دسته: سلامتی

آیا ورزش‌کردن برای شما هم سخت است؟ آیا با انگیزه برای ورزش در باشگاه ثبت‌نام می‌کنید و خیلی زود جلسات تمرینی خود را رها می‌کنید؟ خب فقط شما این‌جوری نیستید. تصورات رایج غلط و عادات مخربی که بیشتر ما داریم باعث می‌شوند خیلی زود از ورزش خسته شویم و به بهانه‌های مختلف از آن دست بکشیم. در این مقاله، به شما می‌گوییم که با ترک چه عاداتی می‌توانید روتین ورزشی صحیح و پایداری برای خود بسازید. با ما همراه باشید.

۱. منتظر نمانید تا حس ورزش‌کردن داشته باشید

خیلی اوقات منتظر می‌مانیم تا وقتی انگیزه کافی داریم ورزش را شروع کنیم، اما این کار درست نیست. حتی ورزشکاران حرفه‌ای هم گاهی خسته‌اند و حوصله ورزش‌کردن ندارند. هیچ‌کس دوست ندارد هر روز صبح زود بیدار شود و از رختخواب بیرون بیاید تا ورزش کند. مهم نیست که چقدر حوصله دارید. شما باید به برنامه‌ای منظم پایبند باشید. تفاوتی که ورزشکاران با ما دارند این است که آنها به برنامه خود متعهدند. به‌کمک ترکیبی از عادت و نظم و پشتکار می‌توانید مرتب تمرین کنید و روتین ورزشی داشته باشید، پس وقت خود را تلف نکنید. به‌جای این کار، برای خودتان انگیزه بسازید.

بعد از تمام‌کردن هر جلسه تمرین به خودتان جایزه بدهید؛ مثلا خرید یک کتاب جدید یا صرف شامی خوشمزه در رستوران محبوبتان باعث می‌شود اشتیاق و انگیزه بیشتری برای ورزش کسب کنید.

اهدافتان را روی یک کاغذ بنویسید و آن را جایی بگذارید که همیشه ببینیدش. کاغذ اهداف خود را کنار تختخواب، روی فرمان ماشین یا روی در یخچال بچسبانید تا آن را فراموش نکنید. همیشه شروع‌کردن سخت‌ترین بخش مسیر است. این یادآوری‌های کوچک شروع‌کردن ورزش را برایتان آسان‌تر می‌کنند.

اگر روزی حوصله تمرین‌کردن ندارید، زود تسلیم خستگی نشوید. کمی صبر کنید و چند سؤال از خودتان بپرسید. آیا واقعا توان ورزش ندارید یا فقط بی‌حوصله‌‌اید؟ آیا از ورزش‌نکردن پشیمان خواهید شد؟ چطور می‌خواهید آن تمرین ازدست‌رفته را جبران کنید؟ با پرسیدن این سوالات هدف خود را به یاد می‌آورید و تصمیمی منطقی و آگاهانه می‌گیرید.

۲. بیش از حد ورزش نکنید

همه ما دوست داریم هر کاری را به بهترین شکل انجام دهیم. وقتی در کاری شکست می‌خوریم، قسمت احساسی مغزمان می‌گوید باید هرچه زودتر مشکل را برطرف کنیم و خیلی زود به نتیجه برسیم؛ بنابراین گاهی که نمی‌توانیم تمرینی را انجام دهیم، خود را تنبیه می‌کنیم و تصمیم می‌گیریم برنامه ورزشی سخت‌تری را پی بگیریم، اما ورزش بیش از حد احتمال شکست را افزایش می‌دهد.

اگر برنامه‌ تمرینی فراتر از توانتان باشد، دچار فرسودگی و ناامیدی و آسیب‌دیدگی می‌شوید. سعی کنید برنامه متناسبی داشته باشید و به خودتان زمان بدهید تا بدنتان به‌مرور به وضعیت دلخواهتان برسد. متخصصان حوزه ورزش عقیده دارند که باید به ماراتن فکر کنید نه دوی سرعت.

برنامه تمرینی ساده‌ای داشته باشید. اگر بخواهید خیلی سخت و سنگین ورزش کنید، ممکن است در یک جلسه موفق شوید اما صبح روز بعد نمی‌توانید از جایتان بلند شوید و برنامه ورزشی روزهای بعدتان مختل خواهد شد. در عوض وقت بگذارید و به‌تدریج شدت برنامه خود را افزایش دهید تا پیشرفت شما واقعی و پایدار باشد.

اجازه ندهید احساس گناه بر تصمیمتان اثر بگذارد. برنامه‌ای تنظیم کنید که با شرایط فعلی شما جور باشد. اگر فقط یکی‌دو روز از برنامه ورزشی خود عقب ماندید، می‌توانید برنامه خود را دوباره از سر بگیرید، اما اگر چند ماه یا چند سال است که از ورزش دور بوده‌اید، با برنامه‌ای ساده شروع کنید. ۳ یا ۴ جلسه پیاده‌روی سبک برای خود در نظر بگیرید و بعد از چند هفته، تمرینات سنگین را از سر بگیرید.

اگر مدت‌هاست ورزش نمی‌کنید، زیر نظر مربی تمرینات خود را آغاز کنید. فردی متخصص در حوزه ورزش به شما کمک می‌کند روش‌های جدید را بشناسید و بر اساس توانایی جسمانی خود ورزش کنید. شاید مربی تغییرات کوچکی در برنامه ورزشی و سبک زندگی شما ایجاد کند تا خیلی زودتر به نتیجه برسید.

۳. اهداف غیرواقعی نداشته باشید

همه می‌گویند اگر با جدیت تمرین کنید و برنامه غذایی درستی داشته باشید، بعد از یکی‌دو هفته شاهد تغییرات چشمگیری خواهید بود، اما این حرف چندان درست نیست. اگر بعد از مدت‌ها با یک برنامه تمرینی سخت شروع به ورزش کنید، به‌جز درد شدید عضلات و ناامیدی چیزی برایتان نمی‌ماند حتی ممکن است وزن اضافه کنید و خستگی دلسردتان کند.

در عوض بهتر است اهدافی قابل‌اندازه‌گیری و دست‌یافتنی تنظیم کنید تا بتوانید به آنها برسید. شما نمی‌توانید پیش‌بینی کنید که هر هفته چقدر وزن کم می‌کنید یا عضلات‌تان چه تغییری خواهند کرد. ورزش روشی جادویی نیست و میانبر ندارد. برطرف‌کردن مشکلاتی که در طول سال‌ها برای بدنتان ایجاد شده‌اند، به زمان نیاز دارد. ممکن است یک سال طول بکشد تا تغییرات دائمی و واقعی را ببینید. بپذیرید که نمی‌توانید در چند هفته لاغر یا ورزشکار حرفه‌ای شوید. روی سبک زندگی خود تمرکز کنید. رژیم غذایی و الگوی خواب و برنامه تمرینی درستی داشته باشید و تلاش کنید استرس خود را مهار کنید. سن و جنسیت و ژن‌های خود را نمی‌توانید عوض کنید، اما با برنامه درست و اصولی می‌توانید وضعیت سلامتی خود را بهبود دهید و به‌مرور زمان به اهدافتان برسید.

۴. بهانه نیاورید

همه ما می‌توانیم دلایل زیادی بیاوریم که چرا ورزش نمی‌کنیم. گاهی سرمان خیلی شلوغ است، خسته‌ایم یا باشگاه خوبی نمی‌شناسیم، اما فراموش نکنید همه آدم‌ها با چنین مشکلاتی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و خیلی‌ها با همین چالش‌ها روتین ورزشی مرتبی دارند. به‌جای بهانه‌گیری، دنبال فرصتی برای ورزش‌کردن باشید.

در قدم اول، بهتر است تفکر منفی خود را تغییر دهید. اگر تمرین روزانه برای شما فقط یک وظیفه باشد، اشتیاقی برایش نخواهید داشت اما اگر ورزش فرصتی برای استراحت و تمدد اعصابتان باشد، با علاقه بیشتری سراغش می‌روید. ورزشی را انتخاب کنید که دوستش داشته باشید تا با انگیزه و انرژی بیشتری ورزش کنید. ورزش‌کردن را به عادتی مثبت تبدیل کنید و به آن متعهد باشید. وقتی روتین ورزشی عادت شما باشد، دیگر مهم نیست که چقدر خسته‌اید یا کار عقب‌افتاده دارید و ناخودآگاه برای آن زمان مشخصی را در نظر می‌گیرید.

۵. از شکست نترسید

شکست حقیقتی بزرگ در زندگی است. شما نمی‌توانید کاری را شروع کنید و مطمئن باشید در مسیر شکست نمی‌خورید. ورزش هم همین‌طور است. نباید انتظار داشته باشید که در برنامه ورزشی مدام پیشرفت کنید و هرگز شکست نخورید. شاید روزهایی مریض شوید، به تعطیلات بروید یا کاری پیش بیاید و نتوانید به تمرینتان برسید. به‌جای اینکه سعی کنید بی‌نقص باشید، بپذیرید که کامل نیستید و همین که تلاش می‌کنید کافی است.

یکی از متخصصان ورزشی می‌گوید گاهی باید به خود یادآوری کنید که ورزش‌کردن مثل جراحی مغز یا طراحی موشک فضاپیما نیست که اشتباه و خطای شما باعث مرگ افراد شود. اگر به یک جلسه تمرین نمی‌رسید یا حرکتی را نمی‌توانید انجام دهید، خودتان را ببخشید. استمرار در ورزش از همه‌چیز مهم‌تر است. از شکست‌هایتان بگذرید و با تمرکز بر توانایی‌های فعلی خود به تمریناتتان ادامه دهید.

۶. از کمک‌گرفتن غافل نشوید

پایبندی به روتین ورزشی و رژیم غذایی سخت است؛ داشتن دوستانی همراه که شما را در این تصمیم بزرگ همراهی کنند، کمک بزرگی خواهد بود. وقتی اعضای خانواده شما تصمیم می‌گیرند پیتزا و همبرگر بخورند، خیلی سخت است که شام شما فقط کمی سالاد باشد. بهتر است اطرافیان خود را از تصمیم خود مطلع کنید. به آنها بگویید قصد دارید برنامه ورزشی و غذایی سالم‌تری داشته باشید و از آنها بخواهید از این تصمیم شما حمایت کنند.

اگر می‌خواهید روتین پایدار و سلامتی داشته باشید، با متخصص صحبت کنید. بسیاری از مردم دوست ندارند با مربی ورزشی کار کنند یا زیر نظر متخصص تغذیه رژیم بگیرند. آنها فکر می‌کنند هزینه مربی و متخصص تغذیه زیاد است یا شاید خجالت می‌کشند از اینکه درباره وضعیت بدنشان با فردی غریبه صحبت کنند اما این طرز فکر اشتباه است. مربیان ورزشی برای همین کار دوره دیده‌اند. آنها می‌توانند بهترین برنامه را برای شما تنظیم کنند. علاوه‌بر این، پشتیبانی و حضورشان در طول دوره شما را به ادامه‌دادن راه مشتاق‌تر می‌کند. مربی حرفه‌ای اجازه نمی‌دهد در طول تمرین آسیب ببینید، رژیم غذایی ناسالم داشته باشید یا از ورزش‌کردن دلسرد شوید. بنابراین از کمک‌گرفتن نترسید و با مشورت فردی متخصص روتین ورزشی و رژیم غذایی خود را تنظیم کنید.

سخن آخر

داشتن روتین ورزشی به باشگاه‌ رفتن خلاصه نمی‌شود. شما باید عادات مخرب قدیمی خود را ترک کنید تا بتوانید زندگی سالم‌تری داشته باشید. با ترک عاداتی که در این مقاله گفتیم، سبک زندگی خود را تغییر می‌دهید و برای پیشرفت آماده می‌شوید. در این مسیر لازم نیست بی‌نقص باشید و تنها کافی است به آن متعهد بمانید و پشتکار داشته باشید.

اگر این مقاله برای شما مفید بود، آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

اصول و روش‌هایی کاملا عملی برای یادگیری سریع و ماندگار هر زبان جدید

خواب و رؤیاهایی که در آن می‌بینیم، بخش مهمی از زندگی‌اند. خواب‌دیدن در تقویت حل مسئله، تثبیت حافظه انسان و تنظیم هیجان نقش دارد. ما هر شب ۴ یا ۵ خواب می‌بینیم، ولی بیشتر آنها را فراموش می‌کنیم. گرچه فراموش‌کردن خواب‌ها نشانه وجود مشکل سلامتی یا عملکرد مغز نیست، بسیاری از ما دوست داریم که رؤیاهایمان را به یاد بیاوریم. در ادامه، دلایل رایج فراموش‌کردن رؤیاها و راهکارهایی برای به‌یادآوردن بهتر خواب‌ها را مطرح می‌کنیم.

رؤیاها چگونه ایجاد می‌شوند؟

در زمان خواب، شبکه حالت پیش‌فرض (default mode network) مغز هدایت را در دست می‌گیرد و به ذهن اجازه می‌دهد که آزاد باشد. معمولا زمانی از این ناحیه مغز استفاده می‌کنیم که درباره خودمان یا دیگران در گذشته یا آینده فکر می‌کنیم. البته از این ناحیه در زمان خیال‌بافی‌کردن یا رؤیادیدن هنگام خواب نیز استفاده می‌کنیم.

کسانی که رؤیا می‌بینند، معمولا در مغزشان شبکه‌های حالت پیش‌فرض در ساعات بیداری و خواب فعال‌تر و متصل‌ترند. این اتصال و فعالیت بیشتر سبب می‌شود که راحت‌تر خواب‌هایشان را به یاد بیاورند. همچنین این ویژگی آنها را در زندگی روزمره بیشتر مستعد خیال‌پردازی می‌کند.

چرا خواب‌هایم را به یاد نمی‌آورم؟

رؤیاها معمولا به‌سرعت از ذهنمان ناپدید می‌شوند، به‌ویژه اگر پس از بیدارشدن به چیزهای دیگری فکر کنیم و تصاویر زودگذر رؤیاها در حافظه بلندمدت ما ثبت نشوند. گرچه علم از شناخت کامل دنیای خواب و رؤیا فاصله زیادی دارد، تفاوت‌های مغزی و ویژگی‌های شخصیتی و محتوای رؤیا همگی ممکن است در به‌خاطرسپردن رؤیاها در افراد مختلف نقش داشته باشند.

مثلا بر اساس پژوهش‌ها، بعضی از تفاوت‌های شخصیتی روی به‌خاطرآوردن رؤیاها و علت فراموش‌کردن رؤیاها اثر می‌گذارند. به‌گفته رافائل والات (Raphael Vallat)، عصب‌شناس متخصص در تحقیقات خواب و رؤیا در دانشگاه کالیفرنیا، افراد خیال‌باف معمولا بیشتر مضطرب‌اند، ولی خلاق‌ترند و راحت‌تر به تجربیات جدید و تفکر خلاق تن می‌دهند. به‌گفته او، هنرمندان رؤیاها را به یاد می‌آورند و مهندسان رؤیاپرداز نیستند. بنابراین ساختار مغزی ما بر توانایی یا ناتوانی به‌خاطرآوردن رؤیاهایمان اثر می‌گذارد.

به‌گفته دکتر جید وو (Jade Wu)، روان‌شناس بالینی در دپارتمان روان‌پزشکی و علوم رفتاری دانشگاه دوک (Duke University)، «وقتی وسط خواب‌دیدن بیدار می‌شویم، خوابمان را به‌اندازه‌ای به یاد می‌آوریم که بتوانیم دست‌کم چند ثانیه درباره آنها فکر کنیم. اغلب، خواب می‌بینیم سپس مدت کوتاهی بیدار می‌شویم و آن خواب برای همیشه ناپدید می‌شود، چون اصلا خاطره آن را در حافظه بلندمدت خود رمزگذاری نمی‌کنیم.

