دسته: سلامتی

اکثر افراد دوست دارند محبوب سایرین باشند و به‌نظر آنها مثبت به‌ نظر برسند. عده‌ای به‌ حدی می‌خواهند دوست داشته شوند که خواسته‌ها و نیازهای خود را فراموش می‌کنند و دقت به نیازهای دیگران را در برتری قرار خواهند داد. اما فداکاری بیشتر از حد تبدیل ناراحتی و وابستگی ناسالم به سایرین خواهد شد. اگر شما هم همانند این افراد هستید، به گمان زیاد شخصیت مهرطلب دارید. افرادی که تمایل به مهرطلبی دارند، قلب رئوف و بزرگی دارند و به‌بهای فراموشی خودشان برای دیگران زیاد بخشنده‌اند. اما این چنین رفتاری به سلامت روان آنها لطمه می‌زند. در این مقاله می‌گوییم ریشه مهرطلبی چیست و برای درمان آن باید چه اقداماتی انجام دهید. همراهمان بمانید.

شخصیت مهر طلب کیست؟

افرادی مهرطلب‌اند که برای راضی نگه‌داشتن دیگران و خشنودکردن آنها، نیازهای خود را نادیده می‌گیرند. یکی از خصوصیات آنها این است که خود را کاملا وقف دیگران می‌کنند. این چنین افرادی امکان پذیر نتوانند بین علایق، تنفرها و سرگرمی‌های خود و دیگران فرقی بگذارند. برای این افراد سخت است که علایق، خواسته‌ها و اهداف واقعی خود را تشخیص دهند. این چنین امکان پذیر به‌سختی «نه» بگویند یا انجام کارهایی را قبول کنند که دوست ندارند. از دیگر خصوصیات افراد مهر طلب این است که زیاد تر سخت تلاش می‌کنند تا دوست‌داشتنی باشند، به این علت از مخالفت‌کردن اجتناب می‌کنند تا حس نکنند که طرد خواهند شد.

حرکت مهرطلبانه به‌شکلی است که زیاد تر نتیجه‌ای جز رنجش و ناراحتی و صدمه‌دیدن روابط ندارد و فرد حس بی‌انگیزگی و خستگی می‌کند. اگر خصوصیات افراد مهرطلب را دارید، امکان پذیر دچار دیگر مشکلات روانی همانند افسردگی و اضطراب نیز بشوید.

چند نمونه از رفتارهای مهرطلبانه

همان گونه که گفتیم، شخصیت مهر طلب سایرین را به خود برتری می‌دهد. این افراد مرتکب این چنین رفتارهایی خواهد شد:

• برای جلوگیری از اختلاف و تنش به سایرین چیزهایی را می‌گویند که دوست دارند بشنوند.
• انجام کارهایی را قبول می‌کنند که امکان پذیر دوست نداشته باشند.
• وقتی که حس کنند فردی آنها را ترک خواهد کرد، مضطرب خواهد شد.
• علایق خود را برای دقت به نیازهای سایرین نادیده می‌گیرند.
• با فداکاری تلاش می‌کنند رابطه نزدیک خود با اطرافیانشان را نگه داری کنند.
• تلاش می‌کنند جلوی طردشدن خود را بگیرند.
• فکر می‌کنند تنها وقتی دوست‌داشتنی‌اند که به نیازهای دیگران دقت کنند.
• بیشتر از حد عذرخواهی می‌کنند.
• به‌ندرت انتقاد می‌کنند.
• به‌ندرت با سایرین مخالفت می‌کنند.
• نمی توانند مرزهای شخصی برای خود تعیین کنند.
• به‌سختی می‌توانند از خواسته‌ها و نیازهای خود دفاع کنند.
• به حرکت آزاردهنده دیگران اعتراض نمی‌کنند.
• کار اضافه را قبول می‌کنند حتی اگر زمان نداشته باشند.
• زیاد تر بیشتر از حد به برنامه‌ها، مسئولیت‌ها یا پروژه‌ها متعهد خواهد شد.
• از مخالفت با افراد یا ابراز نظر صادقانه خود خودداری می‌کنند.
• برای این که جلوی تنش را بگیرند، با چیزهایی موافقت می‌کنند که ناموافق‌ آنها می باشند.

این چنین شخصیت مهر طلب امکان پذیر این چنین احساساتی داشته باشد:

• همیشه این سختی را حس کند که حرکت او باید دوستانه، خوب و خوشایند باشد.
• برای دفاع از خود یا ابراز مخالفتش حس اضطراب کند.
• به‌علت تعهدها و مسئولیت‌هایی که قبول کرده است، حس استرس کند.
• خشمگین بشود که انگار برای خود هیچ زمان زمان ندارد.
• حس کند نیازهای او در قیاس با خواسته‌های سایرین اهمیت ندارند.
• حس کند سایرین از او سوءاستفاده می‌کنند.

ویژگی‌های افراد مهرطلب

افراد مبتلا به اختلال مهرطلبی تعدادی ویژگی مشترک دارند که عبارت‌اند از:

با آنکه تعدادی از این ویژگی‌های رفتاری امکان پذیر مثبت به‌ نظر برسند، افراط در آنها مخرب خواهد می بود.

ریشه مهرطلبی چیست؟

دلایل مهرطلبی در روانشناسی برای افراد گوناگون متفاوت است. در ادامه، برخی از رایج‌ترین آنها را گفتن کرده‌ایم.

۱. افتاعتمادبه‌نفس

افرادی که حس می‌کنند از دیگران قیمت کمتری دارند، امکان پذیر حس کنند که نیازهایشان اهمیتی ندارند. آنها امکان پذیر کمتر از خود دفاع کنند یا کمتر بدانند چه چیزی می‌خواهند. این افراد این چنین امکان پذیر حس کنند که اگر نتوانند به سایرین پشتیبانی کنند، هیچ هدفی در زندگی ندارند.

۲. اضطراب

برخی افراد امکان پذیر به این علت تلاش کنند سایرین را راضی نگه دارند که اضطراب دارند طرد شوند، با سایرین جور نشوند یا علت اختلاف یا توهین به سایرین باشند. برای مثال فرد مبتلا به اضطراب اجتماعی امکان پذیر حس کند برای این که دوستانش او را دوست داشته باشند، باید حتما کاری را انجام دهد که آنها می‌خواهند. این چنین رفتاری تلاشی نامحسوس برای کنترل نظر و دیدگاه سایرین درمورد خود است.

