دسته: سلامتی

آیا از ظاهر دندان‌هایتان ناراضی هستید؟ برای همه ما مهم است که لبخندی زیبا و دندان‌هایی مرتب داشته باشیم. امروزه با پیشرفت علم پزشکی شاهد درمان‌های جدیدی هستیم که علاوه‌بر سلامت دندان‌ها، زیبایی آنها را نیز در نظر می‌گیرند. لمینت دندان یکی از این درمان‌هاست. با این روش دندان‌پزشک لبخندتان را طراحی می‌کند و زیبایی و جذابیت چهره شما را افزایش می‌دهد. با ما در این مقاله همراه باشید تا به دنیای لمینت دندان سفر کنیم و به سؤالات شما در این زمینه پاسخ دهیم.

لمینت دندان چیست؟

لمینت یکی از روش‌های درمانی دندان است که جنبه زیبایی دارد. بیمارانی که دندان‌هایشان در طول زمان به علل مختلف دچار تغییر رنگ شده‌اند یا دندان‌های شکسته و نامنظم دارند، می‌توانند با درمان لمینت دندان‌هایشان را مرتب و سفید کنند. لمینت دندان یک روکش سرامیکی بسیار نازک است که روی دندان‌های شما قرار می‌گیرد. ضخامت این روکش آن‌قدر کم است که شما متوجه آن نمی‌شوید و هیچ مشکلی برایتان ایجاد نمی‌کند. روکش لمینت را بر اساس شکل دندان‌های شما می‌سازند، سپس دندان‌پزشک آنها را روی دندان‌ها نصب می‌کند. ماندگاری درمان لمینت ۷ تا ۱۰ سال است که شما با مراقبت‌های بهداشتی می‌توانید عمر مفیدشان را افزایش دهید. پس از این مدت، باید دوباره به پزشک مراجعه کنید تا لمینت‌های قدیمی را بردارد و روکش لمینتی جدید برایتان بگذارد.

شاید درباره لمینت متحرک دندان هم شنیده باشید. لمینت متحرک دندان یک روکش موقت است که می‌توانید آن را از داروخانه تهیه کنید و آن را روی دندان‌هایتان بگذارید. این نوع لمینت برای مصارف کوتاه‌مدت طراحی شده است و نمی‌توانید همیشه از آن استفاده کنید.

نحوه انجام لمینت دندان

شیوه انجام لمینت دندان پیچیدگی‌های خاص خود را دارد. در اولین ملاقات با دندان‌پزشک، او از دندان‌های شما عکس‌برداری می‌کند تا تصویر واضحی از داخل دهان داشته باشد. پس از این کار، پزشک دندان‌های شما را پاکسازی می‌کند. در این مرحله پزشک بخشی از مینای دندان شما را برمی‌دارد تا سطح را آماده لمینت کند. سپس از دندان‌ها قالب‌گیری می‌کنند تا لمینت مناسب را برای شما بسازد. قبل از کاشت لمینت، پزشک روکش‌های آماده را روی دندان‌هایتان قرار می‌دهد و بررسی می‌کند که آنها با شکل دندان‌های شما مطابقت داشته باشند. اگر نتیجه مطابق میل دندان‌پزشک نباشد، روکش‌ها را اصلاح می‌کند.

وقتی دندان‌پزشک از نتیجه کار راضی شود، روکش‌های لمینتی را به دندان متصل می‌کند. او با استفاده از نوعی اشعه لمینت را ثابت می‌کند. پس از انجام این کار، یک وقت معاینه نهایی برای شما تعیین می‌کند. در جلسه معاینه، پزشک لمینت‌ها را بررسی می‌کند تا مطمئن شود لثه‌ها با روکش لمینت سازگار شده‌اند.

عوارض لمینت دندان

یکی از عوارض جانبی رایج لمینت دندان کاهش تحمل تغییر دماست. وقتی دندان‌هایتان را لمینت می‌کنید، دندان‌ها بیشتر به سرما و گرما حساس می‌شوند؛ درنتیجه شما نمی‌توانید غذا و نوشیدنی‌های خیلی داغ یا سرد را به‌راحتی بخورید. علاوه‌بر این، روکش‌های لمینت نمی‌توانند فشار بیش از حد را تحمل کنند؛ یعنی بیماران باید از خوردن یا جویدن خوراکی‌های سفت خودداری کنند.

مراقبت‌های پس از درمان

درمان لمینت مراقبت خاصی ندارد. شما بعد از این درمان رژیم غذایی متفاوتی نخواهید داشت. فقط ممکن است پزشک از شما بخواهد غذاهایی را که باعث ایجاد لک می‌شوند کمتر مصرف کنید. بهتر است نوشیدنی‌هایی مثل قهوه را کمتر بنوشید یا پس از نوشیدن آنها مسواک بزنید.

رعایت بهداشت دهان قبل و بعد از لمینت هم یکسان است. شما باید منظم از مسواک، خمیردندان و دهانشویه استفاده کنید تا خطر پوسیدگی دندان‌هایتان کاهش یابد.

فرق لمینت و کامپوزیت

کامپوزیت و لمینت دندان هر دو از درمان‌های زیبایی دندان‌اند که ظاهر صورت و لبخند شما را تغییر می‌دهند. هر دو درمان کم‌تهاجمی هستند و در زمان کوتاهی انجام می‌شوند. در هر دو روش، لایه نازکی از مواد روی دندان‌ها می‌چسبد که رنگ، اندازه و شکل دندان‌ها را بهبود می‌دهد. معمولا لمینت و کامپوزیت برای ۶ تا ۱۰ دندان در هر فک انجام می‌شود. فرق لمینت و کامپوزیت در مواد تشکیل‌دهنده آنهاست. این تفاوت باعث می‌شود مراحل درمان و ویژگی ظاهری هرکدام متفاوت باشد.

در جلسه معاینه اولیه، پزشک وضعیت دندان‌های شما را بررسی می‌کند و می‌گوید که کدام درمان برای شما مناسب است. گاهی ممکن است هردو درمان برای بیمار امکان‌پذیر باشد و گاهی هم یکی از درمان‌ها برای شما بهتر است. گاهی اوقات هم هیچ یک از این دو درمان امکان‌پذیر نیست و باید ارتودنسی یا جراحی فک انجام دهید.

در کل اگر به دنبال اصلاحات کوچک و سریع در طراحی لبخند یا شکل و فرم تعداد کمی از دندان های خودید، ونیر کامپوزیت گزینه مناسبی برای شما خواهد بود اما اگر می‌خواهید شکل، اندازه و فاصله بین دندان‌هایتان را اصلاح کنید و دندان‌های سفیدتری داشته باشید، لمینت دندان انتخاب بهتری است.

در ادامه مهم‌ترین تفاوت‌های لمینت و کامپوزیت را با هم بررسی می‌کنیم.

۱. مواد سازنده

لمینت لایه نازک سرامیکی است که روی دندان قرار می‌گیرد. ضخامت لمینت تقریبا به‌اندازه لنزهای تماسی چشم است. ظاهر و ویژگی انواع لمینت دندان متفاوت است. جنس لمینت ممکن است پرسلن یا رزیت کامپوزیت باشد. پرسلن ماده‌ای بسیار قوی است که ساختار متخلخل دارد؛ به همین دلیل ممکن است لک شود. رزین کامپوزیت ماده‌ای به‌رنگ دندان است. این ماده به‌اندازه پرسلن قوی نیست، اما در برابر لکه مقاوم است. اگر دندان‌های کوتاه و نامرتب دارید، احتمالا لمینت برای شما انتخاب بهتری است. لمینت لبخند شما را زیبا می‌کند اما تأثیری بر سلامت دندا‌ن‌هایتان ندارد. پس از لمینت دندان، شما باید بهداشت دهان را رعایت کنید که دندان‌هایتان پوسیده نشود.

۲. ظاهر

ذرات پرسلن شفافیت بیشتری دارند و نور را از خود عبور می‌دهند؛ به همین دلیل ظاهر نهایی درمان لمینت زیباتر و درخشان‌تر است. در فرایند درمان با لمینت شما می‌توانید رنگ روکش سرامیکی را انتخاب کنید اما ونیر کامپوزیت رنگی نزدیک به رنگ طبیعی دندان دارد. ظاهر کامپوزیت مات است و درخشش زیادی ندارد.

۳. روند درمان

لمینت دندان کاری طولانی و دقیق است. برای درمان با لمینت باید چند جلسه به دندان‌پزشکی مراجعه کنید اما درمان کامپوزیت در یک جلسه انجام می‌شود. علاوه‌بر این، برای درمان لمینت دندان‌پزشک باید مقداری از مینای دندان شما را بتراشد تا لمینت روی آن قرار بگیرید. اگر تراش به‌درستی انجام نشود، ظاهر لمینت‌ها برجسته و غیرطبیعی می‌شود. برای درمان با کامپوزیت نیازی به تراش دندان نیست. پزشک مواد کامپوزیت را روی سطح طبیعی دندان قرار می‌دهد و با تابش نور آبی کامپوزیت را ثابت می‌کند.

