانید علتخنده و نشاط افراد خانواده شوید. شوخ‌طبعی تأثیری متعادل کننده در شخصیت دارد و حس صمیمیت و دوستی را به افراد خانواده منتقل می‌کند. خنده یکی از بزرگ‌ترین تفریحات انسانی و ریشه‌دار‌ترین تفاوت بین انسان‌ها و دنیای حیوانات است.

برخی افراد در گفتن لطیفه توانایی بالایی دارند اما برای خنداندن افراد خانواده ملزوم نیست که حتماً کمدین باشیم، ما همیشه می‌توانیم به خودمان بخندیم. هم‌نشینی با افراد جدی طبق معمولً آزاردهنده است. اگر بعضی اوقات بتوانید به خودتان بخندید، دیگران را هم تشویق می‌کنید که به شما بخندند. بدین ترتیب شما علتنشاط آنها می‌شوید و صمیمیت بیشتری بین افراد خانواده تشکیل می‌بشود.

بر نقاط مثبت شخصیت اعضای خانواده تمرکز کنید

خانواده بر رابطه‌ی بین اعضای آن محکم است. فرد فردِ اعضای خانواده، افرادی منحصر به‌فرد می باشند. همیشه تفاوت روحیات و خلق‌و‌خوها را در نظر داشته باشید. شما امکان پذیر از برخی خصوصیات افراد خانواده‌ی خود خوشتان نیاید و آنها هم همین‌طور. اگر قرار باشد روی موارد ناخوشایند شخصیت افراد تمرکز کنیم به شادمانی و صمیمت خانوادگی لطمه خواهیم زد. بعد همیشه روی نقاط مثبت شخصیت افراد خانواده تمرکز کنید. تحقیقات مشخص می کند که این نوع برخورد، یعنی تمرکز و دقت به رفتارهای مطلوب افراد و تائید و تشویق این موارد، بهترین روش برای افزایش و تحکیم رفتارهای مطلوب و افت و تضعیف رفتارهای نامطلوب است. به اختصاصی در رابطه کودکان، منفعت گیری از دقت و تشویق رفتارهای مطلوب و بی‌توجهی به رفتارهای نامطلوب، تأثیر تربیتیِ زیاد بالایی دارد. با تمرکز بر حرکت و خصلت‌های مطلوبِ افراد خانواده، به مرور ذهنیت مثبت‌تری نسبت به آن‌ها اشکار می‌کنیم که در رابطه‌ی ما با آنها به‌شکلِ صمیمیت و دوستیِ زیاد تر نمود اشکار می‌کند.


حتما بخوانید: ۵۰ عبارتی که باید همیشه به فرزندان خود بگویید


به زمان نیاز در کنارشان باشید

به هنگام نیاز در کنارشان باشید

هر گاه که عضوی از اعضای خانواده به شما نیاز داشت، حتماً تلاش کنید در کنارش باشید. این‌ اوقات، لحظات حساس و خاصی است و امکان دارد که دیگر زمان جبران پیش نیاید. برای مثالً اگر به جشن آخر سال کودکستان دعوت شده‌اید، حتماً در آن شرکت کنید. این احتمالا از نظر شما اتفاق مهمی نباشد اما امکان پذیر از دید کودک شما معنی بسیاری داشته باشد و احتمالا عدم وجود شما لطمه‌ی عاطفی شدیدی به او داخل کند. این را باید به شکل یک فرهنگ خانوادگی درآورد که هر زمان یکی از اعضا به وجود سایرین نیاز داشت، حتماً همه آن را در برتری برنامه‌های خود قرار دهند و همه تلاش خود را برای وجود و شراکت به‌انجام رسانند.

قدر این گونه لحظات را بدانید و شراکت در هیچ یک از شرایط مهم خانوادگی را از دست ندهید. به یاد داشته باشید که در زندگی، انجام ندادن کارهای خوب و از دست‌دادن زمان‌های مورد قیمت، مدام تأسف‌بار است. بعد تا جایی که می‌توانید تلاش کنید همیشه در این چنین مواقعی در کنار عزیزان خود وجود داشته باشید و دقت و علاقه‌ی خود را عملاً به آنها نشان دهید.

احساسات خود را به روشهای گوناگون نشان دهید

عکس العمل تعداد بسیاری از ما انسان‌ها به یک شیوه‌‌ی خاص از ابراز احساسات به‌صورت شرطی است. برای مثالً همیشه حس خود را به شکل کلامی گفتن می‌کنیم. هر فردی به نوع خاصی از مطلب‌های عاطفی عکس العمل مشخص می کند. اگر همسر یا فرزند شما از نوع افرادی باشند که به مطلب‌ لمسی عکس العمل نشان خواهند داد، ابراز احساسات کلامی شما، هر چه مقدار هم که شورانگیز باشد، تأثیر بسیاری روی آن‌ها نخواهد داشت. بعد، تلاش کنید که حس خود را به روشهای متفاوت نشان دهید.

برای ابراز احساسات در خانواده حد‌و‌مرزی قائل نشوید. خانواده باید امن‌ترین جایی باشد که اعضای آن بتوانند خود را همان‌طوری که می باشند، به‌دور از هرگونه خودسانسوری و سرکوب، نشان دهند. افراد باید یقین باشند که به علت ابراز احساسات خود، مورد قضاوت، تهدید، تنبیه یا سوءاستفاده قرار نخواهند گرفت. بعد به راه حلهای گوناگون از جمله با زبان کلامی و زبان بدن و دیگر روشها احساسات‌تان را به اعضای خانواده‌ی خود ابراز کنید. برخی از افراد می‌گویند که در صورت ابراز احساسات امکان پذیر فرد روبه رو لوس و ازخودراضی بشود. اگر شما دیگر اصول رفتاری را مراعات کنید یقین باشید که این چنین نخواهد شد و فرزند یا همسر شما بابت ابراز حس صادقانه‌‌ای که به ایشان کرده‌اید قدردان شما نیز خواهند می بود.


حتما بخوانید: ابراز احساسات؛ چطور احساسات‌مان را به درستی گفتن کنیم


به آن‌ها بگویید که دوستشان دارید

«دوستت دارم» قدرتمندترین و تأثیرگذارترین جمله‌ای است که یک نفر می‌تواند به فرد روبه رو خود بگوید. اما طبق معمولً بعد از گذشت مدتی از زندگیِ مشترک این جمله کمتر و کمتر در بین همسران شنیده می‌بشود. همان گونه که در رابطه قبلی نیز اشاره شد، شما می‌توانید این جمله را به روشهای متغیری ابراز کنید، اما همیشه از نوع کلامی آن نیز منفعت گیری کنید. یقیناً، باید این جمله را با همه وجود ابراز کنید. ما اینجا پیشنهاد نمی‌کنیم که نقش بازی کنید یا افراد خانواده‌ی خود را فریب دهید. به این علت اگر حس علاقه‌ی واقعی به همسر یا فرزند خود ندارید، به طوری که نمی‌توانید به شکل صادقانه و از صمیم قلب این جمله را به آن‌ها بگویید، باید روی خودتان کار کنید و احتمالا بهتر باشد از یک مشاور خانواده پشتیبانی بگیرید.

گفتن این جمله تأثیر زیاد بسیاری در تحکیم روابط خانوادگی دارد. با این حال، تعداد بسیاری از افراد اهمیتی به آن نمی‌دهند. برخی مردها به خصوص در سنین بالاتر، آن را کسرِ شأن خود می‌دانند. به دلایل گوناگون، تعداد بسیاری از مردم در گفتن این جمله به عزیزان خود مشکل دارند و برخی نیز آن را فراموش می‌کنند. این افراد طبق معمولً نمی‌دانند که گفتن مکرر این جمله در تحکیم روابط، صمیمیت و استحکام خانواده چه مقدار مهم است.