۳. نابرابری

برخی از اشکال نابرابری امکان پذیر این فرضیه را تحکیم کنند که عده‌ای باید به سایرین زیاد تر دقت کنند. برای مثال جنسیت‌گرایی خیرخواهانه این ایده را ترویج می‌دهد که زنان ذاتا زیاد تر از مردان حس مادرانه و دقت به دیگران را دارند. جاانداختن این تفکرها امکان پذیر بر زنان تاثییر بگذارد و آنها حس کنند که باید شریک زندگی خود را در برتری بگذارند.

۴. اختلال‌های شخصیتی

اختلا‌ل‌های شخصیتی مشکلات روانی بلندمدتی می باشند که برخی از آنها تبدیل مهر طلبی خواهد شد. برای مثال اختلال شخصیت وابسته (DPD) علتمی‌بشود فرد حس کند در تعداد بسیاری از برهه‌های زندگی به پشتیبانی و قبول سایرین زیاد وابسته است. برای مثال شخصیت مهر طلب امکان پذیر حتی برای تصمیم‌های ساده همانند این که چه لباسی بپوشد، نیاز به شنیدن نظر سایرین داشته باشد.

۵. تأثیرپذیری از فرهنگ و جامعه

فرهنگ خانواده، جامعه یا سرزمین فرد امکان پذیر بر ماموریت‌ای که در روبه رو سایرین و خود حس می‌کند، تاثییر بگذارد. برای مثال برخی امکان پذیر یاد بگیرند که فداکاری کامل عملی پسندیده و نوعی تقواست یا باید نیازهای جمع را به نیازهای خود برتری دهند.

۶. صدمه روحی

مطابق تحقیقات، انجماد، جنگ یا گریز تنها عکس العمل‌های ممکن به حوادث صدمه‌زننده همانند سوءاستفاده نیستند. برخی افراد امکان پذیر برای محافظت از خود و جلوگیری از اختلاف و انتقاد، نیازهای خود را نادیده بگیرند و در خدمت سایرین باشند. این شخصیت‌ها برای جلب محبت و تحسین افرادی انرژی می‌گذارند که از آنها می‌ترسند و با این حرکت تلاش می‌کنند به بقای خود ادامه دهند.

۷. پرهیز از اختلاف

افرادی که از اختلاف و تنش می‌ترسند یا حس می‌کنند باید از آن دوری کنند، امکان پذیر با افتادن در تله مهرطلبی تلاش کنند جلوی اختلاف را بگیرند.

نحوه افت رفتارهای مهرطلبانه

با صرف زمان و تلاش می‌توانید از شدت برخی از رفتارهای مهرطلبانه خود بکاهید. با دقت به این که این اختلال زیاد تر ریشه در کودکی دارد و در افرادی شکل می‌گیرد که از نظر عاطفی امن نیستند، باید برای درمان مهرطلبی به روان‌شناس مراجعه کنید. درمانگر به شما پشتیبانی می‌کند به تمایل خود به مهر طلبی تسلط کنید و روابط سالم و ایمن با سایرین شکل دهید. برای افت این چنین رفتاری به این نکات دقت کنید:

• به‌جای تمرکز بر خواسته‌های دیگران، به نیازها و خواسته‌ها و امیال خود دقت کنید.
• یاد بگیرید برای آنچه می‌خواهید برای سایرین انجام دهید و چیزهایی که تحمل نخواهید کرد، مرز اشکار کنید.
• به انجام کارهایی که دوست ندارید، نه بگویید.
• اگر چیزی شما را اذیت می‌کند، آن را گفتن کنید.
• سرگرمی‌هایی اشکار کنید که از آنها لذت می‌برید.

نکات بالا پشتیبانی می‌کنند استقلال خود را به‌ دست آورید و به خود مطمعن اشکار کنید. شما می‌توانید یاد بگیرید که چطور نیازها و خواسته‌های خود را به‌روشای سالم ابراز کنید.

مهرطلبی چه عواقبی دارد؟

مهرطلبان نه‌تنها به خود، بلکه به اطرافیانشان صدمه می‌زنند. این افراد با مهر طلبی خود را در معرض خطرات زیر قرار خواهند داد:

• استرس: استرس وقتی رخ می‌دهد که فرد حس کند منبع های ملزوم برای مقابله با شرایط را ندارد. دائما نادیده گرفته‌شدن، سختی کاری بیشتر از حد یا فهرست طویل از کارهایی که باید انجام شوند علتخواهد شد فرد مهرطلب حس استرس کند. نادیده‌گرفتن نیازها و خواسته‌های واقعی شخصی نیز به فرد استرس یا اضطراب می‌دهد.
• خستگی: تلاش بیشتر از حد برای راضی نگه‌داشتن سایرین یا پشتیبانی به آنها فرد را از نظر ذهنی و جسمی خسته می‌کند.
• نادیده‌گرفتن خود: اگر فرد برای خود زمان و انرژی مقداری بگذارد، امکان پذیر به مراقبت از خود دقت نکند. نتیجه آن امکان پذیر فراموشی بهداشت شخصی، آراستگی ظاهری، سلامت جسمی و روحی یا انجام ماموریت های شغلی باشد. حتی امکان پذیر فرد در درازمدت برای پشتیبانی به سایرین انرژی مقداری داشته باشد.
• رنجش و دلخوری: افرادی که حس می‌کنند چاره‌ای جز پشتیبانی به سایرین ندارند، امکان پذیر از نقش خود دلخور شوند که نتیجه آن خشمگینی و خشم است. این شخصیت‌ها این حس را به‌شکل پرخاشگری منفعل نشان خواهند داد که به‌معنی ابراز غیرمستقیم خشم از طریق طعنه‌زدن یا مسخره‌کردن است.
• مشکلات در روابط: وقتی که فرد در زندگی شاد نباشد، این حس بر روابط او تاثییر می‌گذارد. برای مثال امکان پذیر حس کند که شریک زندگی‌اش از میل او به پشتیبانی‌کردن سوءاستفاده می‌کند که نتیجه آن ابراز اختلاف است.
• نداشتن هویت اشکار: افرادی که زیاد به خشنودکردن سایرین دقت می‌کنند، بعد از مدتی دیگر نمی‌دانند چه چیزی می‌خواهند یا چه احساسی دارند. به‌عبارت دیگر فهمیدن مقداری از نیازها و هویت خود دارند.
• صدمه به سایرین: مهرطلبی امکان پذیر علتبشود فرد حس دوست‌ داشته‌شدن را به سلامت دیگران برتری دهد. برای مثال امکان پذیر برای جادادن خود در جمع، درمورد دیگران غیبت کند.

درمان مهر طلبی

این که فردی چطور بتواند حرکت خود را تحول دهد، بستگی به علت آن دارد. برای مثال فرد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته یا دیگر مشکلات روانی باید به روان‌پزشک مراجعه کند. شخصیت مهر طلب نیز باید برای درمان مهر طلبی عمل کند و برای اغاز راهکارهای زیر مفیدند. این چنین منابعی همانند کتاب مهر طلبی تاثییر هریت بریکر پشتیبانی می‌کنند تا این اختلال و دلایل آن را بهتر بشناسید.

