دسته: سلامتی

امکان پذیر سال‌های سال با شنوایی طبیعی زندگی کرده باشید و یک دفعه یک روز که از خواب بیدار می‌شوید، فهمید شوید یکی از گوش‌هایتان نمی‌شنود. یا امکان پذیر اختلال شنوایی خفیف داشته باشید و طی چند روز شنوایی‌تان را کاملا از دست بدهید. این قضیه که ناشنوایی در قسمت حسی‌عصبی (گوش داخلی) یا سکته گوش ناگهانی نامیده می‌بشود، طبق معمول در یک گوش و در موارد نادر در هر دو گوش اتفاق می‌افتد. این اتفاق احتمالا شما را دلواپس کند و جستوجو راه تشخیص و درمان سکته گوش باشید. برای کسب اطلاعات زیاد تر درمورد این عارضه تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.

سکته گوش چیست؟

سکته گوش به‌علت اشکال در اندام‌های حسی گوش داخلی تشکیل می‌بشود. افرادی که دچار ناشنوایی ناگهانی خواهد شد، طبق معمول ابتدای صبح و سپس از بیدارشدن از خواب فهمید خواهد شد که شنوایی خود را از دست داده‌اند. دیگر افراد وقتی فهمید سکته گوش خواهد شد که از گوششان برای کارهایی همانند جواب‌دادن به تلفن منفعت گیری می‌کنند. برخی افراد درست قبل از ازدست‌دادن شنوایی، صدای انفجار بلندی را خواهد شد.

خوشبختانه زیاد تر موارد سکته گوش موقتی و درمان‌شدنی‌اند. یقیناً بعضی اوقات افراد مبتلا به پزشک مراجعه نمی‌کنند، چون فکر می‌کنند که شنوایی آنها به‌علت حساسیت، عفونت سینوس، جرم گوش یا دیگر بیماری‌های شایع افت اشکار کرده است. به یاد داشته باشید که علائم سکته گوش ناگهانی نوعی اورژانس پزشکی است و باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. در نیمی از افراد مبتلا به سکته گوش طبق معمول یکی‌دو هفته سپس از سکته گوش همه یا بخشی از شنوایی خودبه‌خود برمی‌گردد، اما تأخیر در تشخیص و درمان امکان پذیر تاثییر درمان را افت دهد. درمان به‌موقع حداقل گمان بهبودی بخشی از شنوایی را افرایش می‌دهد.

شیوع سکته گوش

کارشناسان تخمین می‌زنند که سالانه از هر ۵۰۰۰ نفر ۱ تا ۶ دچار این عارضه خواهد شد. از آنجایی‌ که این بیماری طبق معمول بدون تشخیص رها می‌بشود، تعداد موارد تازه هرسال زیاد تر می‌بشود. سکته گوش امکان پذیر در هر سنی اتفاق بیفتد، اما زیاد تر در بزرگ‌سالان و در اواخر ۴۰سالگی و اغاز ۵۰سالگی دیده می‌بشود.

علت سکته گوش

بیش‌ از ۹۰درصد موارد سکته‌ گوش بدون علت اشکار است و سکته گوش نزدیک به ۱۰درصد از افراد علت اشکار دارد. عوامل مختلفی امکان پذیر در ابراز این بیماری نقش داشته باشند، از جمله:

• عفونت‌های ویروسی و باکتریایی همانند بیماری لیم یا مننژیت باکتریایی؛
• صدمه به سر؛
• بیماری خودایمنی همانند سندروم کوگان؛
• مصرف داروهای خاص برای درمان سرطان یا عفونت‌های شدید؛
• مشکلات جریان خون؛
• اختلالات عصبی همانند میگرن و مالتیپل اسکلروزیس؛
• باروتروما یا عدم اعتدال سختی بین گوش داخلی و گوش بیرونی؛
• تومور روی عصب متصل‌کننده گوش به مغز؛
• اختلالات گوش داخلی همانند بیماری منییر.

زیاد تر این موارد با علائمی همراه‌اند که تشخیص را راحت می‌کنند. مورد فرد دیگر که باید در نظر گرفت، این است که افت شنوایی در یک گوش اتفاق افتاده است یا هر دو گوش. برای مثال اگر افت شنوایی در یک گوش باشد، گمان وجود تومور روی عصب شنوایی را باید رد کرد. بیماری خودایمنی هم امکان پذیر بر شنوایی یک یا هر دو گوش تاثییر بگذارد.

علائم سکته گوش

افراد مبتلا به سکته گوش ناگهانی طبق معمول چند علامت دارند، از جمله:

• حس پربودن گوش؛
• سرگیجه؛
• سکته گوش شبانه (طبق معمول سپس از بیدارشدن فهمید نوشته خواهد شد)؛
• اعتدال نداشتن؛
• زنگ‌زدن یا وزوز گوش.

تشخیص سکته گوش

برای بازدید دقیق‌تر گوش باید به متخصص شنوایی یا متخصص گوش‌و‌حلق‌و‌بینی مراجعه کنید. اگر علائم سکته گوش ناگهانی دارید، پزشک باید دیگر عوامل عرصه‌ساز افت شنوایی همانند انسداد گوش ناشی‌ از مایع یا جرم گوش را رد کند. برای تشخیص سکته گوش ناگهانی بدون علت، پزشک باید طی چند روز سپس از اغاز علائم آزمایش ادیومتری تون خالص انجام دهد تا هرگونه افت شنوایی حسی‌عصبی را بازدید کند.

تست شنوایی‌سنجی دو مؤلفه دسی‌بل یا حجم صدا و فرکانس یا همان بلندی و مقداری صدا را در نظر می‌گیرد. در واقع با شنوایی‌سنجی تون خالص پزشک فهمید می‌بشود که بلندی زیر و بم صدا چه مقدار باید باشد تا شما آن را بشنوید. یکی از نشانه‌های احتمالی سکته گوش ازدست‌دادن حداقل ۳۰ دسی‌بل در ۳ فرکانس متصل طی ۷۲ ساعت است. این افت شنوایی همانند این است که شما یک مکالمه را به‌صورت پچ‌پچ یا پچ پچ بشنوید. از طرفی امکان پذیر تغییرات ناگهانی و ظریف فرد دیگر در شنوایی تشکیل شوند که تشخیصشان تست‌های فرد دیگر نیاز دارد.

اگر بیماری شما تشخیص داده بشود، به گمان زیاد پزشک برای تشخیص علت عرصه‌ای آن آزمایش‌های اضافی تجویز می‌کند، از جمله:

درمان سکته گوش

زیاد تر افراد مبتلا به سکته گوش سریع طبق معمول یکی‌دو هفته سپس از این اتفاق همه یا بخشی از شنوایی خود را به دست می‌آورند. درمان سکته گوش ناگهانی با دقت به تشخیص پزشک انجام می‌بشود. رایج‌ترین درمان بیماری، به‌خصوص وقتی‌ که علت آن اشکار نیست، منفعت گیری از کورتیکواستروئیدهاست. استروئیدها می‌توانند هر اختلالی را درمان کنند و طبق معمول در افت التهاب، افت ورم و پشتیبانی به بدن برای مبارزه با بیماری نقش دارند. در قبل استروئیدها به‌صورت قرص منفعت گیری می‌شدند، اما تزریق استروئید به گوش میانی هم به‌اندازه مصرف خوراکی آن مؤثر است؛ دارو به‌سمت گوش داخلی حرکت می‌کند و برای افرادی سودمند است که نمی توانند استروئید خوراکی مصرف کنند یا از عوارض جانبی دارو پرهیز می‌کنند. استروئیدها برای اثربخشی بهتر باید هرچه سریعتر و حتی قبل‌ از رسیدن نتیجه آزمایش مصرف شوند. درمانی که زیاد تر از ۲ تا ۴ هفته به تأخیر بیفتد، امکان پذیر با افت شنوایی دائمی همراه بشود.

اگر پزشک علت عرصه‌ای بیماری را تشخیص دهد، امکان پذیر درمان‌های اضافی تجویز کند. برای مثال اگر علت سکته گوش عفونت باشد، امکان پذیر پزشک آنتی‌بیوتیک تجویز کند. اگر داروهای دریافتی برای گوش زیان اور بوده باشند، امکان پذیر پزشک آن دارو را تحول هد. اگر بیماری خودایمنی جهت دعوا سیستم ایمنی به گوش داخلی شده باشد، امکان پذیر پزشک برای سرکوب ایمنی دارو تجویز کند.

سکته گوش و نوروم آکوستیک

ازدست‌دادن ناگهانی شنوایی طبق معمول با التهاب حلزون گوش مرتبط است، اما در موارد نادر امکان پذیر نشانه نوروم آکوستیک باشد که شوانوم دهلیزی هم نامیده می‌بشود. نوروم آکوستیک نوعی تومور خوش‌خیم است که در عصب دهلیزی تشکیل می‌بشود. این تومور خوش‌خیم طبق معمول در اسکن ام‌آرآی و سپس از توانایی تحول یا برهم‌خوردن تقارن شنوایی در بیمار تشخیص داده می‌بشود.

سپس از تشخیص نورومای آکوستیک، پزشک با منفعت گیری از اسکن ام‌آر‌آی تومور و رشد آن را بازدید می‌کند. این تومور سالانه ۱ تا ۲ میلی‌متر رشد می‌کند و امکان پذیر به عصب گوش داخلی سختی داخل کند و رسوبات پروتئینی را به گوش داخلی بریزد. این قضیه احتمالا جهت افت شنوایی و سرگیجه بشود. زیاد تر بیماران ازدست‌دادن پیش‌رونده شنوایی را توانایی می‌کنند و باید هرگونه تحول در شنوایی را در طول زمان بازدید کنند.

درمان نوروم آکوستیک

چند روش برای درمان نوروم آکوستیک وجود دارد، از جمله:

• مشاهده رشد تومور: همه نوروم‌های آکوستیک رشد نمی‌کنند، به این علت به درمان نیاز ندارند. اگر تومور رشد کند، در طول زمان مشکل تشکیل می‌کند. حتی اگر تومور رشد نکند، امکان پذیر روی شنوایی تاثییر بگذارد.
• منفعت گیری از تشعشعات استروتاکتیک: تشعشعات استروتاکتیک در زیاد تر موارد رشد تومور را متوقف می‌کند. این روش طبق معمول برای تومورهای کوچک و وقتی منفعت گیری می‌بشود که بیمار به‌علت مشکلات دیگر نمی‌تواند جراحی کند. هرچند این روش برای افت رشد تومور مؤثر است، گمان دارد که تشعشعات در طول زمان با افزایش خطر ازدست‌دادن شنوایی مرتبط باشند.
• برداشتن تومور با میکروسرجری: جراحی برداشتن تومور گمان نگه داری شنوایی را افزایش می‌دهد، اما عوامل گوناگون همانند اندازه و موقعیت تومور امکان پذیر بر نتیجه و دوره درمان هر فرد تاثییر بگذارند. سابقه سکته گوش یا افت شنوایی هم می‌تواند در نگه داری شنوایی سپس از جراحی نقش داشته باشد.

شما بگویید

شما چه مقدار با سکته گوش آشنایی دارید؟ آیا این عارضه را توانایی کرده‌اید؟ در صورت تمایل، می‌توانید توانایی و نظرتان را در تکه ارسال دیدگاه برایمان بنویسید و این نوشته را از طریق شبکه‌های اجتماعی با دوستانتان به اشتراک بگذارید.

تابه‌حال دچار بدن‌درد سپس از ورزش شده‌اید؟ سپس از ورزش، عضلات منقبض خواهد شد و برای همین بدن درد می‌گیرد. برای افت زمان ریکاوری راه حلهای متنوعی وجود دارد. برای مثال فوم رول ورزشی وسیله‌ای ساده است که گرفتگی ماهیچه‌ها و التهاب آنها را کم می‌کند و درد بدن را تسکین می‌دهد. در این مقاله با ما همراه باشید تا هرآنچه باید درمورد فوم رولرها بدانید، به شما بگوییم.

فوم رولر چیست؟

فوم رولر نوعی وسیله ورزشی از جنس فوم فشرده است که آن را به‌شکل استوانه طراحی می‌کنند. می‌توانید از این لوله فومی برای افت انقباضات، تسکین درد و از بین بردن التهاب ماهیچه‌ها منفعت گیری کنید. مطابق تحقیقات، فوم رولر دامنه حرکتی شما را نیز افرایش می‌دهد.

زیاد از ورزشکاران با فوم رولر بدنشان را گرم می‌کنند؛ آنها با منفعت گیری از فوم رول ورزشی به عضلاتشان سختی می‌آورند تا گرم بشود. هنگامی رول را می‌چرخانید، این وسیله ناحیه مورد نظر را ماساژ می‌دهد و عضلات را گرم می‌کند. کارشناسان ورزشی اعتقاد دارند غلتاندن فوم رولر ماهیچه‌ها را آماده ورزش می‌کند و عضلات و اعصاب بدن را آماده می‌کند تا با هم ربط بهتری داشته باشند.

در آخر تمرین هم می‌توانید از فوم رولر منفعت گیری کنید. تعداد بسیاری از ورزشکاران بعد از تمرین درد و گرفتگی عضله دارند. فوم رول ورزشی انقباض عضلات را رفع می‌کند، گردش خون را افزایش و زمان ملزوم برای بهبودی را افت می‌دهد.

مزایا فوم رول

مطابق تحقیقات، فوم رول ورزشی وسیله‌ای کاربردی برای گرم‌کردن و سرد‌کردن بدن است. این وسیله با افزایش خون‌رسانی به عضلات مورد نظر آنها را برای تمرین آماده می‌کند و گرفتگی آنها را از بین می‌برد. مربیان پیشنهاد می‌کنند قبل از اغاز تمرینات کششی و کار با وزنه، از فوم رول منفعت گیری کنید تا ماهیچه‌هایتان زمان داشته باشند برای تمرین آماده شوند.