برای بازی‌های خانوادگی و دسته‌جمعی برنامه‌ ریزی کنید

برای بازی‌های خانوادگی و دسته‌جمعی برنامه‌ریزی کنید

بازی و تفریح خانوادگی یکی از اساسی‌ترین عوامل تحکیم نشاط و صمیمیت در خانواده است. فقط کودکان نیستند که به بازی نیاز دارند. درون هر کدام از ما کودک پنهانی وجود دارد که نیاز به تفریح، بازی‌گوشی و شیطنت دارد. به این علت، بعضی اوقات باید با همسر و فرزندان خود به بازی بپردازیم. زمان بازی تفاوت‌ها فراموش می‌بشود و طبق معمولً زخم‌های عاطفی و احساسی بهبود می‌یابد. در بازی، به کودک درون خود زمان تفریح و لذت می‌دهیم. حتی بازی‌های فکری و به ظاهر جدی نیز این کارکرد را دارند. نیچه فیلسوف شهیر آلمانی می‌گوید: «خودِ واقعیِ انسان، فقط به‌زمان بازی‌کردن نمایان می‌بشود.» بازی فرصتی است تا همه نقش‌ها و نقاب‌های تحمیلی را کنار بزنیم و خودِ خودمان باشیم، همان‌گونه که واقعاً هستیم.

در زندگی امروزی، نداشتنِ زمان و دچار بودن فقط بهانه‌ای است که زمان این نوع شراکت و لذت‌های خانوادگی را از خود و افراد خانواده کوتاه کنیم. اما با برنامه‌ریزی می‌توان حداقل یک ساعت در هفته، برای مثالً تعطیلات آخر هفته را به بازیِ خانوادگی تعلق داد. بزرگ‌ترها طبق معمولً بهانه‌های خوبی برای بازی‌نکردن دارند. اما آنها باید بر بهانه‌ها و منیّت خود تسلط کنند و با بچه‌ها و جوانان بازی کنند. باید یاد بگیریم که بعضی اوقات مجدد کودک شویم، همانند یک کودک عمل کنیم تا به خود و عزیزان‌مان، وقتی برای نشاط، لذت، رهایی و آسودگی‌خاطر هدیه کنیم.


حتما بخوانید: ۱۰ سرگرمی موثر در افت استرس


بعضی اوقات آنها را شگفت‌زده کنید

هر‌ از بعضی اوقات، موقعیت‌هایی تشکیل کنید تا اعضای خانواده‌ی خود را شگفت‌زده بکنید. با بالا رفتن سن، لذتی که از سخاوت و ابراز حس به‌دست می‌آوریم به‌مراتب زیاد تر از لذتی است که از چشم به راه ماندن و دریافت‌کردن نصیب‌مان می‌بشود. به این علت هنگامی که در موقعیتی غیرمنتظره و شگفت‌آور هدیه‌ای دریافت کنیم، شوق و لذت بسیار‌ای برای‌ ما خواهد داشت. این نوع حرکات، خانواده را به شدت باهم صمیمی و نزدیک نگاه می‌دارد. هر از چند بعضی اوقات، با این نوع اتفاقات‌هایِ خوشایندِ غیرمنتظره‌ جهتِ تشکیل شوق و شگفتی در خانواده‌ی خود شوید.

در تماس باشید

به علت سبک زندگی جدیدی که توانایی می‌کنیم، گرفتاری‌های شخصی روزافزون و زمان‌های کمترِ با هم بودن، اعضای خانواده‌ها را روزبه‌روز از همدیگر دورتر می‌کند. امکان پذیر که اعضای خانواده‌ی شما به دلایل گوناگون از هم دور باشند. در این چنین شرایطی، به روشهای گوناگون تماس و ربط خود را با آنها نگه داری کنید. به آن‌ها مطلب بفرستید، زنگ بزنید و بعضی اوقات نیز حتما به ملاقات آنها بروید. اجازه ندهید که «از دل برود هر آنکه از دیده برفت» حکایت زندگی شما بشود.

خانواده‌ی خود را تحسین کنید

خانواده‌ی خود را تحسین کنید

از خود سوال کنید که آیا برای تعریف و تحسین از خانواده‌ی خود، نیاز به زمان یا شرایط خاصی است؟ از اعضای خانواده خود چه انتظاری دارید؟ آیا به گفتن پدر و مادر از فرزندان خود بیشتر از اندازه انتظار دارید؟ آیا آنها را تحت سختی قرار داده‌اید تا به دستاوردی برسند و آیا از این راه، می‌خواهید حس غرور و رضایت کنید؟

هر قدر که سطح توقع کمتری از فرزندان خویش درمورد‌ی همسویی آنها با خواسته‌های ما وجود داشته باشد و آنان را در جهت علایق و توانمندیهای خودشان تشویق کنیم، بی‌شک نتایج بهتری حاصل خواهد شد. اگر انتظار بیشتر از حد از فرزندان خود داشته باشیم، با این کار سختی و استرس بسیاری را به آنان تحمیل کرده‌ایم. بعضی اوقات والدین بیشتر از اندازه به فرزندان خود وابسته می باشند و به‌نوعی با آنها هم‌هویت خواهد شد. این نوع وابستگی برای هر دو طرف مخرب است.

همیشه برای داشته باشید که آنان انسان‌های مستقلی می باشند و ماموریت‌ی شما فقطً «محبت، حمایتو رهاکردن» است. بعد باید آنها را همان‌طوری که می باشند بپذیریم و به جای این که به جستوجو فرصتی برای انتقاد و کشف اِشکال باشیم، از هر فرصتی برای تحسین و تمجید از خانواده‌ی خود منفعت گیری کنیم.

خلق سنت‌ها و آیین‌های خانوادگی خاص

۲۰ راهکار مؤثر برای این که خانواده‌ای شاد و صمیمی.webp

همه ما نیاز به ریشه‌هایی داریم که به ما حس تعلق خاطر و امنیت بدهد. خلق سنت‌های خاص خانوادگی – چه کوچک و چه بزرگ – می‌تواند این حس را تحکیم کند. این سنت‌ها می‌تواند شامل یک شب فیلم خانوادگی ثابت در هفته؛ یک بازی رومیزی ماهانه؛ یک دورهمی اختصاصی برای جشن گرفتن پیروزی‌های کوچک؛ یک مراسم سالانه برای کاشت درخت؛ یا حتی یک روش خاص برای گفتن “شب بخیر” باشد. این آیین‌ها، خاطرات مشترک می‌سازند و پیوندهای عاطفی را محکم‌تر می‌کنند؛ چون هر عضو می‌داند که بخشی از یک چیز منحصر به فرد و مورد قیمت است.

به فرزندان خود مسئولیت و استقلال بدهید

برای تحکیم عزت نفس و حس مورد قیمت بودن در کودکان و نوجوانان، ملزوم است به آن‌ها مسئولیت‌های مشابه با سنشان بدهید. اجازه دهید در کارهای خانه شراکت کنند؛ برای خودشان تصمیم بگیرند ( یقیناً در چارچوب‌های اشکار)؛ و عواقب تصمیماتشان را توانایی کنند. این کار به آن‌ها این مطلب را می‌دهد که اعضای مهم و تأثیرگذاری در خانواده می باشند و به رشد توانایی‌های حل قضیه و مطمعن به نفسشان پشتیبانی شایانی می‌کند.

