دسته: سلامتی

ترس یکی از احساسات غریزی تمام انسان‌هاست که همه با دید منفی به آن می‌نگرند و به‌دنبال فرار از ترس‌اند. در این مقاله، می‌خواهیم دیدگاه جدیدی به ترس را ارائه دهیم تا شاید به استفاده از این حس ترغیب شوید یا شاید هم رویه کنونی خود را تغییر بدهید. نمی‌توان از تأثیر ترس روی زندگی و تصمیم‌های ما چشم‌پوشی کرد، پس فرار از ترس فایده‌ای ندارد. بهترین راه این است که با ترس کنار بیایید، آن را بشناسید، مهارش کنید و فرصتی ویژه بسازید. در ادامه، درباره مقوله‌ای به‌نام انگیزه مبتنی بر ترس صحبت خواهیم کرد. با ما همراه باشید.

انگیزه مبتنی بر ترس چیست؟

ترس سیستم هشدار بدن ماست. هنگامی که در معرض تهدید جانی یا روانی قرار می‌گیریم، بدن ما واکنش ستیز یا گریز (fight-or-flight) را فعال می‌کند و این‌گونه به ما هشدار می‌دهد. علائم فیزیکی واکنش ستیز یا گریز ممکن است شامل موارد زیر باشند:

اگر موقعیتی چنین احساسات ناخوشایندی را به ما القا کند، سعی می‌کنیم از آن دوری کنیم. انگیزه مبتنی بر ترس نیز چنین رویه‌ای دارد؛ ترس از نتیجه انجام‌ندادن کاری شما را به انجام آن وامی‌دارد. مثلا ممکن است بگویید: «اگه ترفیع شغلی نگیرم، به‌چشم بقیه بازنده به نظر می‌آم. پس بهتره کل شب رو بیدار بمونم و این پروژه رو انجام بدم.»

در این مثال، شما می‌ترسید که به‌چشم دیگران بازنده به نظر برسید. این ترس منجر به انگیزه بیشتر شما برای کارکردن می‌شود. در ادامه بررسی می‌کنیم که آیا این نوع انگیزه گرفتن مفید است یا خیر.

آیا به استفاده از انگیزه مبتنی بر ترس ادامه دهیم؟

ترس احساس ناخوشایندی است که همه ما سعی می‌کنیم از آن دوری کنیم. با وجود این، این احساس بخشی جدانشدنی از زندگی ماست. بسیاری از ما ترس‌های یکسانی داریم؛ ترس از شکست، ترس از بیماری، ترس ازدست‌دادن عزیزانمان، ترس از اخراج. باید حواسمان باشد که نگذاریم این احساس ناخوشایند همراه همیشگی ما شود. در واقع باید فقط موقتی و بااحتیاط ترس را به محرکی برای خود تبدیل کنیم. اگر با ترس و قدرت آن آشنا باشیم، خیلی بهتر می‌توانیم آن را مهار کنیم و نگذاریم که اختیار ذهن و رفتار ما را در دست بگیرد. استفاده کوتاه‌مدت از انگیزه مبتنی بر ترس فوایدی دارد و استفاده طولانی‌مدت از آن عواقب سختی در پی خواهد داشت.

فواید استفاده کوتاه‌مدت از انگیزه مبتنی بر ترس

ترس از گذشتن زمان تحویل پروژه، ارائه ضعیف در جلسه‌ای حساس و دیررسیدن سر قرار مهم نمونه‌های انگیزه مبتنی بر ترس موقت‌اند که منجر به عملکرد بهتر ما می‌شوند. استفاده از ترس به‌عنوان محرک به مدتی کوتاه مشکلی برایتان ایجاد نمی‌کند، بلکه ممکن است مفید هم باشد. در ادامه برخی از فواید انگیزه مبتنی بر ترس موقت را بررسی می‌کنیم.

۱. تأثیر روی حواس

بدن در مواجهه با خطر، واکنش ستیز یا گریز می‌دهد و این مسئله روی حواس بدن و عملکرد آن اثر می‌گذارد. هنگام این واکنش، مقدار آدرنالین در بدنتان زیاد می‌شود، فشار خونتان افزایش می‌یابد و حافظه‌تان بهتر می‌شود. واکنش ستیز یا گریز برای خطرهای فیزیکی واقعی بسیار حیاتی و کارآمد است، اما هنگام تهدیدهای کوچک بهتر است آن را مهار کنید. اگر بدن شما ناگهان واکنش نشان داد، کمی صبر کنید و بکوشید تهدید واقعی را بیابید. در این صورت با تمرین ذهن‌آگاهی می‌توانید بر وضعیت احساسی و جسمی خود تسلط پیدا کنید.

۲. افزایش پشتکار

هنگامی که از انگیزه مبتنی بر ترس استفاده می‌کنید، با ترس‌های خود روبه‌رو می‌شوید. با شناخت و بررسی ترس‌هایتان شناخت بهتری از خود پیدا می‌کنید و متوجه می‌شوید که می‌توانید اعتمادبه‌نفس خود را افزایش دهید. خلق ذهنیت تاب‌آوری مهارتی حیاتی در زندگی حرفه‌ای و شخصی ماست. مثلا ترس از تغییر ناگهانی واکنش طبیعی بدن ماست، اما با ذهنیت درست می‌توانیم این تغییرات ترسناک را به فرصتی خوب تبدیل کنیم. وقتی می‌فهمید که قدرت مقابله با ترس‌هایتان را دارید، بهتر با دیگر چالش‌های زندگی خود کنار می‌آیید.

ضررهای استفاده بلندمدت از انگیزه مبتنی بر ترس

اگر انگیزه مبتنی بر ترس بیش‌ازحد شود، عواقب خوبی در انتظار ما نخواهد بود؛ ترس به‌راحتی به عضوی جدانشدنی از انسان تبدیل می‌شود و آن‌وقت رهایی از آن انرژی زیادی می‌طلبد. مثلا فرض کنید به مهمانی بزرگی دعوت می‌شوید. برای اینکه بهتر به نظر بیایید، ممکن است انگیزه بگیرید که به باشگاه بروید، اما در پس ذهن شما چه می‌گذرد؟ احتمالا با خود می‌گویید عده‌ای در مهمانی قرار است شما و اندامتان را مسخره کنند. این مثال گوشه‌ای از افکاری منفی است که شاید به شما انگیزه کاری مفید بدهند، ولی در واقع آسیب‌زننده‌اند.

۱. عادت به تفکر منفی

استفاده مداوم از ترس به‌عنوان محرک ممکن است باعث انتقاد از خود و کاهش اعتمادبه‌نفس شود. در چنین حالتی شما مدام ترس و اضطراب اتفاقات آینده را خواهید داشت. هنگامی که از انگیزه مبتنی بر ترس استفاده می‌کنید، به بُعد منفی مسائل توجه می‌کنید و دائما سناریویی بد در ذهن خود می‌سازید. بنابراین دید شما محدود می‌شود و تمرکزتان به فکر منفی معطوف می‌شود. همان‌ طور که پیش از این مثال زدیم، اینکه فکر کنید قرار است در مهمانی به شما بخندند، خود تفکری منفی است که تمام توجه و تمرکز شما را به خود جلب می‌کند.

۲. افزایش هورمون استرس

همان‌ طور که گفتیم، بدن ما در مواجهه با خطرها به واکنش ستیز یا گریز روی می‌آورد. بخشی از این واکنش منجر به ترشح کورتیزول یا همان هورمون استرس می‌شود. در واقع کورتیزول باعث افزایش ضربان قلب و تندشدن نفس‌هایمان می‌شود. ترشح کورتیزول واکنش زیستی مهمی در مواجهه با خطرهای موقت است، اما اگر این واکنش به امری طولانی‌مدت تبدیل شود به آسیب‌های جسمی و روانی منجر خواهد شد.