۴. دوام

دوام هر دو درمان به مواد مصرفی و نحوه نگهداری شما بستگی دارد. پزشکان می‌گویند عمر کامپوزیت‌ها نهایتا ۷ سال و عمر لمینت ۱۰ سال است. لمینت در کوره آزمایشگاهی در دمای بالای ۷۰۰ درجه سانتی‌گراد ساخته می‌شود و استحکامش از کامپوزیت بیشتر است. ونیر کامپوزیت ممکن است آسیب ببیند، اما به‌راحتی قابل‌ترمیم است. روکش‌های سرامیک‌های لمینت دوام بیشتری دارند اما ترمیم‌ نمی‌شوند؛ یعنی وقتی بکشنند یا خراب شوند، باید آنها را عوض کنید.

۵. هزینه

هزینه لمینت دندان یا کامپوزیت درمان به موراد بسیاری وابسته است. برای تعیین هزینه‌ها باید به دندان‌پزشک خود مراجعه و با او مشورت کنید. مواد مصرفی، تعداد دندان‌ها و عوامل دیگری هزینه را مشخص می‌کنند، اما در کل قیمت لمینت دندان تقریبا ۲ برابر کامپوزیت است زیرا روند درمانی طولانی‌تری دارد و باید در آزمایشگاه ساخته شود.

سخن آخر

لمینت دندان یکی از روش‌های جدید دندان‌پزشکی است که آن را با هدف افزایش زیبایی چهره بیماران انجام می‌دهند. درمان لمینت ترکیبی از علم پزشکی و هنر زیبایی‌شناسی است. لمینت‌های دندان لبخند شما را جذاب‌تر می‌کنند و اعتمادبه‌نفستان را افزایش می‌دهند. این درمان‌ کم‌تهاجمی و مقاوم انتخابی مناسب برای کسانی است که از رنگ و فرم دندان‌هایشان ناراضی‌اند.

اگر این مقاله برایتان مفید بوده است، آن را با دوستانتان به اشتراک بگذارید و نظرتان را درباره لمینت دندان برایمان بنویسید.

اگر می‌خواهید دلیل بسیاری از رفتارهای شریک عاطفی، یا حتی خودتان را در رابطه متوجه شوید، حتما این کتاب را بخوانید.

معاشقه یا پیش‌نوازی یکی از مهم‌ترین عوامل رضایت دو طرف از رابطه جنسی است، به‌خصوص نوازش نقاط حساسی که جسم را گرم و ذهن را برای شروع رابطه آماده می‌کنند. شناخت نقاط حساس بدن مشکل ارضا نشدن زن و مرد را حل می‌کند و مطمئنا لذت جنسی بیشتر و ارگاسم عمیق‌تری به‌دنبال خواهد داشت. در ادامه همراه ما باشید تا درباره حساس ترین نقاط بدن زن و مرد صحبت کنیم.

چرا بعضی از نقاط بدن حساس‌ترند؟

اگر می‌بینید سرانگشت‌ها از آرنج‌ها به لمس حسا‌س‌ترند، به این خاطر است که تراکم گیرنده‌های لمسی در بعضی از قسمت‌های بدن، مثل نوک انگشت‌ها، بیشتر است. این گیرنده‌ها به عمل لمس واکنش نشان می‌دهند و اطلاعات را از طریق سیستم عصبی به ناحیه‌ای از مغز به‌نام قشر حسی‌پیکری منتقل می‌کنند. به همین خاطر محل‌های تجمع گیرنده‌ها با لمس و نوازش تحریک می‌شوند و نوازش آنها احساس خوبی منتقل می‌کند.

نقاط حساس بدن که همه می‌شناسیم

۱. سینه‌ها

سینه‌ها پر از پایانه‌های عصبی هستند. از‌این‌گذشته، به‌دلیل ارتباط ذهنی که میان لمس‌ سینه و ارتباط جنسی وجود دارد، از حساس ترین نقاط بدن زن به‌ حساب می‌آیند. بسته به انتظار شریک زندگی‌تان، لمس آرام یا پرفشار این ناحیه در مرحله پیش‌نوازی یا در طول رابطه احساس خوبی را منتقل می‌کند.

۲. نوک سینه‌ها

لمس نوک سینه‌ها هم برای مردان و هم برای زنان لذت‌بخش و محرک است، چراکه دقیقا همان قسمتی از مغز را فعال می‌کند که اندام تناسلی با آن سروکار دارد. حتی بعضی‌ها با لمس نوک سینه به ارگاسم می‌رسند!

۳. لب‌ها

از فواید بوسه برای سلامتی که بگذریم، لب‌ها پر از پایانه‌های عصبی و تحریک‌پذیرترین عضو صورت‌اند. نوازش لب‌ها باعث ترشح پیام‌رسان‌های عصبی می‌شود و به‌سرعت میل جنسی را افزایش می‌دهد.

۴. گردن

لمس این نقطه حساس، فارغ از جنسیت، تمام بدن را مورمور می‌کند. علتش پوست حساس و تجمع عصب‌های حسی فراوان در این ناحیه است. برای تحریک جنسی ناحیه پشت گردن تا دو طرف خط فک را با ناخن یا سرانگشتانتان به‌آرامی نوازش کنید.

۵. کشاله ران

از‌آنجا‌که کشاله ران تا اندام تناسلی فاصله زیادی ندارد، درک اینکه چرا جزو حساس ترین نقاط بدن زن و مرد است نباید سخت باشد. با نوازش آرام و بوسه‌های نرم در این ناحیه تحریک جنسی سریع‌تر اتفاق می‌افتد.

۶. روی باسن

هرچند ناحیه مقعد برای همسرتان شهوت‌انگیز نباشد، ممکن است لمس باسن هیجان رابطه را بیشتر کند چراکه نوازش و ماساژ آن گردش خون را در ناحیه تناسلی به‌سرعت افزایش می‌دهد و یکی از نقاط حساس بدن برای لمس و تحریک جنسی به‌ حساب می‌آید.

۷. گوش‌ها

گوش انسان تقریبا به‌اندازه دست و پاهایش گیرنده عصبی دارد و حساس است. کوچک‌ترین لمس، نرم‌ترین دم و آرام‌ترین بوسه این ناحیه را سرخ و برافروخته می‌کند و می‌تواند با لذت جنسی همراه باشد.

نقاط حساس بدن که فکرش را هم نمی‌کنیم

۱. پوست سر

یکی از نقاط مهمی که معمولا نادیده‌اش می‌گیریم، ناحیه تحریک‌پذیر پوست سر است. با کمی ماساژ ملایم، شانه‌کشی با برس‌های حرارتی یا حتی صرف بوسیدن سر همسرتان به‌راحتی می‌توانید احساس آرامش را به گیرنده‌های حسی منتقل و زمینه تحریک جنسی را فراهم کنید.

۲. ناف

ناف و زیر شکم کلید تحریک آلت تناسلی زنانه و مردانه است. با توجه به فاصله کم این ناحیه از اندام تناسلی، کوچک‌ترین لمس یا قلقلک ناف با دست و دهان محرک‌های جنسی را به‌سرعت وادار به واکنش می‌کند.

۳. گودی کمر

نوازش گودی کمر و ناحیه ساکروم (قسمتی که درست بالای چین باسن قرار دارد) یکی از لذت‌بخش‌ترین انواع پیش‌نوازی به‌خصوص برای زن‌هاست. عصب‌های ساکروم به لگن وصل می‌شوند و این ناحیه را فوق‌العاده حساس و تحریک‌پذیر می‌کنند.

۴. قسمت داخلی بازوها

نواحی داخلی بازوها پوست نرم و نازکی دارند؛ با کمترین زحمت قلقلک می‌آیند و به‌سرعت تحریک می‌شوند. تا جایی که این گزگز و قلقلک برای همسرتان قابل‌تحمل باشد، نوک انگشتانتان را به‌آرامی در امتداد بازوها و به‌سمت زیربغل بکشید.

۵. زیربغل

بسیاری از افراد زیربغل حساس و قلقلکی دارند. این حس خنده‌دار و بامزه را می‌توان با بوسه و نوازش به هیجان جنسی تبدیل کرد. زیربغل یکی از نقاط حساس بدن است که نسبتا کمتر لمس می‌شود و احساس خوبش تازگی دارد.