دکتر وو می‌گوید که بسیاری از رؤیاها را در ساعات اولیه صبح می‌بینیم، چون رؤیاها بیشتر در طول دوره‌های خواب با حرکت سریع چشم (REM) ایجاد می‌شوند. (خواب REM نوعی خواب است که در آن چشم‌ها بدون اینکه اطلاعاتی را به مغز ارسال کنند، به اطراف می‌چرخند و ضربان قلب و تنفس تند می‌شود. این دوره‌های خواب پس از آنکه به خواب می‌رویم و مدتی طولانی خوابیم، طولانی‌تر می‌شوند و بیشتر رخ می‌دهند.)

دکتر وو می‌گوید معمولا کسانی که نیمه‌شب خواب می‌بینند، احتمالا بعد از دوره قبلی REM بیدار می‌شوند و خواب خود را به یاد می‌آورند و بیشتر اوقات خوابشان را بلافاصله فراموش می‌کنند. او می‌گوید: «رؤیاها جزئیات حسی و سرنخ‌های زمینه‌ای کمتری دارند. به‌علاوه ما برای انتقال خاطرات آن رؤیاها به حافظه بلندمدت زمان کمتری داریم که معمولا فقط چند ثانیه یا کمتر است، زیرا معمولا بین REM و سایر مراحل خواب به همین اندازه بیداریم.»

ما رؤیاها را مانند تجربه‌های واقعی در حافظه خود رمزگذاری نمی‌کنیم.

به‌گفته دکتر ربکا رابینز (Rebecca Robbins)، مدرس دانشکده پزشکی هاروارد و محقق در بیمارستان بریگام و زنان در بوستون، دریافته‌ایم که خواب REM اغلب منجر به دیدن رؤیاهای واضح می‌شود. تقریبا ۸۰درصد تمام رؤیاها در طول این دوره خواب دیده می‌شوند. ازآنجاکه خواب REM موجب می‌شود که مغز فرایندهای مرتبط با ذخیره‌سازی حافظه طولانی‌مدت را متوقف کند، معمولا مغز زمان کافی ندارد تا رؤیایی را که به‌تازگی دیده‌ایم، پردازش کند. در نشریه «ساینتیفیک آمریکن» (Scientific American) نیز تأکید شده بود که در طول خواب میزان تولید یکی از انتقال‌دهنده‌های عصبی مهم مربوط به حافظه به‌نام نوراپی‌نفرین (norepinephrine) نزدیک به صفر است.

دلیل به‌خاطرآوردن رؤیاها از نظر علمی

ماده خاکستری قدرت تفکر ما را تعیین می‌کند، ولی در به‌خاطرآوردن چیزهایی مانند رؤیاها ماده سفید نقش دارد. ماده خاکستری و ماده سفید هریک حدود نیمی از مغز را تشکیل می‌دهند. اگر مغز را مانند رایانه‌ در نظر بگیرید، ماده خاکستری سیستم‌های پردازش اطلاعات و ماده سفید کابل‌هایی است که اجزای مختلف را به هم متصل و امکان برقراری ارتباطات مغزی را فراهم می‌کنند.

والات و گروهی از پژوهشگران دریافتند افرادی که مکررا خواب‌هایشان را به یاد می‌آورند، در ناحیه‌ای از مغز به‌نام قشر پیش‌پیشانی میانی (medial prefrontal cortex) ماده سفید بیشتری دارند. این ناحیه مغز مربوط به پردازش اطلاعات درباره خودمان است. طبق یافته‌های این پژوهشگران، ارتباطات مغزی (brain connectivity) به‌نحوی در به‌یادآوردن رؤیاها اهمیت دارند. ماده مغزی سفید علاوه‌بر یادآوری رؤیاها در ایجاد رؤیاها نیز نقش دارد.

چرا بعضی از افراد بیش از دیگران خواب‌هایشان را به یاد می‌آورند؟

زنان معمولا بیشتر از مردان رؤیاهایشان را به خاطر می‌آورند. افراد خلاق‌تر نیز معمولا رؤیاهایی واضح‌تر می‌بینند که بیشتر به خاطر سپرده می‌شوند. بر اساس یکی از نظریه‌ها، توانایی به‌یادآوردن رؤیاها با میزان زمان سپری‌شده در خواب REM مرتبط است. در مقابل، پژوهشی دیگر حاکی از این بود که توانایی به‌یادآوردن خواب‌ها لزوما با زمان سپری‌شده در خواب REM مرتبط نیست، بلکه با دفعات انتقال میان خواب REM و non-REM (خواب بدون حرکت سریع چشم) ارتباط دارد. در کل دلایل دقیق اینکه چرا بعضی از افراد بیشتر از دیگران خواب‌هایشان را به خاطر می‌آورند هنوز کاملا مشخص نیست و برای درک مکانیسم‌های اساسی یادآوری رؤیاها به پژوهش‌های بیشتری نیاز داریم.

تأثیر سبک زندگی بر یادآوری رؤیاها

عوامل زیر ممکن است بر توانایی به‌خاطرآوردن رؤیاها مؤثر باشند:

• بیدارشدن در زمان خواب: اگر فرد در طول خواب یا بلافاصله پس از آن بیدار شود، احتمال اینکه خواب خود را به خاطر بیاورد بیشتر است، چون خواب هنوز در ذهن او تازه است.
• زمان رؤیادیدن: معمولا رؤیاهایی که در طول خواب REM می‌بینیم، داستان‌مانند و واضح‌اند و این یادآوری آنها را ساده‌تر می‌کند. خواب REM معمولا در مراحل آخر چرخه خواب رخ می‌دهد. بنابراین رؤیاهایی را که در زمانی نزدیک‌تر به زمان بیدارشدن می‌بینیم، بیشتر می‌توانیم به یاد بیاوریم.
• اضطراب: وقتی مضطرب یا افسرده‌اید، بیشتر رؤیاهایتان را به یاد می‌آورید. اضطراب زیاد ممکن است موجب بیدارشدن‌های مکرر در طول شب شود و یادآوری رؤیاها را آسان‌تر کند.
• داروها و مشکلات سلامتی: بعضی از داروها مانند داروهای افسردگی می‌توانند خواب همراه با رؤیا (dream sleep) را سرکوب کنند. به‌علاوه مشکلات سلامتی مانند آپنه خواب که چرخه خواب را مختل می‌کنند، بر یادآوری رؤیاها اثر می‌گذارد.
• جنسیت و شخصیت: طبق تحقیقات، دختران نوجوان و افراد خلاق‌تر بیشتر رؤیاهایشان را به یاد می‌آورند.
• تکنیک‌های آگاهی به رؤیاها: با صرف زمان و توجه بیشتر به رؤیاها بهتر می‌توانیم آنها را به یاد بیاوریم. بهترین زمان برای یادآوری رؤیاها ۹۰ ثانیه پس از بیدارشدن است.

چگونه خواب‌هایمان را به یاد بیاوریم؟

۱. داشتن دفتری برای نوشتن خواب‌ها

کنار رختخواب یا تخت خود دفترچه و خودکاری بگذارید و به‌محض بیدارشدن خواب‌هایتان را یادداشت کنید. حتی اگر فقط بخش‌ها یا جنبه‌های خاصی از خواب را به یاد می‌آورید، آنها را یادداشت کنید. ثبت‌کردن رؤیاها حافظه را تقویت می‌کند و به‌مرور زمان موجب تقویت توانایی یادآوری خواب‌ها می‌شود.

۲. نیت‌کردن برای یادآوری رؤیاها

قبل از خوابیدن به خودتان بگویید که می‌خواهید پس از بیدارشدن رؤیاهایتان را به خاطر بیاورید. همین کار ساده نیز می‌تواند ذهنتان را تحریک کند که برای یادآوری خواب‌ها آماده‌تر باشد.

۳. طبیعی از خواب بیدارشدن

اگر می‌توانید، بدون زنگ ساعت یا هرگونه صدای ناگهانی از خواب بیدار شوید. بیدارشدن‌های ناگهانی یادآوری رؤیاها را سخت‌تر می‌کنند. در صورت استفاده از زنگ گوشی یا ساعت نیز بدون نگاه‌کردن به آنها صدای زنگ را قطع کنید، زیرا باید در تفکرات خود درباره آنچه در رؤیاها دیده‌اید غرق شوید و پرت‌شدن حواستان موجب می‌شود که هر خاطره مبهمی را که در ذهن دارید، فراموش کنید.

۴. تمرکز روی جزئیات رؤیا

وقتی بیدار می‌شوید، سعی کنید جزئیاتی مانند رنگ‌ها، صداها و احساسات را به یاد بیاورید. این موجب می‌شود که به‌خاطرسپردن خواب برایتان راحت‌تر شود و بعدا آن را راحت‌تر به یاد بیاورید.

۵. تنظیم برنامه خواب ثابت

ازآنجاکه بیشتر رؤیاها را در طول دوره‌های خواب REM می‌بینیم، باید برنامه خواب طولانی و ثابتی برای خواب کافی داشته باشیم. دکتر رابینز می‌گوید: «هرچه شب‌ها زمان بیشتری را به خواب اختصاص دهید، احتمال داشتن مقدار ایدئال REM نیز بیشتر خواهد بود، زیرا این مرحله خواب در نیمه دوم شب غالب است.» سعی کنید هر روز صبح زمان ثابتی بیدار شوید تا دوره‌های REM خود را تا حد امکان ثابت نگه دارید و از ایجاد اختلال در زمان رؤیادیدن خود جلوگیری کنید.

۶. تمرین ذهن‌آگاهی و تکنیک‌های آرام‌سازی

انجام تمرینات آرام‌سازی یا ذهن آگاهی قبل از خواب می‌تواند به آرام‌کردن ذهن و افزایش آگاهی به تجربیات خواب کمک کند. تکنیک‌هایی مانند مراقبه یا تنفس عمیق ممکن است برای بهبود یادآوری خواب مفید باشند.

۷. صحبت‌کردن با دیگران درباره خواب خود

درباره خوابتان با دیگران صحبت کنید و تا می‌شود جزئیات را شرح دهید. این کار روشی عالی برای تفکر فعالانه درباره رؤیایی است که در طول شب دیده‌اید.

آیا می‌توانیم خود را آموزش دهیم که رؤیاها را به یاد بیاوریم؟

دکتر وو می‌گوید می‌توان با توجه‌کردن به نیت‌های خود در طول روز مغز را طوری آموزش داد که برای یادآوری رؤیاها آماده باشد. او می‌گوید: «صرفا با داشتن نیت به‌یادآوردن رؤیاها در زمان خواب، فرد می‌تواند احتمال یادآوری خواب را افزایش دهد. قبل از خواب به خودتان بگویید که می‌خواهم فردا صبح رؤیاهایم را به یاد بیاورم.»

به‌گفته دکتر وو، مانترایی مانند این واقعا ممکن است بر روتین خواب شما اثر بگذارد، زیرا فکرکردن درباره رؤیاهایی که می‌بینید احتمالا منجر به تغییر در عملکرد مغز می‌شود. این مسئله به‌ویژه برای کسانی که کابوس می‌بینند صدق می‌کند، زیرا خواب ترسناک یا آزاردهنده مزمن یا تکرارشونده رفتاری آموخته‌شده به‌وسیله مغز است.

دکتر وو می‌گوید: «اگر سناریوی کابوسی را تغییر دهید و آن را ۲۰ دقیقه در روز در ذهنتان تکرار کنید، به مغزتان گزینه جایگزینی در شب می‌دهید. هرچه بیشتر در طول روز تمرین کنید، احتمال اینکه مغزتان در شب فیلم جایگزین را برایتان پخش کند نیز بیشتر خواهد بود.»

سخن پایانی

فراموش نکنید که به‌یادآوردن خواب مهارتی است که به زمان و تمرین نیاز دارد. بنابراین مداومت و شکیبایی اهمیت زیادی دارد. با استفاده از روش‌ها و تکنیک‌های گفته‌شده می‌توانید توانایی خود برای به‌یادآوردن رؤیاها و اکتشاف در دنیای غنی آنها را افزایش دهید.

شما برای به‌خاطرآوردن رؤیاهایتان از چه روش‌هایی استفاده می‌کنید؟ در صورت استفاده از روش‌های گفته‌شده خوشحال می‌شویم که نظر و تجربیات خود را با ما در میان بگذارید.

قهوه‌ای ترکیبی از چند رنگ مختلف از جمله نارنجی، زرد، قرمز، سبز، آبی و بنفش است. بسته به اینکه کدام‌یک از این رنگ‌ها غالب‌تر باشد، ویژگی‌ها و معنای این رنگ پرطرف‌دار کمی تغییر می‌کند. رنگ قهوه‌ای نماد صداقت و وفاداری است. در این مقاله درباره روانشناسی رنگ قهوه ای در حوزه‌های مختلف می‌گوییم. اگر قهوه‌ای رنگ موردعلاقه شماست، در این مقاله با ما همراه شوید.

معنی رنگ قهوه‌ای

قهوه‌ای رنگ خاک و زمین است و مانند رنگ سبز با طبیعت و محصولات بهداشتی ارگانیک طبیعی مرتبط است. رنگ قهوه‌ای معانی متفاوتی دارد و هر فرد با توجه به تجربیات شخصی و نوع نگرش خود ممکن است طرف‌دار یا مخالف این رنگ باشد. برخی از نمادهای رایج رنگ قهوه‌ای عبارت‌اند از:

• بزدلی؛
• راحتی؛
• تنهایی؛
• پوچی؛
• دانایی؛
• صداقت؛
• سادگی؛
• صمیمیت؛
• محفاظت؛
• مرگ‌ومیر؛
• پوسیدگی؛
• کناره‌گیری؛
• بی‌آلایشی؛
• بی‌حوصلگی؛
• کسل‌کنندگی؛
• سپاسگزاری؛
• پیش‌بینی‌پذیری.

رنگ قهوه‌ای برای هر کسی نمادی منحصربه‌فرد است. ممکن است یک نفر به‌دلیل تجربیات شخصی خود قهوه‌ای را رنگی گرم و آرامش‌بخش بداند و شخصی دیگر این رنگ را به احساسات منفی مانند گوشه‌گیری، تنهایی و ناراحتی معنا کند.

روانشناسی رنگ قهوه ای درباره شخصیت

اگر رنگ موردعلاقه‌تان قهوه‌ای است یعنی:

• برای خودتان احترام زیادی قائلید.
• به خانواده‌تان بسیار اهمیت می‌دهید.
• فردی درون‌گرا و محتاطید و به دنبال توجه‌طلبی نیستید.
• مسئولیت‌پذیر و قابل‌اعتماد و بااعتمادبه‌نفسید.
• محتاطانه خرج می‌کنید و فقط چیزهایی را می‌خرید که نیاز دارید.
• در محل کار حتی با حفظ سرسختی و نظم، همچنان گرم و مهربانید.
• قبل از تصمیم‌گیری یا اقدام برای انجام کاری، عمیقا به آن فکر می‌کنید.
• عزت‌نفس زیادی دارید و به نظرات بی‌مورد دیگران چندان بها نمی‌دهید.
• سبک زندگی ساختارمند را می‌پسندید و خیلی اهل ماجراجویی نیستید.
• شخصیتی دوستانه و صمیمی دارید و به کسانی که به کمکتان نیاز دارند، کمک می‌کنید.
• همیشه در دسترس نزدیکانتان هستید و هرکاری از دست‌تان بربیاید، برایشان انجام می‌دهید.
• فرد منظمی هستید و همیشه سر وقت در محل قرار حاضر می‌شوید و از دیگران هم همین توقع را دارید.

تأثیرات رنگ قهوه‌ای

مانند سایر رنگ‌ها، قهوه‌ای هم معانی مثبت و منفی دارد و تداعی‌گر احساسات مختلف است. در ادامه تأثیرات این رنگ را با هم مرور می‌کنیم.

تأثیرات مثبت

• دلپذیر؛
• آرامش‌بخش؛
• القای حس امنیت.