۳. کاهش بهره‌وری

بدن ما توانایی تمیز ترس‌های ناشی از خطرهای جانی از دیگر ترس‌ها را ندارد. مثلا بدن ما در مواجهه با موجودی خطرناک همچون مار و ترس از عملکرد ضعیف در محیط کار واکنش مشابهی نشان می‌دهد. هنگامی که بیش‌ازحد به انگیزه مبتنی بر ترس تکیه کنیم، عادت می‌کنیم از موقعیت‌هایی که باعث احساس ناخوشایند می‌شوند، دور شویم. مثلا شاید ایده بزرگی در ذهن دارید که خیلی معمول نیست، اما از بازگوکردن آن اجتناب می‌کنید.

چطور از ترس به نفع خودمان استفاده کنیم؟

ترس از زندگی هیچ انسانی پاک نمی‌شود، پس چه خوب است که راه مهار آن را یاد بگیریم. به‌جای اینکه اجازه دهیم ترس بر ما غلبه کند، باید راه تشخیص ترس مثبت و منفی را یاد بگیریم. ترس مفید و کوتاه‌مدت به ما انگیزه حرکت می‌دهد، ولی ترس منفی و بد ما را زمین می‌زند و منجر به تصمیم‌گیری‌های غلط می‌شود.

جایگزین انگیزه مبتنی بر ترس

دوباره مثال دعوت به مهمانی را در نظر بگیرید. انگیزه مبتنی بر ترس یعنی شما از اینکه دیگران به شما بخندند انگیزه می‌گیرید که در باشگاه نام‌نویسی کنید و ظاهر ایدئالتان را بسازید. در این حالت، هدف شما ساختن ظاهر ایدئال است که به‌خودی‌خود هدف بدی نیست، اما باید نحوه انگیزه‌گرفتن خود را تغییر دهید. می‌توانید به‌جای انگیزه مبتنی بر ترس، از انگیزه مبتنی بر عشق و احساس استفاده کنید. در ادامه سؤال‌هایی ارائه کرده‌ایم که می‌توانید برای انگیزه‌گرفتن بر پایه عشق و احساس از آنها استفاده کنید.

۱. به دیگران چه می‌گویم؟

معمولا با دیگران با مهربانی بیشتری رفتار می‌کنید تا خودتان. مثلا شما به دوست خود نمی‌گویید «بهتره به خودت گرسنگی بدی و هفته‌ای ۵ بار بری باشگاه تا بهتر به نظر برسی.»، بلکه احتمالا می‌گویید «خوشحالم قراره با هم بریم مهمونی. نمی‌تونم تا مهمونی صبر کنم که خوش بگذرونیم.»

با خود همان‌ طور حرف بزنید که با دوستان و عزیزان خود حرف می‌زنید.

۲. در مسیر رسیدن به هدف، چه چیزی جذبم می‌کند؟

احتمالا زیاد شنیده‌اید که تنها هدف مهم نیست، بلکه مسیر رسیدن به هدف نیز به همان اندازه اهمیت دارد. کنجکاوی مسیر رسیدن به اهداف را جذاب‌تر می‌کند. شاید همیشه شناکردن برایتان جالب بوده است، اما سراغ آن نرفته‌اید. حال اگر هدف شما داشتن اندام ایدئال است، با وقت‌گذاشتن برای شنا هم چیز جدیدی یاد گرفته‌اید و هم به هدفتان نزدیک‌تر شده‌اید.

۳. چطور مسیر خوبی برای رسیدن به هدف پیدا کنم؟

در مثال دعوت به مهمانی، شاید اولین چیزی که برای رسیدن به اندام ایدئال به ذهنتان برسد نام‌نویسی در باشگاه باشد که علاقه چندانی هم به آن ندارید. در این حالت بهتر است هدف دقیق‌ترتان از نام‌نویسی در باشگاه را مشخص کنید. مثلا شما برای تمرینات چربی‌سوزی قصد رفتن به باشگاه دارید، پس چطور است به‌جای باشگاه در کلاس رقص ثبت‌نام کنید؟ در این صورت هم در مسیر دستیابی به هدف خود قدم برمی‌دارید و هم حرکات جدیدی برای مهمانی پیش رو یاد می‌گیرید!

۴. چه چیزی درباره هدفم برایم اهمیت دارد؟

اگر دقیق‌تر به هدف خود فکر کنید، معنای عمیق‌تری از آن درمی‌آورید. مثلا اگر هدف شما ظاهر بهتر در مهمانی است، از خود بپرسید «چرا این هدف برایم اهمیت دارد؟» شاید به این جواب برسید که «می‌خواهم خوب به نظر بیایم چون می‌خواهم به من خوش بگذرد.» سپس با خود فکر کنید که چقدر ظاهر شما با ساختن اوقات خوش در مهمانی ارتباط دارد.

۵. برای رسیدن به هدفم چه‌ کارهای مبتنی بر احساسی انجام دهم؟

در آخر با هر هدفی که در ذهن دارید، سعی کنید کاری را انتخاب کنید که از دل برآمده باشد نه از ترس. مثلا در مثال مهمانی، می‌توانید پیشنهاد طبیعت‌گردی به دوستان خود بدهید تا علاوه‌بر فعالیت بدنی، اوقات خوش و صمیمانه‌ای برای خود بسازید.

شما بگویید

مهار ترس مهارت فوق‌العاده‌ای است که از بروز مشکلات روحی و جسمی بسیاری جلوگیری می‌کند. حال که با ابعاد مختلف انگیزه مبتنی بر ترس آشنا شدید، موافق ادامه‌دادن آن هستید؟

به‌نظر شما انگیزه‌گرفتن به هر نحوی ارزش دارد؟ شما از چه روشی برای انگیزه‌گرفتن استفاده می‌کنید؟

فرمول شادی و مثبت‌اندیشی را یاد بگیرید و با افسردگی خداحافظی کنید

اگر ورزشکارید یا اخبار و حاشیه‌های رشته ورزشی خاصی را پیگیری می‌کنید، داشتن یک پادکست ورزشی در فهرست پادکست‌هایتان ضروری است. پادکست‌های ورزشی در زمینه‌های مختلفی مانند اخبار ورزشی، آموزش، آگاهی‌بخشی و سلامت تولید و منتشر می‌شوند. در ادامه، تعدادی پادکست ورزشی عالی را معرفی کرده‌ایم.

۱. هرکول

فرشید نزاکتی در پادکست «هرکول» فرصتی فراهم کرده است تا ورزشکاران و علاقه‌مندان به بدنسازی از آموزش‌های مربیان حرفه‌ای این حوزه بهره‌مند شوند. «هرکول» پادکستی جامع در حوزه تناسب اندام است که هم حرکات ورزشی را آموزش می‌دهد و هم بحث‌های مفیدی درباره تغذیه، ‌مکمل‌ها و فرهنگ باشگاه رفتن دارد. اگر دنبال منبعی جامع برای پاسخ سؤال‌هایتان درباره بدنسازی‌ می‌گردید، «هرکول» را به فهرست پادکست‌های‌تان اضافه کنید.

۲. رادیو آفساید

«رادیو آفساید» برای عاشقان فوتبال ساخته شده است. در این پادکست ورزشی در جریان همه اخبار و حواشی فوتبالی قرار می‌گیرید. گفت‌وگو با فوتبالیست‌ها، کارشناسان و علاقه‌مندان به فوتبال از ویژگی‌های جذاب این پادکست است. اگر فوتبال و اخبار آن را پیگیری می‌کنید، «رادیو آفساید» پیشنهاد ویژه ما به شماست.

۳. فوتبال لب

«فوتبال لب» از دیگر پادکست‌های ورزشی محبوب است که در هر قسمت فوتبال اروپا و ایران را تحلیل و بررسی می‌کند. این پادکست برای کسانی که فوتبال را با همه جزئیات و خبرهای مهم و غیرمهمش دنبال می‌کنند انتخاب مناسبی است تا تحلیل‌های تخصصی این ورزش پرطرف‌دار را بشنوند.