• آهسته اغاز کنید. برای اغاز تلاش کنید در یک زمان به یکی از نیازهایتان رسیدگی کنید. برای مثال می‌توانید بین جلسات کاری مقداری استراحت کنید.
• وقفه بیندازید. وقتی که شخصی از شما درخواستی دارد، مقداری زمان بخواهید که درمورد آن فکر کنید به‌جای این که فورا جواب دهید.
• محدودیت وقتی اشکار کنید. وقتی که کاری را قبول می‌کنید، خودتان برای آن محدودیت وقتی یا موعد تحویل اشکار کنید به‌جای این که فرد فرد دیگر آن را انجام دهد. برای مثال قبول کنید که از فرزندان خواهر خود در زمان‌ مشخصی نگهداری کنید.
• نه گفتن را تمرین کنید. تعداد بسیاری از اوقات بهترین تصمیم این است که نه بگویید. شما ملزم نیستید دعوت و خواسته همه را قبول کنید.

جمع‌بندی

اگر به‌پشتیبانی تست مهرطلبی فهمید این چنین رفتاری در خود شده‌اید، باید از نکاتی که در این مقاله توضیح دادیم برای تعیین مرزها و دقت به خود منفعت گیری کنید. به خودتان یادآوری کنید که شما نمی‌توانید همه را راضی نگه دارید. راهکار دیگر مراجعه به روان‌پزشک است. او پشتیبانی می‌کند حرکت خود را مدیریت کنید، نیازهایتان را در برتری بگذارید و زندگی سالمی را در پیش بگیرید.

شما بگویید

آیا فهمید مهرطلبی در خود یا اطرافیانتان شده‌اید؟ چه چیزهایی زیاد تر از همه شما را اذیت کرده‌اند و برای از بین بردن آنها چه کوششهایی کرده‌اید؟ نظر خود را با ما و دیگر کاربران به اشتراک بگذارید. این چنین اگر این نوشته برایتان سودمند بوده است، می‌توانید آن را برای دوستان خود نیز ارسال کنید.

به پشتیبانی زبان بدن، ناگفته‌ها را بگویید و بشنوید

آمنوره فقدان قاعدگی به‌زمان سه ماه یا زیاد تر است. علامت مهم آمنوره قطع پریود است، ولی بسته به علت عرصه‌ای امکان پذیر علائم فرد دیگر نیز داشته باشد. در ادامه با انواع آمنوره، علل و عوامل عرصه‌سازش، علائم و راه‌های تشخیص و درمان آن زیاد تر آشنا می‌شویم.

کارکرد عادت ماهانه

چرخه قاعدگی منظم فرایندی پیچیده است که به‌وسیله هیپوتالاموس و غده هیپوفیز در مغز کنترل می‌بشود. هیپوتالاموس کارکرد غده هیپوفیز را تنظیم می‌کند و غده هیپوفیز نیز تخمک‌گذاری و ترشح هورمون‌هایی همانند استروژن و پروژسترون از تخمدان‌ها را کنترل می‌کند. این هورمون‌ها جهت ضخیم‌شدن پوشش داخلی رحم خواهد شد و آن را برای لانه‌گزینی جنین و بارداری آماده می‌کنند. اگر در آن چرخه بارداری رخ ندهد، دیواره رحم فرومی‌ریزد و همراه با خون از درون کانال واژن خارج می‌بشود. عوامل بسیاری امکان پذیر بر عادت ماهانه تاثییر بگذارند، همانند مشکلات مربوط به اندام‌ها و ساختارهای زیر:

• هیپوتالاموس: غده هیپوفیز را کنترل می‌کند و غده هیپوفیز نیز بر تخمک‌گذاری یا آزادشدن تخمک تاثییر می‌گذارد.
• تخمدان‌ها: تخمک ملزوم برای تخمک‌گذاری و هورمون‌های استروژن و پروژسترون را ذخیره و تشکیل می‌کند.
• رحم: با ضخیم‌شدن پوشش داخلی خود به هورمون‌ها عکس العمل مشخص می کند. این پوشش در صورت باردارنشدن در دوران قاعدگی، فرومی‌ریزد.

آمنوره چیست؟

آمنوره وضعیتی است که به‌جهت آن عادت ماهانه رخ نمی‌دهد. تقریبا یک نفر از هر چهار زن دست‌کم یک بار در طول زندگی خود دچار آمنوره می‌بشود. آمنوره به دو دسته اولیه و ثانویه تقسیم می‌بشود که در ادامه با آنها زیاد تر آشنا می‌شویم.

انواع آمنوره

۱. آمنوره اولیه

در آمنوره اولیه، فرد تا ۱۵سالگی یا طی ۵ سال بعد از اولین علائم بلوغ (همانند رشد سینه‌ها) اولین قاعدگی خود را توانایی نکرده است. طبق معمول این مشکل ناشی از عوامل ژنتیکی (بیماری‌ها یا نقص‌های حاضر در زمان تولد) یا ناهنجاری‌های اکتسابی (بیماری‌ها یا مشکلات ایجادشده بعد از تولد) است.

۲. آمنوره ثانویه

اگر عادت ماهانه منظمی داشته‌اید ولی دست‌کم ۳ ماه است که پریود نشده‌اید یا قبلا قاعدگی نامنظم داشته‌اید و اکنون ۶ ماه پریود نشده‌اید، دچار آمنوره ثانویه شده‌اید. دلایل رایج این نوع آمنوره عبارت‌اند از:

• بارداری؛
• شیردهی؛
• استرس؛
• ابتلا به بیماری‌های مزمن.

علائم آمنوره

علامت مهم آمنوره قطع چرخه قاعدگی است، ولی بسته به علت عرصه‌ای امکان پذیر که علائم فرد دیگر را نیز مشاهده کنید از جمله:

دلایل ابتلا به آمنوره

انواع آمنوره علل مختلفی دارند. برخی از علل طبیعی‌اند و به‌خودی‌خود تشکیل خواهد شد، ولی برخی دیگر نشانه بیماری یا مشکلی می باشند. دلایل طبیعی یا عادی پریودنشدن عبارت‌اند از:

• بارداری (رایج‌ترین علت آمنوره ثانویه)؛
• شیردهی (یا آمنوره شیردهی)؛
• یائسگی؛
• عمل جراحی برداشتن رحم یا تخمدان‌ها.