مدیریت سالم تعارضات و اختلافات

هیچ خانواده‌ای بدون اختلاف و او گفت و گو نیست و این کاملاً طبیعی است. مهم این است که چطور با این تعارضات روبه رو شویم. به جای سرکوب کردن یا داخل شدن به نزاع‌های تخریبی، به اعضای خانواده بیاموزید که چطور احساسات خود را به روشای محترمانه و سازنده گفتن کنند. گوش دادن فعال به سخن‌های یکدیگر، تلاش برای همدلی، و یافتن راه‌حل‌های مشترک به جای اصرار بر “حق با من است”، می‌تواند حتی از دل اختلافات، فرصتی برای رشد و فهمیدن عمیق‌تر روابط بسازد.

اهمیت بخشش و رها کردن کینه‌ها

1761677233 93 ۲۰ راهکار مؤثر برای این که خانواده‌ای شاد و صمیمی

نگه داری کدورت‌ها و کینه‌ها در خانواده، همانند سمی است که کم کم روابط را از بین می‌برد. انسان‌ها نادرست می‌کنند و امکان پذیر ناخواسته به یکدیگر صدمه برسانند. در محیط خانواده، یادگیری توانایی بخشش و رها کردن دلخوری‌ها زیاد حیاتی است. این به معنی نادیده گرفتن اشتباهات نیست؛ بلکه به معنی پردازش آن‌ها، گفتگو درمورد‌ی آن‌ها و در نهایت انتخاب گذشت برای نگه داری اسایش و پیوند خانواده است. بخشش به ما پشتیبانی می‌کند تا از بار منفی قبل رها شده و به سمت آینده‌ای روشن‌تر حرکت کنیم.

تشکیل یک فضای امن برای گفتن احساسات

خانواده باید پناهگاهی امن باشد که هر کس بتواند بدون هراس از قضاوت، تمسخر یا تنبیه، احساسات واقعی خود را گفتن کند – چه نشاط، چه غم، چه خشم یا ناامیدی. به اعضای خانواده خود مطمعن دهید که احساساتشان معتبر است و شما برای فهمیدن آن‌ها تلاش می‌کنید. این فضای امن، تبدیل صداقت زیاد تر، صمیمیت عمیق‌تر و سلامت روانی بهتر برای همه می‌بشود.

به همدلی و فهمیدن متقابل اهمیت دهید

توانایی قرار دادن خود به جای فرد دیگر و تلاش برای فهمیدن دیدگاه و احساسات او، سنگ بنای هر رابطه‌ی سالمی است. در خانواده، فعالانه همدلی را تمرین کنید. هنگامی یکی از اعضا با مشکلی روبروست، تلاش کنید فقط به او گوش دهید؛ بدون این که فوراً راه‌حل اراعه دهید یا قضاوت کنید. پرسیدن “چه احساسی داری؟” و “چطور می‌توانم کمکت کنم؟” به جای “چرا این کار را کردی؟”، می‌تواند تفاوت بزرگی در حس نزدیکی تشکیل کند.

به حریم شخصی یکدیگر احترام بگذارید

همانطور که قبلاً اشاره شد، احترام به حریم شخصی هر فرد در خانواده زیاد مهم است. این به معنی داشتن فضایی برای خود، زمان برای تنهایی، و قوت انتخاب در رابطه این که چه اطلاعاتی را با چه فردی به اشتراک بگذاریم. والدین باید به اتاق، وسایل شخصی و فضای مجازی فرزندانشان احترام بگذارند و از تجسس و کنترل بی‌رویه پرهیز کنند. همینطور، فرزندان نیز باید به حریم خصوصی والدین خود احترام بگذارند. این احترام متقابل، مطمعن را افزایش داده و به هر فرد پشتیبانی می‌کند تا هویت جدا گانه خود را در بستر خانواده نگه داری کند.

 


حتما بخوانید: ۱۵ تا از بهترین فیلم های خانوادگی


👨‍👩‍👧‍👦 سوالات متداول: چطور خانواده‌ای شاد و مهربان داشته باشیم؟

❓ چه کارهایی می‌توان انجام داد تا خانواده‌ای مهربان و شاد داشته باشیم؟

داشتن خانواده‌ای مهربان و شاد الزام تلاش و تعامل مثبت همه اعضا است. از با اهمیت ترین کارهایی که می‌توان انجام داد عبارت هستند از: گوش دادن فعال، ابراز محبت کلامی و عملی، صرف زمان با کیفیت با یکدیگر، تشویق و حمایتمتقابل، احترام به تفاوت‌ها و حریم شخصی، و شراکت در فعالیت‌های مشترک. تشکیل فضای مطمعن و بخشش نیز در تحکیم مهربانی و نشاط خانواده نقش کلیدی دارد.

💖 چطور می‌توان هر یک از اعضای خانواده را شاد کرد؟ (کارهایی که اعضای خانواده را خوشحال می‌کند)

برای شاد کردن هر یک از اعضای خانواده می‌توان کارهای مختلفی انجام داد که شامل: ابراز علاقه و محبت به روشای که آن‌ها دوست دارند (کلامی، لمسی، هدیه، زمان گذرانی)، سپاس از زحماتشان، گوش دادن به سخن‌هایشان بدون قضاوت، حمایتاز علایق و اهدافشان، غافلگیر کردنشان با یک کار کوچک و دوست‌داشتنی، و تعلق دادن زمان برای فعالیت‌های مشترک لذت‌قسمت. مهم این است که نیازها و زبان عشق هر فرد را بشناسیم.

🔑 برای داشتن یک خانواده شاد، با اهمیت ترین اصل چیست؟

با اهمیت ترین اصل برای داشتن خانواده‌ای شاد، ربط مؤثر و سازنده است. این ربط شامل گوش دادن فعال، سخن بگویید کردن شفاف، حل مسالمت‌آمیز تعارضات و ابراز احساسات به روشای سالم می‌بشود. هنگامی اعضای خانواده بتوانند آزادانه و با احترام با هم سخن بگویید کنند و مشکلاتشان را حل کنند، عرصه برای نشاط و رضایت فراهم می‌بشود.

🛠️ چطور می‌توانم خانواده‌ام را شاد کنم؟ (راهکارهای عملی)

شما می‌توانید با عمل های عملی و کوچک، خانواده‌تان را شاد کنید: نظر یک فعالیت مشترک (همانند بازی، تماشای فیلم یا یک گردش مختصر)، تهیه غذای مورد علاقه آن‌ها، پشتیبانی کردن در کارهای روزمره، ارسال مطلب‌های مهر امیز، سپاس از زحماتشان، و احترام گذاشتن به نظرات و تصمیماتشان. وجود فعال و مثبت شما، بزرگترین هدیه است.

🌟 چرا مهربانی در خانواده اهمیت دارد؟

مهربانی، پایه و مبنا پیوندهای عاطفی محکم در خانواده است. یک محیط مهربان، حس امنیت، تعلق خاطر و مورد قیمت بودن را در اعضا تحکیم می‌کند. این کار به افت استرس، افزایش تاب‌آوری در برابر مشکلات، و رشد شخصیت سالم فرزندان پشتیبانی می‌کند و فضایی سرشار از اسایش و حمایتمتقابل به وجود می‌آورد.