امروزه در تبلیغات فوم رولر می‌گویند که این وسیله سلولیت را از بین بردن می‌کند اما هیچ تحقیقی درستی این ادعا را قبول نکرده است. محققان می‌گویند افزایش خون‌رسانی به عضلات گوناگون تأثیری بر سلولیت ندارد، بعد این وسیله سلولیت را از بین بردن نمی‌کند. یقیناً فوم رولر فقط اختصاصی ورزشکاران نیست و کاربردهای فرد دیگر هم دارد. اگر در طول روز فقط پشت میز می‌نشینید یا زمان بسیاری ایستاده‌اید و شب‌ها خسته‌اید، احتمالا بد نباشد که فوم رول ورزشی را امتحان کنید تا گرفتگی عضلات‌تان از بین برود. مزایای کلی منفعت گیری از فوم رولر عبارت‌اند از:

• افت درد عضلانی؛
• افت التهاب ماهیچه‌ها؛
• افزایش دامنه حرکتی؛
• بهبود خون‌رسانی به عضلات؛
• بهبود ریکاوری عضلات؛
• افزایش اسایش.

چطور از فوم رولر منفعت گیری کنیم؟

منفعت گیری از فوم رول ورزشی راهی عالی برای گرم‌کردن عضلات قبل از تمرین و سردکردن آنها بعد از آخر ورزش است. افرادی که ورزش نمی‌کنند هم می‌توانند از این وسیله برای افت گرفتگی عضلاتشان منفعت گیری کنند.

کارشناسان ورزشی می‌گویند زیاد تر مردم فکر می‌کنند بلد نیستند از فوم رولر منفعت گیری کنند و به همین علت سراغ این وسیله ورزشی نمی‌روال، اما هیچ روش دقیق و یکسانی برای منفعت گیری از فوم رولر وجود ندارد. شما باید به تناسب تحرک روزانه و مقدار صدمه عضلات‌تان از فوم رول ورزشی پشتیبانی بگیرید.

برای اغاز بهتر است یک فوم سبک و صاف بخرید. فوم رولر بدن شما را ماساژ می‌دهد و گره‌های عضلانی را باز می‌کند. فشاری که به بدنتان داخل می‌بشود به اندازه وزن بدنتان است و طبق معمول علتصدمه نخواهد شد. اگر در ناحیه‌ای درد دارید، یعنی عضلات آن تکه از بدنتان گرفته است. برای افت درد عضله باید از عضلات کناری اغاز کنید و سختی را طوری تنظیم کنید که درد آن برایتان قابل‌تحمل باشد. آرام رول را بغلتانید و میانه نرمش از بینی نفس بکشید و هوا را از دهانتان خارج کنید. حرکت را ۳ تا ۵ بار تکرار کنید تا گرفتگی عضلات از بین برود. مطابق تحقیقات، بهتر است برای یک ناحیه بیشتر از ۳ دقیقه زمان نگذارید و به بدن اجازه دهید خود را بهبود دهد.

تعداد دفعات منفعت گیری از فوم رولر نیز بستگی به مقدار صدمه و مقصد شما دارد. مربیان ورزشی نظر می‌کنند حداقل هفته‌ای ۳ بار و حداکثر روزی ۱ بار از این وسیله منفعت گیری کنید. هر بار هم نزدیک به ۱۰ دقیقه ورزش کنید و بیشتر از حد به بدنتان سختی نیاورید.

نکات مهم درمورد خرید فوم رول

فوم رول ورزشی را به شکل‌های مختلفی طراحی می‌کنند و باید بنا به نیاز خود یکی از آنها را بخرید. برخی از فوم رولرها سخت و متراکم‌اند تا گره‌های عمیق عضلانی را باز کنند اما امکان پذیر در ابتدا منفعت گیری از آنها درد داشته باشد. یقیناً این درد به‌مرور زمان و با منفعت گیری مداوم از فول رول افت می‌یابد. برای افزایش اغاز تحمل درد تکنیک‌هایی وجود دارد. مربیان ورزشی نظر می‌کنند ابتدا با فوم رولر نرم کار کنید و بعد از چند هفته تمرینات خود را تحول دهید. برای مثال ۱۰ دقیقه با فوم رولر نرم نرمش کنید و سپس ۳ تا ۵ دقیقه با انواع مقاوم‌تر کار کنید تا بدنتان به سختی زیاد تر عادت کند.

به‌حرف های کارشناسان، همیشه باید بر پایه اغاز تحمل درد خود فوم رول مناسب را انتخاب کنید. در ادامه نکات مهم برای خرید فوم رول را مرور می‌کنیم تا تصمیم‌گیری برایتان آسان بشود.

۱. تراکم فوم رول ورزشی

فوم رول‌های ورزشی تراکم‌های مختلفی دارند. تراکم فوم عامل مهم تأثیرگذاری فوم رول بر بافت‌های عمیق بدن است. رولرهای نرم سختی زیاد مقداری دارند و آنهایی که زیاد متراکم‌اند، امکان پذیر علتکبودی و صدمه شوند.

اگر به‌تازگی تصمیم گرفته‌اید با فوم رول کار کنید، بهتر است فوم رولی با تراکم متوسط بخرید که زیاد سفت نباشد. با گذشت زمان عضلات شما با فوم رولر سازگار خواهد شد و می‌توانید از انواع متراکم‌تر هم منفعت گیری کنید. فوم رولرهای متراکم دوام بیشتری دارند. نوع نرم‌تر این وسیله امکان پذیر زیاد سریع تحول شکل دهد و ناچار شوید آن را عوض کنید.

طبق معمول رنگ فوم رولر تراکم آن را مشخص می کند. فوم رول‌های سفید زیاد نرم‌اند و فوم رول‌های مشکی بیشترین تراکم را دارند. رنگ آبی و قرمز نیز تراکم متوسط دارند. یقیناً رنگ‌بندی فوم رولرها در هر برند امکان پذیر متفاوت باشد، به این علت برای انتخاب فوم رولر بهتر است آن را در دست بگیرید و مقداری سختی دهید تا فوم رولری با تراکم دلخواهتان اشکار کنید.

۲. بافت سطح فوم رول ورزشی

برخی فوم رول‌ها بافت و برجستگی‌هایی روی سطحشان دارند که به‌پشتیبانی آنها می‌توانید سختی بیشتری اعمال و ماساژ را هدفمندتر کنید. فوم رول‌های صاف سختی یکنواخت داخل می‌کنند و برای افراد مبتدی انتخاب بهتری می باشند. فشاری که این نوع رول ورزشی داخل می‌کند مشابه است و طبق معمول قیمت کمتری هم دارند.

فوم رول‌های بافت‌دار برجستگی‌ها و پستی‌بلندی‌هایی دارند که سختی متفاوت دستان متخصص ماساژ را همانند‌سازی می‌کنند. این نوع فوم رولر برای بازکردن گره‌های عمیق عضلات بهتر است و سختی بیشتری به ماهیچه‌ها می‌آورد، به این علت برای افراد حرفه‌ای مناسب است.

۳. شکل و سایز فوم رول ورزشی

اگر به فروشگاه‌های ورزشی سر بزنید، می‌بینید که فوم رولرها شکل‌ها و اندازه‌های گوناگونی دارند. فوم رول‌های بلند نزدیک به ۹۰ سانتی‌متر و همه‌کاره می باشند. از این محصولات برای ماساژ همه عضلات پشت، چهار سر ران و همسترینگ می‌توانید منفعت گیری کنید. فوم رولرهای ۶۰سانتی‌متری با مقصد ماساژ عضلات کوچک‌تر همانند بازو و ساق پا طراحی خواهد شد. این فوم رول‌ها در کیف ورزشی جا خواهد شد و دردسری برای جابه‌جایی‌شان ندارید.

قطر زیاد تر فوم رولرها ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر است. این قطر برای عضلات گوناگون مناسب است اما برخی ورزشکاران ترجیح خواهند داد فوم رول باریک‌تری انتخاب کنند تا با افزایش سختی عضلاتشان را عمیق‌تر ماساژ دهند.

احتمالا فکر کنید همه فوم رول‌ها استوانه‌اند، اما این‌طور نیست. فوم رولرهای کروی و نیم‌کره نیز داریم که برای ماساژ کف پا یا گودی کمر کاربرد دارند. درنهایت فوم رولرهای ویبره‌دار هم در بازار موجودند که همانند صندلی‌های ماساژ لرزش و گرما تشکیل می‌کنند تا گرفتگی‌های عضلانی بهتر از بین بروند.

سخن آخر

احتمالا از خودتان سوال کنید فوم رول چیست و چه کاربردی دارد. فوم رول نوعی وسیله ورزشی برای از بین بردن انقباض عضلات و بهبود گرفتگی آنهاست. ورزشکاران از فوم رولر در روتین گرم‌کردن و سردکردن بدن خود منفعت گیری می‌کنند اما منفعت گیری از این وسیله منحصر به ورزشکاران نیست. اگر شما هم حس می‌کنید عضلات‌تان گرفته است، می‌توانید مشابه نیازتان یک فوم رولر تهیه کنید و ناحیه مورد نظر را ماساژ دهید تا التهاب آن از بین برود.

اگر این مقاله برایتان سودمند بوده است، آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید و اگر توانایی منفعت گیری از فوم رول ورزشی را دارید، نظرتان را برایمان بنویسید.

تا بحال برایتان اتفاق افتاده که با شنیدن کلمه قرمه‌سبزی طعم این خورش را در دهان خود حس کنید؟ این قضیه ناشی از نوعی اختلال عصبی به‌نام سینستزیا یا حس آمیزی است. در این مقاله، درمورد سینستزی زیاد تر می‌خوانید.

سینستزیا چیست؟

واژه «سینستزیا» در اصل کلمه‌ای یونانی به‌معنی «فهمیدن‌کردن چیزها همراه هم» است. افرادی با این توانایی را سینستت می‌نامند. چیزی به‌نام بیماری سینستزیا وجود ندارد و حتی سینستزی در حالت عادی هم اختلال محسوب نمی‌بشود. این اتفاق به سلامتی شما آسیبی نمی‌رساند و به این معنی نیست که شما مشکلی دارید. مطابق برخی تحقیقات، افراد دچار سینستزیا بعضی اوقات در تست‌های حافظه و هوش بهتر از افرادی که دچار این حالت نیستند، عمل می‌کنند. احتمالا این اتفاق منطقی به نظر برسد، اما تا این مدت شواهد کافی مبنی بر این که سینستزیا شرایطی واقعی است، وجود ندارد.

عکس العمل‌های سینستزیا

یکی از رایج‌ترین عکس العمل‌های هم حسی دیدن حروف، اعداد یا صداها به‌صورت رنگ است. دیگر عکس العمل‌های سینستزی عبارت‌اند از:

• کلمه‌ای همانند نام یک غذا را بخوانید یا بشنوید و طعم آن را در دهان خود حس کنید؛
• اَشکالی را ببینید و طعم غذاهای همانند به آنها را در دهان خود حس کنید؛
• صداها را بشنوید و اشکال یا مطرح‌هایی را ببینید؛
• با استشمام بو یا عطری خاص صداهایی در ذهنتان تداعی شوند؛
• صداهایی را بشنوید و طعم برخی از غذاها را در دهان خود حس کنید؛
• شیئی را با دستان خود لمس کنید و صدای مرتبط با آن در ذهنتان تداعی بشود؛
• هنگامی شخصی فرد فرد دیگر را لمس می‌کند، حس کنید که شما را لمس کرده است. به این حالت حس ‌آمیزی لمس آینه نیز حرف های می‌بشود.

امکان پذیر یکی از این عکس العمل‌ها را ابراز دهید یا این که بیشتر از یک عکس العمل داشته باشید. سینستزیا بعضی اوقات آزاردهنده می‌بشود. فکر کنید که با شنیدن یک کلمه در دهانتان طعم بدی حس کنید. قطعا این قضیه خوشایند نخواهد می بود. بااین‌حال زیاد تر افرادی که دچار حس آمیزی می باشند، آن را نوعی حس ششم می‌دانند و اعتقاد دارند که این اتفاق عیب آنها محسوب نمی‌بشود.

نشانه‌های سینستزی

۱. هدایت آن ممکن نیست

حس آمیزی بلافاصله اتفاق می‌افتد و نمی‌توانید هدایتش کنید. عکس العمل‌های سینستزیا حتی زمان توانایی‌های تازه هم اتفاق می‌افتند. برای مثال امکان پذیر یک قطعه موسیقی تازه بشنوید و بدون هیچ تلاشی رنگی را ببینید یا طعمی را در دهان خود حس کنید. در هر صورت این عکس العمل‌ها را نمی‌توانید مهار کنید و خودبه‌خود اتفاق می‌افتند.

۲. درونی است

طبق معمول عکس العمل‌های سینستزیا در درون شما اتفاق می‌افتند. رنگ‌هایی که با شنیدن کلمه‌ای خاص می‌بینید، وجود خارجی ندارند. این رنگ‌ها فقط در ذهن شما می باشند. فقط تعداد مقداری از سینستت‌ها رنگ‌ها را روبه‌روی خود می‌بینند.

۳. هم حسی در طول زمان تغییری نمی‌کند

اگر امروز با شنیدن کلمه پرتقال طعم آن را در دهانتان حس می‌کنید، تا ۱۰ سال سپس هم همین اتفاق رخ خواهد داد. در پژوهشی، از افراد مبتلا به حس آمیزی خواسته شد ۱۰۰ کلمه را بخوانند و بگویند با خواندن هر کلمه چه رنگی را می‌بینند. ۱ سال سپس، پژوهشگران بدون این که از قبل به شرکت‌کنندگان این پژوهش خبر بدهند، مجدد این آزمایش را انجام دادند. بیشتر از ۹۰درصد از شرکت‌کنندگان همان جواب‌های قبلی را تکرار کردند.

۴. زیاد تر از دوران کودکی اغاز می‌بشود

بازدید کودکان مبتلا به سینستزی حاکی از این بوده است که این اتفاق با گذشت زمان و از دوران کودکی اغاز می‌بشود. امکان پذیر در ابتدا ربط بین رنگ و حروف کاملا اتفاقی باشد و با بزرگ‌ترشدن فرد بیشتر از پیش در ذهن او تثبیت بشود.

چه افرادی به سینستزیا مبتلا خواهد شد؟

به نظر می‌رسد که این اتفاق بر زنان بیشتر از مردان تاثییر می‌گذارد. بااین‌حال برخی از پژوهشگران اعتقاد دارند که این نوشته صحت ندارد. به‌باور آنها، زنان فقط بیشتر از مردان درمورد هم حسی خود سخن بگویید می‌کنند و مایل‌اند که درمورد این حالت او گفت و گو کنند.