۱. علل رایج آمنوره اولیه

• مشکلات کروموزومی یا ژنتیکی که بر دستگاه تولیدمثل تاثییر می‌گذارند همانند سندرم ترنر (Turner syndrome)؛
• مشکلات هورمونی ناشی از مشکلات مغز یا غده هیپوفیز؛
• مشکلات ساختاری در اندام‌ها همانند ازدست‌دادن قسمت‌هایی از رحم یا واژن یا رشد ناکامل دستگاه تولیدمثل.

۲. علل رایج آمنوره ثانویه

• برخی از راه حلهای کنترل بارداری همانند تزریق داروی دپو پروورا (Depo-Provera)، ابزارهای داخل رحمی (آیودی یا IUDs) و برخی از قرص‌های ضدبارداری؛
• شیمی درمانی و پرتو درمانی؛
• چسبندگی رحم یا سندرم آشرمن (Asherman’s Syndrome) که می‌تواند بعد از عمل سزارین، جراحی برای چسبندگی رحم، اتساع و کورتاژ (Dilation and Curettage) تشکیل بشود؛
• سختی روانی یا سختی عصبی (psychological stress) که می‌تواند بر مقدار هورمون‌ها و قاعدگی تاثییر بگذارد؛
• تغذیه نامناسب؛
• افت یا افزایش شدید وزن؛
• عوامل سبک زندگی همانند ورزش زیاد و تمرینات ورزشی شدید، مصرف انرژی زیاد، چربی بدن کم، افتوزن یا وزن ۱۰درصد کمتر از وزن معمولی (زیاد تر در ورزشکاران یا رقصندگان باله رایج است)؛
• مصرف برخی از داروها همانند داروهای ضدحساسیت، سختی خون، ضدروان‌پریشی و ضدافسردگی.

این مشکلات سلامتی زیر نیز امکان پذیر تبدیل آمنوره ثانویه شوند:

• نارسایی تخمدان (POI) که در آن تخمدان‌ها پیش از ۴۰سالگی از کار می‌افتند؛
• آمنوره هیپوتالاموس که در آن آمنوره به‌علت ابراز مشکلی در هیپوتالاموس رخ می‌دهد؛
• اختلالات هیپوفیز همانند تومور خوش‌خیم هیپوفیز یا تشکیل بیشتر از حد هورمون پرولاکتین؛
• عدم اعتدال هورمونی درنتیجه مشکلات سلامتی همانند سندرم تخمدان پلی کیستیک، اختلالات آدرنال و ترشح غیرطبیعی هورمون تیروئید (پرتلاشی تیروئید یا کم کاری تیروئید که جهت قاعدگی نامنظم می‌بشود)؛
• یائسگی زودرس؛
• تومور تخمدان؛
• نداشتن مادرزادی اندام‌های تناسلی همانند رحم، دهانه رحم یا واژن؛
• تنگی یا انسداد واژن که جریان قاعدگی را مسدود می‌کند؛
• چاقی؛
• اختلالات خوردن همانند پرخوری عصبی یا بولیمیا (bulimia) یا بی اشتهایی عصبی (anorexia nervosa)؛
• بیماری‌های مداوم یا مزمن همانند بیماری کلیوی یا بیماری التهابی روده.

عوامل عرصه‌ساز

این عوامل امکان پذیر گمان ابتلا به آمنوره را افزایش دهند:

• سابقه خانوادگی آمنوره یا یائسگی زودرس؛
• مشکلات ژنتیکی یا کروموزومی که بر تخمدان‌ها یا رحم تاثییر می‌گذارند؛
• اضافه‌وزن یا افتوزن؛
• اختلالات خوردن؛
• ورزش شدید و بیشتر از حد؛
• رژیم غذایی ناسالم؛
• استرس؛
• ابتلا به بیماری‌های مزمن.

عوارض آمنوره

آمنوره زندگی فرد را تهدید نمی‌کند، ولی امکان پذیر تبدیل عوارض و مشکلات سلامتی مختلفی بشود، به‌اختصاصی اگر مدتی طویل ادامه اشکار کند. آمنوره گمان ابتلا به موارد زیر را افزایش می‌دهد:

• پوکی استخوان یا بیماری‌های قلبی‌ و عروقی (به‌علت افتاستروژن)؛
• مشکل باردارشدن یا ناباروری (به‌علت عدم تخمک‌گذاری منظم)؛
• درد لگن (اگر مشکلات ساختاری جهت آمنوره ثانویه شده باشند)؛
• افزایش گمان سقط جنین (اگر آمنوره ناشی از عدم اعتدال هورمونی باشد)؛
• سختی روانی یا عصبی ناشی از فقدان قاعدگی.

تشخیص آمنوره

اگر چند ماه پریود نشده‌اید، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک درمورد علائم و سابقه قاعدگی از شما سؤالاتی می‌پرسد و درصورت لزوم، معاینات فیزیکی نیز انجام می‌دهد. امکان پذیر پزشک آزمایش‌هایی را نیز تجویز کند از جمله:

• آزمایش بارداری؛
• آزمایش خون برای بازدید مقدار هورمون‌ها و تشخیص اختلالات تیروئید یا غدد فوق‌کلیوی؛
• آزمایش ژنتیکی برای برسی نارسایی تخمدان به‌اختصاصی اگر کمتر از ۴۰ سال سن داشته باشید؛
• آزمایش‌های تصویربرداری همانند سونوگرافی لگن برای برسی تخمدان‌ها و رحم و ام‌آرآی (MRI) برای بازدید هیپوتالاموس و غده هیپوفیز.

ثبت و پیگیری دوره‌های قاعدگی

بعضی اوقات تشخیص علت آمنوره آسان نیست. هنگامی علت آمنوره اشکار نیست، امکان پذیر پزشک از شما بخواهد تغییرات چرخه قاعدگی خود را ثبت کنید. با ثبت تاریخچه قاعدگی پزشک راحت‌تر می‌تواند علت آمنوره را تشخیص دهد. در ثبت تاریخچه قاعدگی خود (در اپلیکیشن یا دفتر یادداشت) به موارد زیر دقت کنید:

• طول دوره قاعدگی؛
• زمان آخرین پریود؛
• داروهایی که مصرف می‌کنید؛
• تغییرات در رژیم غذایی یا برنامه ورزشی؛
• چالش‌های احساسی همانند استرس.

مهار و درمان آمنوره

اگر قاعدگی به‌علت یائسگی، بارداری یا شیردهی قطع شده باشد، نیازی به درمان نیست. در موارد دیگر نیز عمل های درمانی به علت آمنوره بستگی دارد و امکان پذیر شامل موارد زیر باشد:

• درپیش‌گرفتن رژیم غذایی و برنامه ورزشی برای رسیدن به وزن سالم؛
• منفعت گیری از تکنیک‌های مدیریت استرس؛
• تحول مقدار و شدت ورزش؛
• درمان‌های هورمونی تجویزشده توسط پزشک؛
• جراحی (در موارد نادر).