بعضی اوقات ما آن‌چنان دچار امور کاری و مشغله‌های روزمره هستیم و در چرخه‌ی مکانیکیِ «کار – خواب – کار» دچار می‌شویم که مقصد از زندگی را فراموش می‌کنیم. برخی از افراد اهمیت زیاد بسیاری برای کار خود قائل می باشند و خود را تحت سختی بسیاری قرار خواهند داد تا به هر قیمتی به پیروزی دست‌یابند. بعضی اوقات ساعت‌ها در سر کار خود باقی می‌همانند یا زمان‌ها در سفرِ دور از خانه به سر می‌برند. این نوع زندگی در دراز زمان امکان پذیر صدمه‌ی جدی به خانواده‌ی فرد داخل کند. بعد همیشه باید مقصد از زندگی را برای داشته باشیم. اگر صاحب خانواده و فرزند هستید، به غایتِ کوششهای خود به‌طور جدی فکر کنید. هیچ‌کس در آخر عمر حسرت نمی‌خورد که چرا ساعت بیشتری را در محل کار سپری نکرده است! اما ساعت‌هایی را که می‌توانستیم در کنار خانواده‌ی خود باشیم و نبودیم، یقینا حسرت‌بار خواهند می بود. چه منفعت‌ای دارد که ثروتمندترین فرد در قبرستان باشیم. چه منفعت‌ای دارد که بهترین رئیس، تولیدکننده، مدیرعامل، کارفرما، بازیگر و غیره باشیم اما خانواده‌مان از ما متنفر باشند و همانند یک غریبه با ما حرکت کنند.

به این علت مدام برنامه‌ریزی کنید و زمان کیفی (زمان همراه با وجود سودمند و مؤثر) را در کنار افرادی باشید که دوستشان دارید و از آنان مراقبت می‌کنید. این زمان کیفی (چه در حال بازی، سخن بگویید، گوش کردن و یا فقط باهم بودن) باید نسبت به هر کار فرد دیگر در الویت قرار بگیرد. اجازه دهید خانواده‌تان بداند که این زمان بسیار گران‌بهاست و اگرچه به جستوجو پیروزی مالی، ارتقاء شغلی و یا هر دستاوردی هستید اما مقصد از همه کوششها سود رساندن به خانواده است نه رسیدن به هدفی دوردست در آینده‌ای محتمل. امکان پذیر همین فردا دیگر زنده نباشیم یا آنها زنده نباشند، بعد در زمان حال زندگی کنید. از هر لحظه‌ی بودن در کنار خانواده و عزیزان خود لذت ببرید و قدر آن را بدانید.

«قادر باشید که هر لحظه توقف کنید و گلی را که می‌شکفد، کودکی را که برای اولین بار سر پا می‌ایستد، فرزندی را که خوشحال از مدرسه باز می‌گردد و همسری را که خبر خوبی برای گفتن دارد، تحسین کنید.» ریچارد دنی

منبع:

هنر موفق بودن، ریچارد دنی، ترجمه مهدی غروی، انتشارات آزادمهر

تهیه شده برای: chetor.com

حرکت درست با شریک عاطفی چطور است؟

حق با کدام طرف است؟

جواب این چنین سوالاتی را در این مجموعه بیابید.


دسته بندی مطالب

مقالات کسب وکار

مقالات فناوری

مقالات آموزشی

مقالات سلامتی

[ad_2]

فروشگاه چطور - مجموعه صوتی یادگیری، هوش و تقویت حافظه

چطور حافظه خود را تحکیم کنیم؛ ۵ اصل مهم برای تحکیم حافظه_سیاه پوش

[ad_1]
نوشته و ویرایش شده توسط مجله سیاه پوش

آیا زیاد تر برای برای سپردن مواردی که برای‌تان اهمیت دارند، با مشکل روبه رو می‌شوید؟ آیا نام افراد را در حساس‌ترین لحظات فراموش می‌کنید؟ آیا تا بحال برای‌تان پیش آمده است که جواب سؤالی را بدانید، اما آن را به یاد نیاورید؟ موارد بالا مشکلات رایجی می باشند و تعداد بسیاری از مردم آنها را توانایی کرده‌اند. راه‌حل همه این مشکلات، تحکیم حافظه است. همراه ما باشید، در این نوشته یاد می‌گیریم چطور حافظه خود را تحکیم کنیم و به جنگ فراموشی برویم.

اهمیت حافظه، چیزی فراتر از برای سپردن اطلاعات برای امتحانات یا مسابقات سوال‌و‌جواب است. حافظه، توانایی مهمی است که می‌توانید آن را تحکیم کنید. چه بخواهید آمارهای مهمی را در طول مذاکره رو کنید، چه بخواهید در میانه سخنرانی داستانی نقل کنید و چه بخواهید با دانشی که از خط تشکیل محصولات مشتریان‌تان دارید، آنها را شگفت‌زده‌ کنید، درهرصورت به حافظه‌ای قوی نیاز دارید.

افرادی که حافظه‌ٔ خوبی دارند زیاد تر افرادی آگاه، باهوش، باصلاحیت و قابل‌ مطمعن‌اند. تکنیک‌های بسیاری وجود دارند که برای بهبودِ تواناییِ به‌خاطر سپردن اطلاعات، می‌توانید از آنها منفعت گیری کنید و در زمان و مکان مورد نیاز، اطلاعات‌تان را به‌خاطر بیاورید.

چطور حافظه خود را تحکیم کنیم

اصل اول: مواظب سلامتی خود باشید

مبنای حافظه‌ٔ خوب، ذهن و جسم سالم است. اگر از جسمی که مغزتان را تغذیه می‌کند مراقبت نکنید، نمی‌توانید انتظار داشته باشید که مغزتان به بهترین نحو عمل کند. اینها برخی از مسائل مهمی می باشند که باید به آنها دقت کنید:

این پیشنهاد‌های بنیادی برای سلامتی، به شما امکان خواهند داد توانمندیهای مغز خود را به حداکثر برسانید.

اصل دوم: از یادآور‌ها منفعت گیری کنید

یادآورها ابزارهای ساده‌ای برای تحکیم حافظه می باشند و پشتیبانی می‌کنند فهرست‌ها و ایده‌هایی را که به‌خاطر سپردن آنها آسان است، با اطلاعاتی که می‌خواهید به یاد بیاورید، مرتبط کنید. سپس با به یاد آوردن این آیتم‌های روزمره، می‌توانید آنچه را می‌خواهید، برای بسپارید.

تکنیک‌های تعداد بسیاری برای یادآوری وجود دارند:

۱. تکنیک عدد و قافیه

تکنیک عدد و قافیه به شما امکان می‌دهد تا فهرست‌های مرتب را برای بسپارید. با واژه‌ی استانداردی که با عدد هم‌قافیه است، اغاز کنید (همانند یک: پِلک، دو: لوگو، سه: مدرسه، چهار: ناهار، پنج: گنج، شش: کِش، هفت: نفت، هشت: رشت، نه: نو، ده: تَه) سپس تصویری به‌وجود بیاورید که هر یک از این اعداد را با چیزی که تلاش می‌کنید برای بسپارید، تداعی کند. برای مثال برای برای سپردن فهرستی از شاعران پارسی‌زبان سده‌ٔ هشتم با منفعت گیری از تکنیک عدد و قافیه، به روش زیر کار را اغاز کنید:

  • یک: پلک / خواجوی کرمانی: هروقت به کرمان میریم، پلک چشمم می‌پرد.
  • دو: لوگو / سلمان ساوجی: همان لوگو که برای سلمانی آقا رضا طراحی کردم.
  • سه: مدرسه / عبید زاکانی: مدرسه‌ی ابتدایی من تو خیابان زاکانی می بود.
  • چهار: ناهار / حسن کاشی: برای ناهار، کاچی بهتر از هیچی.