افراد چپ‌دست هم امکان پذیر بیشتر از راست‌دست‌ها دچار حس آمیزی شوند. علاوه‌بر این، پژوهشگران ادعا می‌کنند که برخی از سینستت‌ها به هنر علاقه دارند و زیاد تر سرگرمی‌هایی همانند نقاشی‌کشیدن، شنیدن موسیقی یا نوشتن دارند.

پژوهشگران تخمین می‌زنند که نزدیک به ۱ تا ۴درصد از مردم جهان به سینستزیا مبتلا باشند. با وجود این، نمی‌توان این آمار را قطعی در نظر گرفت چون تعداد بسیاری از مردم فهمید نمی‌شوند که دچار هم حسی می باشند. از آن قبل، کم نیست تعداد افرادی که فکر می‌کنند همه همانند آنها دچار سینستزی خواهد شد.

علت سینستزیا چیست؟

کارشناسان تا این مدت نمی‌دانند که سینستزی دقیقا به چه علتی رخ می‌دهد. بااین‌حال می‌دانند که ۳ نوع مهم حس آمیزی با دلایل خاص وجود دارند.

۱. سینستزی پیشرفت‌کننده

افرادی که سینستزی پیشرفت‌کننده دارند، واگرای عصبی‌اند. در واقع مغز آنها به‌طوری رشد کرده است و کار می‌کند که با افراد نوروتیپیک یا افرادی که تنوع عصبی سالم و عادی دارند، متفاوت است. کارشناسان تا این مدت نمی توانند علت این اتفاق را کاملا توضیح دهند. بااین‌حال گمان می‌کنند که سینستزی پیشرفت‌کننده از عوامل بسیاری ناشی می‌بشود که عبارت‌اند از:

• رشد مغز: مطابق برخی از شواهد، همه افراد در اغاز زندگی دچار سینستزی خواهد شد و این بخشی از رشد طبیعی مغز است. اگر این‌طور فکر کنیم، یعنی زیاد تر افراد حس آمیزی خود را در طول زمان از دست خواهند داد. به همین علت تنها درصد مقداری از بزرگ‌سالان آن را دارند.
• ساختار مغز: به نظر می‌رسد در افراد مبتلا به هم حسی، بین نواحی گوناگون مغز ربط بیشتری وجود دارد. امکان پذیر همین علت این قضیه باشد که مقدار سینستزیا در افرادی با اوتیسم حداقل ۳ برابر زیاد تر از دیگر افراد است.
• ژنتیک: برخی اعتقاد دارند که سینستزیا جنبه ارثی و ژنتیکی دارد. با وجود این شکل این اتفاق از فردی به فرد دیگر متفاوت است، بعد حس آمیزی چیزی نیست که شما از اعضای خانواده به ارث ببرید.

۲. سینستزی اکتسابی

برخی از مردم به‌علت صدمه‌های مغزی دچار سینستزیا خواهد شد. کارشناسان گمان می‌کنند که علت این نوع حس آمیزی آن است که بعضی اوقات اوقات ارتباطات درون مغز با بهبودی مغز بعد از صدمه تحول می‌کنند و تکامل می‌یابند.

امکان پذیر افراد مبتلا به این نوع سینستزی آن را به‌اندازه افرادی که در طول عمر خود دچار حس آمیزی شده‌اند، توانایی نکنند. برخی از افراد آن را فقط در شرایطی خاص توانایی می‌کنند و با گذشت زمان هم حسی آنها از بین می‌رود. برخلاف سینستزیای پیشرفت‌کننده، اثرات سینستزی اکتسابی ساده و مختصر‌زمان است.

۳. سینستزی ناشی از دارو

برخی اوقات مصرف داروهای خاص، به‌اختصاصی داروهای توهم‌زا، علتحس آمیزی می‌بشود. این اتفاق در صورت مصرف زیاد برخی از داروها نیز رخ می‌دهد. داروهایی که به آنها داروهای روان‌گردان می‌گویند و جهت سینستزیا خواهد شد، عبارت‌اند از:

• دی متیل تریپتامین؛
• ال‌اس‌دی؛
• مسکالین؛
• سیلوسایبین یا همان مجیک ماشروم.

سینستزی ناشی از دارو از حالت عاطفی و احساسات شما تأثیر می‌پذیرد. این نوع سینستزیا برخلاف انواع دیگر، توانایی شما را تحول نمی‌دهد. در واقع سینستزی اکتسابی و پیشرفت‌کننده بر شکل توانایی شما از یک چیز تاثییر می‌گذارند، اما توانایی شما را تحول نمی‌دهند. بااین‌حال مصرف داروهای روان‌گردان علتتوهم می‌بشود و می‌تواند آنچه را توانایی می‌کنید، تحول دهد.

تفاوت دیگر سینستزی ناشی از دارو با دیگر انواع هم حسی این است که در این نوع حس آمیزی، بعضی اوقات اوقات می‌توانید با تمرکز بر برخی چیزها یا تحول آنها هم حسی را به حداقل برسانید. برای مثال اگر نور اتاق را کم کنید، می‌توانید سینستزی ناشی از دارو را به حداقل برسانید یا حتی متوقف کنید.

تست سینستزیا

تا این مدت آزمایش خاصی وجود ندارد که بتواند سینستزی را دقیقا تشخیص دهد. بااین‌حال برای تست سینستزیا می‌توانید از برخی سوال‌نامه‌ها یا ابزارهای آنلاین منفعت گیری کنید. این ابزارها به شما پشتیبانی می‌کنند که فهمید شوید به این اختلال مبتلا شده‌اید یا خیر. یقیناً برای امتحان‌کردن این آزمون‌ها بهتر است با روان‌شناس یا روان‌پزشک خود مشورت کنید.

آیا حس آمیزی درمانی دارد؟

سینستزی پیشرفت‌کننده و اکتسابی به درمان نیازی ندارند. در موارد نادر، امکان پذیر برخی از افراد عکس العمل‌ها یا اثراتی را توانایی کنند که دوست ندارند. این افراد می‌توانند روش مهار یا به حداقل رساندن حس آمیزی را یاد بگیرند.

سینستزی ناشی از دارو با مصرف زیاد برخی از داروها به‌اختصاصی داروهای روان‌گردان رخ می‌دهد. این قضیه زنگ خطری است برای این که این افراد مصرف داروهای روان‌گردان را متوقف کنند. درمان این نوع سینستزیا بسته به دارویی که جهت تشکیل آن شده، متفاوت است.

در کل درمان‌های سیسنتزی حمایتی می باشند و به افت علائم جدی‌تر همانند تشنج یا بی‌قراری پشتیبانی می‌کنند. طبق معمول در صورتی که حس آمیزی بر فعالیت‌های روزمره و عادی فرد تاثییر منفی بگذارد، روان‌پزشکان به آن رسیدگی می‌کنند. در این چنین مواردی، طبق معمول روان‌پزشکان یا روان‌درمانگر‌ان از بیماران می‌خواهند در جلسات هیپنوتیزم درمانی عمیق شرکت کنند. تکنیک‌های این روش درمانی برای مهار حس آمیزی مؤثرند.

در هیپنوتیزم درمانی عمیق از بیماران خواسته می‌بشود فعالیت‌هایی را انجام بدهند. این فعالیت‌ها جهت شناخت خودآگاه و ناخودآگاه این افراد خواهد شد و توانایی حس آمیزی را از خودآگاه و ناخودآگاه آنها حذف می‌کنند. در صورت پیروزی این روش درمانی، توانایی حس آمیزی افت می‌یابد یا کاملا متوقف می‌بشود.

آیا هم حسی منفعت‌ای دارد؟

مطابق تحقیقات، سینستزی مزایایی دارد. افراد مبتلا به این اختلال زیاد تر حافظه بهتری دارند. این چنین این افراد طبق معمول در آزمون‌های هوش نمره بهتری کسب می‌کنند.

حس آمیزی با خلاقیت هم ربط دارد. افراد مبتلا به این اتفاق بیشتر از دیگران سراغ مشاغل خلاقانه یا هنری می‌روال. دلنشین است بدانید تعداد بسیاری از موسیقی‌دانان یا هنرمندان رشته موسیقی دچار اختلال سینستزی صدا و رنگ می باشند. برخی از مشهورترین این هنرمندان عبارت‌اند از:

• بیانسه خواننده؛
• دوک الینگتون نوازنده پیانو؛
• بیلی جوئل خواننده و نوازنده پیانو و ترانه‌سرا؛
• مری جین بلایژ خواننده و بازیگر و ترانه‌سرا.

شما بگویید

سینستزیا اتفاق‌ای است که علتتداخل حس‌های شما با هم می‌بشود. در واقع شما جهان را با ۲ یا چند حس یا توانایی ادراکی توانایی می‌کنید که ارتباطی با هم ندارند. این اختلال طبق معمول در زندگی فرد مشکلی تشکیل نمی‌کند، حتی برخی از افراد مبتلا به آن باهوش‌تر، خلاق‌تر و دارای حافظه بهتر از دیگران می باشند. در صورتی که حس آمیزی زندگی شما را با مشکل مواجه کند، می‌توانید از روان‌درمانگر یا روان‌پزشک پشتیبانی بخواهید.

شما تا بحال این چنین اتفاق‌ای را توانایی کرده‌اید؟ آیا تابه‌حال برای شما اتفاق افتاده که برای مثال آهنگی را بشنوید و رنگ‌های خاصی را در ذهن خود ببینید یا عطر خاصی را استشمام کنید؟ از ازمایش ها حس آمیزی خود برای ما بنویسید.

گامی برای تسلط شما بر توانایی‌های برقراری ربط

هشدار! این نوشته فقط جنبه آموزشی دارد و برای منفعت گیری از آن ملزوم است با پزشک یا متخصص وابسته مشورت کنید. اطلاعات زیاد تر

لارنگوسکوپی آزمایشی است که پزشک برای بازدید حنجره (جعبه صوتی) انجام می‌دهد. این آزمایش امکان پذیر به دلایل گوناگون همانند بازدید علت سرفه و گلودرد تا پیداکردن جسم خارجی و بیرون‌آوردن آن منفعت گیری بشود. احتمالا از خودتان سوال کنید لارنگوسکوپی چطور انجام می‌بشود و چطور باید برای آن آماده شد. برای کسب اطلاعات زیاد تر درمورد این آزمایش تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.

لارنگوسکوپی چیست؟

لارنگوسکوپی روشی است که پزشک با منفعت گیری از آن حنجره را بازدید می‌کند. حنجره در سخن بگویید‌کردن، تنفس و بلع نقش دارد. این جعبه حیاتی در پشت گلو و بالای نای قرار گرفته است. تارهای صوتی درون حنجره قرار گرفته‌اند و به همین علت پزشک برای دیدن حنجره و قسمت‌های نزدیک به آن از لارنگوسکوپی منفعت گیری می‌کند.

لارنگوسکوپی با منفعت گیری از لارنگوسکوپ، یک لوله منعطف با منبع نور، لنز و دوربین فیلم‌برداری، انجام می‌بشود تا حنجره از نزدیک دیده بشود. این چنین لارنگوسکوپ ابزاری دارد که دکتر می‌تواند با آن از حنجره شما نمونه بافتی تهیه کند. این آزمایش امکان پذیر در مطب پزشک یا به‌دست جراح در اتاق عمل انجام بشود.

کاربرد لارنگوسکوپی

لارنگوسکوپی را متخصص گوش‌وحلق‌وبینی یا جراح سروگردن انجام می‌دهد و برای تشخیص مشکلاتی همانند دستوفونی تا التهاب حنجره و حتی مشکلات جدی همانند سرطان حنجره به کار می‌رود. لارنگوسکوپی برای موارد فرد دیگر هم کاربرد دارد، از جمله:

• گیرکردن چیزی در گلو؛
• بازدید التهاب و ورم؛
• بازدید مشکل تنفسی یا بلع؛
• گوش‌دردی که از بین نمی‌رود؛
• برداشتن توده.

انواع لارنگوسکوپی

• لارنگوسکوپی غیرمستقیم: در مطب پزشک انجام می‌بشود. نزدیک به ۵ تا ۱۰ دقیقه زمان می‌برد و ساده‌ترین شکل لارنگوسکوپی است. در این روش لوله لارنگوسکوپ از راه دهان داخل می‌بشود.
• لارنگوسکوپی مستقیم با فیبر نوری: اکنون زیاد تر پزشکان از این روش منفعت گیری می‌کنند که به آن لارنگوسکوپی منعطف هم می‌گویند و کمتر از ۱۰ دقیقه زمان می‌برد. در این روش لوله لارنگوسکوپ از راه بینی داخل می‌بشود. داخل بینی داروی بی‌حسی یا ضداحتقان منفعت گیری می‌بشود.
• لارنگوسکوپی مستقیم: پزشک از یک لارنگوسکوپ برای فشاردادن زبان و بالاآوردن اپی‌گلوت منفعت گیری می‌کند. این روش طبق معمول زیاد تر از ۴۵ دقیقه زمان می‌برد و برای گذاشتن لوله تنفسی، برداشتن توده یا مثالبرداری منفعت گیری می‌بشود. این روش در اتاق عمل انجام می‌بشود و بیهوشی عمومی ملزوم دارد.

مرحله های لارنگوسکوپی

پزشک با دقت به شرایط شما نوع لارنگوسکوپی را انتخاب می‌کند که امکان پذیر در مطب پزشک یا اتاق عمل صورت گیرد. برای مثال امکان پذیر پزشک لارنگوسکوپی جراحی را در اتاق عمل انجام دهد که به آن لارنگوسکوپی مستقیم می‌گویند. در این روش از لارنگوسکوپ منعطف منفعت گیری می‌بشود و امکان پذیر با مثالبرداری و دیگر جراحی ها همراه باشد.

۱. قبل از لارنگوسکوپی

اگر جراحی داشته باشید، بیهوشی عمومی دریافت می‌کنید. تیم پزشکی نکاتی را به شما یادآوری می‌کنند، از جمله:

• امکان پذیر قبل از جراحی عکس‌برداری پرتوی ایکس تجویز بشود؛
• شب قبل از جراحی ناشتا باشید؛
• قبل از جراحی داروی خاصی مصرف نکنید؛
• اگر سیگار می‌کشید، بیشتر از یک هفته قبل از جراحی سیگارکشیدن را متوقف کنید؛
• سپس از جراحی با یک همراه به خانه بروید.