امکان پذیر که پزشک درمان‌های زیر را برای افت عوارض جانبی آمنوره پیشنهاد کند:

منفعت گیری از جراحی برای درمان آمنوره

به‌ندرت از جراحی برای درمان آمنوره منفعت گیری می‌بشود. مواردی که در آنها امکان پذیر پزشک روش جراحی را پیشنهاد کند، عبارت‌اند از:

• وجود مشکلی فیزیکی که از خون‌ریزی واژن جلوگیری می‌کند همانند سپتوم واژن (vaginal septum) یا پرده بکارت مسدود (imperforate hymen)؛
• تومور هیپوفیز؛
• بافت اسکار رحم (Uterine scar tissue).

پیشگیری از ابراز عارضه

نگه داری سلامت کلی در پیشگیری از برخی از علل آمنوره ثانویه مؤثر است. تلاش کنید:

• از برنامه غذایی و ورزشی مفیدی پیروی کنید.
• به چرخه‌های قاعدگی خود دقت کنید تا درصورت اختلال در آنها فهمید شوید.
• منظم به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید و بازدید‌هایی همانند معاینه لگن و تست پاپ اسمیر را انجام دهید.
• خواب و استراحت کافی و باکیفیت داشته باشید.
• استرس خود را مهار کنید.

آمادگی‌های ملزوم پیش از مراجعه به پزشک

اگر ۳ ماه پریود نشده‌اید یا یک پریود را از دست داده‌اید و یکی از موارد زیر را نیز مشاهده کرده‌اید، به پزشک مراجعه کنید:

• مشکل اعتدال، هماهنگی یا بینایی دارید. (این علائم امکان پذیر نشانه وجود مشکلی جدی باشند.)
• در شرایطی که زایمان نکرده‌اید، از نوک سینه‌ها شیر خارج می‌بشود.
• فهمید رشد موهای زائد در صورت و بدن خود شده‌اید.
• بیشتر از ۱۵ سال سن دارید و تا این مدت اولین پریود خود را توانایی نکرده‌اید.

برای آمادگی پیش از مراجعه به پزشک:

• از اعضای خانواده سوال کنید که آیا فردی آمنوره را توانایی کرده است یا نه.
• علائم و مشکلات خود، تاریخ و طول زمان پریودها، داروها و مکمل‌های مصرفی و استرس‌های عاطفی خود را یادداشت کنید.

برای سؤالات احتمالی پزشک آماده باشید. این سؤالات امکان پذیر شامل موارد زیر باشد:

• آخرین پریود شما چه وقتی بوده است؟
• فعالیت جنسی دارید؟
• از راه حلهای پیشگیری از بارداری منفعت گیری می‌کنید؟
• اکنون استرسی دارید؟
• فهمید تغییری در وزن خود شده‌اید؟
• منظم ورزش می‌کنید؟
• مشکلات سلامتی یا بیماری‌های فرد دیگر دارید؟

سخن پایانی

اگر بیشتر از ۱۵ سال سن دارید و تا این مدت پریود نشده‌اید یا چرخه قاعدگی طبیعی داشته‌اید که اکنون متوقف شده است، با پزشک خود سخن بگویید کنید. طبق معمول آمنوره نشانه نوعی بیماری قابل‌درمان است. هنگامی پزشک علت قطع پریود را تشخیص دهد، می‌توانید درمان‌های ملزوم برای تنظیم چرخه قاعدگی را اغاز کنید. امکان پذیر برای ازسرگیری چرخه‌های قاعدگی طبیعی به تغییراتی در سبک زندگی یا درمان‌های هورمونی نیاز داشته باشید. طبق معمول بعد از درمان علت عرصه‌ای چرخه قاعدگی مجدد از سر گرفته می‌بشود، ولی امکان پذیر مدتی طول بکشد تا مجدد منظم بشود.

اگر می‌خواهید علت تعداد بسیاری از رفتارهای شریک عاطفی، یا حتی خودتان را در رابطه فهمید شوید، حتما این کتاب را بخوانید.

سخن بگویید‌کردن بچه‌ها واقعا شیرین و دوست‌داشتنی است، اما تابه‌حال یک روز کامل را با کودکی گذرانده‌اید که مدام در حال سخن‌زدن است؟ فکر کنید کودکی خردسال دارید که روزی چندصد بار می‌گوید «مامان» و اصرار دارد به هر جمله‌ای که می‌گوید عکس العمل نشان دهید. اگر پای سخن بگویید‌های والدینی بنشینید که کودک خردسال دارند، به‌گمان زیاد از سخن بگویید‌کردن بیشتر از حد کودکشان گله های خواهند کرد. در این مقاله درمورد علت پرحرفی کودکان می‌گوییم. با ما همراه باشید.

پرحرفی کودکان نشانه چیست؟

کودکان با سخن بگویید‌کردن بی‌وقفه مقدار صبر و مقاومت والدین را می‌آزمایند. هر مرحله از رشد کودک چالش‌های خاص خودش را دارد. در مرحله‌ای که کودک یاد می‌گیرد با کلمات گوناگون جملات معنادار بسازد، کم‌کم مقدار سخن بگویید‌کردن او زیاد تر می‌بشود. سخن بگویید‌کردن و سوال پرسیدن راه حلهایی‌اند که کودک برای آشنایی زیاد تر با محیط منفعت گیری می‌کند و دنیای اطرافش را زیاد تر می‌شناسد.

گرچه بعضی اوقات این سخن بگویید‌کردن بی‌وقفه کودک زیاد آزاردهنده است و امکان پذیر بخواهید با جست‌وجوی راه‌های ساکت‌کردن کودک با گفتن «چکار کنیم بچه کمتر سخن بزنه؟» به‌جستوجو یافتن راه‌حل باشید، ملزوم است بدانید که این اوضاع موقتی است. با بزرگ‌ترشدن کودک و افزایش درکش از محیط کم‌کم سخن بگویید‌کردن او کمتر خواهد شد. صبور باشید و بدون خشمگینی کودکتان را با دنیای اطرافش آشنا کنید.

علت پرحرفی کودکان چیست؟

۱. اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی (ADHD)

بعضی اوقات علت روانشناسی پرحرفی کودک ابتلا به برخی اختلالات رفتاری است. طبق معمول کودکانی که دچار اضطراب، اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی و دیگر اختلالات رفتاری می باشند، تمایل بیشتری به سخن بگویید‌کردن دارند. در صورتی پرحرفی کودکان نشانه تکانشگری و ابتلا به اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی است که کودک صرف‌نظر از محیط و اطرافیان، بی‌وقفه سخن بزند و مدام سخن بگویید دیگران را قطع کند.