۶. مچ دست

عجیب نیست اگر تابه‌حال نگاه جنسی به مچ دست نداشته‌اید، اما بهتر است بدانید که قسمت داخلی مچ یکی از ظریف‌ترین نواحی بدن است و لمس محکم آن می‌تواند حس آسیب‌پذیری را در فرد مقابل بیدار کند. بوسیدن و نوازش این قسمت تحریک و لذت همسرتان را به‌دنبال دارد.

۷. دست‌ها

کف دست و نوک انگشتان ما پر از پایانه‌های عصبی و گیرنده‌های حسی قوی است که به لمس‌شدن و بوسیدن واکنش نشان می‌دهند. برای انتقال حس خوشایند لذت جنسی، انگشتان خود را به‌آرامی کف دست همسرتان حرکت دهید و هم‌زمان به چشم‌های او نگاه کنید.

۸. پشت زانوها

یکی دیگر از حساس ترین نقاط بدن زن که به‌شدت شهوت‌خیز است و موجب تحریک جنسی می‌شود، پوست نازک و حساس پشت زانوهاست. با کمی توجه به این ناحیه و نوازش آن هنگام پیش‌نوازی، برانگیختگی سریع‌تر اتفاق می‌افتد.

۹. پا و انگشتان پا

از تمایلات عجیب‌غریب افراد فتیش که بگذریم، پا و انگشتان پا پر از نقاط فشار تحریک‌آمیزند و نوازش آنها احساس جذاب لذت جنسی توأم با آرامش را در رگ‌های همسرتان جاری می‌کند. البته ابتدا باید وقت بگذارید و این نواحی حساس را کشف کنید.

۱۰. روی تتوها

یکی از نقاط حساس بدن که از آن بی‌خبریم، روی خال‌کوبی‌هاست. تماس مکرر سوزن پوست این نواحی را نازک و حساس کرده است تا به هر لمسی واکنش نشان دهند. از طرفی الگوی خالکوبی و حرکت انگشت دست یا زبان روی آنها ذهن را متمرکز می‌کند تا برانگیخته‌کردن آن راحت‌تر باشد.

۱۱. مغز

مغز مهم‌ترین اندام جنسی ماست! گیرنده‌های عصبی پیام‌های حسی را به مغز می‌رسانند و لذت جنسی را ایجاد می‌کنند. برای بسیاری از افراد شروع احساسات جنسی از همین‌جاست. ذهن همسرتان را شاد و آرام نگه دارید تا جسمش به تحریک جنسی بهتر پاسخ دهد.

نقاط حساس بدن در دستگاه تناسلی زنان

۱. کلیتوریس

بین نواحی حساس بدن زنان، کلیتوریس با ۸هزار پایانه عصبی معروف‌ترین قسمت است. این ناحیه عملکرد تولیدمثلی ندارد و به‌گفته دانشمندان، تنها هدفش لذت جنسی است. برای آنکه شدت حساسیت این ناحیه را بهتر بفهمید، با لمس آرام نواحی اطراف شروع کنید و نرم و آهسته پیش بروید.

۲. کانال واژن

دخول واژینال قسمت اصلی و لذت‌بخش ارتباط جنسی است. بخش اعظم این لذت مربوط می‌شود به ۵ سانتی‌متر ابتدایی دیواره قدامی واژن و عمیق‌تر از آن لزوما لذت بیشتری ندارد. تحریک این دیواره گوشتی را با لمس آرام شروع کنید و بعد با تغییر فشار و سرعت، تحریک را به اوج برسانید.

۳. لابیای اطراف واژن

دو لابیای ظریف اطراف واژن حاوی بافت نعوظ و تعداد زیادی عصب حسی هستند و به کوچک‌ترین لمس پاسخ می‌دهند. نوازش ملایم این ناحیه با دست و زبان احتمالا به‌سرعت موجب برانگیختگی و مرطوب‌شدن دیواره واژن می‌شود.

۴. استخوان شرمگاهی

لمس استخوانی که درست بالای اندام تناسلی قرار گرفته، برای برخی از زنان تحریک‌آمیز است و برای عده‌ای دیگر حس خاصی ندارد. البته مهم است چطور و با چه میزان فشاری این ناحیه را لمس می‌کنید. تجمع گیرنده‌های حسی متصل به اندام تناسلی، استخوان شرمگاهی را به یکی از لذت‌بخش‌ترین نقاط حساس بدن تبدیل می‌کند.

۵. دهانه رحم

به‌جز افرادی که از تماس آلت تناسلی با دهانه رحم اذیت می‌شوند، تحریک این ناحیه به‌قدری لذت‌بخش است که می‌تواند موجب ارگاسم شدید و تمام‌بدنی شود. با انگشت نمی‌توانید به این ناحیه دسترسی پیدا کنید و بهترین روش تحریکش به‌کمک آلت تناسلی بعد از مرحله پیش‌نوازی است.

۶. نقطه جی (G-Spot)

جی اسپات ناحیه تحریک‌پذیر جنسی و محل تلاقی واژن، مجرای ادرار و بخش داخلی کلیتوریس است. این یکی از حساس ترین نقاط بدن زنان است که در دیواره جلویی واژن قرار گرفته و تحریک آن لذت جنسی را به اوج می‌رساند.

۷. نقطه اِی (A-Spot)

نقطه ای یکی دیگر از نقاط حساس بدن زن‌هاست که کمتر درباره‌اش شنیده‌ایم. این نقطه حساس بین دهانه رحم و مثانه و در فاصله چندسانتی‌متری نقطه جی قرار گرفته است و تحریک آن حس‌و‌حال خوبی منتقل می‌کند. البته این نقطه فقط با دخول عمیق تحریک می‌شود.

۸. نقطه یو (U-Spot)

در کنار نقطه اِی و جی، نقطه یو را هم گوشه ذهنتان داشته باشید. این نقطه در ناحیه‌ای بسیار حساس و ارگاسمیک اطراف دهانه مجرای ادرار قرار گرفته است و با کمترین لمس هم تحریک می‌شود و مالش شدید و بیش از حد آن معمولا ناراحتی و درد به‌ همراه دارد.

نقاط حساس بدن در دستگاه تناسلی مردان

۱. کلاهک آلت

هزاران عصب حسی که فقط در کلاهک آلت تناسلی مردانه قرار گرفته‌اند، این قسمت را فوق‌العاده حساس و تحریک‌پذیر می‌کنند. به‌آرامی و به‌کمک دست‌ و لب و زبان خود این ناحیه را تحریک کنید و همسرتان را به لذت عمیق جنسی برسانید.

۲. فرنولوم

فرنولوم تکه‌ای پوست بسیار حساس و شهوت‌برانگیز درست زیر آلت تناسلی است. پایانه‌های عصبی این نقطه به‌اندازه پایانه‌های عصبی کلیتوریس زنان زیاد است و می‌توان قبل از دخول و در مرحله پیش‌نوازی، این قسمت حساس را با دست یا دهان تحریک کرد.

۳. بیضه‌ها

کیسه‌های نرم و حساس بیضه‌ها زیر آلت تناسلی قرار می‌گیرند. وظیفه اصلی بیضه‌ها تولید اسپرم و هورمون تستوسترون است. تحریک بیضه‌ها با نوازش آرام و ملایم، با فشار خیلی کم، به‌شدت شهوت مردان را برمی‌انگیزد.

۴. پروستات

پروستات غده‌ای به‌اندازه گردوست که از بدو تولد در ناحیه رکتوم مردان قرار دارد و به آن «نقطه جی مردانه» می‌گویند. برای تحریک این غده،‌ انگشت آغشته به روان‌کننده را وارد راست‌روده کنید و کمی ماساژ دهید تا حس لذت را منتقل کند.

۵. ناحیه پرینه

پرینه ناحیه بین مقعد و بیضه‌هاست که بافت فیبروماسکولار آن به‌سرعت به لمس، فشار و لرزش حساسیت نشان می‌دهد. برای تحریک این ناحیه کافی است به‌آرامی یک یا دو انگشت را روی آن بمالید و مقدار کمی به داخل فشار دهید.

سخن پایانی

سلامت جنسی لازمه سلامت جسمی و روانی است. با‌ اینکه آدم‌ها انتظارات و خواسته‌های متفاوتی از رابطه جنسی خوب دارند، دانستن نقاط تحریک‌پذیر به‌عنوان یک قاعده کلی خالی از لطف نیست و احتمالا برای لذت بیشتر از این ارتباط نزدیک و صمیمانه مفید خواهد بود.

شما چه تجربه‌ای در این زمینه دارید؟ خواهشمندیم دانسته‌های ارزشمندتان را با ما و همراهان عزیز ما در میان بگذارید.