۴. وزنه

«ورزش همراه با آگاهی» شعار اصلی این پادکست ورزشی است. در پادکست «وزنه» یاد می‌گیریم که چگونه برای سالم‌تربودن ورزش کنیم و در کنار آن چه رژیم غذایی‌ای را رعایت کنیم تا سلامت‌تر باشیم. بعضی از موضوعات مطرح‌شده در این پادکست عبارت‌اند از:

۵. رادیو مایل

این پادکست ورزشی برای دونده‌هاست تا بیشتر با بایدها و نبایدهای این ورزش پرطرف‌دار آشنا شوند. «رادیو مایل» اطلاعات مفیدی درباره این رشته ورزشی در اختیارتان می‌گذارد. برخی از موضوعات مطرح‌شده در این پادکست عبارت‌اند از:

۶. تمرینو

پادکست ورزشی «تمرینو» تخصصی درباره رشته بدنسازی تولید محتوا می‌کند. هرآنچه برای رسیدن به اندام دلخواه لازم است بدانید در این پادکست وجود دارد. بعضی از قسمت‌های «تمرینو» عبارت‌اند از:

• چطور پروتئین بیشتری جذب کنیم؟
• چطور بفهمیم فرم درست حرکت را رعایت می‌کنیم؟
• راهنمای جامع انسولین؛
• با چربی به جنگ چربی برویم؛
• راهنمای باشگاه برای تازه‌کارها.

۷. The Bill Simmons Podcast

بیل سیمونز مالک سایت ورزشی معروف «رینگر» (The Ringer) و کارمند سابق «شبکه برنامه‌های تفریحی و ورزشی» (ESPN) است. او سال‌هاست که در دنیای ورزش فعالیت دارد و همین تجربه این پادکست را به پرشنونده‌ترین پادکست ورزشی تبدیل کرده است. سیمونز در این پادکست اخبار و تحلیل‌های ورزشی دو لیگ ان‌بی‌ای (NBA) و ان‌اف‌ال (NFL) را منتشر می‌کند. بخش جذاب پادکست او مصاحبه با ورزشکاران و افراد معروف این دو لیگ است.

۸. ESPN Daily

پابلو توره، روزنامه‌نگار و نویسنده ورزشی، پادکست «ESPN Daily» را میزبانی می‌کند. محتوای این پادکست ورزشی با محوریت اخبار و تحلیل‌های ورزشی منتشر می‌شود. اگر می‌خواهید اخبار موثق و نظرات کارشناسی دنیای ورزش را دنبال کنید، این پادکست پیشنهاد ما به شماست.

شما بگویید

اخبار و تحلیل‌های ورزشی را از چه طریقی پیگیری می‌کنید؟ برای اطلاعات ورزشی و سلامتی از چه منابعی استفاده می‌کنید؟ اگر تجربه شنیدن پادکست‌های معرفی‌شده را دارید یا پادکست ورزشی باکیفیتی را دنبال می‌کنید، در قسمت ارسال دیدگاه‌ نظر و پیشنهادهای خود را برایمان بنویسید.

اصول و روش‌هایی کاملا عملی برای یادگیری سریع و ماندگار هر زبان جدید

احساس می‌کنید که دیگر هیچ‌چیز در این جهان شما را خوشحال نمی‌کند؟ از کارهایی که قبلا از آنها لذت می‌بردید دست کشیده‌اید؟ صبح‌ها به‌زحمت از خواب بلند می‌شوید و به آینده امیدی ندارید؟ مدام به خود می‌گویید از زندگی متنفرم؟ چه این احساسات گذرا باشند و چه نشانه‌ای از مشکلی مهم‌تر، نباید آنها را نادیده بگیرید. آنچه ممکن است در حال حاضر افسردگی گذرا در نظرش بگیرید، شاید به مشکلی طولانی‌مدت تبدیل شود. پس همین حالا باید فکری اساسی کنید. در ادامه، درباره این مسئله بیشتر توضیح می‌دهیم.

چرا از زندگی متنفرم؟

جمله «متنفرم از زندگی» را از زبان بزرگ‌سالان بسیاری می‌شنویم. منشأ چنین احساسی ممکن است مسئله‌ای ساده مثل گذراندن روزی سخت در محل کار یا مسائلی جدی مثل افسردگی یا ترومای درمان‌نشده باشد.

دلایلی که باعث می‌شوند بزرگ‌سالان، به‌ویژه جوانان، دچار حس تنفر از زندگی شوند بسیار متفاوت‌اند. آمار جهانی شیوع این مشکل اصلا خوشایند نیست. بر اساس بررسی‌های انجام‌شده، از هر ۱۰ جوان ۱۸ تا ۲۵ساله در سراسر جهان تقریبا یکی حداقل ۱ مرتبه جدی به خودکشی فکر کرده است. همچنین بر اساس تحقیقات اخیر، حدود ۴۰درصد از دانشجویان کشورهایی مانند آمریکا به‌دلیل استرس و مسائل مربوط به سلامت روان به ترک‌تحصیل فکر کرده‌اند.

محققان معتقدند دلایل متعددی دارد که بعضی‌ها مدام تکرار می‌کنند از زندگی متنفرم. از میان این دلایل، ۹ دلیل از همه مهم‌ترند که در ادامه مطرحشان کرده‌ایم.

۱. مسائل مربوط به سلامت روان

مشکلات درمان‌نشده روان مانند اضطراب، افسردگی و اختلال دوقطبی ممکن است زندگی جوانان را دشوار، ترسناک و همراه با احساس تنهایی کنند. وجود چنین مشکلاتی ممکن است افکاری مانند «از زندگی متنفرم» و «می‌خواهم بمیرم» را بیشتر به ذهن جوانان بیندازد. اگر این افکار مزاحم گاه‌به‌گاه به افکار واقعی خودکشی تبدیل شوند، باید فورا از کارشناسان حرفه‌ای کمک بخواهید.

۲. اعتیاد به مواد مخدر یا مشروبات الکلی

اعتیاد به مواد مخدر یا مشروبات الکلی زندگی و ذهن فرد را مختل می‌کند و سبب می‌شود که به زندگی احساسات منفی بیشتری داشته باشید. این مشکل معمولا در مسائل مربوط به سلامت روان ریشه دارد.

۳. تجربه تروما

ترومای دوران کودکی مغز را از نو می‌سازد و معمولا باعث ترس، عصبانیت و هوشیاری بیش‌ازحد افراد در بزرگ‌سالی می‌شود. اگر تروما درمان نشود، احساساتی را برمی‌انگیزد که ممکن است به افکاری مانند «متنفرم از زندگی» منجر شوند. جوانان نیز ممکن است دچار تروما شوند. تروما علل مختلفی دارد که مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از:

• داشتن روابط بد؛
• خشونت؛
• تعرض جنسی؛
• بلایای طبیعی؛
• غم‌ و اندوه ناشی از مرگ عزیزان.

۴. ناتوانی در پذیرش درگیری‌های ذهنی

گاهی اوقات جوانان افسردگی خود را از دیگران و حتی از خود کاملا پنهان می‌کنند. شاید آنها احساس می‌کنند که هیچ دلیل واقعی‌ای برای نفرت از زندگی یا افسردگی ندارند. بنابراین این احساسات را نادیده می‌گیرند. همچنین ممکن است که چنین افرادی برای ایفای نقش دختر، پسر، دوست، شریک زندگی یا همکار خوب و موفق تحت‌فشار باشند.

شاید پذیرش احساسات منفی خود غیرمنطقی به نظر برسد، اما نادیده‌گرفتن آنها به شما بیشتر آسیب می‌زند. پنهان‌کردن مشکلات سبب می‌شود درمانی را که احتمالا به آن نیاز دارید دریافت نکنید. همچنین احتمال دارد که این کار در درازمدت مشکلات شما را تشدید کند.