۲. اضطراب

اگر کودک میانه سخن بگویید‌کردن بی‌وقفه استرس دارد، علت پرحرفی اضطراب درونی اوست. گرچه اضطراب کودک طبق معمول با رفتارهایی همانند خجالت‌کشیدن یا گوشه‌گیری همراه است، بعضی اوقات کودکان خردسال اضطرابشان را با پرحرفی نشان خواهند داد.

۳. هوش زیاد

سخن بگویید‌کردن بیشتر از حد کودک همیشه حاکی از ابتلا به اختلالات رفتاری گوناگون نیست و بعضی اوقات امکان پذیر نشانه‌ای از توانایی کلامی بسیار او باشد که در کودکان تیزهوش رایج است. یافتن راه‌های فرد دیگر برای ابراز وجود کودک و ربط با دیگران امکان پذیر وابستگی کودک به سخن بگویید‌کردن با شما را تا حد بسیاری افت دهد.

۴. اوتیسم

اگر سخن بگویید‌کردن بی‌وقفه کودک با دیگر مشکلات اجتماعی همانند ربط چشمی ضعیف، پافشاری زیاد روی یک نوشته یا مشکل در برقراری ربط متقابل همراه است، امکان پذیر نشانه‌ای از طیف اوتیسم باشد. اگر دلواپس سخن بگویید‌کردن بیشتر از حد کودکتان هستید، بهتر است در این باره با متخصص کودکان مشورت کنید.

راهکارهای مقابله با پرحرفی کودکان

علت پرحرفی کودکان هرچه باشد، بعضی اوقات والدین واقعا از این‌همه سوال و جواب خسته خواهد شد. اگر اکنون در این حالت هستید و هرلحظه وسوسه می‌شوید که به کودک بگویید «ساکت باش دیگه»، باید بدانید که این راهکار مؤثری نیست؛ امکان پذیر در لحظه کودک ساکت بشود، اما تأثیر مثبت و ماندگاری روی او ندارد.

۱. تعیین کنید چه سخن بگویید‌هایی نیاز به جواب دارند

همه سخن‌های کودک خطاب به شما نیستند و بعضی اوقات در حال بازی‌کردن با خودش سخن می‌زند و واقعا نیازی به پاسخی از جانب والدین ندارد. به سخن‌هایی که کودک خطاب به شما می‌گوید و سؤالاتی که می‌پرسد، با مهربانی جواب بدهید ولی داخل حریم سخن بگویید‌کردن او با خودش یا اسباب‌بازی‌هایش نشوید و اجازه بدهید تنها بازی‌کردن را یاد بگیرد. برای مثال اگر می‌گوید «من می‌خوام با رنگ‌های آبی و قرمز و بنفش نقاشی بکشم» این جمله نیازی به جواب یا واکنشی از سمت شما ندارد. اما اگر می‌گوید «مامان، به این نقاشی نگاه کن، خوب کشیده‌ام؟»، یعنی باید به تصویری که خلق کرده است دقت کنید و مهربانانه نظر بدهید.

۲. حدومرز تعیین کنید

به زبانی ساده و قابل‌فهمیدن به کودک توضیح دهید که کارهای فرد دیگر هم دارید که باید در طول روز انجام بدهید و بازی با او را هم در فهرست کارهایتان بگنجانید. وقتی از روز را به نشستن کنار فرزندتان و بازی‌کردن و سخن بگویید‌کردن با او تعلق دهید. در این زمان هیچ کار متفرقه فرد دیگر انجام ندهید و همه توجهتان را معطوف بازی‌کردن با او کنید. با این کار نیاز کودک به بودن در کنار شما از بین بردن می‌بشود و هنگامی مشغول کارهای دیگر شوید، مدام دنبالتان نخواهد می بود. هنگامی زمان مشخصی از روز را به زمان‌گذراندن با کودک تعلق می‌دهید، کم‌کم می‌فهمد چه وقتی زمان بازی‌کردن و سخن بگویید‌کردن با شما است.

۳. مواظب لحنتان باشید

هیچ زمان سخن‌هایتان را با لحن تند یا جملات منفی به کودک نگویید. شنیدن جملاتی همانند «تو هیچ‌زمان دست از سخن‌زدن برنمی‌داری!» علتمی‌بشود در ذهن کودک تصوری منفی از خودش شکل بگیرد و خجالت‌زده بشود. به‌جای سخن بگویید‌کردن با لحن تند، به کودک بگویید «من عاشق شنیدن سخن‌های تو هستم، اما کارهای فرد دیگر هم دارم که باید انجام بدم. هروقت کارهام تموم شد، با هم سخن بگویید می‌کنیم. باشه عزیزم؟» این لحن سخن بگویید‌کردن علتمی‌بشود کودک بفهمد شما همیشه دوستش دارید و فقط ماموریت های فرد دیگر هم دارید که نمی‌توانید همه‌زمان کنارش باشید.

چطور خودتنظیمی و کنترل تکانه را به کودک بیاموزیم؟

هیچ کودکی تجهیزبه توانایی‌های گوناگون به دنیا نمی‌آید؛ ما والدین توانایی‌های گوناگون را به آنها می‌آموزیم. همه کودکان برای تحکیم توانایی‌های خودتنظیمی و کنترل تکانه نیاز به الگو و انجام تمرینات مکرر دارند. علت پرحرفی کودکان هرچه باشد، شما باید به روشای سرگرم‌کننده خودتنظیمی را به کودک خود بیاموزید.

۱. وقتی از روز را به تمرین سکوت تعلق دهید

به‌مرور زمان باید تحمل ساکت‌ماندن فرزندتان را افزایش دهید. به کودک بگویید «بیا چند دقیقه هیچی نگیم و یک کار سرگرم‌کننده انجام بدیم، برای مثال نقاشی بکشیم یا با لگوها بازی کنیم». از زمان‌های مختصر اغاز کنید و به‌مرور زمان این زمان را افزایش دهید. در ابتدا همراهی‌اش کنید و به‌مرور اجازه دهید به‌تنهایی مشغول بازی‌کردن بشود. اسباب‌بازی‌های متنوع در اختیارش بگذارید تا انگیزه‌اش برای بازی‌کردن افزایش و برای سخن بگویید‌کردن بیشتر از حد افت یابد.