دختر ۵ساله‌تان از شما می‌خواهد که برای او از فروشگاه آب‌نبات بخرید. شما مخالفت می‌کنید و می‌گویید که امروز فقط چیزهایی را می‌خرید که برای این هفته نیاز دارید و از آب‌نبات خبری نیست. بااین‌حال وقتی او را روی صندلی خودرو می‌نشانید، متوجه آب‌نباتی در جیب او می‌شوید و صورت‌تان از خجالت داغ می‌شود. در چنین وضعیتی، رفتار درست چیست؟ برای پاسخ به این سؤال باید علت دزدی کودکان را بدانید. در این مقاله، درباره دزدی کودکان، علل آن و طرز برخورد صحیح در این شرایط توضیح می‌دهیم.

علت دزدی کودکان چیست؟

۱. تکانشگری، ضعف خودکنترلی یا بی‌اراده‌بودن

معمولا زمانی که کودکان به ۶ یا ۷سالگی می‌رسند، رفتار خودسرانه و تکانشگری در آنها شکل می‌گیرد. پیش از این سن، برای کودک دشوار است که با هوس‌های آنی خود کنار بیاید. مثلا اسباب‌بازی موردعلاقه خود را از مهدکودک به خانه می‌آورد یا وقتی با والدینش به مهمانی می‌رود، شیرینی‌های ظرف پذیرایی صاحب‌خانه را بدون اجازه می‌خورد.

چیزی که بیش از همه باعث عصبانیت والدین می‌شود، این است که کودک متوجه ناخوشایندبودن کارهای خود نمی‌شود، پشیمان نیست و عذرخواهی نمی‌کند. بااین‌حال این رفتار کودک علت ساده‌ای دارد؛ بخش‌هایی از مغز او که وظیفه خودکنترلی و رفتارهای اخلاقی را بر عهده دارند، هنوز به‌اندازه کافی رشد نکرده‌اند.

۲. عقده خودکم‌بینی کودک

این مشکل از روابط والدین و فرزندان ناشی می‌شود. در خانواده چنین کودکانی، احتمالا مادر و پدر مشغول پول درآوردن یا تربیت فرزندان کوچک‌ترند. درنتیجه کودک احساس دوست داشته شدن یا موردنیازبودن نمی‌کند و از تنهایی رنج می‌برد. او احساس می‌کند که باید توجه والدین را به خود جلب کند و به همین خاطر دست به دزدی می‌زند.

۳. درست تشخیص‌ندادن چیزهایی که به او تعلق دارند

ممکن است این‌طور به نظر برسد که کودک باید از همان لحظه تولد با چنین مفاهیمی آشنا باشد. با وجود این، بسیاری از موارد دزدی کودکان حاکی از چیز دیگری است. معمولا علت دزدی کودکان در این موارد آن است که با اخلاقیات به‌درستی آشنا نشده‌اند. ممکن است کودک متوجه نشود که چرا روسری مادر را می‌توان از کمد لباس‌های او بیرون آورد اما نباید به کیف پول او دست زد.

۴. جنون دزدی

کلپتومانیا یا جنون دزدی تمایلی بیمارگونه به سرقت است. شیء دزدیده‌شده معمولا حتی برای کودک ارزشی ندارد. او اولین چیزی را که می‌بیند به چنگ می‌آورد و بعد آن را فراموش می‌کند یا بسیار سریع رهایش می‌کند.

کلپتومانیای واقعی نادر است. کودک مبتلا به این بیماری دچار آسیب ارگانیک مغز است. دزدی در او نهادینه شده و به‌عنوان واکنشی شرطی بروز می‌کند. در چنین شرایطی، آموزش فایده‌ای ندارد و باید از روان‌پزشک کمک گرفت چون جنون دزدی او اختلالی روان‌پزشکی است.

۵. مجبورشدن به انجام دزدی

ممکن است هم‌کلاسی‌های کودک یا کودکان بزرگ‌تر از او اخاذی کنند یا پول بگیرند. در این حالت، کودک می‌ترسد موضوعی را که درنهایت دزدی محسوب می‌شود، به یکی از اعضای خانواده یا سایر بزرگ‌سالان اطلاع دهد. برخی از کودکان هم اعتیاد دارند و برای خرید مواد پول می‌دزدند.

وقتی کودکان دزدی می‌کنند، چه باید کرد؟

برای برخورد صحیح با دزدی کودکان باید به سن آنها توجه کنیم. بر همین اساس، در ادامه برخورد صحیح با دزدی کودکان در سنین مختلف را توضیح داده‌ایم.

۱. دزدی در سنین پیش‌دبستانی

اصطلاح دزدی برای کودکی در سنین پیش‌دبستانی واقعا معنایی ندارد، چون کارهای او انگیزه مجرمانه‌ای ندارند. کودکان بسیار کوچک دزدی نمی‌کنند؛ آنها فقط بدون اجازه چیزهای دیگران را برمی‌دارند. کودکان پیش‌دبستانی همه‌چیز را برمی‌دارند، چون هنوز درست درک نمی‌کنند چه چیزی مال آنهاست و چه چیزی به آنها تعلق ندارد. به همین دلیل گاهی کودکی در این سن با چیزی که از خانه دوستش یا فروشگاه برداشته است به خانه می‌آید. کودک در این سن مفهوم مالکیت درک نمی‌کند.

برخورد صحیح با این مشکل

طبق پژوهشی که سال ۲۰۱۷ توسط آکادمی روان‌پزشکی کودکان و نوجوانان آمریکا (AACAP) منتشر شد، والدین باید با کودکان پیش‌دبستانی خود درباره درک احساسات دیگران و اینکه چرا دزدی اشتباه است صحبت کنند.

اگر کودکی ۲ یا ۳ساله چیزی را از فروشگاه یا اتاق خواهر و برادر خود برمی‌دارد، والدین باید کاملا واضح به او بگویند که ما بدون اجازه وسایل دیگران را برنمی‌داریم. باید به او توضیح داد که اگر چیزی از فروشگاه می‌خواهیم، باید آن را بخریم. از او بخواهید چیزی را که بی‌اجازه برداشته است، برگرداند یا آن را از او بگیرید و خودتان آن را پس بدهید. واکنش در همین حد کافی است و دیگر به مجازات یا تنبیه نیازی نیست. کودک در این مرحله از رشد هنوز در حال یادگیری است، بنابراین موضوع را پیچیده نکنید و عصبانی نشوید.

۲. دزدی در سنین دبستان

وقتی کودکان به سن مدرسه می‌رسند، دزدیدن چیزهای کوچکی مثل برچسب یا اسباب‌بازی غیرمعمول نیست. در بیشتر این موارد، کودکان بی‌اختیار دزدی می‌کنند. آنها به عواقب کارهای خود و احساسات دیگران فکر نمی‌کنند.

دزدی در سنین دبستان اغلب شامل دروغ‌گویی می‌شود. وقتی این کودکان در حال دزدی گرفتار می‌شوند، به دروغ‌گویی روی می‌آورند، حتی اگر مچ آنها را حین ارتکاب این عمل گرفته باشید. آنها با دروغ‌گفتن از تنبیه منصفانه بابت کارهای اشتباه خود فرار می‌کنند.

دزدی در کودکان مدرسه‌ای عمدتا به دلیل اختلال کنترل تکانه است که در این سنین شایع می‌شود. در حقیقت علت دزدی کودکان در این سنین این است که به عواقب کارهای خود فکر نمی‌کنند.

برخورد صحیح با این مشکل

طبق تحقیقات روان‌شناسان، ایجاد قوانین خانوادگی برای کودکان چارچوبی ایجاد می‌کند تا به‌کمک آن بدانند کدام رفتارها پذیرفتنی‌اند و کدام‌یک نپذیرفتنی. قوانین خانوادگی و عواقب نقض آنها ممکن است بر اساس صداقت، اعتماد و احترام به اموال دیگران باشد. هنگامی که این قوانین زیر پا گذاشته می‌شوند، کودک می‌داند که عادت او به دروغ‌گویی یا دزدی منجر به برخورد انضباطی مناسبی خواهد شد.

در سنین دبستان، بحث جدی درباره اشتباه‌بودن دزدی اهمیت دارد. از فرزندتان بخواهید تا هر چیزی را که بدون اجازه برداشته است به صاحبش برگرداند. به او توضیح بدهید که چرا برداشتن چیزی از فروشگاه بدون پرداخت هزینه آن درست نیست. اگر فرزندتان وسایل هم‌کلاسی‌اش را بدون اجازه به خانه آورده است، با والدین او و معلم کلاس در ارتباط باشید. ماجرا را دراماتیک نکنید و فقط از کودک بخواهید شیء دزدیده‌شده را به صاحبش بازگرداند. والدین و معلمان باید خصوصی با کودک درباره این رفتار نادرست صحبت کنند.