۲. سیستم عدد و شکل

در سیستم عدد و شکل باید تصاویری خلق کنید که با شکل هر عدد رابطه داشته باشند و سپس هم آن تصاویر را به آیتم‌های حاضر در فهرست‌تان ربط بدهید. اجازه بدهید از همان مثال منفعت گیری کنیم:

  • یک: شمشیر / خواجوی کرمانی: کرمان در قدیم شمشیربازهای بزرگی داشته است.
  • دو: تبر / سلمان ساوجی: سلمان یک تبر درجه‌یک خریده است.
  • سه: عینک / عبید زاکانی: تو خیابان زاکانی، مغازه‌ی عینک‌فروشی هست.
  • چهار: عصا / حسن کاشی: پدربزرگ عصایش را محکم به کاشی زد و آن را ناکامی.

۳. تکنیک الفبا

تکنیک الفبا برای فهرست‌هایی که زیاد تر از ۹ یا ۱۰ آیتم دارند زیاد اثرگذار است (اجرای تکنیک قبلی برای بیشتر از ۱۰ آیتم دشوار است). در این سیستم، به‌جای یافتن واژه‌ای که با عدد هم‌قافیه است، چیزهایی را که می‌خواهید برای بسپارید، به سخن خاصی از الفبا نسبت می‌دهید. این سیستم روش مؤثری برای برای سپردن فهرست مرتبی با ۳۲ آیتم است.

۴. سیستم سفر

در سیستم سفر، در ذهن‌تان سفر یا رفت‌وآمد آشنایی را مجسم می‌کنید. برای مثال امکان پذیر از دفتر کارتان به خانه بروید. چیزهایی را که می‌خواهید برای بسپارید، با هر مکان شاخصی در مسیر رفت‌و‌آمدتان مرتبط کنید. با سفری که به اندازه‌ی کافی طویل و شناخته‌شده باشد، می‌توانید چیزهای بسیاری را برای بسپارید.

۵. سیستم اتاق رومی

در سیستم اتاق رومی (روش مکانی)، از یک مکان برای تحریک حافظه منفعت گیری می‌کند. فهرست خود را با آیتم‌هایی که در اتاق یا مکان آشنایی می‌بینید، ربط بدهید. می‌توانید این ربط‌ها را با چیزهایی در آشپرخانه، دفتر کار یا فروشگاهِ آشنایی شکل بدهید.

اصل سوم: از نگاشت ذهنی منفعت گیری کنید

نقشه های ذهنی (که به آنها نقشه‌های مفهومی یا نقشه‌های حافظه نیز می‌گویند) روش مؤثری برای تشکیل ربط بین ایده‌ها و مفاهیم در مغز و سپس دیدن ارتباطات در وهله‌ی نخست است. نگاشت ذهنی یک تکنیک یادداشت برداری است و اطلاعات را به روشای ضبط می‌کند که ببینید قسمت‌های گوناگون اطلاعات، چطور در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند. حقایق بسیاری در ضرب‌المثل «شنیدن کی می بود همانند دیدن» نهفته است. نقشه‌های ذهنی تصویری ساده از اطلاعاتی را که می‌خواهید به یاد بیاورید، به‌وجود می‌آورند.

این تکنیک برای خلاصه نویسی و ترکیب اطلاعات از منبع های گوناگون زیاد سودمند است. این چنین شما را قادر می‌سازد تا درمورد‌ی مشکلات پیچیده، به‌صورت سازمان‌یافته‌ای فکر کنید و سپس یافته‌های خود را به روشای اراعه بدهید که هم جزئیات و هم کلیات را شامل بشود.

خود نقشه‌‌های ذهنی، محصول نهایی سودمندی می باشند، اما فرایند تشکیل آنها هم برای حافظه زیاد سودمند است. قرار دادن همه‌ی قسمت‌ها کنار یکدیگر و جست‌وجو برای یافتن ربط بین‌ آنها، وادارتان می‌کند آنچه را که مطالعه می‌کنید، واقعا فهمیدن کنید و شما را از نگه داری کردنِ صرف، بازمی‌دارد.

اصل چهارم: مغزتان را به چالش بکشید

ذهن همانند دیگر قسمت‌های بدن، به تمرین نیاز دارد. شما می‌توانید مغز خود را با منفعت گیری از راه حلهای گوناگون و به‌طور منظم تمرین بدهید. برای این کار، راه‌های زیر را امتحان کنید:

  • توانایی جدیدی یاد بگیرید یا سرگرمی جدیدی را اغاز کنید. فعالیت‌های جدیدی انجام بدهید تا توانایی‌های جدیدی کسب کنید. برای مثال، اگر همه روز با اعداد سروکار دارید، به کلاس‌های هنر یا عکاسی بروید و خلاقیت خود را هم پرورش بدهید.
  • به‌طور منظم از تصویرسازی منفعت گیری کنید. از آنجاکه قسمت عمده‌ٔ حافظه مربوط به تداعی و یادآوری تصویرهاست، داشتن توانایی تصویرسازی اهمیت بسیاری دارد. این توانایی را زیاد تمرین کنید.
  • معاشرت فعالانه داشته باشید. در زمان برقراری ربط با مردم، باید آگاه و هوشیار باشید. این کار به شما پشتیبانی می‌کند تا مغز خود را قوی و زنده نگه‌دارید.
  • روی چیزهای مهم تمرکز کنید. مسلما نمی‌توانید همه‌چیز را برای بسپارید، بعد یقین شوید فقط انجام کارهای مهم را به مغز خود می‌سپارید و آن را با چیزهای بی نتیجه پر نمی‌کنید. فلسفه‌ی «ورودی زباله، خروجی زباله» (یعنی هر ورودی غلط، نتیجه‌اش هم غلط است) در اینجا به‌خوبی صدق می‌کند.
  • مغز خود را با بازی‌های تحکیم کننده حافظه‌ فعال نگه‌دارید. شطرنج، جدول‌ کلمات متقاطع، سودوکو، بازی‌های سوال‌و‌جواب، جفت‌سازی و پازل‌ها را امتحان کنید. با انجام این بازی‌ها هم سرگرم می‌شوید و هم حافظه‌تان را تحکیم می‌کنید.

اصل پنجم: طبقه‌بندی کردن اطلاعات

اشکار کردن یک وسیله در یک اتاق شلوغ و نامرتب کار سختی است؛ همه ما این نوشته را به خوبی می‌دانیم. اما اگر دسته‌بندی‌های خاصی برای قرارگیری هر چیزی در نظر بگیریم آنگاه اشکار کردن یک سوزن هم کار چندان زمان‌گیری نخواهد می بود. مغز شما هم به همین ترتیب عمل می‌کند. اگر بتوانید اطلاعاتی که داخل مغزتان می‌بشود را دسته‌بندی کنید آنگاه به یاد آوردن این اطلاعات کار ساده‌تری خواهد می بود. مغز ما به طور ذاتی علاقه بیشتری به نظم و ترتیب دارد و وقتی که اطلاعات به شکل دسته‌بندی‌شده داخل آن قرار می‌گیرد پردازش، ذخیره‌سازی و بازیابی آن ساده‌تر خواهد می بود. به یک گفتن دیگر اطلاعات طبقه‌بندی‌شده معنی زیاد تر برای مغز دارند و به این ترتیب گمان بیشتری هست که مغز این اطلاعات را برای بسپارد.