۲. خودکنترلی را با کودک تمرین کنید

با تمرین و بازی به کودک یاد بدهید که همیشه باید با دقت به سخن‌های شما گوش کند. کتاب‌های مرتبط با این نوشته برایش بخوانید و اهمیت گوش‌دادن زمان سخن‌زدن دیگران را از زبان شخصیت‌های قصه روایت کنید. حتی می‌توانید خودتان قصه‌ای دلنشین بسازید و با نهی‌کردن پرحرفی شخصیت‌های قصه، غیرمستقیم به کودک یاد بدهید که بیشتر از حد سخن بگویید‌کردن کار خوشایندی نیست.

کلام پایانی

در این مقاله درمورد علت پرحرفی کودکان و راهکارهای مقابله با آن گفتیم. زیاد تر اوقات سخن بگویید‌کردن بیشتر از حد کودک زیاد طبیعی و جزو مرحله های رشد اوست. با رشد کودک کم‌کم مقدار سخن بگویید‌کردن او افت می‌یابد. یقیناً طبیعی است که از پرحرفی کودکتان کلافه شوید، بعد بدون این که حس گناه کنید، صبور باشید و از راهکارهای اراعه‌شده در این مقاله منفعت گیری کنید.

به‌نظر شما علت سخن بگویید‌کردن بیشتر از حد کودکان چیست؟ شما هم با این چالش روبه رو شده‌اید؟ چه راهکاری برای مقابله با پرحرفی کودکان دارید؟ لطفا نظرات و ازمایش ها ارزشمندتان را با ما و کاربران عزیزان به اشتراک بگذارید.

کاملیا سیننسیس نام طوری از سرده کاملیاست که از برگ‌های آن چای سیاه و سبز تشکیل می‌بشود. این نوشیدنی که طرف‌داران تعداد بسیاری دارد، ۵‌هزار سال پیش ابتدا به دربار پادشاهان و سپس به خانه‌های مردم راه اشکار کرد. امروزه زیاد تر افراد چای سبز را بهتر از چای سیاه می‌دانند، اما در این مقاله می‌خواهیم درمورد این که چای‌ سبز یا سیاه مفیدتر است سخن بگویید کنیم.

راه حلهای فراوری چای سبز و سیاه

ابتدا باید بدانیم که چای سیاه و سبز چطور تشکیل خواهد شد. در واقع چگونگی فراوری چای جهت اختلاف چای سیاه از سبز می‌بشود.

چای سیاه، برخلاف چای سبز، تحت فرایند اکسیداسیون قرار می‌گیرد و این مرحله علتتمایز آن از چای سبز می‌بشود. ابتدا برگ‌های چای در معرض هوا قرار می‌گیرند تا فرایند اکسیداسیون اغاز بشود، دقیقا همانند هنگامی سیب یا موز زمان طویل در معرض هوا قرار می‌گیرند و به رنگ قهوه‌ای درمی‌آیند. این فرایند جهت نیرومندشدن طعم محصول نهایی می‌بشود. چای سبز زیاد کم اکسیده می‌بشود و به همین علت رنگ سبز طبیعی آن نگه داری می‌‌بشود و طعم ملایم‌تری دارد.

تفاوت عطر و طعم چای سبز و سیاه

طعم چای سیاه قوی و کاملا اشکار و رنگ آن با دقت به زمان‌زمان دم‌کشیدن، از کهربایی تا قهوه‌ای تیره متغیر است. برخی از انواع چای سیاه هم طعم مالت، میوه‌، دود و ادویه‌‌‌ دارند.

بین انواع چای‌، چای سبز متنوع‌ترین طعم و عطر را دارد. علفی، گیاهی، آجیلی و گلی برخی از انواع طعم‌های این چای می باشند. این چنین چای سبز کمتر از چای سیاه طعم گس دارد.

محتوای کافئین چای سیاه و سبز

کافئین چای سیاه از چای سبز زیاد تر است. برای مثال یک فنجان (۲۳۰ میلی‌لیتر) چای سیاه نزدیک به ۳۹ تا ۱۰۹ میلی‌گرم کافئین دارد، درحالی‌که همین مقدار چای سبز فقط نزدیک به ۳۵ میلی‌لیتر کافئین دارد. یقیناً هر دو نوع چای سبز و سیاه کمتر از قهوه کافئین دارند. از طرفی چای سبز حاوی اسیدآمینه‌ای به‌نام ال-تیانین است که به افزایش قوت تمرکز پشتیبانی می‌کند و تا حدی از زیان های کافئین می‌کاهد.

مزایا مشترک چای سبز و سیاه

راه حلهای فراوری چای‌های سبز و سیاه جهت راه اندازی ترکیبات زیست‌فعال منحصربه‌فردی در آنها می‌بشود که علتمی‌بشود هریک از چای‌ها مزایا‌ متغیری برای بدن داشته باشند. بااین‌حال برخی از مزایا در هر دو نوع چای مشترک‌اند که در ادامه بیانشان کرده‌ایم.

۱. اثرات آنتی‌اکسیدانی

هر دو نوع چای سبز و سیاه، حاوی گروهی از آنتی‌اکسیدان‌‌ها به‌نام پلی‌فنول می باشند که بنا بر بازدید‌ها، از قلب محافظت می‌کنند و گمان ابتلا به بیماری‌های قلبی را می‌کاهند. یقیناً به‌حرف های محققان، مصرف بیشتر از حد چای، چه سبز و چه سیاه، برای مثال بیشتر از ۴ فنجان در روز، نه‌تنها منفعت‌ای به قلب نمی‌رساند، بلکه قلب را در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی قرار می‌دهد.

درضمن این آنتی‌اکسیدان‌ها از تنش اکسایشی می‌کاهند که جهت افزایش رادیکال‌های آزاد در بدن و ابتلا به بیماری‌های مزمن و سرطان، به‌اختصاصی سرطان سینه، می‌بشود.

در بازدید‌های دیگر هم اشکار شده این آنتی‌اکسیدان‌ها نقش مهمی در بهبود حساسیت به انسولین و تنظیم قند خون دارند.

۲. افت سختی خون

مطابق بازدید محققان،‌ ترکیبات فلاونوئید حاضر در چای‌ سبز یا سیاه از گرفتگی رگ‌های خونی می‌کاهند و درنتیجه سختی خون بالا بهبود می‌یابد.

۳. محتوای کافئین

هر دو نوع چای حاوی کافئین می باشند و بدون این که جهت اضطراب و تحریک‌پذیری شوند، هوشیاری و تمرکز را بهبود می‌بخشند.

۴. افت کلسترول بد (LDL)

در بازدید‌ها اشکار شده چای سبز یا سیاه از مقدار کلسترول بد (LDL) می‌کاهد و جلوی رسوب چربی در سرخرگ‌ها و درنتیجه سکته‌های قلبی و مغزی را می‌گیرد.