قهوه‌ای به افراد احساس قدرت و اعتمادبه‌نفس فوق‌العاده‌ای می‌دهد. القای امنیت، راحتی و انعطاف‌پذیری هم دیگر اثر مهم این رنگ زیباست.

تأثیرات منفی

به‌رغم تمام تأثیرات مثبت، به‌نظر برخی افراد قهوه‌ای رنگی منفعل، کسل‌کننده و غیرالهام‌بخش است. احساس تنهایی، غم و انزوا احساسات منفی مرتبط با این رنگ‌اند. استفاده گسترده از رنگ قهوه‌ای ممکن است برای بیننده خسته‌کننده باشد، مانند بیابانی عظیم و خالی از حیات. بااین‌حال این تأثیرات نیز به طیف رنگ و نحوه استفاده از آن بستگی دارند. بعضی از تأثیرات منفی رنگ قهوه‌ای عبارت‌اند از:

روانشناسی رنگ قهوه ای در دکوراسیون

قهوه‌ای یکی از محبوب‌ترین رنگ‌های تزئینی کلاسیک است که در دکوراسیون داخلی استفاده می‌شود. این محبوبیت بی‌نظیر به‌خاطر حس گرم و آرامش‌بخشی است که قهوه‌ای به ارمغان می‌آورد و باعث دلنشین‌شدن فضا می‌شود. قهوه‌ای معمولا به‌تنهایی در دکوراسیون استفاده نمی‌شود؛ زیبایی این رنگ به رنگ‌های دیگری است که با آن ترکیب می‌شوند. ترکیب قهوه‌ای با رنگ‌های دیگر باعث ایجاد طرحی مدرن و خاص می‌شود. خاکستری، نقره‌ای و بژ رنگ‌های پرطرف‌داری‌اند که برای ترکیب با قهوه‌ای استفاده می‌شوند.

اگر به‌دنبال طراحی فضایی دنج و گرم هستید که احساس آرامش‌بخشی القا کند، حتما از طیف‌های مختلف قهوه‌ای استفاده کنید.

روانشناسی رنگ قهوه ای در تجارت و برندسازی

رنگ نقش مهمی در روان‌شناسی بازاریابی و برندسازی دارد و ممکن است بر درک افراد از شخصیت برند تأثیر زیادی داشته باشد. انتخاب رنگی که از شخصیت برند حمایت کند مهم‌تر از القای احساسات خاص به مشتریان است. رنگ قهوه‌ای برای برندسازی بسیاری از محصولات استفاده می‌شود. استفاده از رنگ قهوه‌ای در برند کسب‌وکار به این معنی است که صاحبان آن افرادی قابل‌اعتماد، مسئولیت‌پذیر و صادق‌اند و وعده‌های دروغین جایی در آن کسب‌وکار ندارد.

رنگ قهوه‌‌ای دانه‌های قهوه و شکلات باعث شده است قهوه‌ای بهترین رنگ برای طراحی لوگوی این محصولات باشد. همچنین به‌خاطر ارتباط نزدیک رنگ قهوه‌ای با زمین، خاک و رشد، این رنگ انتخاب خوبی برای طراحی لوگو محصولات گیاهی و ارگانیک است. برخی از نمونه‌های معروف استفاده از رنگ قهوه‌ای در برندسازی عبارت‌اند از:

• کوتون؛
• یوپی‌اس؛
• قهوه گلوریا جینز؛
• اسماتیز شکلاتی ام‌اندامز (M&Ms).

روانشناسی رنگ قهوه‌ ای در لباس

قهوه‌ای یکی از پرطرف‌دارترین رنگ‌های لباس‌های گرم و پاییزی است. لباس‌های قهوه‌ای با القای حس گرما بهترین انتخاب برای روزهای سرد پاییزند. اگر یکی از عصرها یا شب‌های پاییزی به مهمانی دعوت شده‌اید و نمی‌دانید چه لباسی بپوشید، پیشنهاد ما به شما پوشیدن لباسی به‌رنگ قهوه‌ای است. هرساله قهوه‌ای در میان طراحی‌های جدید دنیای مد و زیبایی جایگاه ویژه‌ای دارد و طراحان از انواع رنگ قهوه ای در طراحی لباس‌های جدید استفاده می‌کنند.

یکی دیگر از مزیت‌های این رنگ تنوع بی‌نظیر طیف آن است؛ از رنگ قهوه ای سوخته گرفته تا قهوه‌ای روشن و کرم همگی بسیار پرطرف‌دارند. در پژوهشی جدید، رنگ قهوه‌ای از میان ۱۸ رنگ به‌عنوان پنجمین رنگ لباس موردعلاقه افراد انتخاب شد.

روانشناسی رنگ قهوه ای در فنگ‌شویی

فنگ‌شویی سیستمی برای هماهنگ‌کردن رنگ‌های استفاده‌شده در محیط با با عناصر خاص است. گرچه قهوه‌ای رنگ چوب و خاک است و استفاده از آن در دکوراسیون بسیار پرطرف‌دار است، باید از این رنگ به مقدار کم در دکوراسیون استفاده کنید.

کلام آخر

در حالی که کلیات زیادی درباره احساسات افراد به رنگ‌های مختلف وجود دارد، رنگ‌ها و تمایل ما به آنها ارتباط زیادی با شخصیت، تربیت، محیط و تجربیات ما دارد. طبق یکی از پژوهش‌هایی که به‌تازگی درباره درک افراد از رنگ‌ها انجام شده است، زنان بیشتر از مردان به رنگ قهوه‌ای علاقه دارند. اما این رنگ همچنان یکی از ۳ رنگی است که افراد کمتر به‌ آنها توجه می‌کنند.

نظر شما درباره روانشناسی رنگ قهوه ای چیست؟ به‌نظرتان کسانی که رنگ قهوه ای دوست دارند، چه ویژگی‌هایی دارند؟ لطفا نظرات و تجربیات ارزشمندتان را با ما و کاربران عزیزمان در میان بگذارید.

در افسردگی غم به لایه‌های عمیق زندگی نفوذ کرده و اختلالاتی در احساسات و رفتار شما به‌وجود می‌آورد. اگر احساس افسردگی دارید، حتما با کمک یک روانشناس متخصص مشکل را ریشه‌یابی کنید و برای حل آن راهکار بگیرید.برای ارتباط با مشاور متخصص افسردگی روی دکمه زیر کلیک کنید.

به کمک زبان بدن، ناگفته‌ها را بگویید و بشنوید

پنیر کاتیج نوعی پنیر کم‌کالری با طعم شیر است که مواد مغذی زیادی دارد. این پنیر همه‌فن‌حریف سبب کاهش وزن و افزایش حجم عضله می‌شود و به بسیاری از غذاها طعم خوبی می‌بخشد. در چند دهه گذشته، این پنیر بسیار محبوب شده است و به‌عنوان بخشی از رژیم غذایی سالم پیشنهاد می‌شود. در این مقاله بیشتر با پنیر کاتیج، طرز تهیه‌اش و کاربردهای آن آشنا می‌شوید.

پنیر کاتیج چیست؟

پنیر کاتیج (Cottage cheese) یا کوتاژ نوعی پنیر نرم و سفید و خامه‌ای است. این پنیر تازه است و برای ایجاد طعم و مزه نیاز به ماندن و جاافتادن ندارد. به همین دلیل از سایر پنیرهای جاافتاده طعم ملایم‌تری دارد. پنیر کاتیج از دلمه انواع شیر پاستوریزه گاو مثل شیر بدون چربی، شیر کم‌چرب یا شیر معمولی به دست می‌آید. این پنیر به‌صورت خامه‌ای، هم‌زده، بدون لاکتوز، کم‌نمک یا بدون نمک موجود است. می‌توانید این پنیر چندمنظوره را به‌تنهایی مصرف کنید یا از آن در دستور پخت غذاهای مختلف بهره بگیرید.

ارزش غذایی پنیر کاتیج

با توجه به مقدار نمک و چربی شیر اضافه‌شده به پنیر کاتیج، ارزش غذایی آن متفاوت خواهد بود. ارزش غذایی نصف فنجان (۱۱۳ گرم) پنیر کاتیج با شیر کم‌چرب (۱درصد) عبارت‌ است از:

بیشتر از ۷۰درصد کالری پنیر کاتیج مربوط به محتوای پروتئین آن است. همچنین پنیر کاتیج کمتر از ۵درصد نیاز روزانه به ویتامین ب۶، کولین، روی و مس را تأمین می‌کند و حاوی لاکتوز (قند شیر) است که هضم آن برای بعضی از افراد دشوار است.

اگر مقدار زیادی پنیر کاتیج مصرف می‌کنید، نوع کم‌نمک یا بدون نمک آن را انتخاب کنید. دریافت نمک زیاد فشار خون و احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد.

طرز تهیه پنیر کاتیج

زمان لازم: ۵۹ دقیقه
مقدار پنیر به‌دست‌آمده: حدود ۲ فنجان

مواد لازم

• ۳٫۵ لیتر شیر پاستوریزه کم‌چرب؛
• سه‌چهارم فنجان سرکه سفید؛
• ۱٫۵ قاشق چای‌خوری نمک؛
• نصف فنجان خامه غلیظ یا نیمه‌غلیظ.

مراحل تهیه

1. شیر را در ظرف بریزید و روی حرارت متوسط قرار دهید تا به دمای ۴۸ درجه سانتی‌گراد برسد. سپس آن را از روی شعله بردارید و به‌آرامی به آن سرکه اضافه کنید. یکی‌دو دقیقه آرام هم بزنید تا دلمه‌های شیر از آب پنیر جدا شوند. روی ظرف را بپوشانید و بگذارید ۳۰ دقیقه در دمای اتاق بماند.
2. محتوای ظرف را در آبکشی که روی آن پارچه تنظیف قرار دارد بریزید و ۵ دقیقه صبر کنید تا آب آن گرفته شود. سپس لبه‌های پارچه را جمع کنید و ۳ تا ۵ دقیقه زیر آب بگیرید تا سرد شود و هم‌زمان محتوای آن را بچلانید و حرکت دهید. بعد مواد را تا حد امکان بچلانید و به یک کاسه منتقل کنید.
3. بعد از اضافه‌کردن نمک و هم‌زدن، پنیر را به اندازه‌های دلخواه برش بزنید. اگر می‌خواهید بلافاصله از پنیر استفاده کنید، به آن خامه غلیظ یا نیمه‌غلیظ اضافه کنید و هم بزنید. در غیر این صورت، پنیر را در ظرف دردار بریزید، در یخچال بگذارید و موقع استفاده به آن خامه بزنید.

فواید پنیر کاتیج

۱. کمک به کاهش وزن

پنیر کاتیج به‌علت محتوای زیاد پروتئین و کالری کم معمولا بخشی از رژیم غذایی کاهش وزن است. بر اساس پژوهشی در سال ۲۰۱۲، استفاده از این پنیر در رژیم غذایی ممکن است سبب کاهش وزن ۲٫۵کیلوگرمی در زنان و کاهش وزن ۱٫۴کیلوگرمی در مردان شود.

همچنین محتوای زیاد پروتئین مثل کازئین در پنیر کاتیج شاید موجب افزایش احساس سیری شود. در واقع این پنیر در ایجاد احساس سیری مثل تخم‌مرغ عمل می‌کند که می‌تواند موجب کاهش مصرف کالری و کاهش وزن شود. از طرف دیگر، در هر وعده مصرف پنیر کاتیج مقدار کمی کلسیم وجود دارد. بر اساس تحقیقات، مصرف کلسیم و سایر محصولات لبنی در رژیم کم‌کالری کاهش وزن را آسان‌تر می‌کند. کلسیم رژیم غذایی با فرایندهای متابولیکی مرتبط است که باعث کاهش تجمع چربی و تسریع ازدست‌دادن آن می‌شود.

۲. کمک به افزایش عضله

پنیر کاتیج بین ورزشکاران محبوب است. اگر می‌خواهید حجم عضلات‌تان را افزایش دهید، پنیر کاتیج به‌سبب پروتئین زیاد غذایی عالی است و می‌تواند در کنار ورزش مقاومتی به شما کمک کند. ۸۰درصد محتوای پروتئینی این پنیر را کازئین تشکیل می‌دهد که به‌آرامی جذب می‌شود. به همین دلیل مصرف آن قبل از خواب سوخت‌و‌ساز و عضله‌سازی در شب را بیشتر می‌کند بدون اینکه بر تجزیه چربی اثر بگذارد.

به‌دلیل جذب آهسته کازئین، بعضی از ورزشکاران قبل از خواب پنیر کاتیج مصرف می‌کنند. این کار موجب رهایش پایدار اسیدهای آمینه به خون و عضلات می‌شود و روند تجزیه عضله را کاهش می‌دهد. بااین‌حال هیچ تحقیقی انجام نشده است که پروتئین کازئین بیشتر از سایر مکمل‌های پروتئینی بر پایه محصولات لبنی، مثل آب پنیر، موجب افزایش حجم و استحکام عضلات بدن می‌شود.

۳. جلوگیری از مقاومت به انسولین

مقاومت به انسولین ممکن است موجب دیابت نوع ۲ و بیماری قلبی شود. بر اساس بعضی تحقیقات، مصرف محصولات لبنی با کاهش احتمال مقاومت به انسولین همراه است. مکانیسم دقیق این اتفاق مشخص نیست. طبق یکی از پژوهش‌ها، کلسیم می‌تواند حساسیت به انسولین را تنظیم کند و مقاومت به انسولین را در موش‌هایی با رژیم غذایی پرچرب کاهش دهد.

۴. تقویت استحکام استخوان

علاوه‌بر کلسیم، پنیر کاتیج منبع خوبی از فسفر و پروتئین است. این مواد مغذی با بهبود سلامت استخوان مرتبط‌اند.

۵. سلنیوم فراوان

نصف فنجان پنیر کاتیج ۱۹درصد نیاز روزانه به سلنیوم را تأمین می‌کند. این ماده معدنی موجب افزایش محافظت آنتی‌اکسیدانی در خون می‌شود.

محدودیت مصرف

۱. افراد دچار عدم تحمل لاکتوز

پنیر کاتیج تازه است و بیش از پنیرهایی مثل پارمزان، چدار و پنیر سوئیسی لاکتوز دارد. هرچه شیر بیشتری برای تهیه پنیر استفاده شود، محتوای لاکتوز آن هم بیشتر است. به همین دلیل این پنیر برای افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز مناسب نیست. این افراد در صورت خوردن پنیر کوتاژ ممکن است دچار مشکلاتی مثل نفخ، اسهال و معده درد شوند. البته میزان مقاومت به لاکتوز در افراد مختلف متفاوت است و بعضی از این افراد می‌توانند مقدار کمی از این پنیر را مصرف کنند.

۲. حساسیت به محصولات لبنی

پنیر کاتیج علاوه‌بر لاکتوز، حاوی کازئین و آب پنیر است، دو پروتئین شیر گاو که بعضی افراد به آنها حساسیت دارند. اگر تجربه واکنش حساسیتی به محصولات لبنی را دارید، ممکن است به پنیر کوتاژ هم حساسیت داشته باشید.

استفاده در غذاها

پنیر کاتیج طعم ملایم و بافت نرمی دارد و به‌راحتی می‌توان آن را به وعده‌های غذایی اضافه کرد، مثلا:

• استفاده از پنیر به‌جای شیر در پنکیک و وافل.
• استفاده در سالاد.
• ترکیب با میوه‌هایی مثل توت، موز، هلو، نارنگی و طالبی.
• جایگزین سس خامه.
• به‌جای شیر در سس دیپ.
• اسموتی.
• تُست.
• استفاده در مافین، کیک، نان و رول‌های شام.
• جایگزین مایونز در ساندویچ.
• اضافه‌کردن به تخم‌مرغ هم‌زده برای ایجاد بافت خامه‌ای.
• به‌جای پنیر ریکوتا در لازانیا.