۵. سوگیری منفی

بر اساس نظریه سوگیری منفی، افراد به احساسات منفی بیشتر از احساسات مثبت توجه می‌کنند و از آنها درس می‌گیرند. علت وجود این سوگیری در ذهن ما این است که در برابر تهدیدهای احتمالی در زندگی مقاومت کنیم.

نظریه‌پردازان معتقدند که این سوگیری نوعی جهان‌بینی طبیعی است که از طریق تکامل در رفتار انسان شکل می‌گیرد. بااین‌حال اگر سوگیری منفی را مهار نکنید، بر باورهایتان درباره توانایی‌ها و ارزش خود اثر می‌گذارد. این طرز فکر باعث می‌شود که بیش از پیش به دنبال اطلاعات منفی درباره خود و دنیای اطراف باشیم و آنها را باور کنیم.

۶. مقایسه‌کردن خود با دیگران

ما در جهانی زندگی می‌کنیم که همیشه در آن نقاط عطف زندگی دیگران را می‌بینیم. شبکه‌های اجتماعی در تصور ما از زندگی دیگران نقش مهمی دارند. وجود این رسانه‌ها سبب شده است فکر کنیم که زندگی دیگران آسان و سرگرم‌کننده است و ما تنها کسانی هستیم که با سختی‌های زندگی دست‌وپنجه نرم می‌کنیم.

مقایسه‌کردن خود با دیگران ممکن است به شما این باور را القا کند که با بیشتر مردم تفاوت دارید یا به آنچه به نظر می‌رسد که دیگران دارند دسترسی ندارید. پس حتما مشکلی وجود دارد.

۷. با خود مهربان‌نبودن

همیشه از خود انتقادکردن ممکن است احساس ارزشمندبودن جوانان از بین ببرد و سبب شود که تصور کنند مشکلی دارند. زمانی که احساس تنفر از زندگی سراغتان می‌آید، نمی‌توانید با خود مهربان باشید اما انجام‌ندادن این کار نیز ممکن است اوضاع را بدتر کند. با خود مهربان‌بودن مهارتی است که می‌توانید آن را مانند هر مهارت دیگری یاد بگیرید و به کار ببندید.

۸. مسائل مربوط به روابط شخصی

مشکلاتی که به روابط شخصی از قبیل روابط خانوادگی و عاشقانه مربوط می‌شوند، تا حد زیادی بر سلامت روان اثر می‌گذارند. انسان موجودی اجتماعی است و اگر روابط اجتماعی نداشته باشد، به‌میزانی باورنکردنی احساس تنهایی و انزوا می‌کند. از سوی دیگر طبق تحقیقات، ارتباطات مثبت و ایجاد اعتماد سبب بهبود سلامت روان می‌شوند.

۹. نداشتن انگیزه برای کارهای جدید

برخی از جوانان انگیزه‌ای برای ادامه زندگی ندارند و نمی‌توانند یک زندگی مرفه و مستقل از والدین را شروع کنند. در چنین شرایطی، تنبلی یا مسائلی مانند آن سد راه فرد نیستند، بلکه انگیزه‌نداشتن معمولا ناشی از مسائل سلامت روان است.

راه‌هایی برای مقابله با احساس تنفر از زندگی

۱. طرز فکر خود را تغییر دهید

ممکن است این راه‌حل بسیار ساده به نظر برسد. بااین‌حال، برای برخی از افرادی که دچار احساس گذرای تنفر از زندگی می‌شوند، تغییر طرز فکر بهترین راه‌حل است.

اگر مدام شادی‌کردن را به زمانی در آینده موکول می‌کنید، باید بهانه را کنار بگذارید و در زمان حال زندگی کنید. شاید در گذشته برای شما اتفاقات بدی افتاده باشد یا ممکن است در حال حاضر هرآنچه را از زندگی می‌خواهید نداشته باشید. به‌هرحال هر کسی داستانی دارد که مدام بر دل او سنگینی می‌کند. آنچه شما را از دیگران متمایز می‌کند این است که به داستان زندگی خود چگونه نگاه می‌کنید و چگونه با دنیا روبه‌رو می‌شوید.

۲. نشخوار فکری را تمام کنید

وقتی متوجه شدید که آماده تغییر طرز فکر خود درباره زندگی هستید، چه اقدام خاصی باید انجام دهید؟ یکی از کارهایی که افراد با احساس تنفر از زندگی انجام می‌دهند نشخوار فکری است. شما هم این‌طوری هستید؟ آیا به این مسئله که دیگر از زندگی لذت نمی‌برید، بیش از اندازه فکر می‌کنید؟

نشخوار فکری عادتی است که حال بد یا احساس لذت‌نبردن از زندگی را بدتر می‌کند. سعی کنید به افکار خود و زمان‌هایی که به‌سمت افکار منفی کشیده می‌شوید آگاه باشید و فکر خود را از این راه منحرف کنید.

۳. مشکلات اصلی خود را شناسایی کنید

ممکن است احساس تنفر شما از زندگی دلایل مختلفی داشته باشد. با شناسایی این دلایل راحت‌تر می‌توانید راه‌حل‌های مناسبی بیابید. هیچ ۲ نفری برای احساس ناامیدی از زندگی دلیل مشترک ندارند.

۴. کمی ورزش کنید

بهتر است که حداقل چند بار در هفته و هر مرتبه ۳۰ دقیقه ورزش کنید. ورزش‌کردن باعث می‌شود که مغز شما اندورفین ترشح کند. ترشح‌شدن این هورمون سبب احساس شادی و خوشحالی بیشتر می‌شود.

۵. عادات سالم را تقویت کنید

عادات سالمی مانند ورزش منظم سبب می‌شوند سایر عادات خوب را هم در خود تقویت کنید.

آیا هر روز به‌اندازه کافی آب می‌نوشید؟ آیا هر روز غذای سالم می‌خورید و مکمل‌های ویتامین را منظم مصرف می‌کنید؟

غذاهای ناسالم، کافئین و الکل باعث بدترشدن حال بد، احساس تنبلی و حال بد همیشگی شما می‌شوند. عادات سالم به شما انگیزه‌ای برای دوباره شادبودن می‌دهند. هرآنچه را برای بهبود سلامت روانتان لازم است انجام دهید تا فرصتی برای حس بهتر داشته باشید.

۶. تمرین یوگا و مدیتیشن کنید

اگر مدام به خود می‌گویید که از زندگی متنفرم و نمی‌توانید شاد باشید، یوگا یا مدیتیشن همراه با تمرین‌های تنفسی را امتحان کنید. تمرین منظم حرکات یوگا و مدیتیشن به شما کمک می‌کند تا احساسات منفی و استرس را رها کنید. انجام‌دادن این ورزش‌ها باعث می‌شود که احساس آرامش، شادی و انگیزه بیشتری داشته باشید.

۷. برای دوباره شادبودن تلاش کنید

در این مرحله، احتمالا آماده‌اید تا انجام‌دادن فعالیت‌های شادی‌آور را به برنامه زندگی خود اضافه کنید. قبلا از انجام‌دادن چه کاری لذت می‌بردید؟ هر روز یا برخی از روزهای هفته را به کارهایی اختصاص بدهید که باعث شادی شما می‌شوند مانند فعالیت‌های هنری، باغبانی، کتاب‌خواندن و تماشای فیلم.

شاید فورا به انجام‌دادن این کارها تمایلی نداشته باشید، اما برنامه‌ریزی برای آنها به تقویت روحیه و انگیزه شما کمک می‌کند. اگر نمی‌توانید فعالیت‌های موردعلاقه گذشته خود را انجام بدهید، سراغ کارهای جدید بروید. مثلا اگر در گذشته با دوستان خود بیرون از خانه ناهار می‌خوردید اما در حال حاضر چنین امکانی را ندارید، به فکر فعالیت‌های جدید باشید.