یک نمونه از راه حلهای طبقه‌بندی اطلاعات

به یک نمونه از راه حلهای طبقه‌بندی اطلاعات دقت کنید: فکر کنید از شما خواسته می‌بشود که ۲۰ واژه را نگه داری کنید. نگه داری کردن این واژه‌ها بدون هیچ نظم و ترتیب خاصی علتمی‌بشود تا گمان فراموشی آن‌ها افزایش یابد. اما اگر به جای این که مستقیم آن‌ها را نگه داری کنید آن‌ها را در دسته‌های مختلفی قرار دهید نتیجه متفاوت خواهد می بود. برای مثال دسته‌بندی‌هایی همانند «میوه‌ها»، «حیوانات»، «خوراکی‌ها» و مواردی از این قبیل را در نظر بگیرید و هر کدام را داخل یکی از این دسته‌بندی‌ها قرار دهید. با این کار، مغز شما به جای این که ۲۰ واژه کاملا مجزا را نگه داری کند، تعدادی دسته‌بندی بزرگ‌تر به همراه زیرمجموعه‌های‌شان را برای می‌سپارد. انجام این کار همانند به نوعی فشرده‌سازی اطلاعات است و می‌تواند بار شناختی مغز را هم افت دهد.

بیشترین مزیت طبقه‌بندی اطلاعات به قضیه بازیابی آن مربوط است. در واقع ما تقریباً تعداد بسیاری از چیزهایی که دیده‌ایم و شنیده‌ایم را در خاطر داریم اما نمی‌توانیم آن‌ها را به یاد بیاوریم. در این بین طبقه‌بندی به ما پشتیبانی می‌کند تا همانند یک کتاب‌خانه سازمان‌یافته، سریع تر در حافظه‌مان جستجو کنیم.

فراموش‌کاری چه تاثیراتی روی زندگی ما می‌گذارد؟

اکنون که یاد گرفتیم چطور حافظه خود را تحکیم کنیم، ملزوم است که چیزهایی در رابطه اثرات مخربی که فراموش‌کاری می‌تواند روی زندگی ما داشته باشد نیز آشنا شویم. به طور کلی فراموش کردن چیزهای گوناگون یکی از قسمت‌های طبیعی ذهن ماست. در واقع در تعداد بسیاری از موارد فراموش کردن همانند موهبتی است که ذهن ما را از اطلاعات بی‌اهمیت و بی‌کاربرد خالی می‌کند. اما اگر اطلاعات مهم و حیاتی را هم فراموش می‌کنید این گمان وجود دارد که تاثیراتی منفی روی زندگی شما بگذارد. در ادامه به تعدادی از اثرات منفی فراموش‌کاری اشاره می‌کنیم:

افت منفعت‌وری

اگر کارمند جایی هستید، دانشجو یا دانش‌آموزید یا این که کسب‌وکار خودتان را دارید، پیروزی شما تا حد بسیاری وابسته به حافظه شما است. فراموش کردن جلسات کاری، مهلت‌های مهم درسی و مواردی از این قبیل احتمالا ساده و پیش‌پا‌افتاده به نظر برسند اما می‌توانند کل زندگی شما را تحت‌الشعاع قرار دهند.

ابراز مشکل در روابط اجتماعی

برای این که بتوانید ارتباطات قبل خود را نگه داری کنید یا ارتباطات تازه بسازید، نیاز به حافظه و ذهن فعالی دارید. شکل دادن یک مکالمه و گرم گرفتن تا حد بسیاری وابسته به چیزهایی است که فی‌البداهه می‌گویید. برای نگه داری ارتباطات نیاز است که اتفاقات، رویدادها، نام اشخاص و مواردی از این قبیل را در زمان زمان کوتاهی به یاد آورید و اگر برای اشکار کردن یک کلمه بخواهید یک دقیقه فکر کنید آنگاه کل دوره‌همی‌تان را باید به سکوت بگذرانید. از همین روی از اهمیت حافظه در روابط اجتماعی غافل نشوید.

تشکیل حس اضطراب

از دیگر تاثیرات منفی که حافظه ضعیف می‌تواند بر روح و روان ما داشته باشد، تشکیل حس اضطراب است. این حس که در فلان گفتگپ کلمه اشتباهی را گفتن خواهید کرد می‌تواند علتبشود که دیگر در جمع‌های گوناگون وجود اشکار نکنید و این اتفاق در نهایت به افزایش اضطراب شما می‌انجامد.

یک نادرست رایج که تبدیل تضعیف حافظه می‌بشود

این روزها چندوظیفگی یا انجام چند کار در یک زمان تحسین می‌بشود و تعداد بسیاری از افراد دوست دارند که این ویژگی را در خودشان نهادینه کنند. از جواب به مطلب‌های متنی گرفته تا گوش دادن به موسیقی و با تلفن سخن بگویید کردن و حتی نوشتن چیزهایی روی کاغذ! اما مسئله مهمی که وجود دارد این است که احتمالا به نظر برسد که چندوظیفگی شدت انجام کار شما را افزایش داده اما می‌تواند صدمه‌های جدی به مغز داخل کرده و علتتضعیف حافظه بشود.

یادتان باشد که مغز ما ساختار چندوظیفه‌ای ندارد. اینطور به نظر می‌رسد که مغز ما می‌تواند به طور موازی روی موضوعات گوناگون کار کند. اما حقیقت این است که مغز ما در بازه‌های وقتی زیاد زیاد مختصر بین چند فعالیت جابجا می‌بشود تا بتواند به همه آن‌ها رسیدگی کند. این جابجایی‌های مکرر علتمی‌بشود تا به مرور زمان با مشکلاتی همانند افت دقت، افت تمرکز، کم شدن حافظه و مواردی از این قبیل روبرو شویم.

چند وظیفگی و تضعیف حافظه فعال مغز

ما برای انجام کارهای روزمره‌مان نیاز به حافظه فعال داریم. حافظه فعال بخشی است که برای نگه‌داری اطلاعات در زمان حال از آن منفعت گیری می‌کنیم. در صورتی که چند وظیفگی به روتین زندگی شما تبدیل بشود، این قسمت از حافظه دچار اضافه بار شده و اطلاعات را به درستی ثبت، ضبط و بازیابی نخواهد کرد. همین نوشته در نهایت علتتضعیف حافظه و افزایش فراموشی می‌بشود. از سویی دیگر تضعیف حافظه فعال جهت می‌بشود تا تمرکز روی جزئیات و منفعت‌وری نیز افت یابد.

چند وظیفگی و از بین رفتن توانایی یادگیری

برای این که بتوانید چیزهای گوناگون را یاد بگیرید، مغز شما باید اطلاعات را از حافظه مختصر‌زمان به حافظه بلند‌زمان انتقال دهد. در صورتی که در میانه یادگیری به موضوعات مختلفی فکر کنید یا کارهای فرد دیگر انجام دهید آنگاه فرایند انتقال این اطلاعات به حافظه بلند‌زمان با اختلال روبه رو شده و به این ترتیب ساعت‌ها مطالعه عملاً تبدیل به هیچ می‌بشود و بعد از زمان کوتاهی هیچ چیزی را برای نمی‌آورید.

چند وظیفگی و افزایش استرس

در نهایت ملزوم است به این نوشته هم اشاره کنیم که چند وظیفگی علاوه بر تضعیف حافظه به افزایش سطح کورتیزول یا همان هورمون استرس نیز پشتیبانی خواهد کرد. این افزایش استرس در طویل مدت به ساختارهای مربوط به حافظه مغز همانند هیپوکا صدمه داخل کرده و کارکرد آن را با مشکل روبه رو می‌کند.