شما بگویید

شما چقدر با پنیر کاتیج و فواید آن آشنایی دارید؟ چطور از این پنیر استفاده می‌کنید؟ در صورت تمایل، می‌توانید تجربه و نظرتان را در قسمت ارسال دیدگاه برایمان بنویسید و این مطلب را از طریق شبکه‌های اجتماعی با دوستانتان به اشتراک بگذارید.

راه‌حل‌هایی برای اینکه هم زیبا بمانیم هم سالم

بعد از اتفاقی ناگوار، مدتی طول می‌کشد تا بر اندوه ناشی از آن غلبه کنیم و دوباره احساس امنیت کنیم. این حس ناامنی توأم با دلسردی و گوشه‌گیری نتیجه ترومای روحی است که شاید نتیجه تصادف، تجاوز، خشونت خانگی، مرگ یا انواع بلایای طبیعی باشد. همراه ما باشید تا ببینید تروما یعنی چه؟

تروما روحی چیست؟

ترومای روحی نتیجه اتفاقات پراسترسی است که در لحظه احساس امنیت را از فرد می‌گیرند و او را دچار درماندگی می‌کنند به‌گونه‌ای که خاطره آن ناراحتی برای همیشه با اضطراب و ناراحتی در ذهن فرد گره می‌خورد و بسته به اتفاق پیش‌آمده، تخم احساساتی همچون دلسردی و بی‌اعتمادی را در وجودش می‌کارد.

وجه اشتراک بیشتر تجربه‌های تروماتیک به‌خطرافتادن امنیت است. هرچه بیشتر احساس ترس و درماندگی کنید، شدت تروما بیشتر و این زخم کاری عمیق‌تر خواهد بود.

ترومای روحی ممکن است ناشی از این موارد باشد:

• اتفاقات ناگهانی مثل تصادف، خفت‌گیری یا حملات خشونت‌آمیز غیرمنتظره در دوران کودکی.
• استرس بی‌وقفه ناشی از زندگی در محله‌ای ناامن، کارکردن در محیط‌ کار پرتنش، تحقیر در محیط‌ کار، مبارزه با نوعی بیماری سخت، خشونت خانگی.
• ضربه‌های مهلک مثل مرگ عزیز، طلاق یا خیانت شریک عاطفی.

همه ما قربانی حملات تروریستی نبوده‌ایم و اتفاقات ناگواری مثل سقوط هواپیما یا سوءقصد را از سر نگذرانده‌ایم. بااین‌حال تصاویر دل‌خراش اخبار وحشتناک بلایای طبیعی و انسانی را هر روز در شبکه‌های اجتماعی می‌بینیم، جزئیات آنها می‌خوانیم و در معرض ترومای جمعی قرار می‌گیریم. تداوم این اخبار بر سیستم عصبی مغز ما اثر می‌گذارد و به‌مرور موجب استرس تروماتیک در موقعیت‌های مختلف می‌شود.

ترومای کودکی و تبعات ناخوشایند آن

همه ما در طول زندگی در معرض اتفاقات ناگوار قرار می‌گیریم، اما کسی بیشتر آسیب می‌بیند که قبلا، به‌خصوص در دوران کودکی، طعم آسیب را چشیده باشد. ترومای کودکی نتیجه هر اتفاقی است که امنیت را از کودک بگیرید. مسائلی همچون:

• زندگی در محیط ناامن و ناپایدار؛
• جدایی از پدر و مادر؛
• بیماری‌های جدی؛
• درمان‌های پزشکی طاقت‌فرسا؛
• آزار جنسی، فیزیکی یا کلامی؛
• خشونت خانگی؛
• بی‌توجهی و بی‌مهری.

کودکی دوره تجربه‌های شیرین است. اثر عمیق اتفاقات ناخوشایند این دوران، تا مدت‌ها در ناخود‌آگاه فرد باقی می‌ماند، ترس و درماندگی را به بزرگ‌سالی منتقل و زمینه آسیب‌های بعدی را فراهم می‌کند.

علائم تروما در روانپزشکی چیست؟

هیچ رفتار درست یا غلطی وجود ندارد و واکنش آدم‌ها به تروما متفاوت است. یکی با علائم روحی مثل انکار، ناباوری، سردرگمی، عصبانیت، اضطراب، ترس، حس گناه و شرم، غم یا ناامیدی دست‌و‌پنجه نرم می‌کند و ناخود‌آگاه از دیگران کناره‌گیری می‌کند. دیگری از علائم فیزیکی مثل بی‌خوابی، کابوس‌های شبانه، خستگی، مشکل تمرکز، بی‌قراری دست و پا، تپش قلب، درد یا تنش‌های عضلانی رنج می‌برد.

مراحل تروما

بعد از وقوع اتفاق ناگوار، فرد چند روز تا چند ماه با علائم تروما دست‌و‌پنجه نرم می‌کند تا آرام‌آرام احساس کند رو به بهبودی است. اما تسکین علائم به‌معنی درمان تروما نیست. گاهی فرد خیال می‌کند آن اتفاق را کاملا پشت‌سر گذاشته است، اما در موقعیت‌های خاص، مثلا سالگرد همان واقعه تکرار آن، بار دیگر هرآنچه بر او گذشته به‌وضوح از پیش چشمانش عبور می‌کند.

اگر می‌بینید نشانه‌های تروما به‌مرور زمان بهتر نمی‌شوند که هیچ، بدتر و پررنگ‌تر از قبل هم می‌شوند، احتمالا دچار اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) شده‌اید. یعنی سیستم عصبی‌تان نتوانسته احساسات‌تان را پردازش کند و در شوک روانی آن اتفاق گیر کرده‌اید.

وقتی حادثه‌ای تروماتیک را پشت‌سر می‌گذارید، باید با احساس ناامنی بعد از آن، دست‌کم مدت‌ کوتاهی، کنار بیاید. وقتی عزیزی را از دست می‌دهید، باید دوران سوگواری را طی کنید تا آرام‌آرام با این اندوه کنار بیایید و بتوانید به زندگی ادامه دهید. حتی اگر احساس گناه بازمانده آزارتان می‌دهد.

اقدامات لازم برای بهبود تروما

۱. ورزش کنید

تروما تعادل طبیعی بدن را بر هم می‌زند و آن را در حالت برانگیختگی و ترس نگه می‌دارد. ورزش تا‌ حدی از شدت این اتفاق می‌کاهد و بدن را آزادتر می‌کند. ورزش‌های ریتمیک که دست‌و‌پا را درگیر می‌کنند مثل پیاده‌روی، دویدن، شنا‌، بسکتبال و حتی رقصیدن بهترین نتیجه را دارند. موقع انجام حرکات ورزشی به‌جای تمرکز بر افکار ناخوشایند، روی بدن و حرکاتی که انجام می‌دهید تمرکز کنید. ورزش‌هایی مثل صخره‌نوردی، بوکس، تمرین با وزنه و هنرهای رزمی ذهن را متمرکزتر می‌کنند.

۲. منزوی نشوید

تروما آدم‌ها را کناره‌گیر و منزوی می‌کند درحالی‌که حضور در کنار آدم‌ها و ارتباط چشمی یکی از بهترین راه‌ها برای گذر از تروماست. لازم نیست از آسیب‌هایی که دیده‌اید حرف بزنید، اما بخواهید کنارتان باشند و احساس «پذیرفته‌شدن» را به شما منتقل کنند. کسی را داشته باشید تا بدون قضاوت به حرف‌هایتان گوش دهد و برای انجام فعالیت‌های عادی و روزمره که خودتان هم از پس آنها برمی‌آیید همراهتان باشد، فعالیت‌هایی که هیچ ربطی به تجربه آسیب‌زای گذشته ندارند و با انجام آنها زندگی روتین را تمرین می‌کنید.

دوباره با دوستان قدیمی‌تان ارتباط برقرار کنید و روابطی را که به‌خاطر نشانه‌های تروما از هم پاشیده‌اند از سر بگیرید. می‌توانید عضو گروه‌های حمایتی شوید و با کسانی که مشکل مشابهی دارند، ارتباط برقرار کنید و ببینید آنها چطور با تجربه‌های آسیب‌زا کنار آمده‌اند.

۳. اعصاب خود را آرام کنید

حتی در آشفته‌ترین، مضطرب‌ترین و عصبانی‌ترین حالت خود می‌توانید این سیستم برانگیختگی را تغییر دهید و خود را آرام کنید. ذهنِ آرام، اضطراب را کنار می‌گذارد و اختیار اوضاع را به‌ دست می‌گیرد.

تنفس آگاهانه را امتحان کنید که برای کنار‌آمدن با حس سردرگمی معجزه می‌کند. می‌توانید دیدن مناظر جدید، استشمام بوهای جدید یا چشیدن طعم‌های جدید را امتحان کنید. بعضی وقت‌ها نوازش یک کودک یا شنیدن یک موسیقی خاص کل اضطراب را در لحظه از بین می‌برد.

البته مهم‌تر از همه این است که به خود اجازه دهید مضطرب و نگران باشید! یعنی احساسات تروماتیک خود را بشناسید و هربار که وجودتان را فرا می‌گیرند، قبل از آنکه تلاش کنید تغییرشان دهید، آنها را بپذیرید.

۴. مراقب سلامت خود باشید

بدن سالم قدرت بیشتری برای مقابله با آسیب‌های روحی ناشی از تروما دارد. پس خواب کافی، رژیم غذایی سالم و متعادل، مراقبه و تمرینات آرامش‌بخش را در برنامه روزانه خود بگنجانید و کیلومترها از الکل و مواد مخدر فاصله بگیرید. تکنیک‌های تمدد اعصاب مثل مدیتیشن، یوگا و فعالیت‌هایی که قلبا موجب خوشحالی‌تان می‌شوند، از هزار جور قرص و دارو موثرترند.

روش‌های درمان تروما

اولین قدم برای رهایی از دام تروما حل‌و‌فصل احساسات و خاطرات ناخوشایندی است که مدت‌ها از مواجهه با آنها اجتناب کرده‌اید. گاهی اوقات این انرژی فروخورده با فعالیت‌های جسمانی مثل گریه‌کردن، تکان‌دادن سر و بدن یا به شکل‌های دیگر تخلیه می‌شود. اما گاهی اوضاع پیچیده‌تر است و برای ارزیابی آنها باید وارد فرایند رفتار درمانی شناختی (CBT) شد.

درمان «حساسیت‌زدایی از طریق حرکت چشم و پردازش مجدد» (EMDR) نیز با ترکیب عناصر رفتاردرمانی شناختی و رفع حساسیت با حرکات چشمی، خاطرات ناخوشایند را بازسازی و مشکلات ناشی از تجربه‌های آسیب‌زا را به‌مرور درمان می‌کند.

درمان تروما به‌کمک روان‌درمانگر

بهبودی تروما زمان می‌برد و هر کسی با سرعت متفاوتی بهبود می‌یابد. اما اگر ماه‌ها گذشته و علائم تروما همچنان از بین نرفته‌اند، احتمالا برای مقابله با آن به کمک روان‌درمانگر نیاز دارید. اگر نشانه‌های زیر را در خود می‌بینید، هرچه سریع‌تر از فردی متخصص کمک بخواهید:

• به‌خاطر تجربه تروما، در خانه یا محیط‌کار مدام به مشکل می‌خورید.
• دچار ترس شدید، اضطراب یا افسردگی شده‌اید.
• نمی‌توانید روابط نزدیک و رضایت‌بخش بسازید.
• خاطرات وحشتناکی را مدام به‌ خاطر می‌آورید.
• از هرچه خاطره تروما را زنده می‌کند فرار می‌کنید.
• هیچ احساسی ندارید و از همه دوری می‌کنید.
• برای احساس بهتر سراغ الکل و مواد‌ مخدر رفته‌اید.

چطور به افراد آسیب‌دیده کمک کنیم؟

• صبور باشید. بهبودی زمان‌بر است و عجله شما کمکی به فرد آسیب‌دیده نمی‌کند. صبورانه به خود یاد‌آوری کنید که آدم‌ها واکنش‌های مختلفی به تروما نشان می‌دهند.
• حمایت کنید. برای آنکه عزیز آسیب‌دیده‌تان خیلی زود روال عادی زندگی را در پیش بگیرد، حامی او باشید و این حمایت را به هر شکلی که می‌توانید نشان دهید.
• فشار نیاورید. همه آدم‌ها لزوما با حرف‌زدن آرام نمی‌شوند. اگر علاقه‌ای به حرف‌زدن ندارد، راحتش بگذارید و اگر می‌خواهد حرف بزند، کنارش باشید.
• همراهی کنید. بعد از تجربه تروما، حضور در اجتماع برای فرد آسیب‌دیده راحت نیست و انزوا را ترجیح می‌دهد. او را تشویق کنید در دورهمی‌ها حاضر شود و به سرگرمی‌های موردعلاقه‌اش مشغول شود.
• به دل نگیرید. عصبانیت، گوشه‌گیری، دلسردی و تحریک‌پذیری فرد آسیب‌دیده را به دل نگیرید. همه اینها نتیجه یک ضربه روحی سخت‌اند و ربطی به شخص شما ندارند.

واکنش کودکان به ترومای روحی

معمولا اولین واکنش بچه‌ها «پسرفت» برای بازگشت به مرحله‌ای است که امنیت بیشتری داشتند. بعضی از بچه‌ها رختخوابشان را خیس می‌کنند یا از تنهایی می‌ترسند؛ بعضی از آنها می‌پذیرند که هروقت مشکلی پیش بیاید، حتما تقصیر آنهاست؛ بعضی هم با اختلالات خواب مثل کابوس‌های شبانه و شب‌بیداری‌های طولانی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند. برای کمک به این بچه‌ها، قبل از هر کاری اطمینان دهید که ترس و ناراحتی طبیعی است. سپس در پی رفع ریشه تروما و نشانه‌های آن باشید.

تروما در پزشکی چیست؟

تروما یک معنای دیگر هم دارد و آن آسیب فیزیکی است. در علم پزشکی انواع زخم‌ها، شکستگی استخوان و آسیب اندام‌های داخلی ترومای جسمی قلمداد می‌شوند که ممکن است جزئی یا شدید باشند؛ جزئی مثل زخم‌شدن سرانگشتان هنگام بازکردن در قوطی فلزی که درد آن به‌سرعت آرام می‌شود و جدی مثل سقوط، تصادفات جاده‌ای، ضرب‌وجرح، سوختگی و ضربه چاقو که بیمار برای ارزیابی و درمان باید بستری شود و تحت‌نظر باشد.

در آخر

تروما، این واکنش عاطفی منفی به اتفاقات آسیب‌زا، ممکن است به فاصله چند روز بعد از حادثه کم‌رنگ شود یا برای همیشه در پس ذهن فرد باقی بماند. علائم احساسی و فیزیکی تروما هرچقدر پررنگ و انکارناپذیر باشند، بازم هم درمان‌شدنی‌اند و می‌توان بر آنها غلبه کرد. اگر احساس می‌کنید احساسات ناشی از تجربه‌های تلخ گذشته روی افکار و رفتارتان در زندگی روزمره اثر می‌گذارند، از روان‌درمانگری حرفه‌ای کمک بگیرید تا دوباره اعتماد کنید، ارتباط برقرار کنید و تعادل عاطفی خود را بازیابید.

شما با چه ترومایی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنید؟ نظرات‌ و تجربیات ارزشمندتان را با ما و همراهان ما در میان بگذارید.

در افسردگی غم به لایه‌های عمیق زندگی نفوذ کرده و اختلالاتی در احساسات و رفتار شما به‌وجود می‌آورد. اگر احساس افسردگی دارید، حتما با کمک یک روانشناس متخصص مشکل را ریشه‌یابی کنید و برای حل آن راهکار بگیرید.برای ارتباط با مشاور متخصص افسردگی روی دکمه زیر کلیک کنید.