نیاز نیست برای جراحی چیز خاصی آماده کنید.

۲. زمان لارنگوسکوپی

۱. لارنگوسکوپی در مطب

• در زیاد تر موارد، از یک آینه کوچک مورب و نور برای بازدید جعبه صوتی منفعت گیری می‌بشود. برای این کار به پشت روی صندلی دراز می‌کشید، پزشک با یک گاز استریل زبان شما را می‌گیرد و با پشتیبانی نور و آینه گلوی شما را بازدید می‌کند.
• امکان پذیر از یک لارنگوسکوپ منعطف منفعت گیری بشود. این لوله منعطف از راه بینی داخل گلو شما می‌بشود.
• احتمالا پزشک مقدار مقداری داروی بی‌حسی و ضداحتقان به بینی شما بزند. داروی بی‌حسی طعم تلخی دارد.
• امکان پذیر حالت سرفه داشته باشید، اما به‌گمان زیاد این حالت فروکش می‌کند.
• پزشک لوله منطعف لارنگوسکوپ را از راه بینی داخل گلو می‌کند.
• امکان پذیر از شما بخواهند در طول فرایند سخن بگویید کنید تا کارکرد جعبه صوتی شما بازدید بشود.
• در برخی شرایط، امکان پذیر لوله از راه دهان داخل بشود.

۲. لارنگوسکوپی مستقیم در اتاق عمل

پزشک از لارنگوسکوپی خاصی منفعت گیری می‌کند که از راه دهان داخل می‌بشود. از آنجایی که بیهوشی عمومی دریافت می‌کنید، چیزی حس نمی‌کنید.

۳. سپس از لارنگوسکوپی

۱. لارنگوسکوپی در مطب

• تا چند دقیقه سپس از لارنگوسکوپی در بینی و گلویتان حس بی‌حسی دارید. این حالت طبق معمول سپس از ۲۰ دقیقه از بین می‌رود.
• تا وقتی‌ که دهان و گلویتان بی‌حس است، از خوردن و آشامیدن پرهیز کنید.

۲. جراحی لارنگوسکوپی

• سپس از جراحی تا زمان ازبین‌رفتن تاثییر داروی بیهوشی باید در اتاق ریکاوری بمانید تا عوارض جانبی و مشکلات احتمالی بازدید شوند.
• امکان پذیر گلودرد خفیف یا گرفتگی صدا داشته باشید. تا چند زمان سپس از جراحی به حنجره‌تان استراحت دهید.

عوارض لارنگوسکوپی

تشکیل عوارض جانبی با لارنگوسکوپی درون نوشته نادر است. اگر نگرانی خاصی دارید، با پزشک سخن بگویید کنید. لارنگوسکوپی مستقیم در اتاق عمل طبق معمول ایمن است، بااین‌حال احتمالا عوارض جانبی داشته باشد از جمله:

نحوه بیوپسی در لارنگوسکوپی

بیوپسی یعنی برداشتن نمونه کوچکی از بافت برای برسی. برای این کار از وسیله کوچکی همانند موچین مینیاتوری منفعت گیری می‌بشود. این وسیله از طریق لارنگوسکوپ به بافت می‌رسد. این روش در جراحی لارنگوسکوپی انجام می‌بشود. در برخی شرایط، بیوپسی در لارنگوسکوپی درون نوشته هم انجام می‌بشود.

نتیجه لارنگوسکوپی

نتیجه لارنگوسکوپی درون نوشته بلافاصله آماده می‌بشود. اما اشکار‌شدن نتیجه بیوپسی یا کشت امکان پذیر ۳ تا ۵ روز زمان ببرد. این قضیه برای جراحی لارنگوسکوپی شایع‌تر است. به این علت درمورد زمان آماده‌شدن نتیجه باید با پزشک سخن بگویید کنید.

تفاوت لارنگوسکوپی و اندوسکوپی

لارنگوسکوپی و آندوسکوپی هر دو ابزارهایی برای بازدید درون بدن‌اند. این چنین در هر دو از لوله‌ای منعطف شامل منبع نور، لنز و دوربین منفعت گیری می‌بشود. با این تفاوت که لارنگوسکوپی فقط برای بازدید حنجره منفعت گیری می‌بشود.

احتیاط‌های ملزوم

آزمایش لارنگوسکوپی طبق معمول عوارض خاصی ندارد، اما در رابطه این چند قضیه با پزشک سخن بگویید کنید:

• گلودردی که زیاد تر از چند روز طول کشیده است؛
• تب بالای ۳۸ درجه سانتی‌گراد (تب علامت عفونت است)؛
• سرفه خونی.

شما بگویید

شما چه مقدار با لارنگوسکوپی آشنایی دارید؟ آیا تابه‌حال از این روش منفعت گیری کرده‌اید؟‌ در صورت تمایل، می‌توانید توانایی و نظرتان را در تکه ارسال دیدگاه برایمان بنویسید و این نوشته را از طریق شبکه‌های اجتماعی با دوستانتان به اشتراک بگذارید.

به گمان زیاد عبارت «دوره شیدایی» به گوشتان خورده است، اما آیا با نیمه‌شیدایی نیز آشنا هستید؟ هیپومانیا یا همان نیمه‌شیدایی وضعیتی روانی است که انرژی‌ فرد را شدیدا زیاد می‌کند. در واقع اختلال هیپومانیا همان مانیا یا شیدایی است، ولی شدت کمتری دارد. شدت کمتر به این معنی نیست که از نگاه‌ها نهان باشد و دیگران فهمید نشوند؛ با مقداری دقت می‌توان به‌خوبی فهمید تغییرات رفتاری شخص شد. در این مقاله ابتدا توضیح می‌دهیم هیپومانیا چیست و سپس آن را با مانیا قیاس می‌کنیم. با ما همراه باشید.

هیپومانیا چیست؟

هیپومانیا یا نیمه‌شیدایی حالتی است که به‌جهت آن احساسات، انرژی و فعالیت فرد غیرطبیعی تشدید خواهد شد. این تحول به‌طوری است که اطرافیان فرد فهمید خواهد شد رفتارش همانند همیشه نیست. هیپومانیا از علائم اختلال دوقطبی است، اما امکان پذیر علامت بیماری روحی روانی فرد دیگر نیز باشد. این عارضه خود را به اشکال مختلفی در افراد متفاوت مشخص می کند. چند نمونه از رفتارهای شخص دچار نیمه‌شیدایی عبارت‌اند از:

• وسواس تمیزی شدید می‌گیرد و همه سطوح خانه را تمیز می‌کند.
• شب کلا نمی‌خوابد، اما صبح روز سپس حس خستگی نمی‌کند.
• پروژه‌ای را اغاز می‌کند و ۲۰ ساعت بدون وقفه و استراحت برای آن زمان می‌گذارد.
• حس می‌کند حتی اگر در عرصه‌ای هیچ‌گونه توانایی و توانایی‌ای ندارد، باز هم در آن ناکامی نمی‌خورد.
• دائما به دوستان خود زنگ می‌زند و مطلب می‌دهد. این چنین تعداد بسیاری پست و نظر در شبکه‌های مجازی به اشتراک می‌گذارد.
• زیاد سریع سخن بگویید می‌کند و دائما از قضیه‌ای به قضیه دیگر می‌پرد.

تفاوت مانیا و هیپومانیا

گفتیم که هیپومانیا شدت کمتری از مانیا دارد. در جدول زیر، تفاوت هیپومانیا و مانیا نوشته شده است.

دوره هیپومانیا

احتمالا برایتان سوال پیش بیاید عامل اغاز دوره هیپومانیک چیست. در واقع عوامل متغیری جهت ابراز دوره هیپومانیا در افراد گوناگون خواهد شد که مثالهایش عبارت‌اند از:

• قرارگیری در مکانی پرسروصدا یا دارای نور شدید یا حتی مکانی شلوغ و پرازدحام؛
• تحول بزرگ در زندگی همچون طلاق یا ازدست‌دادن شغل؛
• بی‌خوابی؛
• مصرف الکل و مواد مخدر.

این دوره حداقل ۴ روز طول می‌کشد، اما امکان پذیر تا ماه‌ها نیز ادامه داشته باشد. بعد از پایان دوره، به گمان زیاد فرد این چنین احساسات خواهد داشت:

• از حرکت خود در طول دوره حس خوشحالی می‌کنید یا خجالت می‌کشید.
• بابت همه فعالیت‌هایی که در طول دوره انجام داده‌اید، خسته و کلافه‌اید.
• تنها خاطراتی محو از دوره یادتان می‌آید.
• شدیدا حس خستگی می‌کنید و به خواب نیاز دارید.
• حس افسردگی می‌کنید. (این مورد در صورتی است که اختلال دوقطبی جهت هیپومانیا شده باشد.)

علائم هیپومانیا

برخی‌ها هیپومانیا را با خوشحالی نادرست می‌گیرند. در نظر داشته باشید اگر حس خوشحالی دارید، لزوما به این معنی نیست که حالتان خوب است. اگر به این قضیه شک کردید، از نزدیکان و دوستان مورداعتمادتان بخواهید در صورت هرگونه تحول در رفتارتان، شما را در جریان بگذارند. دقت داشته باشید که علائم هیپومانیا در افراد گوناگون متفاوت‌اند. علائم رایج هیپومانیا عبارت‌اند از:

• انرژی‌ فرد بیشتر از حد طبیعی است.
• بیشتر از اندازه حس خوشحالی می‌کند یا شوق‌زده است.
• نمی‌خوابد یا زمان‌زمان مقداری می‌خوابد، اما خسته نمی‌بشود.
• اعتمادبه‌نفس اغراق‌آمیزی دارد و گمان می‌کند ناکامی‌ناپذیر است.
• زیاد تر از معمول و زیاد سریع سخن می‌زند، به‌طوری که دیگران نمی توانند حرفش را قطع کنند.
• ذهنش بیشتر از حد مشغول است. هم‌زمان درمورد مسائل گوناگون زیاد فکر می‌کند.
• تمرکز خود را با چیزهای غیرمهم و بی‌ربط به‌راحتی از دست می‌دهد.
• بیشتر از حد دچار فعالیتی می‌بشود و کاملا در آن غرق می‌بشود.
• حرکات بی‌مقصد انجام می‌دهد. برای مثال دورتادور خانه یا محل کار با شدت قدم می‌زند یا هنگامی که نشسته‌ است، دائما تکان می‌خورد.
• بی‌فکر عمل می‌کند و امکان پذیر تصمیمات بدی بگیرد. خریدهای غیرضروری، رابطه جنسی پرخطر یا اندوخته‌گذاری‌های نادرست و حتی قمار مثالهایی از این رفتارها می باشند.

علل ابراز هیپومانیا

علت قطعی و دقیق ابراز دوره نیمه‌شیدایی اشکار نیست، اما عللی وجود دارند که در این قضیه دخیل‌اند. دلایل احتمالی ابراز هیپومانیا عبارت‌اند از:

• سابقه خانوادگی (اگر یکی از اعضای خانواده‌ به اختلال دوقطبی مبتلاست، گمان ابتلای فرد به این اختلال زیاد تر است.)؛
• عدم اعتدال شیمیایی در مغز؛
• عوارض جانبی دارو، الکل یا مواد مخدر؛
• تحول بزرگ در زندگی همچون طلاق، اسباب‌کشی یا فوت عزیزان؛
• شرایط سخت زندگی همچون تروما یا آزار و اذیت، مشکلات خانوادگی، مشکلات اقتصادی یا تنهایی؛
• استرس زیاد و ناتوانی در مهار آن؛
• افتخواب و تحول الگوی خواب؛
• مشکلات روانی همچون اختلال اسکیزوافکتیو، افسردگی بعد از زایمان، اختلال عاطفی فصلی و سیکلوتایمیا؛
• مشکلات جسمانی یا وابسته به سیستم عصبی همچون صدمه مغزی، تومور مغزی، سکته، زوال عقل، لوپوس یا انسفالیت.

تشخیص هیپومانیا

اگر علائم هیپومانیا یا اختلال دوقطبی را در خود حس کردید، بهتر است سراغ پزشک بروید. پزشک از شما اسبق پزشکی‌تان را می‌خواهد و حالت جسمانی شما را می‌سنجد. او امکان پذیر آزمایش خون و اسکن بدن برای تست هیپومانیا تجویز کند و این چنین بیماری‌های فرد دیگر را که امکان پذیر جهت ابراز علائم شما شده باشند، تشخیص دهد. حتما همه داروهایی را که مصرف می‌کنید، اعم از هرگونه مواد غیرمجاز، به دکتر خبر دهید. اگر پزشک حس کند شما مبتلا به مانیا یا هیپومانیا هستید، شما را به روان‌پزشک ارجاع می‌دهد.

درمان هیپومانیا

۱. روان‌درمانی

روان‌درمانی، راهکارهای متنوعی دارد. شما با متخصص حوزه سلامت روان سخن بگویید می‌کنید تا به شما پشتیبانی کند علائم و محرک‌های هیپومانیا را تشخیص دهید. او این چنین راه‌های سازگاری با هیپومانیا یا راهکارهای افت تأثیرات آن را به شما یاد می‌دهد.

۲. درمان دارویی

طبق معمول داروهای هیپومانیا از دسته ضدروان‌پریشی و تثبیت‌کننده خلق و بعضی اوقات داروهای ضدافسردگی می باشند.

داروهای ضدروان‌پریشی عبارت‌اند از:

• آریپیپرازول؛
• کوئتیاپین؛
• لانزاپین؛
• لوراسیدون؛
• ریسپریدون.

داروهای تثبیت‌کننده خلق نیز عبارت‌اند از:

• کاربامازپین؛
• والپروات؛
• لیتیم.