اگر هم فرزندتان بی‌اجازه وسیله یکی از اعضای خانواده را برداشته است، از او بخواهید آن چیز را به صاحبش بازگرداند و رفتارش را با کاری مانند نوشتن نامه عذرخواهی جبران کند. سعی نکنید کودک را از زندان رفتن بترسانید یا به او بگویید که بچه بدی است. این کار بیش از اینکه فایده داشته باشد ضرر دارد.

۳. دزدی در دوران نوجوانی و بلوغ

دزدی‌های نوجوانان اغلب با تمایل به خرید چیزی در ارتباط است که مد شده. معمولا هدف از چنین دزدی‌هایی تبدیل‌شدن به عضوی از گروه هم‌سالان است. نوجوانانی که اراده ضعیف دارند و اصول اخلاقی‌شان شکل‌ نگرفته است، بیش از سایرین دزدی می‌کنند. در این سنین، گاهی دوستان نوجوان او را به دزدی تشویق می‌کنند.

حقیقت این است که کودکان دزدی می‌کنند، اما اگر والدین مداخله نکنند یا برای جلوگیری از این رفتار کاری نکنند، دزدی تا نوجوانی ادامه می‌یابد. نوجوانان معمولا درک می‌کنند که دزدی کار خوبی نیست. آنها درست را از نادرست تشخیص می‌دهند، با وجود این دزدی می‌کنند. نوجوانان اغلب از هیجان لذت می‌برند یا دچار کمبود اعتمادبه‌نفس‌اند. در بسیاری از موارد، دزدی فقط دوره‌ای است و می‌گذرد، اما این بدان معنا نیست که شما باید فقط منتظر عبور او از این مرحله بمانید.

برخورد صحیح با این مشکل

اگر متوجه دزدی فرزند نوجوان خود شده‌اید، باید درباره دلایل اخلاقی دزدی‌نکردن و پیامدهای قانونی آن با او جدی گفت‌وگو کنید. اگر فرزندتان در حال دزدی دستگیر شد و پلیس با شما تماس گرفت، سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید. او هنوز از نظر قانون کودک محسوب می‌شود چون کمتر از ۱۸ سال سن دارد. دستگیری در واقع پیامد طبیعی مؤثر برای کار او محسوب می‌شود. بهتر است که حالا از کار خود درس بگیرد، نه زمانی که بزرگ‌تر شده است و دزدی برای او سوءپیشینه کیفری می‌شود.

اگر نوجوان شما پول یا چیزهایی را از شما دزدیده است، پس از گفت‌وگو، به او خاطرنشان کنید که به او اعتماد دارید. اجازه بدهید که او کار خود را جبران کند یا پول را به شما بازگرداند. در این سن، مشکل رفتاری فرزندتان با فریادکشیدن یا گرفتن امتیازاتی از او حل نمی‌شود. با وجود این اگر احساس می‌کنید که نمی‌توانید مثل گذشته به او اعتماد کنید، منصفانه است که آزادی او را محدود کنید. باید برای مقابله با رفتار او برنامه داشته باشید تا بتواند دوباره اعتماد شما را به دست بیاورد.

اگر فرزندم به دزدی ادامه داد، چه کنم؟

آیا قبلا تلاش کرده‌اید که فرزندتان را به‌خاطر دزدی تنبیه کنید، اما او هنوز به این کار ادامه می‌دهد؟ در این صورت، نفس عمیق بکشید و آرام باشید چون شما تنها نیستید. علت دزدی کودکان گاهی مشکلات جدی‌تری است که به برخوردی کاملا متفاوت نیاز دارد.

اگر کودک دچار تروما شده باشد و دزدی کند، با مشکلی جدی مواجهید. در این صورت، باید از کارشناس سلامت روان کمک بخواهید. دزدی کودکانی که قربانی آزار و اذیت شده‌اند یا در زندگی شرایطی چالش‌برانگیز مانند فرزندخواندگی دارند، اغلب واکنشی آسیب‌زاست. چنین کودکانی ناخودآگاه دزدی می‌کنند تا مطمئن شوند که امکانات لازم برای ایمنی خود را در اختیار دارند. ممکن است همه‌چیز خود را از دست داده باشند و احساس کنند که مجبورند هرچه را می‌توانند بردارند.

در چنین شرایطی نیز باید به فرزند خود یادآوری کنید که دزدی‌کردن کار درستی نیست و اشیای دزدیده‌شده باید بازگردانده شوند. اگر هم نمی‌توانید به او اعتماد کنید، از لغو برخی از امتیازات او استفاده کنید.

شما بگویید

وقتی علت دزدی کودکان مشکلی جدی‌تر است، کمی دلسوزی به شما کمک می‌کند. تنبیه یا اعمال زور را فراموش کنید. هدف شما نباید این باشد که آنها احساس بدی داشته باشند، چون در حال حاضر هم با احساسات بدی درگیرند. شما باید در این شرایط کنارشان باشید نه روبه‌روی آنها. کودکان کوچک‌تر به آموزش نیاز دارند. به نوجوانان نیز باید بگویید که آنها را دوست دارید و این رفتار درست نیست و شما به آنها کمک خواهید کرد.

آیا تابه‌حال با مشکل دزدی کودکان مواجه شده‌اید؟ به‌نظر شما در چنین شرایطی بهترین کار چیست؟

مهم‌ترین و سخت‌ترین وظیفه پدران و مادران تربیت فرزند است

تربیت کودکان شاد و سالم امروز، و انسان‌های موفق فردا

تب زرد نوعی بیماری ویروسی است که با نیش پشه آلوده به افراد منتقل می‌شود. این بیماری در بعضی مناطق شایع‌تر است و سبب طیفی از علائم از خفیف مثل بدن درد و تب گرفته تا شدید مثل نارسایی اندام می‌شود. می‌دانید چرا این بیماری تب زرد نام گرفته است و روش تشخیص و درمان آن چیست؟ برای آشنایی بیشتر با این بیماری تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.

تب زرد چیست؟

تب زرد نوعی بیماری ویروسی است که با نیش نوع خاصی از پشه منتشر می‌شود. این پشه‌ها با نیش‌زدن میمون‌ها و شامپانزده‌های ناقل ویروس آلوده می‌شوند و در مناطق استوایی و نیمه‌گرمسیری آفریقا و آمریکای جنوبی وجود دارند. از آنجایی که این بیماری موجب زرد‌شدن پوست و ایجاد تب می‌شود، به آن تب زرد می‌گویند. علائم این بیماری بعد از ۳ تا ۶ روز شدت می‌گیرند.

چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری‌اند؟

افرادی که در جنگل‌های نیمه‌گرمسیری و استوایی آفریقا، آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی زندگی یا کار می‌کنند یا به این مناطق سفر می‌کنند، بیشتر در معرض ابتلا به تب زرد هستند. سالانه حدود ۲۰۰هزار نفر در سراسر دنیا به این بیماری مبتلا می‌شوند و سالانه حدود ۳۰هزار نفر بر اثر ابتلا به این بیماری جان خود را از دست می‌دهند. بیشتر موارد ابتلا به این بیماری و مرگ ناشی از آن در آفریقاست.

علائم تب زرد

در ادامه، علائم رایج این بیماری را نوشته‌ایم هرچند ممکن است فرد مبتلا علائمی نداشته باشد.

علائم خفیف

علائم شدید

از هر ۴ فرد مبتلا ۱ نفر دچار علائم شدید بیماری می‌شود. این علائم عبارت‌اند از:

تشخیص تب زرد

اگر در مناطقی با شیوع تب زرد باشید و علائم این بیماری را بروز دهید، باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. ممکن است پزشک درباره علائم و محل رفت‌و‌آمد شما سؤال بپرسد و برای بررسی وجود ویروس در خون شما آزمایش خون تجویز کند. حضور ویروس در خون را می‌توان با تست پی.سی.آر (PCR) و آزمایش الایزا تشخیص داد.

بهبودی و درمان

درمانی برای این بیماری وجود ندارد. به همین دلیل مهم‌ترین اصل پیشگیری از آن با دریافت واکسن و دوری از پشه‌هاست. ممکن است پزشک برای بهترشدن حالتان استراحت و نوشیدن مایعات فراوان را توصیه کند. اگر به مُسکن نیاز دارید، از مصرف مسکن‌های رقیق‌کننده خون مثل آسپرین یا داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی خودداری کنید. این داروها ممکن است موجب خون‌ریزی شوند. اگر علائم شدید تب زرد را دارید، حتما به بیمارستان مراجعه کنید.

اگر علائم خفیف بیماری را داشته باشید، معمولا بعد از ۱ هفته علائم بهبود می‌یابند. البته ممکن است احساس خستگی و ضعف شما بیشتر از ۱ هفته طول بکشد. بعد از بهبودی، به تب زرد مصون خواهید بود.