۸. از کارشناس حرفه‌ای کمک بخواهید

اگر تمام راهکارهای گفته‌شده را امتحان کردید اما باز هم حس تنفر از زندگی رهایتان نکرد، چه باید کرد؟ در این مرحله، بهتر است از پزشک خود یا کارشناس سلامت روان کمک بخواهید.

ممکن است که ازدست‌دادن لذت و انگیزه زندگی نشانه‌ای از افسردگی بالینی باشد. گاهی اوقات این مشکل به مسائل بیولوژیکی مربوط می‌شود. افسردگی را می‌توان با درمان دارویی یا روان‌شناختی برطرف کرد. با این درمان‌ها مواد شیمیایی مثبت در مغز شما ترشح می‌شوند و ذهن شما برای احساس مثبت فرصتی دوباره خواهد داشت.

شما بگویید

اگر مدام به خود می‌گویید: «از زندگی متنفرم» و هیچ‌چیز شما را خوشحال نمی‌کند، ابتدا طرز فکر خود را تغییر دهید. سپس برای حل‌کردن مشکلات سلامت روان خود اقدام کنید. کارهایی را انجام بدهید که قبلا دوست داشتید. در صورتی که هیچ‌‌یک از این راهکارها مؤثر نبودند، از کارشناس حرفه‌ای سلامت روان کمک بخواهید. کمک خواستن از چنین افرادی هیچ اشکالی ندارد.

آیا شما تابه‌حال دچار احساس تنفر از زندگی شده‌اید؟ فکر می‌کنید که در این شرایط بهترین کار چیست؟ لطفا تجربیات خود را با ما و خوانندگان عزیز چطور در میان بگذارید.

در افسردگی غم به لایه‌های عمیق زندگی نفوذ کرده و اختلالاتی در احساسات و رفتار شما به‌وجود می‌آورد. اگر احساس افسردگی دارید، حتما با کمک یک روانشناس متخصص مشکل را ریشه‌یابی کنید و برای حل آن راهکار بگیرید.برای ارتباط با مشاور متخصص افسردگی روی دکمه زیر کلیک کنید.

به کمک زبان بدن، ناگفته‌ها را بگویید و بشنوید

در دنیایی که شیرینی‌های خوشمزه همه‌جا هستند، چطور می‌توان رژیم غذایی سالم داشت؟ امروزه خیلی از مردم به دنبال منابع جایگزین شکر می‌گردند تا هم سلامتشان را حفظ کنند و هم خوراکی‌های دلخواهشان را بخورند. در این مقاله، فواید و مضرات را شکر را بررسی و جایگزین‌های شکر را معرفی می‌کنیم. با ما همراه باشید.

شکر چیست؟

شکر یا ساکارز یکی از کربوهیدرات‌های ساده است. بدن ما برای تأمین انرژی روزانه به کربوهیدرات‌های زیادی نیاز دارد. کربوهیدرات‌های پیچیده مغذی‌ و ضروری‌اند، اما کربوهیدرات‌های ساده مثل شکر خیلی زود هضم و جذب می‌شوند. ساکارز تنها یکی از چند نوع قندی است که طبیعی در میوه‌ها، سبزیجات، غلات و محصولات لبنی وجود دارد. سایر قندهای طبیعی عبارت‌اند از:

• فروکتوز؛
• گالاکتوز؛
• گلوکز؛
• لاکتوز؛
• مالتوز.

آیا شکر مضر است؟

شکر ذاتا مضر نیست. بدن ما با قند کار می‌کند و منابع قندی انرژی بدن را تأمین می‌کنند. بدن ما کربوهیدرات‌ها را هضم و آنها را به گلوکز (قند) تبدیل می‌کند. قند وارد خون می‌شود و در بدن حرکت می‌کند. سلول‌های بدن گلوکز را از جریان خون می‌گیرند و از آن همچون سوخت و انرژی استفاده می‌کنند. حذف کامل منابع قندی انتخاب درستی نیست، اما شما باید بدانید که قند دریافتی بدنتان از کجا می‌آید.

شکر طبیعی با شکری که به خوراکی‌ها اضافه می‌شود فرق دارد. قند موجود در میوه‌ها، غلات و محصولات لبنی مفید است، اما شکر زیادی که به شیرینی‌ها، انواع نان، نوشابه، آب‌میوه‌های صنعتی و سس کچاپ اضافه می‌کنند هیچ فایده‌ای برای بدن ندارد. بیشتر خوراکی‌هایی که در طول روز می‌خوریم مقدار زیادی قند مصنوعی دارند و احتمال ابتلا به بیماری‌های مختلف را افزایش می‌دهند.

جایگزین‌های شکر شیرین‌اند، اما شکر ندارند. کالری‌شان هم از شکر کمتر است یا اصلا کالری ندارند. خوراکی‌هایی که روی برچسبشان علامت بدون قند یا کتو دارند، حاوی جایگزین‌های قندند. این جایگزین‌ها به ۳ دسته تقسیم می‌شوند:

• شیرین‌کننده‌های مصنوعی؛
• الکل‌های قندی؛
• شیرین‌کننده‌های جدید.

شکر و غذاهای شیرین احتمال پوسیدگی دندان‌ را افزایش می‌دهند، اما این تنها خطر آنها نیست. شکر اشتهای شما را تحریک می‌کند تا غذای بیشتری بخورید و خیلی زودتر از همیشه هم گرسنه می‌شوید. زیاده‌روی در مصرف شکر شما را در معرض ابتلا به چاقی، دیابت نوع ۲، افزایش تری‌گلیسیرید، بیماری‌های قلبی‌عروقی و مشکلات کبدی قرار می‌دهد. بنابراین مهم است که به میزان شکر رژیم روزانه خود توجه کنید.

آیا باید قند را از رژیم غذایی خود حذف کنیم؟

بدن ما برای سوخت‌وساز به قند نیاز دارد. حذف تمام قندها از رژیم غذایی به‌معنی ازدست‌دادن مواد مغذی مهمی است که در میوه‌ها، غلات و لبنیات وجود دارند. رژیم‌هایی مثل کتوژنیک که تمام کربوهیدرات‌ها و قندها را حذف می‌کنند برای سلامتی مضرند. وقتی قند به بدن نرسد، بدن به حالت قحطی‌زدگی می‌رود و ممکن است آسیب‌های جدی به اعضای مختلف بدن وارد شود. سردرد، خستگی مفرط، ضعف و مه مغزی اولین علائم حذف کامل قندند.

میزان مناسب شکر

پزشکان انجمن قلب آمریکا توصیه می‌کنند زنان ۲۵ گرم (۶ قاشق چای‌خوری) و مردان ۳۶ گرم (۹ قاشق چای‌خوری) شکر در روز مصرف کنند. بر اساس این تحقیقات، میانگین مصرف روزانه شکر آمریکایی‌ها ۶۸ گرم است. این میزان شکر سالانه ۱۲ کیلوگرم چربی به بدن اضافه می‌کند که بسیار خطرناک است.

محدودکردن مصرف روزانه شکر مفید است و سلامت عمومی بدن را بهبود می‌دهد، اما قطع ناگهانی شکر هم برای بیشتر مردم سخت است و هم ممکن است خطرات جدی داشته باشد، بنابراین بهتر است مصرف قند را با روشی سالم و اصولی کاهش دهید.

آگاهی به میزان شکر مصرفی

متخصصان تغذیه توصیه می‌کنند که آگاهانه غذا بخورید. غذاها و نوشیدنی‌هایی را که قند زیادی دارند مصرف نکنید و رژیم غذایی سالمی داشته باشید. مواد مغذی مثل میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، محصولات لبنی، پروتئین‌های بدون چربی، غذاهای دریایی، آجیل و مغزهای مختلف را در برنامه غذایی خود بگنجانید و نوشابه‌های انرژی‌زا و آب‌میوه‌های صنعتی را حذف کنید.