۳. درمان بدون دارو

اگر هیپومانیا خفیف باشد، امکان پذیر بدون درمان دارویی بتوانید با آن کنار بیایید. پزشک در این چنین شرایطی از شما می‌خواهد زیاد تر از خود مراقبت کنید و تا می‌بشود سبک زندگی سالمی را در پیش بگیرید. برخی از راهکارهای پیشنهادی عبارت‌اند از:

• هر شب ساعتی اشکار بخوابید و ۶ تا ۹ ساعت بخوابید.
• از مصرف محرک‌هایی همچون قهوه، چای، نوشابه، شکر و این چنین وجود در محیط‌های شلوغ و پرسروصدا خودداری کنید.
• رژیم‌های غذایی سالم همچون رژیم دش یا رژیم مدیترانه‌ای بگیرید.
• در زیاد تر روزهای هفته به‌زمان نیم ساعت ورزش کنید.
• الکل یا مواد مخدر مصرف نکنید.
• یوگا، مدیتیشن، گوش‌دادن به آهنگ‌های اسایش‌قسمت و رایحه‌درمانی را به برنامه روزانه خود اضافه کنید.
• حتما همه داروهای تجویزشده را مصرف کنید. اگر حس کردید دچار عوارض جانبی دارو شده‌اید، این قضیه را با پزشک خود در بین بگذارید. هیچ‌گاه بدون خبر پزشک دوز داروهای خود را تحول ندهید و مصرف آنها را قطع نکنید. حتما پزشک را در جریان دیگر داروهای مصرفی خود اعم از ویتامین‌ها، مکمل‌ها و داروهای گیاهی قرار دهید.

تأثیر اختلال دوقطبی بر ازدواج

اکنون که با هیپومانیا آشنا شده‌اید، احتمالا برایتان سوال پیش آمده باشد که نتیجه ازدواج با فرد مبتلا به هیپومانیا چیست. همان گونه که پیش از این گفتیم، هیپومانیا بخشی از اختلال دوقطبی است و در این قسمت می‌خواهیم تأثیر این اختلال بر ازدواج را بازدید کنیم.

۱. ربط

احتمالا سخن بگویید‌کردن و ربط با شریکتان که دوره شیدایی یا افسردگی را می‌گذراند، کار آسانی نباشد، اما الزامی است. اختلال دوقطبی و اثرات احساسی‌اش امکان پذیر رابطه طرفین را تضعیف کنند و شما برای فهمیدن بهتر همسرتان نباید اجازه کم‌رنگ‌شدن رابطه را بدهید.

۲. رابطه جنسی

شخص مبتلا به اختلال دوقطبی امکان پذیر مشکلاتی در برقراری رابطه جنسی داشته باشد. برای مثال داروها میل جنسی را افت خواهند داد و از طرفی دوره شیدایی امکان پذیر با بیش‌فعالی جنسی همراه بشود. مطابق تحقیقات، افراد در دوره شیدایی امکان پذیر دست به کارهای پرمخاطره بزنند، همچون رابطه جنسی ناامن یا حتی خیانت.

۳. بچه‌داری

استرس زیاد یکی از محرک‌های افراد مبتلا به اختلال دوقطبی است. بچه‌دارشدن همان‌قدر که شیرین است، استرس و سختی بسیاری برای والدین به همراه دارد. در این چنین شرایطی امکان پذیر والد مبتلا به اختلال دوقطبی نتواند از بعد مسئولیت‌ها بربیاید و همه سختی‌ها بر دوش همسرش بیفتد. این چنین در آینده، توضیح‌دادن شرایط برای فرزندان با دقت به مقدار فهمیدن آنها دشوار خواهد می بود.

۴. مسئولیت مالی

مانیا و رفتارهای تکانشی از علائم اختلال دوقطبی می باشند که امکان پذیر حالت مالی زوجین را به خطر بیندازند. ولخرجی، انباشته‌کردن بدهی‌ها و قسط و قمار از رفتارهای احتمالی شخص مبتلا به اختلال دوقطبی می باشند و متأسفانه درمان این رفتارها دشوار است.

شما بگویید

با داشتن اطلاعات کافی درمورد هیپومانیا و تشخیص علائم آن می‌توانید سریعتر آن را مهار کنید و سراغ درمانش بروید. این چنین اگر شخصی از نزدیکانمان به این اختلال دچار است، بهتر است با کسب آگاهی کافی محیطی مناسب برای او فراهم کنیم. در این مقاله تلاش کردیم به سوال هیپومانیا چیست جواب کاملی بدهیم و درنهایت ربط هیپومانیا و ازدواج را توضیح دادیم.

آیا تابه‌حال با شخص مبتلا به هیپومانیا یا اختلال دوقطبی مواجه شده‌اید؟ به‌نظر شما چه راهکاری برای مهار این اختلال کارآمدتر است؟

شما با کفش ورزش می‌کنید یا بدون کفش؟ ورزش بدون کفش در باشگاه‌های یوگا و پیلاتس رایج است، اما در ورزش‌های گروهی و باشگاه‌های عمومی همه با کفش ورزش می‌کنند. فکر می‌کنید کدام روش درست است؟ محققان تحقیقات بسیاری در این عرصه انجام داده‌اند و مزایای و معایب ورزش بدون کفش را بازدید کرده‌اند. با ما در این مقاله همراه باشید تا ببینیم آیا زمان ورزش حتما باید کفش پایمان کنیم یا نه.

مزایای ورزش بدون کفش

امروزه ورزش بدون کفش بیشتر از قبل رایج شده است. کارشناسان سلامت و مربیان ورزش می‌گویند ورزش‌کردن بدون کفش مزایایی برای پا و بدن انسان دارد. مطابق تحقیقات اگر بدون کفش اما درست و آگاهانه ورزش کنید، دردهای ناشی از حرکات تکراری افت می‌یابد و قوس ستون فقرات اصلاح می‌بشود. ورزش بدون کفش برای افراد تازه‌کار امکان پذیر مقداری خسته‌کننده و خطرآفرین باشد. در ابتدا بهتر است با پیاده‌روی‌های مختصر و حرکات ساده اغاز کنید و قبل از تمرین پاها را گرم کنید. در ادامه با اهمیت ترین مزایای ورزش‌کردن بدون کفش را مرور می‌کنیم.

۱. ارامش

ورزش بدون کفش جهت افزایش ارامش در پاها و بدن می‌بشود. هنگامی با پای برهنه ورزش می‌کنید، می‌توانید انگشتان پاهایتان را باز کنید. درنتیجه سطح تماس پایتان با زمین زیاد تر می‌بشود و ارامش بیشتری خواهید داشت. ورزش با پای برهنه حالت پا و انگشتانتان را نیز بهبود می‌دهد. اگر انگشتان پایتان به‌مرور زمان به‌خاطر پوشیدن کفش‌های نامناسب تحول شکل داده‌اند، ورزش بدون کفش فرم و شکل آنها را اصلاح می‌کند.

۲. افزایش هماهنگی

پابرهنه‌بودن بخشی طبیعی از وجود انسان است. کارشناسان ورزشی می‌گویند برگشت به این شیوه طبیعی علتمی‌بشود الگوهای حرکتی واقعی خود را مجدد یاد بگیریم. درنتیجه نحوه درگیری عضلاتمان بهبود می‌یابد. با گذشت زمان گیرنده‌های حسی عمقی بدنمان فعال خواهد شد و هماهنگی، ارامش و اعتدال بیشتری خواهیم داشت. مطابق تحقیقات هرچقدر بدن متعادل‌تری داشته باشیم، خطر صدمه‌رسیدن به مفاصل افت می‌یابد.

۳. تحکیم پاها

هنگامی با پای برهنه تمرین می‌کنید، همه ماهیچه‌های پایتان دچار خواهد شد، اما هنگامی کفش ورزشی به پا کرده‌اید، این چنین اتفاقی نمی‌افتد. کفش‌های ورزشی با اهداف گوناگونی طراحی خواهد شد، برای مثال کفش‌های مخصوص دویدن برای پشتیبانی به حرکت شما طراحی شده‌اند و روی اعتدال بدن تأثیری ندارند و به همین علت عضلات انگشتان و کف پای شما دچار نمی‌شوند و به مرور زمان سختی روی مفاصل افزایش می‌یابد. این سختی پاهایتان را ضعیف و صدمه‌پذیر می‌کند.

۴. افزایش پویایی پا

ورزش بدون کفش حرکت انگشتان پا و تحرک مچ پا را بهبود می‌بخشد. زیاد تر مردم با کفش ورزش می‌کنند، اما کارشناسان تا این مدت یقین نیستند که آیا کفش نقش مهمی در سلامت بدن دارد یا خیر. مطابق تحقیقات، منفعت گیری از کفش مزایا بسیاری دارد اما به‌مرور زمان با توزیع غیرطبیعی وزن پاها را ضعیف می‌کند. هنگامی بدون کفش ورزش می‌کنید، همه ماهیچه‌ها دچار و رباط‌های پا فعال خواهد شد و اعتدال بدن نگه داری می‌بشود. درنتیجه تحرک و پویایی پا افزایش می‌یابد.

۵. آگاهی حسی

یکی از مزایای ورزش بدون کفش بازخورد حسی است. هنگامی پاهای شما مستقیم روی زمین قرار می‌گیرند، مغزتان هشیارتر می‌بشود و دستوراتی به بدن می‌دهد. مغز نحوه قرارگیری پا روی زمین و مقدار سختی را تنظیم می‌کند. هنگامی کفش به پا داریم، مغز دریافت حسی مستقیمی ندارد و دستوری به بدن نمی‌دهد، به این علت سختی روی پاها تنظیم نمی‌بشود و به‌مرور زمان به مفاصل صدمه می‌رسد.

چه وقتی نباید بدون کفش ورزش کنیم؟

ورزش‌کردن با کفش یا بدون کفش به سلیقه و شرایط شما بستگی دارد. یقیناً کارشناسان پیشنهاد می‌کنند در ورزش‌هایی همانند کوهنوردی و صخره‌نوردی، بهتر است کفش پایتان کنید. علاوه‌بر این اگر در رشته مورد نظر تازه‌کارید و حرکات را به‌خوبی بلد نیستید، بهتر است کفش‌هایتان را درنیاورید. در حرکات پرشی نیز برای محافظت از مفاصلا خوب است کفش مخصوص پا کنید.

برخی باشگاه‌ها اجازه ورزش بدون کفش را نمی‌دهند، چراکه محیط باشگاه آلوده است و گمان انتقال بیماری‌ها افزایش خواهد یافت. اگر در باشگاه عمومی و شلوغ ورزش می‌کنید، باید خطرات بالقوه را جدی بگیرید و بدون کفش ورزش نکنید.

آیا دویدن روی تردمیل بدون کفش مجاز است؟

کارشناسان ورزشی می‌گویند بهتر است زمان ورزش با تردمیل کفش به پا داشته باشید. یکی از با اهمیت ترین دلایل این پیشنهاد مراعات بهداشت است. در ادامه، مزایا و معایب دویدن روی تردمیل بدون کفش را بازدید می‌کنیم. بااین‌حال اگر تصمیم دارید بدون کفش با تردمیل ورزش کنید، با شدت زیاد کم اغاز کنید تا بدن و ذهنتان با هم هماهنگ شوند. با گذشت زمان می‌تواند شدت و شدت تمرین خود را افزایش دهید.

مزایا دویدن روی تردمیل بدون کفش

دویدن بدون کفش فرم طبیعی حرکات شما را اصلاح می‌کند. هنگامی پابرهنه می‌دوید، بدن شما سختی را روی تکه جلویی پا داخل می‌کند و ضربه و سختی به پاشنه منتقل نمی‌بشود؛ درنتیجه نیروی وارده به مفاصل را افت می‌دهد و از صدمه‌های احتمالی جلوگیری می‌کند.

هنگامی پابرهنه روی تردمیل می‌دوید، ماهیچه‌های ساق و کف‌ پاهایتان تحکیم خواهد شد. کفش ورزشی ضعف‌ها و عدم اعتدال پاهایتان را مخفی می‌کند، ولی هنگامی بدون کفش می‌دوید این مشکلات آشکار و عضلات ناچار خواهد شد برای نگه داری اعتدال زیاد تر تلاش کنند. به‌مرور زمان اعتدال، ارامش و هماهنگی ماهیچه‌ها افزایش می‌یابد و خطر صدمه‌های ورزشی کم می‌بشود.

معایب دویدن روی تردمیل بدون کفش

میانه دویدن کفش‌ها از پای شما محافظت می‌کنند. بدون کفش پاها زیاد تر در معرض سختی و ضربه‌اند. علاوه‌بر این، حرکت سریع تسمه تردمیل امکان پذیر روی پای شما خراش و کبودی تشکیل کنند. سریع دویدن با پای برهنه روی تردمیل احتمالا به پوست شما صدمه بزند و پاهایتان تاول بزند. تاول‌ها دردناک‌اند و طول می‌کشد تا بهبود یابند. به همین علت امکان پذیر برنامه تمرینی‌تان را مختل کنند.

مسئله مهم دیگر بهداشت محیط است. شما باید بعد از هر بار منفعت گیری، تردمیل را به‌خوبی تمیز کنید. اگر در باشگاه ورزش می‌کنید، دویدن بدون کفش روی تردمیل امکان پذیر گمان انتقال بیماری‌های باکتریایی و قارچی را افزایش دهد. به این علت احتمالا ورزش در خانه بدون کفش سودمند باشد، اما در باشگاه بهتر است کفش پایتان کنید.

نکاتی درمورد دویدن روی تردمیل بدون کفش

اگر بعد از بازدید مزایا و معایب دویدن با پای برهنه تصمیم گرفتید ورزش بدون کفش را امتحان کنید، باید نکات مهمی را در نظر داشته باشید. مراعات این نکات جهت نگه داری سلامت شما می‌بشود و خطر صدمه‌های ورزشی را افت می‌دهد. در ادامه این نکات را با هم مرور می‌کنیم.

۱. به‌آرامی اغاز کنید

اگر اولین بار است می‌خواهید بدون کفش بدوید، با شدت کم اغاز کنید و زمان مقداری بدوید. به‌مرور زمان شدت و مسافت را افزایش دهید تا پاهایتان زمان داشته باشند با شرایط تازه تطبیق اشکار کنند. شما می‌توانید ابتدا با کفش‌هایی بدوید که زیره نازکی دارند. این کار به بدنتان پشتیبانی می‌کند اختلاف ارتفاع را فهمیدن کند. بعد از مدتی پاهایتان آمادگی خواهند داشت که بدون کفش بدوید.