پیشگیری

اگر قصد دارید به مناطقی یا شیوع تب زرد سفر کنید، حدود ۳ تا ۴ هفته قبل از سفر واکسن تب زرد را بزنید. این واکسن به افراد بالای ۹ ماه تزریق می‌شود. بیشتر افراد با زدن یک دوز واکسن در تمام طول عمرشان ایمن می‌شوند، بااین‌حال تزریق دوز واکسن بوستر به بعضی افراد پشنهاد می‌شود، از جمله:

• افرادی که دوز اول واکسن را در زمان بارداری دریافت کرده‌اند؛
• افراد اچ.آی.وی مثبت؛
• افرادی که بیشتر مواقع در مکان‌های پرخطرند؛
• افرادی که به مناطقی با شیوع زیاد تب زرد سفر می‌کنند به‌خصوص اگر پیوند سلول بنیادی انجام داده‌ باشند.

علاوه‌بر این، لازم است هنگام سفر به مناطق پرخطر بعضی موارد را رعایت کنید، از جمله:

• از دفع‌کننده پشه حاوی دی.ای.ای.تی (DEET) استفاده کنید.
• شلوار و بلوز آستین بلند و جوراب بپوشید. همچنین بهتر است لباس‌های دفع‌کننده پشه بپوشید.
• از پوشیدن لباس‌های تنگ خودداری کنید.
• اگر محل اسکان شما سیستم تهویه هوا ندارد یا پنجره‌های آن بدون شیشه است، از پشه‌بند استفاده کنید.
• در زمان فعالیت پشه‌ها بیرون نروید که یعنی غروب تا سحر. البته یکی از پشه‌های منتشر‌کننده تب زرد روزها فعالیت می‌کند.
• اگر این بیماری در شما تشخیص داده شد، همچنان لباس مناسب بپوشید تا پشه‌ها بیماری را از شما به دیگری منتقل نکنند.

تزریق واکسن ممکن است عوارض خفیفی داشته باشد، از جمله:

• سردرد؛
• درد عضلانی؛
• تب خفیف؛
• در موارد نادر، علائم شدید تب زرد.

سؤالات رایج

۱. آیا تب زرد و مالاریا یکی است؟

خیر. این دو بیماری یکی نیستند، اما شباهت‌هایی دارند از جمله اینکه هر دو را پشه‌ها منتشر می‌کنند و علائمی شبه آنفولانزا، یرقان و حتی مرگ را به همراه دارند. بااین‌حال مالاریا عامل انگلی و تب زرد عامل ویروسی دارد و پشه‌های منتقل‌کننده این دو بیماری متفاوت‌اند. همچنین با واکسیناسیون می‌توان از تب زرد پیشگیری کرد، اما واکسنی برای مالاریا وجود ندارد.

۲. چه افرادی نمی‌توانند از واکسن تب زرد استفاده کنند؟

• نوزادان زیر ۹ ماه؛
• خانم‌های باردار با خطر عفونت زیاد؛
• افراد دچار حساسیت به تخم‌مرغ؛
• افرادی با نقص ایمنی شدید.

۳. آیا تب زرد مسری است؟

خیر. فرد مبتلا به این بیماری نمی‌تواند آن را از طریق سرفه یا بوسیدن به دیگری منتقل کند. اما اگر شما مبتلا باشید، ممکن است پشه‌ای با نیش‌زدن به شما آلوده شود و با نیش‌زدن فردی دیگر بیماری را به او انتقال دهد.

شما بگویید

شما چقدر با بیماری تب زرد آشنایی دارید؟ آیا تابه‌حال واکسن تب زرد تزریق کرده‌اید؟ در صورت تمایل، می‌توانید تجربه و نظرتان را در قسمت ارسال دیدگاه برایمان بنویسید و این مطلب را از طریق شبکه‌های اجتماعی با دوستانتان به اشتراک بگذارید.

گامی برای تسلط شما بر مهارت‌های برقراری ارتباط

هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید. اطلاعات بیشتر

بدن هر فرد از نظر اندازه و شکل با بدن دیگری متفاوت است. تیپ بدنی افراد پس از بلوغ مشخص می‌شود، اما ممکن است با توجه به میزان فعالیت، عادات غذایی، سبک زندگی و تغییرات هورمونی تغییر کند. در این مقاله انواع تیپ بدنی را بررسی می‌کنیم، پس همراهمان بمانید.

معنی تیپ بدنی چیست؟

تیپ بدنی هر فرد با توجه به توزیع چربی و عضله در بدنش مشخص می‌شود. برخی افراد قد کشیده و اندام لاغری دارند، در حالی که انحنای بدن سایرین بیشتر است. به‌ همین شکل افزایش وزن برای برخی افراد دشوار است، در حالی که سایرین به‌سختی وزن کم می‌کنند.

انواع تیپ بدنی مردان

در دهه ۴۰ میلادی، روان‌شناسی به‌اسم ویلیام اچ. شلدون مفهوم انواع تیپ های بدنی یا سوماتوتیپ‌ها را مطرح کرد. برخی افراد فکر می‌کنند این نوع دسته‌بندی فقط مختص مردان است، اما می‌توان با توجه به آن انواع تیپ بدنی خانم ها را نیز تعریف کرد. بر اساس این دسته‌بندی تیپ‌های بدنی، با توجه به میزان لاغری فرد یا سهولت ذخیره چربی در بدن، افراد در ۳ دسته متفاوت قرار می‌گیرند.

۱. تیپ بدنی اکتومورف

افرادی با این تیپ بدنی ظاهری لاغر و کشیده دارند و حجم چربی و عضله آنها کمتر است و به‌سختی می‌توانند وزن اضافه کنند. آنها حتی ممکن است غذای زیادی بخورند اما ظاهرشان تغییر نکند و اغلب افزایش وزن برایشان بزرگ‌ترین هدف در زندگی است. مدل‌های دنیای مد تیپ بدنی اکتومورف دارند.

۲. تیپ بدنی آندومورف

تیپ بدنی اندومورف در افرادی دیده می‌شود که ذخیره‌ چربی و عضله بیشتری دارند و راحت وزن اضافه می‌کنند. بااین‌حال آنها همیشه اضافه‌وزن ندارند. حتی اگر فردی با این تیپ بدنی وزن اضافه کند، ممکن است همچنان لاغرتر از واقعیت به نظر برسد.

اندومورف بودن به این معنا نیست که محکوم به ضعیف‌بودنید. شما همچنان می‌توانید کاملا قوی به نظر برسید و مانند افراد بزرگ‌تر و عضلانی‌تر سالم باشید و اندام متناسبی داشته باشید. اما اگر می‌خواهید وزن خود را افزایش دهید، باید بیشتر از قبل غذا بخورید. مریلین مونرو و بازیکنان مهاجم فوتبال آمریکایی نمونه افرادی با تیپ بدنی آندومورف هستند.

۳. تیپ بدنی مزومورف

افراد ورزشکار و قوی چنین تیپ بدنی دارند. آنها اضافه‌وزن یا کمبود وزن ندارند. افرادی که مزومورف هستند راحت‌تر از دو تیپ دیگر می‌توانند به فرم بدنی خوب برسند. عضله‌سازی و چربی‌سوزی برای این تیپ افراد نسبتا ساده است. شناگران و بازیکنان والیبال جزو این دسته هستند.

انواع تیپ بدنی ترکیبی

۱. اکتو مزومورف

این تیپ بدنی به‌خصوص در دنیای ورزشکاران دیده می‌شود که بدن‌هایی زیبا و تحسین‌برانگیز دارند. در حقیقت زنان و مردان با تیپ بدنی اکتومزومورف تناسب اندام دارند. این افراد لاغر و چابک هستند و بدنی عضلانی دارند. نیم‌تنه آنها نیز به‌شکل حرف V انگلیسی است و پاها و بازوهای قوی (نه حجیم) دارند.

۲. مزو اندومورف

در بین انواع تیپ بدنی ترکیبی، مزو اندومورف شایع‌ترین است. بسیاری از بدنسازان و ورزشکاران ورزش‌هایی که برخورد بدن در آنها رایج است (مانند فوتبال) این تیپ بدنی را دارند. مشخصات این فرم بدنی بازوها و پاهای قطور و قفسه سینه پهن است. بدن این افراد آب و یک لایه چربی را بالای عضلاتشان حفظ می‌کند.

۳. اکتو اندومورف

معمولا این ترکیب بدنی اکتسابی است، یعنی کسی با ترکیب بدنی اکتومورف به‌سبب تغذیه نامناسب، بی‌تحرکی یا ترکیبی از این دو چربی زیادی به بدنش اضافه کرده است. این افراد معمولا دست‌وپاهای گوشتی کشیده و استخوان‌بندی ریزی دارند و میان‌تنه‌شان نرم و سینه‌هایشان افتاده است.