لازم نیست شکر را ناگهان کاملا کنار بگذارید. از قدم‌های کوچک شروع کنید و بدنتان را عادت بدهید که همه غذاها و نوشیدنی‌ها نباید شیرین باشند. هر هفته ۱ قاشق از شکر یا شیرین‌کننده‌ای که در چای و قهوه خود می‌ریزید کم کنید. آب را جایگزین نوشابه‌های گازدار کنید و شربت‌های خانگی رقیق‌تری برای خود آماده کنید.

برچسب روی تمام خوراکی‌ها را بخوانید. بیشترین میزان قند مصرفی شما قند پنهان محصولاتی مانند شکلات‌ها، سس‌ها و آدامس‌هاست. وقتی برچسب هر محصول را می‌خوانید، متوجه میزان قندش می‌شوید و می‌توانید به دنبال جایگزین‌های طبیعی برای آن باشید.

فراموش نکنید که همه افراد نمی‌توانند مصرف قند را به صفر برسانند، اما مهم است که بدانید روزانه چقدر قند مصنوعی دریافت می‌کنید؛ این‌طوری آگاهانه شیرینی می‌خورید و به آن اعتیاد پیدا نمی‌کنید.

جایگزین‌های قند

جایگزین‌های شکر طعم شیرینی دارند، اما حاوی شکر نیستند. آنها کمتر از شکر کالری دارند و برخی از آنها اصلا کالری ندارند. بعضی جایگزین‌های شکر طبیعی‌اند و برخی از آنها در آزمایشگاه تولید می‌شوند. غذاهایی که برچسب «بدون قند»، «کتو»، «کم کربوهیدرات» یا «رژیم غذایی» دارند، اغلب حاوی جایگزین‌های مصنوعی قندند که به ۳ دسته تقسیم می‌شوند: شیرین‌کننده‌های مصنوعی، الکل‌های قندی و شیرین‌کننده‌های جدید.

۱. شیرین‌کننده‌های طبیعی

بعضی مواد شیرین طبیعی را می‌توانید جایگزین شکر کنید. خوراکی‌هایی مانند عسل، ملاس، شربت افرا، شیره خرما و شکر نارگیل مواد شیرینی‌اند که می‌توانید آنها را به‌جای شکر استفاده کنید. این مواد ویتامین، آنتی‌اکسیدان و مواد معدنی مانند آهن، روی، کلسیم و پتاسیم دارند. کالری و قند شیرین‌کننده‌های طبیعی کمتر از شکر است و شیرینی متعادلی دارند.

عسل منبع قند طبیعی و شیرین‌تر از شکر معمولی است. انواع مختلف عسل خواص متفاوتی دارند، اما معمولا همه عسل‌ها خواص ضدباکتریایی دارند و منبع غنی آنتی‌اکسیدان‌اند. عسل برای درمان بیماری‌های میکروبی و سرماخوردگی استفاده می‌شود و طعم دلپذیری به چای می‌دهد.

شربت افرا یکی دیگر از جایگزین‌های طبیعی قند است. از شربت افرا به‌جای طعم‌دهنده برای انواع شیرینی، وافل و پنکیک استفاده می‌کنند و خیلی خوش‌طعم است. شربت افرا مقدار زیادی آنتی‌اکسیدان و کمی مواد معدنی از جمله منگنز، آهن، کلسیم و روی دارد.

اگر دنبال جایگزینی برای شکرید که بافت و طعم کاراملی شکر قهوه‌ای را داشته باشد، شکر نارگیل انتخاب خوبی برای شماست. شکر نارگیل نوعی قند طبیعی است که از شیره درخت نارگیل استخراج می‌شود. مواد معدنی، آنتی‌اکسیدان و فیبر دارد و سرعت جذبش زیاد است.

۲. شیرین‌کننده‌های مصنوعی

بیشتر شیرین‌کننده‌های مصنوعی را در آزمایشگاه می‌سازند. این شیرین‌کننده‌ها ۲۰۰ تا ۷۰۰ برابر شیرین‌تر از شکرند و کالری و قند ندارند، اما مواد مفیدی مانند فیبر، انواع ویتامین و آنتی‌اکسیدان دارند. شیرین‌کننده‌های مصنوعی بهترین انتخاب برای کسانی‌اند که می‌خواهند گلوکز خون یا وزن خود را مهار کنند. برخی کارشناسان می‌گویند شیرین‌کننده‌های مصنوعی برای سلامتی مضراتی دارند، اما نتایج تحقیقات در این زمینه کامل نیست. طبق آزمایش‌های اخیر اگر این شیرین‌کننده‌ها را در حد مجاز بخورید، مشکلی برای سلامتی ایجاد نخواهند کرد.

۳. الکل‌های قندی

الکل‌های قند را مصنوعی از انواع قند تولید می‌کنند. در بسیاری از خوراکی‌ها مانند آدامس و آب‌نبات‌ها از این مواد استفاده می‌شود. شیرینی الکل‌های قندی کمتر از شیرین‌کننده‌های مصنوعی است و ممکن است دستگاه گوارش را تحریک و نفخ و اسهال ایجاد کنند. انواع الکل‌های قندی عبارت‌اند از:

اریتریتول معروف‌ترین الکل قندی‌ است. این ماده شیرینی کمتری از شکر دارد، قند خون را افزایش نمی‌دهد و در مقایسه با سایر الکل‌های قندی کالری کمتری دارد. بعضی از انواع اریتریتول طعم خنک و نعنایی دارند و در آب حل نمی‌شوند، بنابراین می‌توانید در خوراکی‌هایی که می‌خواهید بافت دانه‌دار شکر را داشته باشند، از آن استفاده کنید. طبق تحقیقات جدید، مصرف بیش‌ازحد اریتریتول ممکن است باعث نفخ و اسهال شود. این شیرین‌کننده خطر لخته‌شدن خون و بیماری‌های قلبی را نیز افزایش می‌دهد، اما تحقیقات قطعی در این باره انجام نشده‌اند.

۴. شیرین‌کننده‌های جدید

شیرین‌کننده‌های جدید را از منابع طبیعی تولید می‌کنند. به این محصولات شیرین‌کننده‌های بدون کالری گیاهی هم می‌گویند. این شیرین‌کننده‌ها خواص میوه یا عسل را دارند و قند و کالری ندارند، بنابراین باعث افزایش وزن و قند خون نمی‌شوند. شیرین‌کننده‌های جدید عبارت‌اند از:

• آلولوز؛
• میوه راهب؛
• استویا؛
• تاگاتوز.

استویا و میوه راهب طعمی شبیه به شکر معمولی دارند و خطری برای سلامتی ندارند. استویا قند خون را افزایش نمی‌دهد و ۲۵۰ برابر شیرین‌تر از شکر معمولی است. بعضی انواع استویا را با الکل‌های قندی ترکیب می‌کنند تا طعم و بافت بهتری داشته باشد. استویا را می‌توانید با نوشیدنی‌های سرد و گرم یا غلات صبحانه مخلوط کنید یا از آن برای پخت غذا استفاده کنید. استویا مثل شکر کاراملی نمی‌شود و بعد از پخت تغییر رنگ نمی‌دهد. شیرین‌کننده میوه راهب نیز مانند استویا در آب حل می‌شود و در برابر حرارت مقاوم است.

چطور جایگزین شکر مناسب انتخاب کنیم؟

جایگزینی که به‌جای شکر انتخاب می‌کنید باید با نیازهای شما مطابقت داشته باشد. میزان کالری جایگزین‌های شکر متفاوت است و تأثیر متفاوتی بر قند خون دارند. شما باید انواع جایگزین شکر را بشناسید و نحوه استفاده از آنها را بدانید. هرکدام از جایگزین‌های شکر طعم و بافت خاصی به غذا می‌دهند. بعضی از این مواد را بهتر است فقط به نوشیدنی‌های خود اضافه کنید و برخی دیگر را می‌توانید با انواع غذا بپزید و میل کنید.