۲. به فرم دویدن دقت کنید

هنگامی با پای برهنه می‌دوید، بدنتان تمایل دارد که سختی را از روی پاشنه بردارد و اعتدال را با پنجه پا نگه داری کند. این اتفاق به افزایش اعتدال و بهبود فرم دویدن شما پشتیبانی می‌کند. علاوه‌بر این، باید با آگاهی و دقت بیشتری بدوید. تلاش کنید زانوهایتان را خم نگه دارید و روی پنجه پا فرود بیایید تا گمان صدمه به مفاصل را افت دهید.

۳. قبل از ورزش، بدنتان را گرم کنید

فرقی نمی‌کند با کفش ورزش می‌کنید یا بدون کفش؛ گرم‌کردنِ درست یکی از با اهمیت ترین نکات برای هر نوع ورزشی است. هنگامی بدن خود را گرم می‌کنید، گردش خون در اندام‌های گوناگون زیاد می‌بشود، مفاصلتان بهتر حرکت می‌کنند و بدن برای اغاز حرکات سنگین آماده می‌بشود. برای گرم‌کردن به‌زمان ۵ تا ۱۰ دقیقه به‌آرامی روی تردمیل راه بروید، سپس دویدن را اغاز کنید.

۴. تردمیل خوب انتخاب کنید

انتخاب تردمیل مناسب زیاد مهم است. شما نیاز ندارید تردمیل تخصصی بخرید تا بتوانید بدون کفش ورزش کنید، اما باید یقین باشید که سطح تردمیلتان صاف باشد و اعتدال شما را بر هم نزند. قبل از اغاز ورزش، سطح تسمه را بازدید کنید تا هیچ ذره و قطعه تیزی روی آن نباشد، چراکه قطعات تیز به پایتان صدمه می‌زنند و گمان بریدگی و کبودگی را افزایش خواهند داد.

۵. به بدن خود دقت کنید

میانه ورزش باید به بدن خود آگاه باشید. اگر دچار هرگونه درد یا ناراحتی جدی شدید، ورزش را متوقف کنید و از یک کارشناس یا مربی مشورت بگیرید. دویدن بدون کفش برای افراد مبتدی چالش‌برانگیز است، به این علت مهم است به‌مرور استقامت و قوت بدنی‌تان را افزایش دهید و آهسته پیش بروید. در این مسیر، مربی حرفه‌ای می‌تواند پشتیبانی بزرگی برایتان باشد.

۶. بهداشت را در الویت قرار دهید

قبل از کار با تردمیل پاهایتان را بشویید و یقین شوید پاهایتان کاملا تمیزند تا آلودگی را به تسمه تردمیل منتقل نکنید. در آخر ورزش هم تسمه تردمیل را تمیز کنید. تجمع عرق و آلودگی روی تردمیل محیطی مناسب برای رشد باکتری‌ها فراهم می‌کند. این باکتری‌ها از طریق خراش‌های کوچک داخل بدن خواهد شد و گمان ابتلا به بیماری‌های عفونی را افزایش خواهند داد.

آیا پیاده روی بدون کفش مجاز است؟

احتمالا شما فقط در خانه بدون کفش راه بروید، اما برخی ورزشکاران در تمرینات روزانه خود بدون کفش راه می‌روال و ورزش می‌کنند. این ورزشکاران اعتقاد دارند ورزش‌کردن بدون کفش مزایای بسیاری دارد و به همین علت دیگران را تشویق می‌کنند پیاده روی بدون کفش را امتحان کنند.

کارشناسان بسیاری به والدین می‌گویند هنگامی کودک در حال یادگیری راه‌رفتن است، به او اجازه دهند بدون کفش راه برود. این کار بر سیستم عضلانی و مفاصل کودک تاثییر می‌گذارد و نحوه راه‌رفتن را بهبود می‌دهد. علاوه‌بر این، پیاده روی بدون کفش آگاهی حسی کودک را زیاد تر می‌کند و کودک بدنش را بهتر می‌شناسد.

مزایای پیاده روی بدون کفش

مطابق تحقیقات، با اهمیت ترین مزیت پیاده روی بدون کفش یادگیری الگوی صحیح راه‌رفتن است. کفش‌ها با لایه‌های مختلفی که دارند الگوی طبیعی قدم‌برداشتن را از بین می‌برند و فرم حرکت عضلات و مفاصل را تحول خواهند داد.

هنگامی بدون کفش راه می‌روید، تسلط بیشتری روی پایتان و درنتیجه اعتدال بیشتری خواهید داشت و دردهای عضلانی‌تان تسکین می‌یابند. اصلاح فرم حرکت پا به بهبود حالت لگن و زانو نیز پشتیبانی می‌کند. کارشناسان می‌گویند بهتر است کفش‌های نامناسب را کنار بگذارید تا دامنه حرکتی ماهیچه‌ها و رباط‌ها کامل باشد. این چنین دیگر انگشت‌هایتان تحول شکل نمی‌دهند و زیبایی پاهایتان نگه داری می‌بشود.

خطرات احتمالی پیاده روی بدون کفش

راه‌رفتن بدون کفش در خانه مشکلی ندارد، اما هنگامی پابرهنه بیرون می‌روید در معرض خطرات بسیاری قرار می‌گیرید. کارشناسان می‌گویند اگر پاهای قوی نداشته باشید و برای اولین بار بدون کفش بیرون بروید، گمان صدمه دیدن بافت‌های گوناگون زیاد است. در ضمن با پیاده روی بدون کفش در معرض خطرات بالقوه زمین هستید؛ سطوح ناهموار و خیس، تغییرات دما، خرده‌شیشه و دیگر اجسام تیز امکان پذیر به پایتان صدمه بزنند. محیط خارج از خانه آلوده است. باکتری‌های محیطی می‌توانند به‌راحتی داخل بدنتان شوند و بیماری‌های عفونی تشکیل کنند. پزشکان می‌گویند افراد مبتلا به دیابت باید قبل از پیاده روی بدون کفش با پزشک خود مشورت کنند، چراکه امکان پذیر زخم‌هایی روی پایشان تشکیل بشود که متوجهش نشوند و این قضیه خطرناک است.

سخن پایانی

امروزه ورزش بدون کفش محبوب است. پیاده‌روی، دویدن و انجام حرکات ورزشی بدون کفش فرم طبیعی پاها و الگوی راه‌رفتنمان را اصلاح می‌کند. هنگامی بدون کفش ورزش می‌کنیم، همه عضلات و اعصاب پا دچار خواهد شد و به‌مرور زمان قوت پاها افزایش می‌یابد اما ورزش با پای برهنه خطراتی هم دارد که باید به آنها آگاه باشیم.

اگر این مقاله برایتان سودمند بوده است، آن را با دوستانتان به اشتراک بگذارید.

اصول و راه حلهایی کاملا عملی برای یادگیری سریع و ماندگار هر زبان تازه

شاخص گلیسمی یا شاخص قند معیاری است که برای تعیین مقدار تأثیر غذا بر قند خون منفعت گیری می‌بشود و امکان پذیر تنظیم قند خون را برای شما راحت‌تر کند. این شاخص نه‌تنها شما را به مواد غذایی مصرفی‌تان آگاه‌تر می‌کند، بلکه در افت وزن، افت قند خون و افت کلسترول نیز نقش دارد. اما دقت انحصاری به شاخص گلیسمی سودمند است؟‌ در این مقاله، زیاد تر درمورد این شاخص و نحوه منفعت گیری از آن توضیح می‌دهیم. تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.

شاخص گلیسمی چیست؟

یکی از بهترین راه حلها برای تنظیم قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲، انتخاب موادی است که قند خون را چندان افزایش ندهند. شاخص گلیسمی یا جی.آی (GI) ابزاری است که برای اندازه‌گیری مقدار تأثیر غذاهای خاص بر قند خون به کار می‌رود. غذاها با شاخص گلیسمی کم، متوسط و زیاد دسته‌بندی خواهد شد و طیفی از عدد ۰ تا ۱۰۰ را به خود تعلق خواهند داد؛ رقم این شاخص در دسته‌بندی‌های کم، متوسط و زیاد معادل بازه‌های زیر است:

• کم: ۵۵ یا کمتر
• متوسط: ۵۶ تا ۶۹
• زیاد: ۷۹ یا زیاد تر

غذاهایی با شاخص کمتر تأثیر کمتری بر قند خون دارند. غذاهایی همانند کربوهیدرات‌ها و قند که سریع تر هضم خواهد شد، شاخص گلیسمی بسیاری دارند، در حالی‌ که غذاهای حاوی پروتئین، چربی یا فیبر طبق معمول شاخص قند کمتری دارند. غذاهای فاقد کربوهیدرات همانند گوشت، ماهی، آجیل، دانه‌ها، گیاهان دارویی، ادویه و روغن شاخص گلیسمی ندارند.

برخی عوامل بر شاخص گلیسمی غذا تاثییر می‌گذارند، از جمله:

• مقدار رسیدگی میوه؛
• نحوه پخت؛
• محتوای قند؛
• مقدار فراوری.

شاخص گلیسمی چطور تعیین می‌بشود؟

این شاخص با انجام آزمایشی سختگیرانه روی حداقل ۱۰ نفر تعیین می‌بشود. محققان نمونه خون داوطلبان را قبل و ۲ ساعت سپس از مصرف ۵۰ گرم غذای آزمایش‌شده می‌سنجند. نتیجه روی یک نمودار قرار داده می‌بشود و قسمت زیر منحنی به‌گفتن جواب به گلوکز در نظر گرفته می‌بشود.

در زمان فرد دیگر همان افراد ۵۰ گرم گلوکز خالص مصرف می‌کنند و محققان جواب گلوکز هر فرد را ۲ ساعت سپس از مصرف می‌سنجند. سپس شاخص گلیسمی غذای آزمایش‌شده با تقسیم منحنی گلوکز مربوط به غذا به غذای مرجع برای هر فرد محاسبه می‌بشود. شاخص نهایی میانگین مربوط به مجموع افراد شرکت‌کننده است. در واقع شاخص گلیسمی میانگین جواب قند خون افراد به کربوهیدرات خاص است. جواب‌های فردی امکان پذیر بر پایه عوامل دیگر متفاوت باشد.

جدول شاخص گلیسمی مواد غذایی

رژیم غذایی با گلیسمی کم

رژیم غذایی با گلیسمی کم غذاهایی با گلیسمی زیاد را با غذاهای کم‌گلیسمی جانشین می‌کند و مزایا بسیاری دارد از جمله:

• بهبود تنظیم قند خون: مطابق تحقیقات، این رژیم می‌تواند مقدار قند خون را افت دهد و تنظیم قند خون را برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ راحت‌تر کند.
• افت وزن: بر پایه تحقیقات، این رژیم امکان پذیر جهت افزایش افت وزن در مختصر‌زمان بشود. یقیناً نقش آن در افت وزن طویل مدت باید بازدید بشود.
• پشتیبانی به افراد مبتلا به کبد چرب: این رژیم می‌تواند به افت چربی کبد و آنزیم‌های کبدی در افراد مبتلا به کبد چرب غیرالکلی پشتیبانی کند.
• دقت به مواد مصرفی بدون محدودیت غذایی: می‌توانید بدون محدودیت غذایی مواظب کربوهیدرات انتخابی خود باشید.
• جایگزینی غذاهای فراوری‌شده با غذاهای طبیعی: در این رژیم به‌جای غذاهای فراوری‌شده، زیاد تر از غذاهای طبیعی منفعت گیری می‌کنید.
• بی‌نیازی به کالری‌شماری و محدودیت مصرف پروتئین: کمتر به کالری‌شماری و رژیم کنترل پروتئین روی می‌آورید.
• امکان منفعت گیری طویل‌زمان: می‌توانید مدتی طویل‌ به این رژیم پایبند باشید.

نحوه مراعات این رژیم

رژیم با گلیسمی کم امکان پذیر ترکیبی از غذاهایی با گلیسمی کم باشد، از جمله:

• میوه‌ها: سیب، انواع توت، مرکباتی همانند پرتقال، لیمو و گریپ فروت.
• سبزیجات بدون نشاسته: بروکلی، گل‌کلم، هویج، اسفناج، گوجه.
• غلات کامل: کینوا، جو، گندم سیاه، جو دوسر.
• حبوبات: عدس، لوبیای سیاه، نخود، لوبیا.
• گوشت: گاو، گاومیش، گوسفند.
• غذاهای دریایی: ماهی تن، سالمون، میگو، ساردین.
• ماکیان: مرغ، اردک، بوقلمون، غاز.
• روغن‌ها: روغن زیتون، روغن نارگیل، روغن آووکادو، روغن سبزیجات.
• مغزها: بادام، آجیل ماکادمیا، گردو، پسته.
• دانه‌ها: دانه چیا، کنجد، دانه کنف، دانه کتان.
• گیاهان دارویی و ادویه‌ها: زردچوبه، فلفل سیاه، زیره، شوید، ریحان، رزماری، دارچین.
• برخی از خمیرها: سمولینا و پاستا با غلات کامل.

هرچند مصرف هیچ غذایی در این رژیم ممنوع نیست، مصرف غذاهایی با گلیسمی زیاد باید محدود بشود، از جمله:

• نان: نان سفید، شیرینی، نان پیتا.
• برنج: برنج سفید، برنج آربریو.
• غلات: جانشین جو، غلات صبحانه.
• سبزیجات حاوی نشاسته: پوره سیب‌زمینی، سیب‌زمینی، سیب‌زمینی سرخ‌شده.
• غذاهای پخته: کیک، شیرینی، کروسان، مافین.
• تنقلات: شکلات، بیسکویت، چیپس، چوب‌شور.
• نوشیدنی‌های شیرین: ماءالشعیر، آبمیوه، نوشیدنی‌های ورزشی.

تلاش کنید این مواد غذایی را با غذاهای کم‌گلیسمی جانشین کنید.