مزایا انحصاری چای سبز

برخی از خواص چای سبز در چای سیاه مشاهده نمی‌‌شوند از جمله:

• چای سبز حاوی آنتی‌اکسیدان اپی‌گالوکتشین گالات (EGCG) است که از بدن در برابر بیماری‌های التهابی تحلیل اعصاب همچون آلزایمر مراقبت می‌کند. هنگامی در مغز افراد پروتئین‌های تاو (Tau) به‌طور غیرطبیعی داخل عصب‌ها به یکدیگر بچسبند و در کارکرد این سلول‌ها اختلال تشکیل بشود، مرگ سلول‌های مغزی رخ می‌دهد و درنهایت فرد به بیماری آلزایمر مبتلا می‌بشود.
• در بازدید‌های زیاد ترِ چای سبز اشکار شده این نوشیدنی جهت طول عمر زیاد تر می‌بشود و این چنین از گمان ابتلا به سرطان پوست و پیری زودرس می‌کاهد.
• کافئین و ال‌-تیانین حاضر در چای سبز از اضطراب و حواس‌پرتی فرد می‌کاهند و جهت بهبود حافظه و شرایط شناختی او خواهد شد.

یقیناً محققان می‌گویند برای تعیین دامنه و مکانیسم کامل اثرات محافظتی این دمنوش در انسان تحقیق بیشتری ملزوم است.

عوارض احتمالی چای سبز

۱. تحریک آستر معده

چای سبز هنگامی با معده خالی مصرف بشود، آستر معده را تحریک می‌کند و تبدیل معده‌درد، یبوست یا حالت تهوع می‌‌بشود. این دمنوش امکان پذیر در برخی افراد جهت رفلاکس اسید معده یا افزایش اسیدیته معده بشود.

۲. تداخل دارویی

چای سبز با برخی از داروها تداخل دارد. برای مثال امکان پذیر تاثییر داروهای محرک را بیشتر از حد افزایش دهد یا از کارایی داروهای سختی خون یا شیمی‌درمانی بکاهد.

۳. تأثیر منفی روی استخوان‌ها

تکرر ادرار ناشی از مصرف چای سبز کلسیم بسیاری از بدن خارج می‌کند که تاثییر منفی روی استخوان‌ها می‌گذارد.

۴. تشدید اضطراب

مصرف زیاد کافئین جهت افزایش اضطراب در فرد می‌بشود.

۵. زیان اور برای زنان باردار

مصرف زیاد چای سبز که تبدیل افت اسیدفولیک در بدن می‌بشود، نوزادان زنان باردار را در معرض نقص‌های مادرزادی ناشی از افتاسید‌فولیک قرار می‌دهد.

۶. زیان اور برای افراد مبتلا به بیماری‌های کبدی

چای سبز، به‌اختصاصی عصاره آن که به‌شکل مکمل در اختیار مردم قرار می‌گیرد، برای کبد زیان اور است.

مزایا انحصاری چای سیاه

۱. درمان افسردگی

در تحقیقات اشکار شده نوشیدن ۱ تا ۴ فنجان چای در روز می‌تواند نزدیک به ۴۵۰ تا ۶۰۰ میلی‌گرم کافئین به بدن رساند که این مقدار از این ماده فرد را از افسردگی دور نگه می‌دارد.

۲. بهبود حال عمومی

بر پایه برخی شواهد علمی، چای سیاه تا حدی سلامت استخوان‌ها را نگه داری می‌کند و جهت افزایش سختی خون افرادی می‌بشود که بعد از صرف غذا دچار کم شدن سختی خواهد شد. درضمن پلی‌فنول و فلاونوئید حاضر در چای سیاه از تنش اکسایشی، التهاب و گمان سرطان‌زایی در بدن می‌کاهد.

این چنین در سال ۲۰۲۲ محققان با بازدید ۵۰۰هزار مرد و زن ۴۰ تا ۶۹ساله، ربط اندکی بین نوشیدن دو یا چند فنجان چای سیاه در روز و افت گمان مرگ زودرس اشکار کردند.

عوارض احتمالی چای سیاه

مصرف متعادل چای سیاه مشکلی برای بدن تشکیل نمی‌کند، اما مصرف بیشتر از ۴ فنجان در روز عوارضی از خود به جا خواهد گذاشت از جمله:

• اضطراب: به‌علت کافئین حاضر در چای
• بیماری قلبی: ابراز آریتمی قلب به‌علت مصرف زیاد کافئین
• اختلال خون‌ریزی: افت شدت لخته‌شدن خون
• دیابت: تاثییر منفی مصرف بیشتر از حد چای سیاه روی قند خون
• صرع و تشنج: افزایش گمان ابراز تشنج در افراد مستعد این بیماری و افت اثربخشی داروهای ضدتشنج بر تاثییر کافئین حاضر در چای سیاه
• آب سیاه: افزایش سختی چشم افراد مبتلا به آب سیاه (گلوکوم) و بدترشدن حالت چشم‌ها

علاوه‌بر مشکلات فوق، چای سیاه جهت مشکلات زیر هم می‌بشود:

• ناراحتی‌های گوارشی: اسیدیته معده‌ برخی از افراد با مصرف چای سیاه افزایش می‌یابد و به سوزش معده یا ناراحتی‌های دیگر معده مبتلا خواهد شد.
• اختلال جذب آهن: تانین حاضر در چای سیاه به نوعی از آهن که در گیاهان یافت می‌بشود می‌چسبد و جلوی جذب آهن را می‌گیرد. به این علت گیاهخواران و افرادی که دچار کم‌خونی ناشی از فقر آهن می باشند، باید مواظب مقدار مصرف چای سیاه باشند.
• وابستگی: مصرف افراطی چای سیاه فرد را به کافئین حاضر در آن وابسته می‌کند. سپس قطع ناگهانی مصرف چای جهت ابراز علائم ترک همانند سردرد، تحریک‌پذیری و خستگی می‌بشود.

درضمن افرادی که به بیماری‌های حساس به هورمون استروژن مبتلا می باشند، همانند سرطان‌های سینه، رحم و تخمدان یا فیبروم رحم و آندومتریوز، نباید چای سیاه مصرف کنند. چون این چای امکان پذیر همانند هورمون استروژن عمل و این بیماری‌ها را تشدید کند.

کلام آخر

با دقت به توضیحاتی که درمورد چای سیاه و سبز اراعه دادیم، نمی‌توان حکم داد که کدام‌یک بهتر از فرد دیگر است. بهترین انتخاب به ذائقه و علاقه شما وابسته است و می‌توانید بنا بر ویژگی‌ها و مزایا و زیان های هریک، چای سبز یا سیاه را برگزینید.

شما طرف‌دار کدام نوع چای هستید؟

راه‌حل‌هایی برای این که هم قشنگ بمانیم هم سالم