انواع تیپ بدنی خانم ها

حجم چربی بدن زنان بیشتر از مردان است. بدن آنها همچنین به‌علت داشتن لگن پهن‌تر، و سینه‌ و باسن و ران‌های بزرگ‌تر انحنای بیشتری دارد. در ادامه، انواع تیپ بدنی خانم ها را بررسی کرده‌ایم.

۱. مثلثی یا گلابی‌شکل

شانه افرادی با این تیپ بدنی از لگنشان باریک‌تر است. بیشترین توزیع وزن این افراد در بخش باسن، ران‌ها و لگن‌ است.

۲. مثلث معکوس

زمانی که نیمه پایینی بدن کوچک‌تر از نیمه بالایی است و شانه‌ها از لگن عرض بیشتری دارند، نوع تیپ بدنی مثلث معکوس است. افراد با این تیپ بدنی در قسمت بالایی بدن و نواحی شکم وزن اضافه می‌کنند. آنها همچنین قفسه سینه بزرگ‌تر و لگن باریک دارند.

۳. مستطیلی

عرض لگن و شانه این افراد یکسان است و دور کمر آنها کوچک و نسبتا هم‌اندازه سایر قسمت‌های بدنشان است.

۴. ساعت شنی

زمانی که نیمه بالایی و پایینی بدن عرض یکسانی داشته باشد، فرم بدن ساعت شنی است. کمر این افراد از قفسه سینه و لگنشان کوچک‌تر است.

۵. بیضی یا سیبی‌شکل

یکی دیگر از انواع تیپ بدنی بیضی یا سیبی‌شکل است. در این فرم بدن، نیمه‌های پایینی و بالایی بدن باریک‌اند. افراد با این تیپ بدنی، در قسمت شکم و قفسه سینه وزن اضافه می‌کنند و پاهای باریک دارند.

چه عواملی شکل بدن را مشخص می‌کنند؟

تغییر میزان فعالیت بدنی و رژیم غذایی ممکن است روی شکل بدن فرد اثر بگذارد. مثلا اگر فردی تیپ اکتومورف دارد و می‌خواهد وزن اضافه کند، با وجود نیاز به تلاش بیشتر می‌تواند با رعایت یک رژیم غذایی مناسب و برنامه منظم ورزشی به این هدف برسد.

چطور تصویر ذهنی بهتری از بدن خود بسازیم؟

گاهی افراد از شکل بدن خود رضایت ندارند. مثلا فردی که بدن او انحنای بیشتری دارد، آرزو می‌کند که بدن مستطیلی‌شکل داشته باشد یا برعکس. شبکه‌های اجتماعی مخصوصا باعث شده‌اند که افراد دنبال شکل یا تیپ بدنی ایدئال باشند، اما در واقع چنین چیزی وجود ندارد و سلامت جسم مهم‌ترین چیزی است که باید به آن توجه کنید.

اگر می‌خواهید تصور بهتری از ظاهر بدن خود داشته باشید، این نکات را در نظر بگیرید:

• به‌ یاد داشته باشید که زیبایی الزاما ظاهری نیست.
• با افرادی معاشرت کنید که ذهنیت مثبت دارند.
• از خودانتقادی پرهیز کنید.
• لباس‌های راحت بپوشید که اعتماد‌به‌نفس شما را افزایش دهند.
• کمتر تحت‌تأثیر ظاهر افراد در شبکه‌های اجتماعی قرار بگیرید، چون اکثر اوقات واقعیت را نشان نمی‌دهند.

مهم‌ است به این باور برسید که هر بدنی با هر شکلی زیبا و متفاوت است و ظاهر بدن هر فرد فقط تا حدی او را توصیف می‌کند. در صورت ابتلا به اختلال خودزشت انگاری حتما از متخصص کمک بگیرید.

چطور تیپ بدنی خود را تشخیص دهیم؟

در ادامه، تستی برای تشخیص تیپ بدنی نوشته‌ایم که شامل سؤالات سه‌گزینه‌ای است. یادداشت کنید که جوابتان چند بار الف، ب یا ج بوده است. اگر اکثر پاسخ‌های شما الف باشند، تیپ بدنی شما اکتومورف است و اگر بیشتر از همه گزینه ب یا ج را انتخاب کرده‌اید، به‌ترتیب مزومورف یا آندومورف هستید.

اگر تعداد پاسخ‌هایتان برای ۲ گزینه نسبتا یکسان است، مثلا ۵ و ۵ یا حتی ۶ و ۴، احتمالا تیپ بدنی ترکیبی دارید. مثلا اگر پاسخ‌هایتان بین گزینه‌های الف و ب تقسیم شده باشند، تیپ بدنی اکتو مزومورف دارید و اگر گزینه ب و ج را تقریبا برابر انتخاب کرده باشید، مزو اندومورف هستید. تعداد پاسخ‌های برابر یا تقریبا برابر بین دو گزینه الف و ج نیز نشان می‌دهد که تیپ بدنی اکتو اندومورف دارید.

تست تیپ بدنی

۱. وقتی در آینه به بدن خود نگاه می‌کنید، کدام یک از بخش‌های زیر برجسته‌ترین به‌ نظر می‌رسند؟

الف) استخوان
ب) عضله
ج) چربی

۲. شانه‌هایتان در مقایسه با باسنتان چطورند؟

الف) عرض شانه‌هایم از باسنم کمتر است.
ب) عرض آنها تقریبا به‌اندازه باسنم است.
ج) عرض شانه‌هایم از باسنم بیشتر است.

۳. کدام‌یک از اشیای زیر بیشتر شبیه بدن شما هستند؟

الف) مداد
ب) ساعت شنی
ج) گلابی

۴. اگر یک مچ دست خود را با انگشت میانه و شست دست دیگرتان بگیرید:

الف) انگشت میانه و شستم اندکی روی هم قرار می‌گیرند.
ب) انگشت میانه و شستم به‌سختی به هم می‌رسند.
ج) انگشت میانه و شستم به هم نمی‌رسند.

۵. اگر بخواهید وزن خود را افزایش دهید، کدام جمله تلاشتان را بهتر توصیف می‌کند؟

الف) افزایش عضله یا چربی بدنی برای من سخت است.
ب) به‌راحتی می‌توانم وزن کم یا اضافه کنم.
ج) افزایش وزن برای من راحت است، اما به‌سختی می‌توانم وزن کم کنم.

۶. در نوجوانی یا جوانی که کامل قد کشیده بودید، چه ظاهری داشتید؟

الف) بدنم کشیده و لاغر به‌ نظر می‌رسید.
ب) بدنم قوی و توپر به‌ نظر می‌رسید.
ج) بدنم تنومند و نرم به نظر می‌رسید.

۷. اگر منظم ورزش کنید و سپس چند ماه ورزش نکنید، چه اتفاقی برای بدنتان می‌افتد؟

الف) سریعا از حجم عضلات بدنم کم می‌شود.
ب) بدنم تغییر چندانی نخواهد کرد.
ج) بدنم خیلی نرم می‌شود و حتی ممکن است وزن زیاد کنم.

۸. وقتی شلوار جین چسبان می‌بپوشید، کجای بدنتان بیشتر به شلوار می‌چسبد؟

الف) اصلا نمی‌چسبد و حتما باید از کمربند استفاده کنم.
ب) ران‌های عضلانی‌ام به شلوار می‌چسبند و کمی پوشیدنش را سخت می‌کنند.
ج) شلوار به شکم یا باسنم می‌چسبد.

۹. وقتی غذایی با کربوهیدرات فراوان می‌خورید (مثلا یک بشقاب پاستا یا چندین برش پیتزا)، بعد از آن چه احساسی دارید؟

الف) مانند همیشه‌ام و مشکلی ندارم.
ب) در کل احساس خوبی دارم، اما احساس می‌کنم عضلات شکمم خیلی سفت هستند یا شکمم پر است.
ج) اکثر اوقات چند ساعت پس از آن احساس خستگی یا نفخ می‌کنم.

۱۰. استخوان‌بندی شما چطور است؟

الف) استخوان‌بندی ریزی دارم.
ب) استخوان‌بندی متوسطی دارم.
ج) استخوان‌بندی نسبتا درشتی دارم.

جمع‌بندی

بدن هرکسی منحصربه‌فرد است. با‌این‌حال می‌توان افراد را از نظر شکل بدن در دسته‌های گوناگون قرار داد. اکتومورف، آندومورف و مزومورف انواع تیپ بدنی هستند که هرکدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. متأسفانه گاهی برخی افراد از شکل بدن خود راضی نیستند که در چنین شرایطی باید حتما به متخصص مراجعه کنند و خودسرانه رژیم غذایی‌شان را تغییر ندهند.