تأثیر پخت‌و‌پز و رسیدگی بر شاخص گلیسمی

روش پخت غذاهای خاص امکان پذیر بر شاخص قند تاثییر بگذارد، برای مثال:

• غذاهای سرخ‌شده چربی بیشتری دارند و احتمالا جذب قند در خون را آهسته کنند و شاخص گلیسمی را افت دهند.
• برشته‌کردن یا پختن نشاسته مقاوم (نوعی نشاسته غیرقابل‌هضم که زیاد تر در گیاهانی همانند حبوبات، سیب‌زمینی و جو وجود دارد) را می‌شکند و این شاخص را افزایش می‌دهد.
• آب‌پزکردن با نگه داری نشاسته مقاوم جهت افت این شاخص می‌بشود و از دیگر راه حلهای پخت‌و‌پز بهتر است. هرچه زمان بیشتری برای پخت غذاهایی همانند پاستا و برنج صرف کنید، با شکستن نشاسته مقاوم شاخص قند را افزایش می‌دهید.

علاوه‌بر روش پخت‌و‌پز، مقدار رسیدگی هم بر شاخص گلیسمی میوه ها می‌گذارد. مقدار نشاسته مقاوم طی فرایند رسیدن افت می‌یابد و شاخص قند زیاد تر می‌بشود. برای مثال شاخص گلیسمی موز کاملا رسیده ۵۱ است. این رقم برای موز نارس ۳۰ است.

نقص‌های داخل به کاربرد شاخص قند

منتقدان اعتقاد دارند افرادی که از این شاخص منفعت گیری می‌کنند، به‌شدت روی مقدار کربوهیدرات تمرکز دارند و اطلاعات سودمند فرد دیگر را که مربوط به قیمت غذایی است نادیده می‌گیرند، از جمله:

• مقدار غذای مصرفی.
• دیگر مواد مغذی همانند پروتئین، چربی، ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان‌ها.
• دیگر ترکیبات مواد غذایی که امکان پذیر تأثیر افزایش قند خون را تحول دهند.

برای مثال خوردن سیب به‌تنهایی و خوردن سیب همراه کره بادام‌زمینی تفاوت دارند. پروتئین و چربی می‌تواند سوخت‌و‌ساز کربوهیدرات را به تأخیر بیندازد، درنتیجه افزایش قند خون را آهسته‌تر کند. از طرفی اگر فقط از غذاهایی با شاخص گلیسمی کم منفعت گیری کنید، به گمان زیاد رژیم غذایی شما نامتعادل و پر از چربی خواهد می بود.

تفاوت شاخص گلیسمی و بار گلیسمی

شاخص گلیسمی مصرف ۵۰ گرم از یک غذای خاص است.
بار گلیسمی مصرف مقدار استانداری از یک غذای خاص است.

بار گلیسمی از ضرب شاخص گلیسمی در مقدار کربوهیدرات‌های دریافتی در هر وعده و تقسیم آن به عدد ۱۰۰ به دست می‌آید. برای مثال شاخص گلیسمی سیب ۴۰ است و حاوی ۱۵ گرم کربوهیدرات است. به این علت با ضرب ۴۰ در ۱۵ و تقسیم آن بر ۱۰۰، بار گلیسمی سیب ۶ محاسبه می‌بشود.

بار گلیسمی به ۳ دسته تقسیم می‌بشود:

• بار گلیسمی کم: ۱۰ یا کمتر
• بار گلیسمی متوسط: ۱۱ تا ۱۹
• بار گلیسمی زیاد: ۲۰ یا زیاد تر

برخی از غذاها بار گلیسیمی و شاخص گلیسمی مقداری دارند، اما برخی از مواد غذایی همانند موز یا خرما امکان پذیر شاخص گلیسمی کم و بار گلیسمی متوسط یا زیاد داشته باشند.

سؤالات رایج

۱. آیا رژیم شاخص گلیسمی برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ سودمند است؟

بله. به‌علت منفعت گیری کمتر از کربوهیدرات امکان پذیر برای افرادی دیابتی سودمند باشد. بااین‌حال مقدار مصرف مواد غذایی را باید در نظر گرفت.

۲. آیا رژیم شاخص قند جهت افت وزن می‌بشود؟

بله. غذاهایی با شاخص گلیسمی کم علتخواهد شد قند خون به‌آرامی افزایش یا افت یابد و زمان طویل‌تری حس سیری کنید. این قضیه می‌تواند به کنترل اشتها و افت وزن پشتیبانی کند. بااین‌حال همه غذاهای کم‌گلیسمی سالم نیستند و پافشاری روی این شاخص به‌تنهایی سودمند نیست.

۳. آیا غذاهایی با شاخص قند کم مفیدترند؟

خیر. غذایی همانند هندوانه شاخص گلیسمی زیاد و چیزی همانند شکلات شاخص قند کمتری دارد. به این علت باید به قیمت ماده غذایی دقت کرد.

۴. شاخص گلیسمی گوشت و کره چیست؟

این شاخص به کربوهیدرات دقت دارد و غذایی همانند گوشت که فاقد کربوهیدرات است، شاخص گلیسمی ندارد.

شما بگویید

شما چه مقدار با شاخص گلیسمی آشنایی دارید‌؟‌ آیا در رژیم غذایی خود به این شاخص دقت می‌کنید؟ در صورت تمایل، می‌توانید توانایی و نظرتان را در تکه ارسال دیدگاه برایمان بنویسید و این نوشته را از طریق شبکه‌های اجتماعی با دوستانتان به اشتراک بگذارید.

بیاموزید که چطور مطمعن به نفس داشته باشید و خجالت را کنار بگذارید تا از پیروزی‌های تازه خود لذت ببرید

هشدار! این نوشته فقط جنبه آموزشی دارد و برای منفعت گیری از آن ملزوم است با پزشک یا متخصص وابسته مشورت کنید. اطلاعات زیاد تر

جراحی ایلئوستومی وقتی انجام می‌بشود که روده بزرگ (کولون) یا رکتوم برای حذف مواد زائد (مدفوع) کارآمد نباشد. این جراحی برای درمان بیماری‌های گوناگون به کار می‌رود و امکان پذیر موقتی یا دائمی باشد. می‌دانید ایلئوستومی چطور انجام می‌بشود و نحوه مراقبت سپس از آن چطور است؟ برای کسب اطلاعات زیاد تر درمورد این جراحی تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.

ایلئوستومی چیست؟

برخی بیماری‌ها یا درمان‌های پزشکی روال دفع را مختل می‌کنند. جراحان وقتی از این روش درمان منفعت گیری می‌کنند که روده بزرگ توان ذخیره‌کردن و حذف مواد زائد را نداشته باشد. برخی از بیماری‌ها به ایلئوستومی موقت نیاز دارند که سپس از بهبود بیماری برداشته می‌بشود و دیگر بیماری‌ها به ایلئوستومی دائمی نیاز دارند.

بیماری‌های نیازمند ایلئوستومی موقت عبارت‌اند از:

بیماری‌های نیازمند ایلئوستومی دائم نیز عبارت‌اند از:

• بیماری کرون؛
• اختلال حرکت کولون؛
• انسداد، صدمه یا پارگی روده بزرگ.

انواع ایلئوستومی

۱. دائم

در ایلئوستومی دائم از کیسه‌های خارج یا داخل شکمی منفعت گیری می‌بشود که به آن کیسه روده‌ای می‌گویند. این کیسه‌ها برای جمع‌آوری و ذخیره مواد زائد منفعت گیری خواهد شد.

ایلئوستومی استاندارد یا بروک (Brooke ileostomy) شایع‌ترین نوع ایلئوستومی است که در آن از کیسه‌های خارج بدن منفعت گیری می‌بشود. در این روش که به آن اِند ایلئوستومی هم می‌گویند، جراح با تشکیل سوراخی در شکم ایلئوم را به‌سمت بالا می‌کشد. سپس ایلئوم را به داخل برمی‌گرداند و به دیواره شکم بخیه می‌زند تا استوما را تشکیل کنند. ضایعات از طریق استوما داخل کیسه خارجی خواهد شد. از آنجایی که خروج ضایعات قابل‌کنترل نیست، کیسه خارجی باید همه‌زمان متصل باشد.

۲. موقت

ایلئوستومی موقت را سپس از بهبودی می‌توان برداشت. از طرفی ایلئوستومی موقت اولین قدم برای ایلئوستومی دائم است که به آن کیسه ایلئوآنال یا کیسه جی (J) هم می‌گویند. در برخی شرایط، جراح امکان پذیر لوپ ایلئوستومی موقت انجام دهد تا کیسه تازه التیام یابد. بعدا لوپ ایلئوستومی موقت برداشته می‌بشود. کیسه جی و کیسه کی (K) ایلئوستومی داخلی منفعت گیری خواهد شد.

کیسه جی (J)

منفعت گیری از کیسه جی به‌گفتن کیسه لگنی یا مخزن ایلئوآنال در ایلئوستومی رایج است. این روش وقتی انجام می‌بشود که روده بزرگ کامل برداشته شده باشد و اجازه می‌دهد که ضایعات از طریق مقعد خارج شوند.

منفعت گیری از این روش چند مرحله دارد. در مرحله اول، جراح با تشکیل یک برش در شکم به روده بزرگ دسترسی اشکار می‌کند. سپس ایلئوم از طریق سوراخ بیرون کشیده می‌بشود تا استومای موقت تشکیل بشود. استومای موقت ضایعات را به‌سمت کیسه ایلئوستومی خارجی هدایت می‌کند. روده بزرگ در این مرحله برداشته می‌بشود. در مرحله سپس، جراح از لوپ‌های ایلئوم منفعت گیری می‌کند تا کیسه را درون لگن قرار دهد و کیسه به مقعد متصل می‌بشود.

کیسه کی (K)

کیسه کی کوک ایلئوستومی هم نامیده می‌بشود. این کیسه به کیسه ایلئوستومی خارجی نیاز ندارد. منفعت گیری از کیسه کی در قیاس با کیسه جی ترویج کمتری دارد. در این روش، جراح با تشکیل یک سوراخ در شکم به ایلئوم دسترسی اشکار می‌کند و از لوپ ایلئوم منفعت گیری می‌کند تا کیسه داخلی و یک دریچه را قرار دهد و ضایعات بدون این که از ایلئوم نشت کنند ذخیره شوند. برای تخلیه کیسه یک لوله منعطف از طریق استوما داخل می‌بشود تا کیسه را تخلیه کند.

روال جراحی

۱. قبل از جراحی

قبل از جراحی بیهوشی عمومی دریافت می‌کنید و پزشک درمورد روال جراحی با شما سخن بگویید می‌کند.

۲. در طول جراحی

همه جراحی‌های ایلئوستومی با تشکیل یک برش کوچک در سمت راست شکم اغاز خواهد شد تا جراح به آخرین قسمت روده کوچک (ایلئوم) دسترسی داشته باشد. این کار به‌صورت سنتی یا با لاپاراسکوپی انجام می‌بشود. روده کوچک به‌سمت شکم برده می‌بشود و سوراخ استوما را تشکیل می‌کند.

لاپاراسکوپی

در این روش از لاپاراسکوپ منفعت گیری می‌بشود. لاپاراسکوپ یک ابزار لوله‌همانند شامل منبع نور و عدسی است که جراح را راهنمایی می‌کند. لاپاراسکوپ باید یک ابزار برداشتن بافت هم داشته باشد تا نمونه بافتی بگیرد و نمونه زیر میکروسکوپ بازدید بشود. جراحی لاپاراسکوپی جهت افت خون‌ریزی میانه جراحی و درد سپس از جراحی می‌بشود.

۳. بهبودی سپس از جراحی

ایلئوستومی جراحی بزرگی است و فرد به وقتی برای بهبودی نیاز دارد، به این علت امکان پذیر زیاد تر از یک هفته در بیمارستان بستری بشود. زمان بهبودی در منزل هم نزدیک به ۶ هفته است و امکان پذیر بهبودی کامل روده کوچک ۲ ماه زمان ببرد. اگر ایلئوستومی موقت دارید، به گمان زیاد به جراحی فرد دیگر برای برداشتن آن نیاز خواهید داشت. این جراحی طبق معمول ۳ تا ۶ ماه سپس از جراحی اول انجام می‌بشود.

عوارض ایلئوستومی

شرایط هر فرد با فرد دیگر متفاوت است. در خصوص مزایا و عوارض با پزشک سخن بگویید کنید. ایلئوستومی امکان پذیر عوارض مختلفی داشته باشد، از جمله:

• خون‌ریزی در روده کوچک یا استوما؛
• صدمه به اندام‌های نزدیک؛
• عفونت؛
• ناتوانی در جذب کافی مواد مغذی غذا؛
• انسداد روده به‌علت اسکار بافت؛
• ایسکمی یا نکروز؛
• پرولاپس استوما؛
• فتق پاراستومال؛
• خارج‌شدن زیاد استوما.

رژیم سپس از جراحی ایلئوستومی

پرستار درمورد رژیم سپس از این جراحی با شما سخن بگویید می‌کند. یقیناً نکاتی کلی در این عرصه وجود دارند، از جمله:

• در چند هفته اول سپس از جراحی غذاهای ساده ترکیبی مصرف کنید؛
• کاملا غذا را بجوید. جویدن غذا و نوشیدن مایعات به هضم پشتیبانی می‌کند؛
• در زمان‌های منظم در روز قولهای غذایی کوچک بخورید.

از مصرف غذاهایی همانند آجیل، دانه‌ها و سبزیجات ترد خودداری کنید.

زمان مراجعه به پزشک

• انقباضی که زیاد تر از ۲ تا ۳ ساعت طول بکشد؛
• حالت تهوع و استفراغ مداوم؛
• گرفتگی یا حالت تهوعی که زیاد تر از ۴ ساعت تا زمان دفع طول بکشد. این قضیه علامت انسداد روده است؛
• بوی بدی که زیاد تر از یک هفته طول بکشد؛
• بریدگی در استوما؛
• صدمه به استوما؛
• تحریک بد پوست یا زخم عمیق.

سؤالات رایج

– تفاوت ایلئوستومی و کولستمی چیست؟

کارکرد ایلئوستومی و کولستمی یکسان است. اما در اولی مسیر دفع از روده کوچک و در کولستمی مسیر دفع از روده بزرگ گرفته می‌بشود.

– کیسه ایلئوستومی چیست؟

یک کیسه کوچک است که مسطح روی شکم قرار می‌گیرد و به استوما یا همان سوراخ کوچک روی شکم می‌چسبد تا مدفوع ترشح‌شده از استوما را جمع می‌کند. وقتی که یک‌سوم یا نصف کیسه پر شد، باید آن را تخلیه کرد.