سخن آخر

اگرچه تحکیم حافظه‌ مهم است، اما برای سپردن چیزهای غیرضروری (همانند وظایفی که باید انجام بدهید و چیزهایی که باید بخرید) کار سختی است. به‌علاوه، چون این موارد از حافظه‌ٔ مختصر‌زمان منفعت گیری می‌کنند، می‌توانند توانایی شما را برای تمرکز روی چیزهای دیگر، از بین ببرند. احتمالا هم جهت استرس بشوند، چرا که مدام تقلا می‌کنید همه کارهایی را که باید انجام بدهید، برای بسپارید.

شما می‌توانید همه‌ٔ اینها را در فهرست کارهایی که باید انجام دهید بنویسید تا دیگر ناچار نباشید همه‌چیز را برای بسپارید و اگر حافظه‌تان پشتیبانی نکرد، می‌دانید کجا به جستوجو اطلاعات مورد نیاز بگردید.


تکنیک‌هایی برای به‌خاطر سپردن اطلاعات و بازیابی آنها در زمان مناسب




دسته بندی مطالب

مقالات کسب وکار

مقالات فناوری

مقالات آموزشی

مقالات سلامتی

[ad_2]

میزان استرس نرمال چقدر است؟ + جدول میزان استرس و محاسبه عدد اضطراب

مقدار استرس نرمال چه مقدار است؟ + جدول مقدار استرس و محاسبه عدد اضطراب_سیاه پوش

[ad_1]
نوشته و ویرایش شده توسط مجله سیاه پوش

مردم برای توضیح حالت‌شان در حالت‌های مختلفی از واژه‌ی «استرس» منفعت گیری می‌کنند. از زنگ خوردن تلفن همراه وقتی که مشغول سخن بگویید با خط فرد دیگر می باشند گرفته، تا احساسی که در دوره‌های سختی کاری زیاد اشکار می‌کنند یا فوت یکی از عزیزان‌شان. اما آیا این‌ها واقعا استرس است؟ مقدار استرس نرمال چه مقدار است؟ در این مقاله ضمن جواب به این سوال جدول مقدار استرس را بازدید می‌کنیم و می‌بینیم که محاسبه عدد اضطراب امکان پذیر یا نه؟

استرس چیست؟

سازمان جهانی بهداشت استرس را این‌گونه تعریف می‌کند:

استرس را می‌توان حالتی از نگرانی یا تنش ذهنی دانست که در تاثییر موقعیتی دشوار تشکیل می‌بشود. استرس یک عکس العمل طبیعی در انسان است که ما را وادار می‌کند با چالش‌ها و تهدیدهای زندگی مواجه شویم. همه افراد در طول زندگی خود تا حدی استرس را توانایی می‌کنند، اما نحوه‌ی عکس العمل ما به آن، تأثیر بسیاری بر سلامت و کیفیت زندگی‌مان دارد.

به گفتن ساده‌تر استرس عکس العمل طبیعی بدن به فشارهای بیرونی و درونی است که می‌تواند ناشی از شرایط مختلفی همانند کار، روابط شخصی، مسائل مالی یا حتی تغییرات محیطی باشد. در واقع، استرس جواب بدن به چالش‌ها و تهدیدهای واقعی یا ذهنی است.

توانایی ما برای کنار آمدن با نیاز‌هایمان عاملی کلیدی در توانایی‌ی استرس است. برای مثال اغاز یک کار تازه می‌تواند یک توانایی‌ی زیاد شوق انگیز باشد، به شرط این که همه چیز در زندگی شما پایدار و مثبت باشد. اما اگر شما یک کار تازه را درست وقتی اغاز کنید که به یک خانه‌ی تازه رفته‌اید، یا وقتی که همسر شما بیمار است، یا وقتی که با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می‌کنید، امکان پذیر کنار آمدن با این شرایط برای شما زیاد دشوار باشد.

مقدار استرس نرمال چه مقدار است؟

سوال تعداد بسیاری این است: مقدار استرس نرمال چه مقدار است؟ جواب به این سوال ساده و دشوار است. سطح استرس «نرمال» از فردی به فرد دیگر متفاوت است و هیچ استاندارد قطعی جهانی برای آن وجود ندارد. با این حال، برخی مقایس‌ها برای فهمیدن مقدار استرس نرمال وجود دارد.

برای امکان فهمیدن مقدار استرس زیاد تر آن را در مقیاس ۱ تا ۱۰ اندازه‌گیری می‌کنند. در این درجه بندی ۱ حداقل و ۱۰ حداکثر استرس است. مطالعاتی، همانند مطالعات انجام شده توسط انجمن روانشناسی آمریکا، سطوح استرس متوسط را در نزدیک به محدوده۴ تا ۵ در این مقیاس برسی کرده است. با این همه باید بدانید فهمیدن افراد از نرمال متفاوت است.

یک ابزار دیگر منفعت گیری از مقیاس استرس هلمز و راهه (SRRS) است. مقیاس رتبه‌ی تعدیل یافته‌ی اجتماعی (SRRS) که زیاد تر با مقیاس استرس هلمز و راهه شناخته می‌بشود، دقیقا برای این کار ساخته شده است. این ابزار به ما پشتیبانی می‌کند تا مقدار استرسی را که تحمل می‌کنیم، اندازه بگیریم و به این فکر کنیم که برای کنترل آن چه کاری باید انجام دهیم.

در ادامه نگاهی داریم به مقیاس استرس هلمز و راهه و توضیح می‌دهیم که شما چطور می‌توانید از آن برای مدیریت استرس در زندگی‌تان منفعت گیری کنید.

مقیاس استرس هلمز و راهه

در سال ۱۹۶۷ دو روانپزشک به نام‌های توماس هلمز (Thomas Holmes) و ریچارد راهه (Richard Rahe) تصمیم گرفتند به مطالعه‌ی این نوشته بپردازند که آیا استرس می‌تواند تبدیل بیماری بشود. آنها بیشتر از ۵۰۰۰ بیمار را بازدید کردند و از آنها پرسیدند که آیا هیچ یک از ۴۳ اتفاق زیر را در ۲ سال تازه توانایی کرده‌اند.

هر اتفاق یک واحد تحول در زندگی (LUC) نامیده می‌بشود و وزن متغیری در تشکیل استرس دارد. هرچه بیمار اتفاقات بیشتری اضافه کند، امتیاز بیشتری دریافت می‌کند. هرچه امتیاز زیاد تر باشد و اتفاقات وزن بیشتری داشته باشند، گمان این که فرد بیمار شده باشد زیاد تر است.

مقیاس استرس (جدول مقدار استرس)

به فهرست و جدول مقدار استرس زیر نگاه کنید. این فهرست مربوط به اتفاقات یک سال تازه زندگی شما است. برای اندازه‌گیری مقدار استرس‌تان، امتیازهای هریک از این اتفاقات را که در سال تازه برای شما رخ داده است با یکدیگر جمع کنید.

تفسیر امتیاز جدول مقدار استرس هلمز و راهه

۱۱-۱۵۰: گمان زیاد کم یا متوسطی وجود دارد که در آینده‌ی نزدیک به علت استرس، بیمار شوید.

۱۵۰-۲۹۹: گمان متوسط یا بسیاری وجود دارد که در آینده‌ی نزدیک به علت استرس، بیمار شوید.

۳۰۰-۶۰۰: گمان زیاد یا زیاد بسیاری وجود دارد که در آینده‌ی نزدیک به علت استرس، بیمار شوید.

کاری که در روبه رو با استرس بالا می‌توانید انجام دهید

اگر در حالت خطر متوسط یا بالا هستید، در این صورت اولین کاری که باید بکنید این است که از مشکلاتهای آینده‌ی زندگی‌تان جلو‌گیری کنید.