به کمک زبان بدن، ناگفته‌ها را بگویید و بشنوید

فرزندپروری کاری دشوار و پیچیده است و گاهی اوقات استرس‌زا نیز می‌شود. بسیاری از ما به دنبال روش‌هایی برای ساده‌ترکردن زندگی هستیم. برای فرستادن فرزندتان به مهدکودک یا مدرسه نیز راهکارهایی وجود دارند که این کار را راحت‌تر می‌کنند. ایجاد روتین شبانه یکی از این کارهاست. این‌طوری می‌توانید روزهای مدرسه را آرام و بدون استرس کنید. در این مقاله، ۸ نکته مهم برای ایجاد روتین شبانه برای بچه‌مدرسه‌ای‌ها را مطرح کرده‌ایم.

۱. رژیم غذایی سالم پایه‌ریزی کنید

در وهله اول، باید مطمئن شوید که فرزندتان تغذیه مناسبی دارد و شب را با شکم پُر به صبح می‌رساند. تغذیه سالم سبب می‌شود که کودک خوابی طولانی‌تر و عمیق‌تر داشته باشد. اولین گام برای ایجاد روتین شبانه این است که برای شام و میان‌وعده پیش از خواب فرزندتان غذاهای مغذی و سیرکننده انتخاب کنید.

۱. خوراکی‌های سالم

انتخاب مواد غذایی حاوی پروتئین، چربی و میوه‌های سالم خوابیدن و داشتن خواب راحت را برای فرزندتان راحت‌تر می‌کند. کارشناسان معتقدند که مصرف مواد پروتئینی باکیفیت مانند گوشت بوقلمون و ماهی‌های روغنی مانند سالمون در وعده شام، کیفیت خواب را بهبود می‌بخشد.

همچنین بهتر است که پیش از خواب از مصرف غذاهای شیرین و خوراکی‌هایی مثل شکلات که کافئین دارند، خودداری کنید. طبق تحقیقات، مصرف آجیل و گیلاس و کیوی سبب راحت خوابیدن می‌شوند. بنابراین می‌توانید از این خوراکی‌ها به‌جای دسر پس از شام استفاده کنید.

۲. نوشیدنی‌های آرامش‌بخش

نوشیدنی‌هایی که کودک پیش از خواب مصرف می‌کند نیز ممکن است به خواب آسوده او کمک کنند. مثلا اگر فرزندتان همراه شام یا پیش از خواب، به‌عنوان بخشی از روتین شبانه، یک لیوان شیر حاوی تریپتوفان بنوشد زودتر به خواب می‌رود.

۲. روتین شبانه ثابت ایجاد کنید

برنامه‌ریزی و ایجاد روتین در احساس امنیت و راحتی کودک نقش مهمی ایفا می‌کنند. بر اساس تحقیقات، روتین‌های خانوادگی به رشد عاطفی و اجتماعی کودک می‌انجامند. کودکان چه همراه با والدین باشند و چه پرستار از آنها نگهداری کند، از روابط و محیط‌های پیش‌بینی‌پذیر لذت می‌برند. روتین‌ها به کودکان احساس امنیت می‌دهند.

۱. تشریفات پیش از خواب

فرقی نمی‌کند که فرزندتان کودکی نوپا باشد یا نوجوان و به‌هرحال خواباندن او اغلب کاری دلهره‌آور خواهد بود. رعایت تشریفات پیش از خواب به او کمک می‌کند که راحت‌تر بخوابد. مثلا می‌توانید یک باشگاه کتاب‌خوانی خانوادگی تشکیل بدهید و هر شب در کنار هم چند صفحه از یک کتاب را بخوانید. یک جلسه یوگای خانوادگی با تکنیک‌های ساده تنفسی نیز باعث می‌شود فرزندتان آرام شود و بخوابد.

۲. ثابت نگه‌داشتن زمان خواب و بیداری

نکته مهم دیگر برای ایجاد روتین شبانه ثابت‌بودن زمان خواب و بیداری است. کارشناسان معتقدند باید برای خوابیدن کودک برنامه منظمی داشته باشید و همیشه حتی آخر هفته‌ها به این برنامه پایبند بمانید. این‌طوری برای کودک یک چرخه خواب ثابت تنظیم می‌کنید.

۳. حمام قبل از خواب

برای خواب آسوده نوزاد تازه‌متولدشده او را حمام کنید یا با استفاده از روغن‌های آرامش‌بخش ماساژش دهید. حمام‌کردن کودک نوپا نیز سبب خواب راحت او می‌شود. پس از حمام، به او کمک کنید تا دندان‌هایش را مسواک بزند. سپس همراه او چند کتاب برای مطالعه در تخت‌خواب انتخاب کنید و به اتاق‌خواب بروید. در اتاق‌خوابی با نور کم روی صندلی گهواره‌ای یا تخت‌خواب او برایش با صدای بلند کتاب بخوانید. روشن‌کردن دستگاه خواب نوزاد صدای سفید حین مطالعه هم به او علامت می‌دهد که وقت خواب فرا رسیده است.

۴. فهرست کارهای پیش از خواب

از آنجایی که بسیاری از کودکان نوپا برای خوابیدن مقاومت می‌کنند، بهتر است یک فهرست درست کنید و در آن کارهایی را بنویسید که باید پیش از خواب انجام بدهید تا این‌طوری تمرکزتان حفظ شود. بررسی همه‌چیز پیش از خواب، کودک را متمرکز می‌کند و به شما کمک می‌کند کارها را با سرعتی ثابت انجام بدهید. برخی از کودکان استفاده از فهرست یا برنامه‌ای با جلوه بصری زیبا را دوست دارند.

۳. زنگ خواب را زودتر به صدا درآورید

ممکن است روتین شبانه خیلی ساده و فقط با دست‌شویی‌رفتن پیش‌بینی‌نشده یا خواندن چند صفحه اضافی کتاب، از مسیر اصلی خارج شود. بنابراین بهتر است که همه‌چیز را زودتر از موعد خواب شروع کنید. این‌طوری مطمئن می‌شوید که فرزندتان همیشه در زمان مشخصی در رخت‌خواب خواهد بود.

۱. تشخیص زمان خواب کودک

معمولا یافتن زمان دقیق خواب کودک در ابتدا با کمی آزمون و خطا همراه است. در پی نشانه‌هایی مانند خمیازه‌کشیدن یا مالیدن چشم‌ها باشید. کودکانی که بیش‌ازحد خسته شده‌اند، اغلب برای خوابیدن دچار مشکل می‌شوند یا در برابر آن مقاومت می‌کنند. درنتیجه بهتر است پیش از اینکه چنین شرایطی پیش بیاید، وقت خواب او را تشخیص بدهید.

هر کودک زمان خواب متفاوتی دارد. بااین‌حال بر اساس قانونی کلی، کودکان ۹ تا ۱۲ماهه حداکثر ۴ ساعت بیدارند. این زمان برای کودکان ۱ تا ۲ساله به ۵ ساعت افزایش می‌یابد. برای کودکان ۲ تا ۳ساله نیز حداکثر زمان بیداری ۶ ساعت است.

۲. آماده‌شدن برای خواب

بهتر است که کودک حداقل ۱ ساعت پیش از زمان خواب، از وسایل الکترونیکی مانند تبلت، تلفن همراه و تلویزیون استفاده نکند. نور آبی نمایشگر این وسایل ممکن است چرخه خواب کودک را مختل کند. با کنارگذاشتن این وسایل قبل از خواب، ذهن او را برای خوابی آسوده آماده می‌کنید.

انتخاب رخت‌خوابی بامزه به همراه کودک نیز باعث می‌شود که او خود را مسئول زمان خواب خود بداند و برای خواب آماده شود.

۴. برای صبح آماده شوید

آمادگی برای صبح مدرسه به شما و فرزندتان کمک می‌کند که خواب خوبی داشته باشید. با بررسی کارهای فردا، کوک‌کردن ساعت و برنامه‌ریزی، ذهن شما در شب آرام می‌شود و خستگی درمی‌کند. می‌توانید تکالیف مدرسه فرزندتان را بررسی کنید، ناهار فردا را آماده کنید یا لباس‌های او را مرتب کنید. با انجام‌دادن این کارها، مطمئن می‌شوید که او فردا صبح بدون عجله برای مدرسه آماده می‌شود.

صبح روز مدرسه همیشه با استرس همراه است، اما با آمادگی از شب قبل می‌توانید در زمان صرفه‌جویی کنید. ناهار روز بعد خود و فرزندتان را درست کنید. غذای او را در ظرف ناهارش بریزید و به همراه بطری آب در یخچال بگذارید. صبح روز مدرسه ظرف غذا و بطری آب را به او بدهید تا با خود به مدرسه ببرد.

وسایل ضروری مانند کتاب‌ها یا وسایل ورزشی او را نیز بسته‌بندی و آماده کنید. مطمئن شوید که تمام دفترها، کتاب‌ها و وسایل لازم دیگرش آماده شده‌اند. با آماده‌کردن ناهار و کیف مدرسه فرزندتان، احتمال فراموشی یا جابه‌جاشدن وسایل او کمتر می‌شود.

۵. به فرزندتان اجازه بدهید به شما کمک کند

کودکان، به‌ویژه کودکان نوپا، دوست دارند همه‌چیز را خودشان هدایت کنند. بنابراین به آنها اجازه بدهید در ایجاد روتین شبانه مشارکت کنند. مغز و بدن آنها به‌سرعت تغییر می‌کند و مسئولیت بیشتر را دوست خواهند داشت.

پس از پوشیدن لباس خواب، باید لباس‌های روز بعد را انتخاب کنید. برای اجتناب از مشاجره صبحگاهی و شنیدن جملاتی مانند «این پیراهن رو دوست ندارم.» یا «نمی‌خوام این شلوار رو بپوشم.»، به فرزندتان حق انتخاب بدهید. چند لباس مناسب برای مدرسه را انتخاب کنید و به او بگویید از میان آنها یکی را انتخاب کند.

علاوه‌بر این، بهتر است که همراه کودک آب‌وهوای فردا را بررسی کنید. مطمئن شوید که لباسی متناسب با دمای هوای فردا انتخاب می‌کنید. این کار سبب می‌شود که کودک روش انتخاب لباس را یاد بگیرد و با او درگیر مشاجره برای انتخاب لباس نشوید.

۶. صبر و حوصله داشته باشید

معمولا با کودکان همه‌چیز طبق برنامه پیش نمی‌رود. برنامه‌ها اغلب به تعویق می‌افتند و زمان خواب او تغییر می‌کند. در چنین شرایطی، برخی از والدین از کوره درمی‌روند. به‌جای این کار، کمی صبر و حوصله داشته باشید. احتمالا فرزندتان برای اینکه وقت بیشتری را با شما بگذراند، زمان خواب را به تعویق می‌اندازد. بااین‌حال نگران نباشید، چون چند دقیقه تأخیر روتین شبانه شما را بر هم نمی‌زند.

ایجاد روتین‌های همیشگی و پیش‌بینی‌شده برای زمان خواب به شما کمک می‌کند تا هم شب‌ها و هم صبح‌هایی لذت‌بخش و بدون استرس داشته باشید.

۷. اتاق‌خواب کودک را آماده کنید

محیط خواب کودک در خواب آسوده او نقش مهمی دارد. برای اطمینان از آرامش‌بخش‌بودن اتاق‌خواب به این نکات توجه کنید:

• اتاق را تاریک نگه‌دارید. پرده‌های تیره یا ضخیم نور بیرون را کمتر به داخل هدایت می‌کنند.
• اتاق را خنک کنید. اتاق‌خواب بسیار گرم خواب کودک را مختل می‌کند و نمی‌گذارد که بخوابد.
• صداهای اضافی را حذف کنید. اتاق را ساکت نگه دارید. برخی از کودکان با صدای آهسته یک دستگاه صدای سفید یا پنکه به‌راحتی می‌خوابند.
• از تخت‌خواب فقط برای خوابیدن استفاده کنید. فرزندتان را تشویق کنید تا انجام‌دادن تکالیف، کتاب‌خواندن و سایر کارها را در مکان‌های دیگری به غیر از رخت‌خواب انجام دهد.

۸. بهداشت خواب را رعایت کنید

علاوه‌بر روتین شبانه، باید به بهداشت خواب کودک نیز توجه کنید. بهداشت خواب هم به عادات روزانه و هم به الزامات شبانه فرزندتان مربوط می‌شود. نکاتی که باید به این منظور رعایت کنید، عبارت‌اند از:

• ورزش منظم: ورزش‌کردن کودک باعث بهبود خواب و کاهش استرس او می‌شود. فراموش نکنید که کم‌تحرکی در دوران مدرسه احتمال چاقی در بزرگ‌سالی را افزایش می‌دهد. البته فرزندتان نباید در زمانی بسیار نزدیک به خواب ورزش کند، چون مانع خوابیدن او می‌شود.
• به‌اندازه‌بودن فعالیت‌های فوق‌برنامه: داشتن برنامه فوق‌برنامه سرگرم‌کننده و هیجان‌انگیز است، اما زمان آزاد و استراحت نیز برای رشد کودک اهمیت دارد. علاوه‌بر این، کاهش مدت‌زمان فعالیت‌های فوق‌برنامه با خواب بیشتر نوجوانان ارتباط مستقیمی دارد.
• محدودکردن زمان چرت‌زدن نوجوانان: نوجوانانی که بعدازظهر چرت می‌زنند، شب خوابی کوتاه‌تر و سبک‌تر دارند.
• چرت‌نزدن کودکان در بعدازظهرها: اگر چرت عصرگاهی خواب شبانه فرزندتان را مختل می‌کند، اجازه ندهید چرت بزند. بااین‌حال اگر کودکتان برای ادامه فعالیت‌های روزانه به چرت عصرگاهی نیاز دارد، اجازه بدهید که کمتر از ۳۰ دقیقه چرت بزند.

شما بگویید

معمولا صبح روز مدرسه با استرس و عجله همراه است. برای اینکه فرزندتان روز مدرسه را آرام شروع کند، باید شب قبل از آن خوابی‌ آسوده داشته باشد. خواب راحت نیز با ایجاد روتین شبانه ممکن می‌شود. با توجه به نکاتی که در این مقاله مطرح کردیم، می‌توانید شب‌ها و روزهای مدرسه را به لحظاتی آرام و کم‌دردسر تبدیل کنید.

صبح روزهای مدرسه فرزند شما چگونه است؟ آیا تابه‌حال با مشکلات روز مدرسه روبه‌رو شده‌اید؟ به‌نظر شما برای آرامش روزهای مدرسه چه راهکارهای دیگری وجود دارند؟

مهم‌ترین و سخت‌ترین وظیفه پدران و مادران تربیت فرزند است

تربیت کودکان شاد و سالم امروز، و انسان‌های موفق فردا

مخملک یا تب اسکارلت نوعی بیماری رایج بین کودکان است که البته بزرگ‌سالان نیز ممکن است به آن مبتلا شوند. باکتری استرپتوکوک گروه A مسبب این بیماری است که باعث مشکلات دیگری مانند گلودرد استرپتوکوکی نیز می‌شود. با ابتلا به مخملک، جوش‌های قرمزرنگ و برآمده قسمت‌های مختلف بدن بیمار را می‌پوشانند. در ادامه درباره این بیماری، نحوه درمانش و راه‌های جلوگیری از آن توضیح می‌دهیم، پس همراهمان بمانید.

مخملک چیست؟

بیماری مخملک یا تب اسکارلت نوعی عفونت باکتریایی گلوست که باعث تشکیل بثورات پوستی قرمزرنگ می‌شود. این بیماری را اسکارلاتینا نیز می‌نامند و معمولا کودکان ۵ تا ۱۵ساله دچارش می‌شوند. البته برخلاف تصور بسیاری از افراد، بروز مخملک در بزرگسالان نیز ممکن است.