– آیا می‌توان خروج مدفوع به داخل کیسه ایلئوستومی را کنترل کرد؟

اگر ایلئوستومی استاندارد دارید، نمی‌توانید خروج مدفوع از استوما را کنترل کنید، چون هیچ عضله یا دریچه‌ای در این ناحیه وجود ندارد. اما در انواع دیگر ایلئوستومی، استومای دریچه‌دار هم وجود دارد.

– سپس از جراحی ایلئوستومی چه وقتی می‌توان به زندگی معمول برگشت؟

به محض بهبودی می‌توانید فعالیت‌های روزانه همانند رانندگی، کار، ورزش و رابطه جنسی را انجام دهید.

– آیا کیسه ایلئوستومی بوی بدی می‌دهد؟

با مراعات چند مسئله می‌توانید بوی بد کیسه را افت دهید، از جمله:

• از مصرف غذاهایی همانند تخم‌مرغ، خیار، پیاز، سیر، ماهی، لبنیات و قهوه که بوی بد تشکیل می‌کنند خودداری کنید.
• یقین شوید که کیسه به‌خوبی در جای خود قرار گرفته است.
• مرتب کیسه را خالی کنید.
• از کیسه‌های مقاوم به بو منفعت گیری کنید.
• با مشورت پزشک از قرص‌ها و مایعات افت‌دهنده بو منفعت گیری کنید.

– آیا ایلئوستومی جهت نفخ می‌بشود؟

زیاد تر افراد دارای ایلئوستومی نفخ بسیاری دارند. غذاهای خاصی نفخ را افزایش خواهند داد. درمورد این غذاها با پزشک مشورت کنید. ۴ یا ۵ بار در روز مصرف قولهای غذایی کوچک می‌تواند نفخ را افت دهد. امکان پذیر صداهای عجیبی در معده بشنوید که با فشاردادن کیسه ایلئوستومی این صداها رفع می‌بشود.

– استوما همانند چیست؟

• استوما همانند داخل گونه و به رنگ صورتی یا قرمز است. امکان پذیر حس گرما و رطوبت کنید. برخی از انواع استوما مقدار مقداری مخاط ترشح می‌کنند؛
• استوما گرد یا بیضی است؛
• امکان پذیر استوما صاف روی شکم قرار بگیرد یا مقداری به‌سمت بالا برجسته بشود؛
• مقداری سپس از جراحی، استوما چروکیده می‌بشود.

– چطور از پوست اطراف استوما مراقبت کنم؟

• پوست اطراف استوما را با آب تمیز کنید و قبل از گذاشتن کیسه به‌خوبی آن را خشک کنید.
• دهانه استوما و کیسه را به‌خوبی بازدید کنید. دهانه زیاد کوچک امکان پذیر جهت تورم استوما بشود و دهانه بیش‌ از‌ حد باز امکان پذیر جهت خروج مدفوع بشود.
• برنامه منظمی برای معاوضه کیسه داشته باشید تا از نشت آن و التهاب پوستی جلوگیری کنید.
• زمان معاوضه کیسه مواظب باشید تا سد پوستی ر ااز پوست‌تان دور نکنید.
• به‌جز اوقات الزامی، زیاد تر از یک بار در روز کیسه را معاوضه نکنید.

شما بگویید

شما چه مقدار با ایلئوستومی و جراحی آن آشنایی دارید؟ در صورت تمایل، می‌توانید توانایی و نظرتان را در تکه ارسال دیدگاه برایمان بنویسید و این نوشته را از طریق شبکه‌های اجتماعی با دوستانتان به اشتراک بگذارید.

ماساژ پروستات (Prostate Massage) یا شیردوشی پروستات (Prostate Milking) روشی برای درمان بیماری‌های مرتبط با پروستات و انزال بدون تحریک آلت تناسلی است. این ماساژ حتی به‌منظور افزایش لذت جنسی هم انجام می‌بشود و نتیجه‌اش برانگیختگی، نعوظ و انزال بهتر و شدیدتر است. اگر تا‌به‌حال چیزی درمورد این ماساژ نشنیده‌اید و از مزیت‌ها و عوارض آن بی‌خبرید، تا انتهای این مقاله همراه ما باشید تا مفصل درمورد‌‌اش سخن بگویید کنیم.

مقصد از ماساژ پروستات چیست؟

غده پروستات یک غده برون‌ریز کوچک‌ است که در فاصله بین مثانه و دستگاه تناسلی مردانه قرار گرفته و نقش مهم آن تشکیل مایع منی است. با ماساژ پروستات اضافات مایع منی که مایعی رقیق و شیری‌رنگ است، از این غده تخلیه می‌بشود تا لذت جنسی به اوج برسد. همه مردان می‌توانند این ماساژ را امتحان کنند، اما لزوما همه از آن لذت نمی‌برند. این ماساژ برای عده‌ای ناخوشایند و حتی دردناک است!

به‌باور پزشکان این ماساژ روشی قطعی برای درمان بیماری‌های اورولوژی نیست، اما هم چنان عده‌ای اعتقاد دارند برای درمان التهاب، کنترل ادرار و دیگر مشکلات مرتبط با پروستات معجزه می‌کند.

۱. درمان هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات

هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات (BPH) به‌علت بزرگ‌شدن غده پروستات با افزایش سن اتفاق می‌افتد. وقتی که این غده به اندازه یک آلو بزرگ می‌بشود، مجاری ادرار را تحت‌سختی قرار می‌دهد و عرصه‌ساز مشکلات ادراری می‌بشود، همانند:

• ۸ بار یا زیاد تر ادرارکردن در روز (تکرر ادرار)؛
• بی‌اختیاری یا فوریت ادرار؛
• تکرر ادرار در شب یا شب‌ادراری؛
• اغاز‌نشدن جریان ادرار؛
• ضعیف‌شدن یا قطع‌شدن جریان ادرار؛
• چکه‌کردن ادرار در آخرین مرحله تخلیه.

ماساژ پروستات در برخی موارد برای درمان این عارضه مردانه مؤثر است.

۲. درمان پروستاتیت (التهاب پروستات)

پروستاتیت به‌معنی التهاب غده پروستات است که احتمالا ناشی از عفونت دستگاه ادراری (UTI) یا عفونت مثانه باشد. در برخی از افراد (به‌اختصاصی مردان مسن) پروستاتیت بدون علت خاصی اتفاق می‌افتد و برخلاف هایپرپلازی خوش‌خیم که نوعی بیماری پیشرونده است، خود‌به‌خود رفع می‌بشود. رایج‌ترین علائم پروستاتیت عبارت‌اند از:

• تکرر یا فوریت ادرار؛
• ناتوانی در تخلیه کامل مثانه (احتباس ادرار)؛
• اغاز‌نشدن جریان ادرار؛
• ضعیف‌شدن یا قطع‌شدن جریان ادرار؛
• چکه‌کردن ادرار در آخرین مرحله تخلیه؛
• درد در کشاله ران، زیر شکم یا در ناحیه کمر؛
• انزال دردناک؛
• عفونت دستگاه ادراری.

علم نه، اما توانایی نشان داده است که ماساژ پروستات به گمان زیاد برای از بین بردن التهاب این غده سودمند است.

۳. افزایش لذت جنسی میانه برقراری رابطه

یکی از رایج‌ترین اهداف این ماساژ پشتیبانی به برانگیختگی، تحکیم نعوظ و افزایش لذت جنسی در میانه رابطه است. حتما شنیده‌اید که غده پروستات جی‌اسپات مردان و یکی از حساس‌ترین نقاط بدن آنهاست. در بدن مردان، کل مجموعه آلت تناسلی و مجرای ادرار به شبکه اعصاب پروستات متصل‌اند که زمان ارگاسم فعال خواهد شد و مطلب رضایت و لذت را به مغز مخابره می‌کنند.

مزیت‌های ماساژ پروستات چیست؟

بزرگ‌ترین مزیت این ماساژ حس خوبی است که به مرد منتقل می‌کند. این حس خوشایند صمیمیت جنسی را زیاد تر می‌کند و لذت جنسی را افزایش می‌دهد، اما برای آنکه با مطمعن از کارکردهای پزشکی این ماساژ سخن بزنیم، تا این مدت شواهد چندانی در در دست نیستند. با بازدید ۱۱۵ مرد مبتلا به هایپرپلازی خوش‌خیم اشکار شد علائم پروستاتیت در افرادی که از دستگاه ماساژ پروستات مردان منفعت گیری می‌کنند به‌مرور کم‌رنگ می‌بشود. یقیناً این پژوهش کنترل‌شده نبوده است و نتایج آن با آزمایش یا معاینه پزشکی اثبات نشد.

زیاد‌ها برحسب توانایی اعتقاد دارند ماساژ پروستات مشکلاتی همانند اختلال نعوظ را درمان می‌کند. بااین‌حال هیچ شواهدی مبنی بر اثربخشی آن بر اختلال نعوظ وجود ندارد.

عوارض احتمالی ماساژ پروستات

ماساژ پروستات در کل عمل پرخطری نیست، با‌این‌حال از نگاه علم پزشکی یک تکنیک تهاجمی است. اگر سختی دست زمان ماساژ اندکی زیادتر بشود، در بهترین حالت برای فرد دردناک است و در بدترین حالت امکان پارگی بافت پوشاننده پروستات و رکتوم وجود دارد. حتی امکان پذیر در مرحله های بعدی جهت خون‌ریزی مقعدی و ابتلا به هموروئید یا عفونت باکتریایی بشود‍.

دیگر خطرات احتمالی این ماساژ عبارت‌اند از:

خطرات و موارد منع ماساژ

برخی از افراد به دلایل پزشکی مجاز به دریافت ماساژ پروستات نیستند، چه در خانه و با انگشت و چه در مطب پزشک و به‌پشتیبانی دستگاه ماساژ پروستات مردان.

• افراد مبتلا به پروستاتیت باکتریایی حاد: در این حالت، ماساژ پروستات التهاب را افزایش می‌دهد و امکان پذیر علتمنتشر کردن باکتری به مجرای ادرار، دیگر قسمت‌های دستگاه ادراری و جریان خون بشود.
• افراد مبتلا به شقاق یا هموروئید: این ماساژ امکان پذیر علت خون‌ریزی و ابتلا به عفونت باشد.
• افراد مبتلا به سرطان پروستات: شیردوشی پروستات امکان پذیر جهت تقسیم سلول‌های سرطانی و انتشار کردن آن به بافت‌های مجاور بشود.

دستگاه ماساژ پروستات مردان

ماساژ پروستات فقط با انگشتان دست انجام نمی‌بشود. فارغ از این که مقصد تحریک جنسی یا درمان بیماری‌های پروستات است، می‌توان به‌پشتیبانی دستگاه‌های مخصوص ماساژ پروستات اضافات مایع منی را تخلیه کرد و علائم عفونت و التهاب را تسکین داد. منفعت گیری از این دستگاه برای برخی از افراد دردناک است و گمان صدمه‌دیدگی پوشش رکتوم، عود هموروئید و خون‌ریزی اطراف پروستات وجود دارد. به همین دلایل اکثر پزشکان منفعت گیری از این دستگاه‌ را پیشنهاد نمی‌کنند.

آموزش ماساژ پروستات قدم‌به‌قدم

پروستات اندامی داخلی است و تنها راه لمس آن از‌ مجرای مقعد است. به این علت قبل از هر کاری ملزوم است دستکش دست کنید و انگشت خود را به لوبریکانت یا روان‌کننده آغشته کنید. اکنون یک بند انگشت را به‌آرامی داخل مجرای مقعد کنید، به دیواره جلویی راست‌روده بچسبانید و مقداری سختی دهید. سپس انگشت‌تان را بیرون بیاورید، مجدد روغن بمالید و این بار دو بند انگشت را داخل کنید. با دست دیگر، تماس جنسی را نگه داری و نقاط حساس بدن همسرتان را نوازش کنید. سپس از چند بار روغن‌کاری انگشت، وقتی که انگشت کامل (نزدیک به ۱۰ سانتی‌متر) داخل راست‌روده بشود، توده پروستات را لمس می‌کند. این غده را به‌آرامی و با حرکات چرخشی یا عقب و جلو ماساژ دهید.

اگر نمی‌دانید برای انجام این ماساژ شما و همسرتان باید در چه وضعیتی قرار بگیرید، در ادامه چند پوزیشن جنسی خوب برای لمس راحت‌تر پروستات را معارفه کرده‌ایم.

• خوابیدن روی شکم: از همسرتان بخواهید روی شکم دراز بکشد و پاهایش را مقداری باز کند. در این پوزیشن، به‌راحتی و بی‌دردسر می‌توانید به مقعد و ناحیه پرینه دسترسی اشکار کنید و این ماساژ را انجام دهید.
• خوابیدن به پشت: اگر همسرتان نمی‌خواهید در طول ماساژ پروستات نگاهش به زمین باشد، می‌تواند به پشت بخوابد و زانوهایش را در قفسه سینه‌اش جمع کند.
• خوابیدن به پهلو: از همسرتان بخواهید روی پهلوی راست یا چپ دراز بکشد و زانوی بیرونی را به‌سمت قفسه سینه بالا بیاورد تا شما راحت‌تر به ناحیه مقعد دسترسی داشته باشید.
• نشستن چهار‌دست‌و‌پا: آخرین پوزیشن جنسی نشستن چهاردست‌و‌پاست که در این حالت همسرتان روی دست‌ها و زانوهایش می‌نشیند و شما پشت او می‌ایستید تا ماساژ پروستات را انجام دهید.

کلام آخر

ماساژ پروستات زیاد تر از آنکه مقصد علمی و پزشکی داشته باشد، برای لذت‌بردن از رابطه و تحریک جنسی انجام می‌بشود. اگر سپس از خواندن این مقاله مشتاق شدید امتحانش کنید، بد نیست بدانید انجام این تکنیک تهاجمی و به‌ظاهر ساده در خانه بی‌خطر نیست. اگر به التهاب پروستات، سرطان پروستات، شقاق یا هموروئید مبتلا هستید، قبل از انجام این ماساژ در خانه با پزشک مشورت کنید تا از بی‌خطر‌بودن آن یقین شوید.

شما چه اطلاعات و توانایی‌ای درمورد ماساژ پروستات دارید؟ مشتاق شنیدن نظرات ارزشمندتان هستیم.