سخن آخر

انرژی بدن ما با قند تأمین می‌شود، اما مصرف بیش از اندازه آن نیز برای سلامتی مضر است. قند باعث چاقی می‌شود و احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی را افزایش می‌دهد. ما باید جایگزین‌های شکر طبیعی و مصنوعی شکر را بشناسیم و بنا به نیاز بدنمان از آنها استفاده کنیم. رژیم غذایی سالم و آگاهانه راز داشتن بدنی سالم است.

اگر این مقاله برای شما مفید بود، آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید و نظرتان را برایمان بنویسید.

سندرم شوک سمی (TSS) عارضه‌ای نادر اما جدی است که سویه‌های خاصی از باکتری در ایجاد آن نقش دارند. این سندرم اغلب به استفاده از تامپون قاعدگی ربط دارد، اما همه ممکن است به آن مبتلا شوند. سندرم شوک سمی باعث می‌شود که سموم در جریان خون پخش شوند و به اندام‌ها آسیب جدی بزنند یا باعث مرگ فرد شوند. در این مقاله این عارضه و علائم آن را بررسی خواهیم کرد، پس همراهمان بمانید.

سندرم شوک سمی چیست؟

سندرم شوک سمی (TSS) عارضه‌ای نادر اما تهدیدکننده زندگی است که سویه‌های خاص باکتری که سموم تولید می‌کنند، باعث ایجاد آن می‌شوند. این سموم به جریان خون فرد راه پیدا می‌کنند و روی اندام‌هایی مانند قلب، کبد یا کلیه‌ها اثر می‌گذارند. بروز این سندرم اغلب مرتبط با استفاده از تامپون در دوران قاعدگی است، بااین‌حال ممکن است هر فردی را در هر سنی درگیر کند. زخم‌های پوستی، برش‌های جراحی، تامپون بینی، سوختگی‌ها، خراش‌ها یا نواحی آسیب‌دیده پوست ممکن است احتمال ابتلا به این عارضه را افزایش دهند. نیمی از این موارد ربطی به قاعدگی ندارند.

علائم سندرم شوک سمی ناگهان نمایان می‌شوند و سریع شدت پیدا می‌کنند. گرچه اکثر افراد در صورت تشخیص و درمان سریع بهبود پیدا می‌کنند، این بیماری در ۳۰ تا ۷۰درصد موارد ممکن است به مرگ بیمار منجر شود. پس بهترین راه مقابله با سندرم شوک سمی تشخیص و درمان فوری آن است.

سندرم شوک سمی چقدر رایج است؟

از هر ۱۰۰هزار نفر ۱ نفر به این سندرم مبتلا می‌شود. این عارضه بیشتر در خانم‌ها رایج است، اما هر فردی ممکن است به آن مبتلا شود. تا دهه ۹۰ این بیماری بیشتر در افرادی رایج بود که در دوران قاعدگی خود از تامپون‌های فوق جاذب استفاده می‌کردند.

علائم سندرم شوک سمی

نشانه‌های این عارضه ممکن است بر اساس نوع باکتری تولیدکننده سموم فرق کنند، اما معمولا عبارت‌اند از:

• تب بالای ناگهانی، لرز، بدن‌درد و سایر علائم شبیه آنفلوانزا.
• حالت تهوع یا استفراغ.
• اسهال آبکی.
• جوش شبیه به آفتاب‌سوختگی شدید یا نقطه‌های قرمز روی پوست.
• سرگیجه، سبکی سر یا ازهوش‌رفتن.
• فشار خون کم.
• قرمزی در چشم‌ها (ورم ملتحمه چشم) و گلو.
• پوسته‌پوسته‌شدن پوست کف پا یا کف دستان.

علائم سندرم شوک سمی نوار بهداشتی به‌خودی‌خود رفع نخواهند شد و برای جلوگیری از عواقب بالقوه مرگبار این بیماری، بیمار باید فورا درمان شود.

علت سندرم شوک سمی

در اکثر موارد، سندرم شوک سمی را سمومی ایجاد می‌کنند که باکتری‌های استافیلوکوکوس اورئوس (عفونت استرپتوکوک) و استرپتوکوک پیوژنز (عفونت استرپتوکوک گروه A) تولید می‌کنند. باکتری کلستریدیوم سوردلی نیز می‌تواند باعث ایجاد این عارضه شود، اما کمتر این اتفاق می‌افتد. این باکتری‌ها در شرایط عادی روی پوست یا غشاهای مخاطی (مانند گلو یا دهان) فرد زندگی می‌کنند بدون‌ اینکه باعث بیماری شوند، اما در شرایط خاص بعضی از سویه‌های باکتری ممکن است سریعا رشد و سم تولید کنند.

با استفاده از تامپون ممکن است باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در واژن گیر کند و از طریق گردن رحم وارد رحم شود. باکتری‌ها ممکن است روی تامپون‌ها رشد کنند، به‌خصوص اگر فرد تامپون‌ خود را به‌موقع عوض نکند. اگر ترشحات قاعدگی سبک است و از تامپون فوق جاذب استفاده می‌کنید، ممکن است باکتری‌ها رشد کنند. استفاده از تامپون ممکن است بریدگی‌های ریزی در رحم شما ایجاد کند و باکتری‌ها وارد جریان خونتان شوند.

استفاده طولانی‌مدت از یک تامپون تنها راه ابتلا به سندرم شوک سمی نیست. متخصصان امروزه می‌دانند که هر چیزی که بیشتر از مدت پیشنهادشده داخل واژن بماند، خطر ابتلا به این عارضه را افزایش می‌دهد از جمله کاپ‌های دهانه رحم یا کاپ‌های قاعدگی که در طول دوران پریودی استفاده می‌شوند.

سندرم شوک سمی همچنین زمانی که باکتری‌ها وارد زخم‌های باز، بریدگی یا خراشیدگی‌های روی بدن می‌شوند، بروز می‌کند. عفونت‌های پوستی، بریدگی‌های جراحی یا خون‌ریزی‌ای که برای قطع‌کردن آن نیاز به استفاده از گاز بسته‌بندی باشد، شرایط مساعدی برای رشد باکتری‌ها و ابتلا به این سندرم فراهم می‌کنند.

کدام باکتری‌ها باعث ایجاد سندرم شوک سمی می‌شوند؟

۱. استافیلوکوکوس اورئوس

این باکتری معمولا روی بدن ما زندگی می‌کند و می‌تواند از طریق زخم‌های پوستی یا خراشیدگی‌های کوچک داخل واژن (زمان استفاده از تامپون) به جریان خون راه پیدا کند.

۲. استرپتوکوک پیوژنز

این نوع باکتری باعث ایجاد سندرم شوک سمی در افرادی می‌شود که اخیرا گلودرد استرپتوکوکی، تب اسکارلت، زرد زخم یا عفونت‌های دیگری داشته‌اند که باکتری‌های استرپتوکوک گروه A مسبب آنها هستند.

۳. کلستریدیوم سوردلی

این باکتری معمولا در واژن پیدا می‌شود و در دوران قاعدگی، هنگام زایمان یا سایر عمل‌های مربوط به دستگاه تناسلی زنان به داخل رحم راه پیدا می‌کند. داروهای داخل وریدی نیز ممکن است باعث ایجاد عفونت کلستریدیوم سوردلی شوند.