عامل بروز این بیماری باکتری استرپتوکوک گروه A است، همان باکتری‌ای که باعث گلودرد استرپتوکوکی، عفونت‌های زخمی، زرد زخم و تب روماتیسمی می‌شود. اکثر مبتلایان به مخملک تقریبا در عرض ۱ هفته پس از درمان با آنتی‌بیوتیک بهبود پیدا می‌کنند. اما اگر این بیماری درمان نشود، امکان دارد به بخش‌های دیگر بدن نیز سرایت کند و سبب مشکلات جدی مانند تب روماتیسمی شود.

علائم مخملک

علائم تب اسکارلت مانند غده‌های متورم، تب و گلودرد معمولا ۱ تا ۳ روز پس از کاهش عفونت از بین می‌روند. تقریبا ۱۲ تا ۲۴ ساعت پس از شروع علائم این بیماری، جوش‌های قرمزرنگ روی پوست و معمولا در نواحی صورت، گردن، زیر بغل و کشاله ران شکل می‌گیرند. تقریبا در عرض ۲۴ ساعت این جوش‌ها به دیگر نقاط بدن نیز سرایت می‌کنند و ظاهرشان به آفتاب سوختگی تغییر می‌کند و ۳ تا ۷ روز بعد پوست می‌اندازند. آشکارترین علائم این بیماری جوش قرمز و برآمده است، اما بیمار ابتدا دچار تب و گلودرد می‌شود.

ویژگی‌های جوش‌ها

• ممکن است ابتدا یک جوش قرمزرنگ اطراف گردن یا قفسه سینه بیمار ظاهر شود.
• این جوش ممکن است به کمر، بازوها، پاها و صورت سرایت کند.
• اطراف دهان بیمار ممکن است ناحیه‌ای رنگ‌پریده دیده شود.
• چروک‌های پوستی و جوش‌های خوشه‌ای در ناحیه زیر بغل، آرنج و کشاله ران ممکن است از سایر جوش‌ها رنگ قرمز روشن‌تری داشته باشند.
• ۷ تا ۱۰ روز پس از رنگ‌باختن جوش‌ها، پوست‌انداختن آنها شروع می‌شود (به‌خصوص روی انگشتان).

جوش‌های بیماری مخملک در ابتدا شبیه به لکه‌های کوچک و صاف روی پوست به‌ نظر می‌رسند که به‌تدریج به برآمدگی‌های ریز تبدیل می‌شوند. جوش مخملک شبیه به آفتاب‌سوختگی شدید است. برخی افراد نیز ظاهر و حس این جوش را به سنباده‌ای زبر تشبیه کرده‌اند.

علائم دهان و گلو

• ممکن است روی زبان بیمار یک پوشش سفیدرنگ شکل بگیرد.
• شاید زبان متورم، قرمز، برآمده و شبیه توت‌فرنگی به ‌‌نظر برسد.
• لوزه‌ها و گلوی بیمار ممکن است متورم، قرمز و دردناک باشند.
• لوزه‌ها و گلو ممکن است پوشش سفید یا زردرنگ یا نقاطی از چرک به‌رنگ سفید یا زرد داشته باشند.
• بیمار ممکن است مشکل بلع داشته باشد.

سایر علائم احتمالی

• لرز؛
• تب؛
• معده‌درد؛
• حالت تهوع و استفراغ؛
• بدن‌درد و درد عضلانی؛
• سردرد؛
• غدد متورم؛
• کاهش اشتها؛
• برآمدگی‌های کوچک قرمز یا بنفش روی سقف دهان.

علت بیماری مخملک چیست؟

باکتری استرپتوکوک گروه A بینی و گلو را درگیر می‌کند. این دسته از باکتری‌ها به‌ روش‌های زیر پخش می‌شوند:

• سرفه و عطسه؛
• تماس با سطح آلوده مانند لیوان یا بشقاب؛
• لمس یا بوسیدن فرد مبتلا به مخملک.

کودکان نیز با لمس زخم‌های فردی که عفونت پوستی استرپتوکوکی دارد، ممکن است به بیماری مخملک مبتلا شوند.

نحوه تشخیص تب اسکارلت

اگر فرزند شما گلودرد شدید و جوش‌های قرمزرنگ دارد، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک ابتدا معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و سؤال‌هایی درباره علائم کودک می‌پرسد. او معمولا یک آزمایش سریع استرپتوکوکی برای بررسی وجود باکتری استرپتوکوک گروه A انجام می‌دهد. در این آزمایش پزشک با استفاده از سوآب یک نمونه از گلوی کودک برمی‌دارد. این آزمایش سریعا نشان می‌دهد که باکتری مدنظر مسبب بیماری فرزندتان است یا نه. اگر نتیجه آزمایش منفی باشد، ممکن است پزشک آزمایش کشت گلو را پیشنهاد دهد.

۲۴ تا ۴۸ ساعت طول می‌کشد تا این آزمایش مشخص کند باکتری در محیط کشت رشد کرده است یا نه. آزمایش کشت گلو گاهی عفونت‌هایی را پیدا می‌کند که آزمایش سریع استرپتوکوکی آنها را تشخیص نداده است. پزشک همچنین ممکن است یک آزمایش سریع استرپتوکوکی مولکولی انجام دهد تا مشخص کند فرزندتان گلودرد استرپتوکوکی دارد یا نه. برای این آزمایش نیازی به کشت نیست.

نحوه درمان مخملک

تب اسکارلت با مصرف آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود. بی‌توجهی به درمان این بیماری ممکن است باعث شود که باکتری به لوزه‌ها، پوست، کلیه‌ها، خون یا گوش میانی راه پیدا کند. آنتی‌بیوتیک‌ها جلوی بروز مشکلات جدی سلامتی از جمله تب روماتیسمی، بیماری کلیه، ذات‌ الریه و آرتروز را می‌گیرند. پزشک همچنین ممکن است استراحت و استفاده از مسکن را پیشنهاد دهد و اینکه کودکتان آب زیادی بنوشد. ۲۴ ساعت پس از مصرف آنتی‌بیوتیک، عفونت از بین خواهد رفت. اگر فرزندتان آنتی‌بیوتیک مصرف نکند، بدن او همچنان به‌‌مدت ۲ تا ۳ هفته عفونی خواهد ماند.

نحوه جلوگیری از بیماری مخملک

بهترین راه برای جلوگیری از تب اسکارلت این است که دستان خود را منظم با آب و صابون به‌مدت ۲۰ ثانیه بشویید. اگر به آب و صابون دسترسی ندارید، از ضدعفونی‌کننده‌های الکلی استفاده کنید. در ضمن قاشق و چنگال یا ظرف غذای خود را با دیگران شریک نشوید. مسواک فرد بیمار را از مسواک سایر اعضای خانواده جدا کنید. برای جلوگیری از سرایت این بیماری به سایرین، فرد بیمار باید موقع عطسه یا سرفه دهان و بینی خود را بپوشاند. کودکان مبتلا به مخملک نیز باید تا زمانی که خوب نشده‌اند و حداقل تا ۲۴ ساعت پس از شروع مصرف آنتی‌بیوتیک در خانه بمانند.

چه کسانی در معرض ابتلا به مخملک قرار دارند؟

همه ممکن است به این بیماری مبتلا شوند، اما مخملک در کودکان ۵ تا ۱۵ سال بیشتر از بزرگ‌سالان شایع است. احتمال ابتلای والدین کودکان در این محدوده سنی و بزرگ‌سالانی که بیشتر در تماس با این کودکان قرار دارند به تب اسکارلت بیشتر است. این بیماری در نوزادان و کودکان نوپا به‌ندرت دیده می‌شود. اگر در تماس با فرد مبتلا به بیماری مخملک قرار بگیرید، احتمال ابتلای شما به آن افزایش می‌یابد. مخملک در جمع‌های شلوغ سریع‌تر پخش می‌شود. شیوع این بیماری در مدرسه‌ها، مهدکودک‌ها، جوامع بزرگ و همسایه‌ها احتمال ابتلای شما به آن را افزایش می‌دهد.

عوارض بیماری مخملک چیست؟

عوارض تب اسکارت به‌ندرت بروز می‌کنند. اگر باکتری استرپتوکوک گروه A به سایر بخش‌های بدن سرایت کند، این عوارض رخ می‌دهند:

• آبسه اطراف لوزه‌ها یا مغز؛
• غدد لنفاوی متورم اطراف گردن؛
• عفونت‌ گوش؛
• ماستوئیدیت؛
• سینوزیت؛
• ذات‌الریه؛
• تب روماتیسمی؛
• آسیب به کلیه‌ها؛
• سپتیسمی؛
• آرتروز یا استئومیلیت؛
• عفونت‌های پوستی؛
• باکتریمی یا مننژیت؛
• مشکلات ایمنی مانند پانداس (اختلالات عصبی خودایمنی مرتبط با عفونت‌های استرپتوکوکی).

چطور از کودک مبتلا به مخملک مراقبت کنیم؟

گلودرد و تورم گلو باعث می‌شوند غذاخوردن دردناک باشد. برای کودک خود غذاهای نرم و مایع مانند سوپ و چای درست کنید. مهم است که به بدن فرزندتان به‌اندازه کافی مایعات برسد. قرقره‌کردن آب‌نمک نیز سبب کاهش گلودرد می‌شود. همچنین می‌توانید به کودک خود مسکن‌هایی مانند استامینوفن یا ایبوپروفن دهید تا تب یا درد او را کم کنند. داروهای ضدخارش نیز جلوی وسوسه خاراندن جوش‌های بیماری مخملک را می‌گیرند.

چه زمان به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر روی بدن خود یا کودکتان جوش می‌بینید، باید به پزشک مراجعه کنید. همچنین اگر علائم دیگر این بیماری به‌خصوص تب، گلودرد یا غدد متورم را مشاهده می‌کنید، باید به پزشک مراجعه کنید. اگر پس از مصرف آنتی‌بیوتیک این شرایط را داشتید نیز باید با پزشک تماس بگیرید:

• علائم شما ۲۴ ساعت پس از شروع درمان، بهبود پیدا نکرده‌اند.
• پس از شروع درمان، علائم جدیدی مشاهده می‌کنید یا علائم قبلی بدتر شده‌اند.

سؤال‌های رایج

۱. آیا امکان ابتلای مجدد به بیماری مخملک وجود دارد؟

اگر مراقب نباشید، بیشتر از یک مرتبه نیز ممکن است به مخملک دچار شوید. بهبود این بیماری به این معنا نیست که مجددا به آن مبتلا نخواهید شد.

۲. چه زمان می‌توانم به مدرسه یا محیط کار برگردم؟

اگر مخملک دارید، باید تا زمانی که تب دارید به مدرسه یا سر کار نروید و حداقل به‌مدت ۱۲ ساعت آنتی‌بیوتیک مصرف کنید.

۳. مخملک چند روز طول میکشه؟

مصرف آنتی‌بیوتیک سریعا باکتری مسبب این بیماری را می‌کشد. جوش تب اسکارلت تقریبا ۱ هفته روی بدن می‌ماند. این جوش ممکن است از همان زمان که پوست‌تان خوب می‌شود تا چند هفته پوست‌اندازی کند. همچنین ممکن است تا چند هفته غددتان متورم باشند.

۴. آیا برای مخملک واکسن وجود دارد؟

این بیماری واکسن ندارد.

۵. آیا مخملک مسری است؟

تب اسکارلت مسری است. باکتری این بیماری از طریق هوایی که افراد زمان عطسه یا سرفه از بدن خود بیرون می‌دهند، پخش می‌شود.

جمع‌بندی

تب و گلودرد دارید؟ روی پوست‌تان جوش‌های قرمز و برآمده می‌بینید؟ باید به پزشک مراجعه کنید، چون ممکن است به بیماری مخملک مبتلا شده باشید. با آنکه علائم تب اسکارلت ناخوشایندند، خوشبختانه این بیماری درمان‌پذیر است. پزشک می‌تواند سریع تشخیص دهد که به این بیماری دچار شده‌اید یا نه. او برای درمان مخملک آنتی‌بیوتیک تجویز خواهد کرد و پس از مدت کوتاهی خوب خواهید شد. فراموش نکنید که این بیماری را جدی بگیرید، چون بی‌توجهی به درمان آن مسبب مشکلاتی می‌شود.

شما بگویید

آیا تابه‌حال به بیماری مخملک مبتلا شده‌اید؟ چه علائمی داشتید و چند روز طول کشیدند؟ نظر خود را با ما و سایر کاربران به اشتراک بگذارید. همچنین اگر این مطلب برایتان مفید بود، می‌توانید آن را برای دوستان خود نیز ارسال کنید.

گامی برای تسلط شما بر مهارت‌های برقراری ارتباط

هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید. اطلاعات بیشتر

رابطه روان انسان با جسم او بسیار پیچیده است. گاهی اوقات روان ما برای فرار از زخم‌هایی که خورده است، درد این زخم‌ها را به جسم منتقل می‌کند. این اتفاق هرچند نادر است، گاهی رخ می‌دهد. روان‌شناسان نام اختلال تبدیلی را برای توصیف این وضعیت انتخاب کرده‌اند. اختلال تبدیلی یکی از بیماری‌های روانی است، اما به‌جای آنکه علائم روانی داشته باشد،‌ نشانه‌های جسمی دارد. در این مقاله درباره اختلال تبدیلی، نشانه‌ها، علل و روش‌های درمان آن مفصل توضیح می‌دهیم. با ما همراه باشید.

اختلال تبدیلی چیست؟

اختلال تبدیلی نوعی بیماری روانی است. به‌سبب این بیماری، فرد دچار علائم جسمی مانند فلج‌شدن، اخلال در تکلم و لرزش می‌شود. اگر پس از انجام معاینه معلوم شود که فرد مشکلات عصب‌شناختی و جسمانی ندارد، روشن می‌شود که این علائم منشأ روانی داشته‌اند و مربوط به این اختلال‌اند. دلیل استفاده از کلمه تبدیل نیز همین است که بیمار آنچه را منشأ روانی دارد با علائم جسمانی بروز می‌دهد. اختلال تبدیلی نادر است و از هر ۱۰۰هزار نفر فقط ۵ نفر به آن مبتلا می‌شوند.

گرچه اختلال تبدیلی نوعی بیمار روانی است، درد و علائم جسمی واقعی‌اند و این‌طور نیست که فرد آنها را تصور کرده باشد. فرد مبتلا نمی‌تواند صرفا با تمرکز و توجه درد و نشانه‌های این اختلال را از خود دور کند.

نشانه‌های اختلال تبدیلی

روان‌شناسان معتقدند که نشانه‌های این اختلال نوعی واکنش ناخودآگاه بدن به استرس و فشار روانی برطر‌ف‌نشده‌اند. به بیان دیگر، بدن با درگیرکردن برخی از اندام‌ها به درد و عوارض دیگر، خود را از درد روانی خلاص می‌کند. اکثر علائم این اختلال به‌صورت نشانه‌های حرکتی و تأثیر بر حواس پنجگانه بروز می‌کنند. در فهرست زیر برخی از نشانه‌های شایع این اختلال نوشته شده‌اند:

• مشکل راه‌رفتن و لرزش دست و پا؛
• کوری یا دوبینی؛
• کری یا اختلال شنوایی؛
• ناهماهنگی اندام‌های حرکتی مختلف؛
• واکنش نشان‌ندادن موقتی به محرک‌های محیطی؛
• ازدست‌دادن تعادل هنگام ایستادن؛
• ازدست‌دادن حس بویایی؛
• از کار افتادن حس لامسه؛
• ازدست‌دادن قدرت تکلم؛
• بی‌حسی اندام بدن؛
• تشنج؛
• مشکل بلع یا احساس گیرکردن چیزی در گلو؛
• احساس ضعف و فلج در دست‌ها و پاها.

آنهایی که این علائم را بروز می‌دهند، اغلب نگران نمی‌شوند چراکه بیشتر اوقات این نشانه‌ها موقتی‌اند. بااین‌حال اگر این نشانه‌ها متناوب رخ دهند، باید به پزشک مراجعه کرد.