اگر چه گفتن این سخن ساده‌ است و نمی‌توان به راحتی به آن عمل کرد، اما برای مثال می‌توانید از عوض کردن خانه صرف نظر کنید و آن را به تأخیر بیندازید یا به زمان مناسب‌تری موکول کنید. این چنین می‌توانید برای به حداقل رساندن تعارض با دیگران نحوه روبه رو و حل تعارض در سازمان را بیاموزید. می‌توانید به سمت ماموریت‌ای تازه نروید یا به یک پروژه‌ی تازه مطالعاتی نپیوندید، این چنین می‌توانید کارها را ساده کنید و از خودتان مراقبت کنید.

مسئله‌ی ۱

برخی دانشمندان اعتقاد دارند مقیاس استرس هلمز و راهه در برخی حوزه‌ها ضعیف است. برای مثال برخی اعتقاد دارند گروه‌های فرهنگی گوناگون به اتفاقات زندگی‌شان به روشهای متغیری عکس العمل نشان خواهند داد. مطالعه‌ای امتیاز آمریکایی‌ها را با امتیاز مالزیایی‌ها قیاس کرده است. دلنشین دقت است که مالزیایی‌ها در قیاس با آمریکایی‌ها رویکرد متغیری به قانون شکنی یا روابط دارند. معنی این سخن این است که با وجود امتیاز‌های شبیه، آنها مقدار استرس متغیری را توانایی می‌کنند. به همین علت اگر به مقدار استرس زندگی خودتان امتیاز می‌دهید تفاوت‌های فرهنگی را در نظر بگیرد.

مسئله‌ی ۲

اگرچه دانستن درمورد‌ی این ایده می‌تواند به شما پشتیبانی بکند که کاری انجام بدهید، اما زیاد روی آن حساب نکنید و اجازه ندهید نتیجه‌ی این مقیاس روی شما تأثیر منفی بگذارد. تلاش کنید مثبت اندیش باشید و از اینگونه رفتارها جلوگیری کنید.

عدد اضطراب چیست؟

1742798990 8 مقدار استرس نرمال چه مقدار است؟ جدول مقدار استرس

عدد اضطراب اصطلاحی علمی رایج نیست، اما می‌تواند به نمره‌ای اشاره داشته باشد که از طریق آزمون‌های اضطراب به دست می‌آید. این عدد مقدار اضطراب فرد را اشکار کرده و در دسته‌بندی‌های گوناگون قرار می‌گیرد. در ادامه چند روش مهم برای محاسبه این عدد در تست‌های استاندارد روانشناسی توضیح می‌دهم.

مقیاس اضطراب بک (BAI – Beck Anxiety Inventory)

شامل ۲۱ سوال درمورد‌ی نشانه‌های اضطراب (همانند نگرانی، ضربان قلب تند، حس وحشت و …)
امتیاز نهایی بین ۰ تا ۶۳ است:

  • ۰-۷: اضطراب حداقل

  • ۸-۱۵: اضطراب خفیف

  • ۱۶-۲۵: اضطراب متوسط

  • ۲۶-۶۳: اضطراب شدید

مقیاس اضطراب همیلتون (HAM-A – Hamilton Anxiety Rating Scale)

شامل ۱۴ سوال درمورد‌ی علائم اضطراب جسمی و روانی
امتیاز نهایی بین ۰ تا ۵۶ است:

  • ۰-۱۷: اضطراب کم

  • ۱۸-۲۴: اضطراب متوسط

  • ۲۵-۳۰: اضطراب شدید

مقیاس اضطراب بیمارستانی (HADS – Hospital Anxiety and Depression Scale)

مخصوص بیماران پزشکی برای سنجش اضطراب و افسردگی
امتیاز بالای ۱۱ نشان‌دهنده اضطراب بالاست.

راه حلهای اندازه گیری استرس

1742798990 323 مقدار استرس نرمال چه مقدار است؟ جدول مقدار استرس

به جز جدول مقیاس استرس هلمز و راهه چند روش برای اندازه گیری استرس وجود داد.

۱. اندازه‌گیری استرس از طریق تست‌های روانشناختی

این راه حلها از پرسشنامه‌ها و مقیاس‌های استاندارد برای برسی سطح استرس منفعت گیری می‌کنند. اندازه‌گیری مقدار استرس نرمال در هر کدام از این راه حلهای متفاوت است.

مقیاس استرس فهمیدن‌شده (PSS – Perceived Stress Scale)

  • یک تست ۱۰ یا ۱۴ سؤالی که مقدار استرس فرد را در ماه قبل برسی می‌کند.

  • نمره نهایی بین ۰ تا ۴۰ است؛ هرچه زیاد تر باشد، استرس فرد بالاتر است.

مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21)

  • شامل ۲۱ سوال است که سه عامل استرس، اضطراب و افسردگی را می‌سنجد.

  • نمره بالا نشان‌دهنده سطح بالای استرس است.

مقیاس استرس شغلی (Job Stress Scale)

۲. اندازه‌گیری استرس از طریق شاخص‌های بیولوژیکی (فیزیولوژیکی)

استرس می‌تواند تغییرات فیزیولوژیکی در بدن تشکیل کند که قابل اندازه‌گیری می باشند.

اندازه‌گیری سطح کورتیزول

  • کورتیزول هورمون مهم استرس است و از طریق خون، بزاق یا ادرار اندازه‌گیری می‌بشود.

  • افزایش غیرطبیعی آن نشان‌دهنده استرس مزمن است.

ضربان قلب و تغییرپذیری آن (HRV – Heart Rate Variability)

  • استرس زیاد علتکاهش تنوع در ضربان قلب می‌بشود.

  • اندازه‌گیری HRV می‌تواند نشانه‌ای از مقدار استرس باشد.

سختی خون

  • استرس مداوم می‌تواند سختی خون را افزایش دهد.

رسانایی پوست (GSR – Galvanic Skin Response)

زمان استرس، تعریق پوست افزایش می‌یابد و این تحول با سنسورهای مخصوص قابل اندازه‌گیری است.

۳. اندازه‌گیری استرس با ابزارهای دیجیتال و فناوری‌های نوین

ساعت‌های هوشمند (همانند Apple Watch، Fitbit، Garmin و …)‌

اپلیکیشن‌های افت استرس

۴. اندازه‌گیری استرس از طریق تست‌های شناختی و رفتاری

تست Stroop (استروپ)

تست‌های عملکردی همانند TMT (Trail Making Test)

هشدار: اگر استرس دارید از متخصص پشتیبانی بگیرید

استرس می‌تواند مشکلات جدی سلامتی تشکیل کند و در موارد زیاد شدید می‌تواند علتمرگ بشود. اگر‌چه نشان داده شده است که این تکنیک‌های افت استرس می‌توانند تاثییر مثبتی داشته باشند، اما فقط برای راهنمایی می باشند.

اگر دلواپس بیماری‌های ناشی از استرس زیاد هستید یا اگر استرس جهت شده است که برای زمان طویل غمگین باشید، باید از پیشنهاد‌های متخصصان سلامت منفعت گیری کنید. این چنین باید پیش از هرگونه تحول جدی در رژیم غذایی یا سطح کارکرد با یک متخصص سلامت مشورت کنید.

 


فروشگاه چطور - مجموعه صوتی چطور می‌توانیم شادتر زندگی کنیم؟


فرمول نشاط و مثبت‌اندیشی را یاد بگیرید و با افسردگی خداحافظی کنید




دسته بندی مطالب

مقالات کسب وکار

مقالات فناوری

مقالات آموزشی

مقالات سلامتی

[ad_2]