ابتلا به سندرم شوک سمی چقدر پس از استفاده از تامپون رخ می‌دهد؟

دقیقا مشخص نیست که چه مدت پس از استفاده از تامپون علائم سندرک شوک سمی نمایان می‌شوند. شروع علائم این عارضه معمولا ناگهانی است. این عارضه چند روز پس از ورود باکتری‌ها به داخل خون بروز می‌کند. برای کاهش احتمال ابتلا به این عارضه باید پس از ۸ ساعت تامپون‌ را از واژن خود بیرون آورید. معنای این جمله این نیست که اگر تامپون بیشتر از این مدت در واژن بماند، حتما مبتلا به این سندرم خواهید شد اما طبق تحقیقات، استفاده طولانی از تامپو‌ن به تولید باکتری‌های مضر کمک می‌کند. همچنین ابتلا به عفونت استرپتوکوکی یا استافیلوکوکی به‌معنای ابتلای حتمی به سندرم شوک سمی نیست.

نحوه تشخیص سندرم شوک سمی

• آزمایش ادرار یا خون برای تشخیص نوع باکتری یا ویروس.
• معاینه واژن.
• کشت سلولی از بافت‌های واژن، دهانه رحم یا گلو تا حضور باکتری‌های استرپتوکوکوس یا استافیلوکوکوسی بررسی شود.
• برداشت بافت از زخم یا عفونت (برای عارضه‌ای که علت آن قاعدگی نیست).

اگر علائم شما جدی‌اند یا پیشرفت کرده‌اند، پزشک ممکن است برای بررسی سلامت سایر اندام‌هایتان آزمایش‌های دیگری را نیز پیشنهاد دهد از جمله:

• سی تی اسکن؛
• نمونه‌برداری از مایع نخاعی؛
• رادیوگرافی قفسه سینه.

نحوه درمان سندرم شوک سمی

معمولا برای درمان این بیماری باید فرد را در بیمارستان بستری کرد، چون جان او در خطر است. پزشک اگر تشخیص دهد علت بیماری تامپون یا هر نوع دستگاه جلوگیری از بارداری است، ابتدا آنها را از واژن بیمار بیرون می‌آورد. سپس به او مایعات درون‌وریدی و احتمالا داروهایی می‌دهد که اگر فشار خون کم است، آن را افزایش دهد. درمان استاندارد برای عفونت استرپتوکوکی یا استافیلوکوکی شامل تزریق وریدی آنتی‌بیوتیک‌ها می‌شود. این داروها به مهار رشد باکتری کمک می‌کنند، اما اگر سموم از قبل داخل بدن جمع شده باشند، آنها را حذف نخواهند کرد.

روش‌های درمان سندرم شوک سمی ممکن است شامل موارد زیر شوند:

• تجویز آنتی‌بیوتیک برای درمان عفونت؛
• اکسیژن برای کمک به تنفس بیمار؛
• تزریق مایعات برای جلوگیری از کم‌آبی بدن و آسیب به اندام‌ها؛
• تجویز دارو برای کمک به فشار خون؛
• دیالیز (اگر کلیه‌ها از کار افتاده‌اند)؛
• جراحی برای برداشتن بافت‌های مرده (به‌ندرت قطع ناحیه عفونت‌دیده لازم است)؛
• استفاده از آنتی‌بادی‌های تخلیص‌شده‌ که از خون اهدایی گرفته می‌شوند تا به بدن در مبارزه با عفونت کمک کنند.

اگر سندرم شوک سمی درمان نشود، عوارض آن چیست؟

این بیماری جدی است و جان بیمار را تهدید می‌کند. علائم این سندرم سریعا پیشرفت می‌کنند و نیازمند درمان فوری است. اگر این عارضه درمان نشود، خطراتی مانند شوک، از کارافتادگی‌ اندام‌ها، قطع دست و پا و مرگ فرد را تهدید خواهند کرد.

نحوه جلوگیری از سندرم شوک سمی

برای کاهش خطر ابتلا به سندرم شوک سمی کاپ قاعدگی می‌توانید اقداماتی انجام دهید از جمله:

• استفاده از پدهای بهداشتی به‌جای تامپون‌ها در دوران قاعدگی یا استفاده از پدها در شب. تعویض تامپون‌ها با پدها در روز دوم یا زمانی که ترشحات قاعدگی بیشترین شدت خود را دارند.
• تعویض تامپون‌ها هر ۴ تا ۸ ساعت. اگر شدت ترشحات زیاد است، ممکن است نیاز باشد تامپون‌ها را زودتر عوض کنید.
• از تامپونی استفاده کنید که مناسب میزان ترشحات شماست و کمترین قدرت جذب را دارد.
• از تامپون‌ها در دوران غیرقاعدگی استفاده نکنید.
• برای جلوگیری از عفونت، برش‌های جراحی را تمیز نگه دارید. اگر در نزدیکی محل زخم متوجه ورم، قرمزی یا حرارت شدید، به پزشک مراجعه کنید.
• از وسایل پیشگیری از بارداری که داخل واژن قرار می‌گیرند مانند اسفنج، کاپ یا دیافراگم به‌درستی استفاده کنید.

احتمال بروز سندرم شوک سمی در افرادی که قبلا دچار آن بوده‌اند، بیشتر است. اگر جزو این دسته‌اید، در دوران قاعدگی نباید از تامپون استفاده کنید.

عوامل زمینه‌ساز سندرم شوک سمی

اکثر موارد ابتلا به این سندرم مربوط به استفاده از تامپون‌های فوق‌ جاذب می‌شوند. افرادی که در سن باروری هستند و در دوران قاعدگی از تامپون استفاده می‌کنند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این سندرم قرار دارند. البته سایر افراد نیز به این بیماری مبتلا می‌شوند. کسانی که جراحی کرده‌اند، ممکن است به عفونت زخم و درنتیجه این عارضه مبتلا شوند.

سایر عوامل زمینه‌ساز برای خانم‌ها فرزندآوری، جراحی رحم و استفاده از دستگاه‌های کنترل بارداری مانند دیافراگم و اسفنج‌های ضدبارداری هستند. موارد زیر ممکن است احتمال ابتلا به این عارضه را افزایش دهند:

• استفاده از تامپون به‌خصوص اگر از آن بیشتر از مدت پیشنهاد‌شده استفاده کنید یا از تامپون‌های فوق جاذب یا کاپ‌های قاعدگی استفاده کنید.
• استفاده از وسایل پیشگیری از بارداری مانند دیافراگم، کاپ یا اسفنج.
• وجود مشکلی در پوست مانند بریدگی، سوختگی، نیش حشرات یا زخم پس از جراحی.
• استفاده از تامپون بینی برای درمان خون‌دماغ.
• ابتلا به نوعی عفونت استافیلوکوکی یا عفونت استرپتوکوکی مانند عفونت گلو، زرد زخم یا سلولیت.

جمع‌بندی

سندرم شوک سمی (TSS) عارضه‌ای نادر ولی خطرناک است که علت آن رشد بیش‌ازحد ۲ باکتری رایج است. این بیماری باعث ورود سمومی به بدن می‌شود که باعث از کارافتادگی اندام‌ها یا مرگ می‌شوند. در گذشته تصور می‌شد این بیماری فقط ناشی از استفاده از تامپون است، اما حالا می‌دانیم که سندرم شوک سمی در کودکان و سایر افراد نیز دیده می‌شود. اگر علائمی مانند تب ناگهانی، علائم شبیه به آنفلوانزا، اسهال یا فشار خون کم دارید، فورا به پزشک مراجعه کنید.

شما بگویید

آیا تابه‌حال خودتان یا نزدیکان و دوستانتان به سندرم شوک سمی مبتلا شده‌اید؟ چه تجربه‌ای درباره این بیماری دارید؟ نظر خود را با ما و سایر کاربران به اشتراک بگذارید. همچنین اگر این مطلب برایتان مفید بود، می‌توانید آن را برای دوستان خود نیز ارسال کنید.

گامی برای تسلط شما بر مهارت‌های برقراری ارتباط

هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید. اطلاعات بیشتر