تشخیص اختلال تبدیلی

همان طور که گفتیم، علائم این اختلال به‌شکل مشکلات جسمانی و عصبی بروز می‌کنند. بنابراین بیمار در ابتدا با این علائم مراجعه می‌کند. در این شرایط ابتدا باید احتمال وجود بیماری‌های جسمی و عصبی بررسی شود و در صورت رد آنها، به اختلال تبدیلی شک کرد.

بر اساس کتاب راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی (DSM-5)، برای آنکه فردی با این اختلال تشخیص داده شود، این موارد باید مشاهده شوند:

• دست‌کم یکی از نشانه‌های جسمی گفته‌شده در فرد مشاهده شود؛
• نشانه‌ها ناشی از بیماری جسمی و عصبی یا مصرف مواد مخدر نباشند؛
• علائم مرتبط با یک تجربه روانی دردناک یا پریشانی روحی در حال یا گذشته باشند؛
• نشانه‌ها ناشی از بیماری روانی دیگری با علائم مشابه نباشند.

پزشک با بررسی پیشینه فرد و خانواده او، درباره تجربیات تلخ یا شدید روانی فرد تحقیق می‌کند. در کنار اینها، تصویربرداری ام‌آرآی (MRI) نیز ممکن است فعالیت‌های غیرطبیعی یا فعال‌نبودن نواحی خاصی از مغز را نشان دهد. این علامت مهم است چراکه بیمار نمی‌تواند چنین چیزی را جعل کند.

همچنین ام‌آرآی مشخص می‌کند که آیا فرد بیماری‌ای مرتبط با مغز و اعصاب دارد که منجر به بروز علائم شده باشد یا اینکه نشانه‌ها منشأ روانی دارند. درنهایت اگر همه شرایط محقق شدند، می‌توان گفت که فرد به این اختلال دچار است.

علت بروز اختلال تبدیلی

هرچند دلیل این اختلال هنوز کشف نشده است، محققان حدس می‌زنند که جریان‌های الکتریکی غیرطبیعی در بخش‌های خاصی از مغز ممکن است منجر به این اختلال شود. از سوی دیگر، تحمل یک شوک روانی یا استرس شدید نیز ممکن است به این اختلال منجر شود. مثلا دستان سربازی که نمی‌خواهد شلیک کند و کسی را بکشد، ممکن است بر اثر فشار روانی ناشی از دستور شلیک موقتا فلج شود. البته این فشارهای روانی لزوما در زمان حال رخ نمی‌دهند. گاهی تجربه ترومای روانی در گذشته که حل نشده نیز ممکن است پس از مدتی خود را به‌صورت اختلال تبدیلی نشان دهد.

معمولا این اختلال در کسانی دیده شده که به‌سختی می‌توانند درباره آنچه از سرگذرانده‌اند صحبت کنند. چون آنها نمی‌توانند درباره آنچه تجربه کرده‌اند حرف بزنند، مغز آنها راهی برای خلاص‌شدن از فشار روانی پیدا می‌کند که یکی از‌ این راه‌ها همین علائم جسمی است.

چه عواملی احتمال ابتلا به اختلال تبدیلی را بیشتر می‌کنند؟

• زنان تا ۲ برابر بیش از مردان احتمال ابتلا دارند.
• سخت‌کوشی، کمال‌گرایی و بیش‌ازحد باوجدان بودن.
• سابقه خانوادگی (اگر یکی از اعضای درجه‌یک سابقه ابتلا به این اختلال را داشته باشد).
• بیماری‌های روانی مانند اختلال اضطراب و اختلال هویت تجزیه‌ای یا ابتلا به اختلال‌های شخصیت.
• ویژگی‌های شخصیتی ناسازگار.
• وجود بیماری‌های عصب‌شناختی با علائم مشابه ممکن است شدت نشانه‌ها هنگام بروز این اختلال را بیشتر کند.
• سابقه نادیده گرفته‌شدن یا سو‌ءاستفاده جسمی و جنسی در دوران کودکی.

اختلال تبدیلی چگونه درمان می‌شود؟

خوشبختانه این اختلال مادام‌العمر نیست و درمان‌پذیر است. حتی در برخی موارد با گذشت زمان، نشانه‌های آن کاهش می‌یابند. بااین‌حال اگر فردی علائمی دارد که زندگی عادی او را مختل کرده‌اند، می‌تواند از روش‌های درمانی مختلف برای درمان استفاده کند. در کل ۴ روش درمانی برای این اختلال وجود دارد که در ادامه آنها را مطرح کرده‌ایم.

۱. روان‌درمانی

فنون مختلف روان‌درمانی مانند روان‌درمانی گروهی، درمان شناختی‌رفتاری و هیپنوتیزم برای درمان اختلال تبدیلی به کار می‌روند. این روش‌ها بر کاهش علائم و مهار آنها تمرکز دارند.

۲. دارو‌درمانی

گاهی اوقات مهار علائم و ریشه‌های این اختلال نیازمند مصرف داروست. در درمان دارویی اختلال تبدیلی پزشک ممکن است داروهای ضداضطراب و ضدافسردگی تجویز کند.

۳. فیزیوتراپی

تکنیک‌های فیزیوتراپی برای درمان بیمارانی به کار می‌روند که دچار علائم حرکتی اختلال تبدیلی هستند. در صورتی که این علائم مهار و درمان نشوند، شاید فرد برای انجام امور روزمره دچار مشکل شود. برای همین بازیابی توان جسمی با کمک فیزیوتراپی ضروری است.

۴. شیوه‌های غیرتهاجمی تحریک مغز

روش‌های غیرتهاجمی مانند شوک‌درمانی (ECT) و تحریک مغناطیسی ترانس‌ کرانیال (TMS) از روش‌های نوین برای درمان علائم این اختلال، به‌خصوص ضعف ماهیچه و فلج‌شدگی، هستند. البته باید در نظر داشت که این دو روش در حال حاضر آزمایشی هستند و تأثیر آنها هنوز قطعی اثبات نشده است.

چطور به فرد دچار اختلال تبدیلی کمک کنیم؟

اگر کسی از اطرافیان یا عزیزان شما به این اختلال دچار شده است، رفتار و حمایت شما نقش مهمی در درمان او دارد. در ادامه، برخی از باید و نبایدهای تعامل با این افراد را نوشته‌ایم.

بایدها

بیماری آنها را به رسمیت بشناسید. وقتی آنها ببینند که شما این بیماری را درک کرده‌اید و آن را پذیرفته‌اید، بیشتر تشویق می‌شوند خود را درمان کنند. از آنها بپرسید که چگونه می‌توانید کمکشان کنید. خیلی اوقات افراد مبتلا به این بیماری تمایلی به صحبت‌کردن و کمک‌گرفتن ندارند. بنابراین شما باید پیشقدم شوید.

نبایدها

هرگز آنها را به فریبکاری و ادا درآوردن متهم نکنید. این کار بدترین ضربه روحی را به آنها می‌‌زند و جلوی پیگیری درمان را می‌گیرد. به آنها نگویید که تمام اینها فقط در ذهن تو جریان دارد و واقعی نیست. درد و مشکلات جسمی ناشی از این اختلال کاملا واقعی است.

توصیه پایانی

در کنار روش‌های درمانی گفته‌شده، تغدیه سالم، خواب کافی و باکیفیت، انجام یوگا و روش‌های مدیتیشن برای غلبه بر استرس و اضطراب و ایجاد ارتباط قوی و مؤثر با دوستان و اعضای خانواده از دیگر راهکارهای مقابله با این اختلال‌اند. برخی از علائم این اختلال شبیه نشانه‌های سکته‌اند، بنابراین برای پیشگیری از هرگونه مشکل جدی که جان شما را تهدید کند، هنگام بروز علائم به پزشک مراجعه کنید. فراموش نکنید که اختلال تبدیلی درمان‌شدنی است، پس اگر حدس می‌زنید خود یا یکی از عزیزانتان به این اختلال مبتلا شده‌اید، حتما به پزشک یا روان‌شناس مراجعه کنید و پیگیر درمان این اختلال باشید.

در افسردگی غم به لایه‌های عمیق زندگی نفوذ کرده و اختلالاتی در احساسات و رفتار شما به‌وجود می‌آورد. اگر احساس افسردگی دارید، حتما با کمک یک روانشناس متخصص مشکل را ریشه‌یابی کنید و برای حل آن راهکار بگیرید.برای ارتباط با مشاور متخصص افسردگی روی دکمه زیر کلیک کنید.

به کمک زبان بدن، ناگفته‌ها را بگویید و بشنوید

دویدن در سربالایی برای تقویت دستگاه قلبی‌‌عروقی و اسکلتی‌عضلانی بدن مفید و راهکاری مؤثر برای ترکیب تمرینات سرعتی و قدرتی در یک تمرین است. این شکل از دویدن فواید ارزشمند بسیاری دارد که در این مقاله مطرحشان می‌کنیم. با ما همراه باشید.

فواید دویدن در سربالایی

۱. بهبود ظرفیت هوازی

دویدن در سربالایی قلب و ریه‌های شما را تقویت می‌کند و آمادگی قلبی‌عروقی شما را بهبود می‌بخشد. وقتی در سربالایی می‌دوید، عضلات نیاز به اکسیژن بیشتری دارند، بنابراین ضربان قلب طبیعی افزایش می‌یابد و باید عمیق‌تر و سریع‌تر از زمانی که در مسیر صاف می‌دوید، نفس بکشید. بنابراین تکرار دویدن در سربالایی باعث بهبود سلامت قلب و ریه‌ها می‌شود و حجم ضربه‌ای (حجم خون پمپاژشده از بطن چپ در هر ضربان) و حجم جاری (حجم هوایی که در هر دم یا بازدم معمولی به ریه وارد یا از آن خارج می‌شود) را افزایش می‌دهد.

۲. افزایش قدرت پاها

بیشتر دوندگان می‌دانند که تمرینات قدرتی مهم‌اند، اما گاهی انگیزه انجام حرکاتی مانند اسکوات، لانج و ددلیفت را ندارند. دویدن در سربالایی تقریبا نوعی تمرین قدرتی است و باعث تقویت قدرت عضلات باسن، ساق پا، چهار سر ران، همسترینگ و خم‌کننده‌های ران می‌شود. افزایش قدرت پا بر اثر دویدن در سربالایی شما را دونده‌ای قوی‌تر می‌کند.

۳. افزایش قدرت هسته مرکزی بدن و بازوها

دویدن در سربالایی علاوه‌بر تقویت قدرت پاها، عضلات بازوها و هسته مرکزی بدن را نیز تقویت می‌کند. بیشتر اوقات دونده‌ها اهمیت بازوهای قوی را در نظر نمی‌گیرند، اما چرخش مناسب بازو تأثیر فوق‌العاده‌ای بر قدرت و سرعت حرکت خواهد داشت. برای تقویت عضلات بازوها و میان‌تنه در سربالایی بدوید.

۴. افزایش سرعت دویدن

دویدن در سربالایی یکی از بهترین تمرینات سرعتی برای دوندگان است. دویدن مکرر در سربالایی با حداکثر سرعت راهکاری عالی برای آموزش دویدن سریع‌تر به بدن است. علاوه‌بر این، عضلاتی که برای دویدن در سربالایی استفاده می‌شوند همان عضلاتی‌اند که برای دوی سرعت به کار می‌روند، بنابراین اگر به‌دنبال روش‌های تمرینی سریع‌تر دویدن هستید، دویدن در سربالایی را تمرین کنید. برای افزایش سرعت دو با این نوع دویدن، روی تپه‌های کوتاه با حداکثر سرعت بدوید و این کار را تکرار کنید.

۵. بهبود فرم دویدن

برخی افراد برای بهبود فرم دویدنشان تمرینات مخصوصی انجام می‌دهند. خوشبختانه یکی از بهترین فواید دویدن در سربالایی این است فرم دویدن شما بهبود می‌یابد. دویدن در سربالایی باعث می‌شود وضعیت بدنی مناسب، چرخش سریع و برداشتن گام‌های کوتاه‌تر را تمرین کنید. هنگام دویدن در سربالایی حتما سینه را بالا، پشت را صاف، قسمت مرکزی بدنتان را سفت و شانه‌ها را عقب نگه دارید و خم نشوید.

۶. کاهش احتمال آسیب اسکلتی‌عضلانی

یکی از خطرات دویدن زیاد صدمات اسکلتی‌عضلانی است. هنگام دویدن، استخوان‌ها، مفاصل، غضروف‌ها و بافت‌های همبند در معرض ضربات زیادی قرار می‌گیرند. دویدن در سربالایی احتمال بروز برخی آسیب‌های رایج مربوط به دویدن، مانند شین‌اسپلینت (درد ساق پا) و زانودرد را کاهش می‌دهد.

۷. افزایش کالری‌سوزی

اگر به‌دنبال کاهش وزن یا افزایش متابولیسم خودید، دویدن در سربالایی باعث افزایش کالری‌سوزی می‌شود و ممکن است متابولیسم بدن شما را ساعت‌ها بعد از تمرین افزایش دهد، به‌خصوص اگر این تمرین را چندین بار تکرار کنید.

۸. تقویت ذهنی

گرچه دویدن در سربالایی برای هر دونده‌ای سخت است، به‌اندازه‌ای که برای عضلات بدن فایده دارد، برای تقویت ذهن نیز مفید است. دویدن در سربالایی باعث افزایش قدرت می‌شود. تلاش برای اتمام این تمرین باعث تقویت عزم و ایجاد نگرشی مثبت برای دستیابی به موفقیت می‌شود.

۹. تنوع‌بخشیدن به تمرینات

دویدن در سربالایی یکنواختی دویدن معمولی را از بین می‌برد. مثلا دویدن در سربالایی روی تردمیل با تکرار در سراشیبی یکی از بهترین راه‌ها برای گذراندن زمان و رفع خستگی است.

نکاتی که باید هنگام دویدن در سربالایی رعایت کنید

۱. سرعت‌ دویدنتان را تنظیم کنید

به فکر این نباشید که هرچه زودتر مسیر دویدن را به پایان برسانید. دویدن با سرعت زیاد در سربالایی‌ها یکی از رایج‌ترین اشتباهات دوندگان است. راز دویدن صحیح در سربالایی‌ها این است که سرعت دویدنتان را طوری تنظیم کنید که بیش‌ازحد خسته نشوید و انرژی‌تان را هدر ندهید. دویدن با سرعت کمتر باعث بازیابی انرژی حین دویدن می‌شود.

۲. فرم صحیح دویدن را حفظ کنید

هنگام دویدن در سربالایی فرم صحیح دویدن را حفظ کنید. بازوها باید زاویه ۹۰ درجه داشته باشند و به جلو و عقب حرکت کنند نه به سمت راست و چپ. موقع دویدن باید کمرتان صاف باشد و به جلو خم نشوید. خم‌شدن به جلو فرم دویدن شما را خراب می‌کند. هنگام حرکت، به جلوی خود نگاه کنید. نگاه‌کردن به طرفین باعث پرت‌شدن حواس و کاهش سرعت دویدنتان خواهد شد. نگاه‌کردن به مسیر پیش‌ رو باعث می‌شود با وضعیت بدنی خوب بدوید. وضعیت و فرم نامناسب دویدن باعث آسیب به عضلات پا خواهد شد.

۳. بالای تپه به ریتم عادی دویدن برگردید

با رسیدن به بالای تپه، می‌توانید گام‌برداشتن عادی را شروع کنید. اگر بالای تپه را به‌درستی بدوید، می‌توانید از دوندگانی که انرژی زیادی را در این قسمت تلف می‌کنند، جلو بزنید و عبور کنید.

۴. مراقب سراشیبی باشید

برای بسیاری از دوندگان دویدن در سراشیبی کاری دلهره‌آور است، اما با حفظ فرم و تکنیک مناسب و تمرین اصولی می‌توانید در سراشیبی بهتر بدوید و از فواید بی‌نظیر آن بهره‌مند شوید. بهترین راه برای دویدن در سراشیبی این است که کمی به جلو خم شوید و گام‌های کوتاه و سریع بردارید. گرچه وسوسه‌انگیز است که در سراشیبی گام‌های بلندتر بردارید، برداشتن گام‌های جهشی بزرگ ممکن است به عضلات پاهایتان آسیب بزند.

کلام پایانی

ثابت نگه‌داشتن سرعت و تلاش‌نکردن بیش‌ازحد باعث می‌شود انرژی‌تان برای به‌پایان‌رساندن مسیر حفظ شود. دویدن در سربالایی یا روی تردمیل شیب‌دار روش‌هایی عالی برای تمرین‌کردن‌اند. بین روزهای تمرین، حتما روزهایی را هم برای استراحت و ریکاوری در نظر بگیرید.

تابه‌حال در سربالایی دویده‌اید؟ به‌نظرتان این نوع دویدن چه فواید دیگری دارد؟ لطفا نظرات و تجربیات ارزشمندتان را با ما و کاربران عزیزمان در میان بگذارید.

اصول و روش‌هایی کاملا عملی برای یادگیری سریع و ماندگار هر زبان جدید

از چه زمانی باید کتاب‌خواندن برای کودک را شروع کنید؟ پاسخ این است که هیچ‌گاه برای شروع دیر نیست. در حقیقت برخی از والدین این کار را از دوران بارداری مادر شروع می‌کنند و بعضی از آنها تا زمان تولد فرزندشان صبر می‌کنند. کتاب‌خواندن برای نوزاد فرصتی فوق‌العاده است که با او ارتباط برقرار کنید. این روش به رشد مهارت‌های اولیه پیش از سوادآموزی مانند افزایش دایره لغات و عشق مادام‌العمر فرزندتان به کتاب‌خوانی کمک می‌کند. در ادامه، درباره کتاب‌خواندن برای نوزادان بیشتر توضیح می‌دهیم.

فواید کتاب‌خواندن برای نوزاد

کتاب‌خواندن عادت سالمی است که والدین باید پیش از تولد اولین فرزندشان آن را در خانواده ایجاد کنند. وقتی برای کودکان کتاب می‌خوانید، توجهتان کاملا به آنها جلب می‌شود. این دقیقا همان چیزی است که کودکان بیش از همه دوست دارند. هیچ برنامه تلویزیونی یا حتی اسباب‌بازی‌ای برای آنها جذاب‌تر از توجه شما نیست.

۱. آموزش مهارت‌های فردی

کتاب‌خواندن با صدای بلند برای کودک فعالیت مشترک فوق‌العاده‌ای است. این کار را می‌توانید تا سال‌ها پس از نوزادی فرزندتان نیز ادامه بدهید. کتاب‌خواندن با صدای بلند برای کودک یا نوزاد مزایای بسیاری دارد که مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از:

• آموزش برقراری ارتباط با دیگران.
• معرفی مفاهیمی مانند اعداد، حروف، رنگ‌ها و اشکال به شیوه‌ای سرگرم‌کننده.
• رشد مهارت‌ شنیدن، تقویت حافظه و افزایش دایره واژگان کودک.
• آشناکردن نوزاد با دنیای اطرافش.

نوزادان تا ۱سالگی تمام آواهای لازم برای صحبت‌کردن به زبان مادری خود را یاد می‌گیرند. هرچه برای آنها داستان‌های بیشتری را با صدای بلند بخوانید، کلمات بیشتری را می‌شنوند و بهتر می‌توانند صحبت کنند.

شنیدن کلمات کتاب‌ها در مغز کودکتان مجموعه‌ای غنی از کلمات ایجاد می‌کند. کودکانی که والدینشان با آنها صحبت می‌کنند و برایشان کتاب می‌خوانند، معمولا تا ۲سالگی بیش از هم‌سالان خود کلمه بلدند. به‌علاوه نوزادانی که در سال‌های اولیه زندگی کسی برایشان کتاب خوانده است، خواندن و نوشتن را زودتر و در زمانی مناسب یاد می‌گیرند.

۲. آموزش مهارت‌های اجتماعی

وقتی برای نوزاد کتاب می‌خوانید:

• فرزندتان می‌شنود که از احساسات و صداهای معنادار استفاده می‌کنید و این تا حدی سبب رشد اجتماعی و عاطفی او می‌شود.
• کودک تشویق می‌شود که بهتر نگاه کند، اشاره کند، لمس کند و به سؤالات پاسخ دهد و این نیز رشد اجتماعی و مهارت‌های تفکر او را بهبود می‌بخشد.
• فرزندتان تلاش می‌کند تا با تقلید صداها، تشخیص تصاویر و یادگیری کلمات مهارت‌های زبانی خود را بهبود ببخشد.

اگر برای نوزادان و کودکان با شادی، هیجان و صمیمیت کتاب بخوانید، آنها کم‌کم به کتاب‌خوان‌های حرفه‌ای تبدیل می‌شوند.

بهترین زمان برای شروع کتاب‌خوانی

کارشناسان کودک معتقدند که باید به‌محض تولد نوزاد، کتاب‌خواندن برای او را شروع کنید. او از این طریق با صدای شما آشنا می‌شود و آن را تشخیص می‌دهد. نوازادان حتی اگر متوجه آنچه می‌خوانید نشوند، می‌توانند آهنگ کلام شما و ریتم آن را تشخیص بدهند. علاوه‌بر این، هیچ چیز برای نوزاد آرامش‌بخش‌تر از صدای والدین نیست.

بهتر است که در اولین فرصت ممکن، کتاب‌خواندن را در برنامه روزانه کودک جای بدهید. البته اگر از بدو تولد این کار را شروع نکنید نیز جای نگرانی نیست. هیچ زمانی برای شروع کتاب‌خوانی برای کودکان دیر نیست. در هر صورت، این کار برای کودک سودمند خواهد بود.

کتاب‌خواندن برای نوزاد را چطور شروع کنیم؟

اگر به‌تازگی صاحب فرزندی شده‌اید، احتمالا حتی تصور کتاب‌خواندن هم برایتان خسته‌کننده باشد. شما هم مانند بسیاری از والدین شبانه‌روز به کودک غذا می‌دهید و از خواب راحت محروم شده‌اید. بااین‌حال، به کتاب‌خوانی به‌چشم فرصتی برای نشستن و در آغوش گرفتن فرزند خود نگاه کنید. این کار به فرصتی برای استراحت و آرامش شما تبدیل می‌شود، نه کار مهم دیگری که باید به فهرست بلندبالای کارهای خود اضافه کنید.

۱. کتاب‌خوانی از زمان تولد تا ۶ماهگی

در این سنین، بینایی نوزاد هنوز در حال تکامل است، پس می‌توانید برای کودک کتاب‌هایی با این ویژگی‌ها بخوانید:

• متن کم یا بدون متن؛
• تصاویر بزرگ با کنتراست زیاد؛
• ویژگی‌های تعاملی مانند عروسک، آینه یا سوراخ‌های چشم.

هرچه برای لذت‌بردن نوزاد از کتاب‌خوانی راه‌های بیشتری پیدا کنید، بهتر است. حتی می‌توانید کتاب‌ها یا مجلات مخصوص بزرگ‌سالان را برای او بخوانید. برای نوزاد کلمات اهمیت چندانی ندارند. برای او لحن صدای شما و اینکه او را در آغوش می‌گیرید، مهم است.

۲. کتاب‌خوانی برای نوزادان ۷ تا ۱۲ماهه

نوزادان در نیمه دوم سال اول زندگی خود می‌توانند برخی از کلماتی را که برایشان می‌خوانید درک کنند. معنادارترین کلمات برای آنها در این سنین کلماتی مانند مامان، بابا، شیر یا شیشه‌شیرند.

برای نوزادان ۷ تا ۱۲ماهه کتاب‌هایی که یک شیء یا شخصیت دارند، از همه بهترند. در این حالت، او می‌تواند چیزی را که شما از آن نام می‌برید تشخیص دهد. درنتیجه دایره واژگانش تقویت می‌شود و به‌آرامی متوجه می‌شود که تصاویر نشان‌دهنده چیزهای واقعی‌اند.

موقع کتاب‌خواندن برای نوزاد، به تصاویری که فرزندتان به آنها علاقه نشان می‌دهد، اشاره کنید. همچنین آنچه را می‌خوانید با صورت، دست‌ها و صدای خود اجرا کنید. اجازه بدهید نوزاد به صحبت‌هایتان واکنش نشان دهد و حرف بزند. این مکالمه به او کمک می‌کند تا رعایت نوبت را یاد بگیرد. به‌علاوه، با این روش به او یاد می‌دهید که روی چیزی که دیگری می‌گوید تمرکز کند.

معمولا نوزادان در ۷ تا ۱۲ماهگی به اسباب‌بازی علاقه بیشتری دارند. بنابراین سعی کنید از کتاب‌هایی مثل کتاب‌های چوبی یا پارچه‌ای استفاده کنید که به اسباب‌بازی شباهت بیشتری دارند. کتاب‌های حسی‌لمسی نیز برای نوزادان بسیار سرگرم‌کننده‌اند. بااین‌حال، کتاب‌هایی را که اجزای کوچکی مانند روبان یا دکمه دارند از دسترس او دور کنید.

۳. کتاب‌خوانی برای نوزادان ۱۳ تا ۱۸ماهه

در این سنین می‌توانید کم‌کم کتاب‌هایی با ۱ یا ۲ جمله در هر صفحه را به کودک معرفی کنید. هرچه حین خواندن داستان کتاب بچه‌گانه‌تر رفتار کنید، بهتر است. مثلا اگر کتابی درباره حیوانات می‌خوانید، صدای آنها را تقلید کنید. فرزندتان این حرکت را بامزه می‌داند و دیر یا زود هر دو صدای حیوانات را تقلید می‌کنید و حسابی به خنده می‌افتید.

با پرسیدن سؤالاتی مانند «سگ چی می‌گه؟» یا «گربه رو می‌بینی؟» کودک خود را به مشارکت در کتاب‌خوانی دعوت کنید. از فرزند خود بخواهید به نمونه‌های واقعی از آنچه در تصاویر می‌بیند، اشاره کند. مثلا از او بپرسید: «بینی‌‌ات کجاست؟» در این سنین، می‌توانید به فرزندتان تصاویر بیشتری از چیزهایی که او هر روز با آنها روبه‌رو نمی‌شود، نشان دهید.

نوزادان در ۱۵ تا ۱۸ماهگی گاهی می‌توانند به سؤالات با یک کلمه پاسخ دهند. بنابراین به او تصاویر کتاب را نشان دهید و بپرسید: «این چیه؟» اگر مثلا پاسخ داد: «ماشین»، بگویید: «بله، ماشینه. این یه ماشین سبز بزرگه.» این‌طوری به او کمک می‌کنید بیشتر فکر کند و دایره لغات خود را گسترش دهد.

۴. کتاب‌خواندن برای کودکان ۱۹ تا ۲۴ماهه

برای بسیاری از کودکان نوپا برنامه آشنای کتاب‌خوانی در هر روز و خواندن کتاب‌های آشنا مایه آرامش است. به همین دلیل کودکان از حدود ۱۸ماهگی از شما می‌خواهند تا یک کتاب را بارها و بارها برایشان بخوانید. همچنین همین نکته باعث می‌شود که آنها اجازه ندهند روش کتاب‌خوانی خود را تغییر بدهید. بااین‌حال، این تکرار مداوم یک مزیت آموزشی نیز دارد. کارشناسان معتقدند که خواندن کتاب‌های تکراری به کودکان کمک می‌کند تا کلمات جدید را درک کنند و آنها را به خاطر بسپارند.

مدت‌زمان کتاب‌خوانی برای نوزادان و کودکان

برای شروع بهتر است که بازه‌های زمانی کتاب‌خوانی کوتاه باشند. جلسات کوتاه ۵ تا ۱۰دقیقه‌ای باعث می‌شوند نوزاد یا کودک کم‌کم به کتاب‌خوانی علاقه‌مند شود. کتاب‌خواندن برای نوزادان مانند پس‌اندازکردن در حساب بانکی کلمات اوست. هرچه زودتر این کار را شروع کنید و بیشتر سپرده‌گذاری کنید، فرزندتان با ورود به مدرسه ثروتمندتر خواهد بود.

هر روز زمانی مانند وقت خواب، پس از حمام یا زمان آرام دیگری را به کتاب‌خوانی اختصاص دهید. تنظیم زمان کتاب‌خوانی سبب می‌شود که این کار را از یاد نبرید. علاوه‌بر این، برای فرزندتان یک برنامه روزانه همیشگی ایجاد می‌شود.

بهترین کتاب‌ها برای نوزادان

هنگام انتخاب کتاب برای فرزندتان، به دنبال کتابی با محتوای ساده، تکراری و تصاویری رنگارنگ باشید. بنابراین حتی آلبوم عکس خانوادگی نیز برای نوزاد کتابی سرگرم‌کننده محسوب می‌شود.

علاوه‌بر این، می‌توانید کتاب‌هایی را برای فرزندتان بخوانید که خودتان هم از خواندن آنها لذت می‌برید. کتاب‌های موردعلاقه‌تان در دوران کودکی یا کتاب‌هایی که برای شما معنا و ارزش خاصی دارند، از جمله این کتاب‌ها هستند. در صورت امکان، از کتابخانه‌های محله خود کتاب امانت بگیرید. این‌طوری هم کتاب‌ها رایگان در اختیار شما هستند و هم می‌توانید هر بار کتاب‌هایی متنوع را برای او بخوانید.

برای فرزندتان داستان‌های کلاسیک بخوانید. کودکان از شنیدن چنین داستان‌هایی لذت می‌برند. سعی کنید کتاب خاصی را به کودک تحمیل نکنید. مهم‌ترین نکته در کتاب‌خواندن برای نوزادان و کودکان این است که او را به مطالعه همیشگی عادت بدهید. این کار را می‌توانید با خواندن روزنامه با صدای بلند نیز انجام بدهید. معمولا کودکانی که در خانه‌هایی پر از کتاب بزرگ می‌شوند، در آینده کتاب‌خوان حرفه‌ای می‌شوند.

در کل فرقی نمی‌کند که چه کتابی را برای نوزاد خود انتخاب کنید. مهم این است که او صدای شما و کلمات مختلف را بشنود. وقتی او بزرگ‌تر می‌شود، می‌تواند سر خود را بالا نگه دارد و کتاب را در دست بگیرد. در چنین حالتی که کودک متوجه تصاویر و مطالب کتاب می‌شود، باید کتاب‌های مناسب سن او تهیه کنید.

کلام آخر

کتاب‌خواندن برای نوزاد فواید بی‌شماری دارد. این کار به رشد مهارت‌های فردی و اجتماعی او کمک می‌کند. کتاب‌خوانی همراه با فرزندتان باید به زمانی آرامش‌بخش و لذت‌بخش برای هر دوی شما تبدیل شود. پس کتاب‌هایی را انتخاب کنید که هر دو از خواندن آنها لذت ببرید.

سعی کنید جایی را مخصوص کتاب‌خوانی درست کنید. همچنین بهتر است همیشه در سبد اسباب‌بازی‌های کودک چند کتاب قرار بدهید تا از همان دوران نوزادی و کودکی با کتاب مأنوس شود. با گذشت زمان، خواهید دید که فرزندتان مشتاقانه منتظر زمان کتاب‌خوانی خواهد بود و حتی ممکن است کتاب‌هایی را بیاورد تا برایش بخوانید. قدر این لحظات آرامش‌بخش را که با فرزند خود سپری می‌کنید بدانید. تا چشم به هم بزنید، او برای شما کتاب خواهد خواند.

مهم‌ترین و سخت‌ترین وظیفه پدران و مادران تربیت فرزند است

تربیت کودکان شاد و سالم امروز، و انسان‌های موفق فردا