شما بگویید

کدام‌یک از انواع تیپ بدنی که در این مقاله معرفی کردیم، بهتر شما را توصیف می‌کند؟ نظر خود را با ما و سایر کاربران به اشتراک بگذارید. همچنین اگر این مطلب برایتان مفید بود، می‌توانید آن را برای دوستان خود نیز ارسال کنید.

اصول و روش‌هایی کاملا عملی برای یادگیری سریع و ماندگار هر زبان جدید

فصل پاییز سبزی‌ها و میوه‌های مختلفی دارد که نه‌تنها خوش‌طعم‌اند، بلکه برای سلامت بدنمان هم مفیدند. اگر می‌خواهید درباره خواص عالی خوراکی‌های پاییز بیشتر بدانید، تا پایان این مقاله همراهمان باشید.

۱. سیب؛ سرشار از فلاونوئید محافظ مغز

سیب یکی از محبوب‌ترین میوه‌های فصل پاییز است و فواید بسیاری دارد. یک سیب متوسط حدود ۴٫۸ گرم فیبر و ۱۰۴ کالری دارد که ۱۷درصد نیاز روزانه‌ به کالری را تأمین می‌کند. اگر سیب را با پوست میل کنید، علاوه‌بر فیبر بیشتر، پلی‌فنول‌های بسیاری هم به بدنتان می‌رسد. در ضمن ۱ سیب ۱۰درصد نیاز روزانه‌تان به ویتامین C را برطرف می‌کند.

دیگر فایده سیب کاهش احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی و دیابت نوع ۲ است و اینکه وضعیت ریه‌های صدمه‌دیده از مصرف سیگار را بهبود می‌بخشد. همچنین به‌علت وجود پلی‌فنول‌هایی به‌نام فلاونوئید در سیب، این میوه از احتمال ابتلا به آلزایمر هم می‌کاهد.

سیب را می‌توانید به‌تنهایی یا همراه با کره بادام مصرف کنید. همچنین به سالاد یا جوی دوسر سیب اضافه کنید. فالوده سیب هم روش مناسبی برای مصرف این میوه است.

۲. گلابی؛ حاوی فیبر فراوان و دوست قلب

۱ گلابی متوسط حاوی ۷ گرم فیبر است که نه‌تنها سبب سلامت روده‌ها و دستگاه گوارش می‌شود، بلکه موجب تنظیم قند خون و کاهش کلسترول هم می‌شود. طبق بررسی‌ها، رژیم غذایی سرشار از فیبر از احتمال ابتلا به سرطان، بیماری‌های قلبی، دیابت و کاهش شناختی می‌کاهد.

همچنین ۱ گلابی متوسط حاوی ۲۰۶ میلی‌گرم پتاسیم است و با مصرف آن ۴درصد نیاز روزانه به این ماده معدنی تأمین می‌شود. پتاسیم برای عملکرد خوب سلول‌های بدن بسیار ضروری است و این میوه قلب، ماهیچه‌ها و عصب‌های بدنتان را در بهترین شرایط حفظ می‌کند.

می‌توانید گلابی‌ را وقتی هنوز سفت است از فروشگاه بخرید و چند روز صبر کنید تا نرم شود و سپس آن را مصرف کنید. همچنین می‌توانید در کیک‌های مختلف گلابی بریزید.

۳. زغال‌اخته؛ مملو از آنتوسیانین ضدسرطان

نصف فنجان زغال‌اخته حاوی ۲ گرم (۷درصد نیاز روزانه) فیبر، حدود ۷٫۵ میلی‌گرم (۸٫۵درصد نیاز روزانه) ویتامین C است و به همین دلیل بهترین میوه برای سلامت قلب، بهبود فشار خون و کاهش کلسترول به حساب می‌آید.

رنگ قرمز این میوه ناشی از آنتی‌اکسیدان آنتوسیانین است و این ماده از تنش اکسایشی در بدن می‌کاهد. تنش اکسایشی درنتیجه وجود رادیکال‌های آزاد مضر در بدن رخ می‌دهد که درنهایت موجب بیماری‌هایی چون آلزایمر و دیابت می‌شود.

زغال‌اخته را می‌توانید با انواع سالاد، پنکیک و جوی دوسر مصرف کنید. زغال‌اخته تازه بهتر از خشک‌شده آن است، بااین‌حال خشک آن هم بی‌فایده نیست.

۴. کدو تنبل؛ منبع عالی ویتامین A

گوشت نارنجی این نوع سبزی حاوی مقدار فراوانی بتاکاروتن است. این ماده نوعی آنتی‌اکسیدان است که در بدن به ویتامین A تبدیل می‌شود. بتاکاروتن برای حفظ بینایی، به‌ویژه دید در شب، ضروری است و سیستم ایمنی بدن را قوی نگه می‌دارد. در واقع ۱ فنجان کدو تنبل خردشده حاوی ۳۶۰۰ میکروگرم بتاکاروتن است. دیگر مواد مغذی ۱ فنجان کدو تنبل خردشده عبارت‌اند از ۱۰٫۴ میلی‌گرم (۱۲درصد نیاز روزانه) ویتامین C و ۷٫۱ گرم (۲۶درصد نیاز روزانه).

از پوره کدوتنبل می‌توانید برای تهیه انواع غذاها مانند خورش کدو، پنکیک، همبرگر، کیک‌ها و کلوچه‌ها و حتی پیتزا استفاده کنید.

۵. تره‌فرنگی؛ درمان‌ بیماری‌های چشمی

تره‌فرنگی مانند پیاز مواد مغذی متعددی دارد و ماده خوراکی سالمی است. این سبزی سرشار از فلاونوئید،‌ به‌ویژه کامفرول،‌ است. این نوع فلاونوئید از قلب در برابر بیماری‌ها محافظت می‌کند.

۱ فنجان تره‌فرنگی خردشده ۱٫۶ گرم فیبر، ۵۴ کالری، ۱۶۹۰ میکروگرم آنتی‌اکسیدان‌های لوتئین و‌ زآگزانتین دارد که برای پیشگیری از بیماری‌های چشمی مرتبط با افزایش سن مانند آب مروارید و تحلیل ماکولار (تباهی لکه زرد) مفیدند.

تره‌فرنگی را می‌توان مانند پیاز به غذا اضافه کرد. البته به‌دلیل اینکه لابه‌لای آن معمولا خاک جمع می‌شود، پیش از مصرف آن را کاملا تمیز کنید و بشویید.

۶. کلم بروکسل؛ ضدسرطان

۱ فنجان کلم بروکسل پخته، ۴ گرم (۱۴درصد نیاز روزانه) فیبر دارد و بنا بر شواهد متعدد علمی، سبزیجات چلیپایی مانند کلم بروکسل، کلم بروکلی و گل کلم ضدسرطان‌اند. در واقع ترکیبات موجود در آنها جلوی رشد سلول‌های سرطانی را می‌گیرند.

موقع پاک‌کردن کلم بروکسل، قسمت پایین کلم را برش بزنید و جدا کنید و باقی کلم را به هر روش دلخواه خرد کنید و بپزید. می‌توانید کلم بروکسل خردشده را همراه پیاز ورقه‌ورقه‌شده درون روغن زیتون تفت دهید و سپس بپزید.

۷. سیب‌زمینی شیرین؛ سرشار از ویتامین‌های A و C

سیب‌زمینی شیرین هر وقتی از سال در غذاهای مختلف استفاده می‌شود (به‌خصوص در فصل پاییز) و سرشار از مواد مغذی همچون فیبر، ویتامین A و ویتامین C است.

۱ سیب‌زمینی متوسط ۳٫۶ گرم (۱۳درصد نیاز روزانه) فیبر، ۱۱۵۰ میکروگرم (بیش از ۱۰۰درصد نیاز روزانه) ویتامین اِی، ۱۸٫۲ میلی‌گرم (۲۰درصد نیاز روزانه) ویتامین C دارد و به همین دلیل ماده خوراکی مطلوبی برای بدن در فصل پاییز است.

سیب‌زمینی شیرین در بیشتر غذاها از جمله آبگوشت، کوکو و پوره سیب‌زمینی کاربرد دارد و البته می‌توانید ورقه‌های سیب‌زمینی را آغشته به سیر و روغن زیتون کنید و آنها را روی اجاق سرخ کنید.

۸. زردک؛ گیاهی برای سلامت استخوان‌ها

این گیاه ریشه‌ای ساختاری شبیه هویج دارد، اما وقتی در هوای سرد قرار می‌گیرد، شیرین‌تر از هویج می‌شود. بنابراین فصل پاییز بهترین زمان برای مصرف زردک است.

یک فنجان زردک ورقه‌ورقه‌شده ۶٫۵ گرم (۲۴درصد نیاز روزانه) فیبر، ۳۰ میکروگرم (۲۵درصد نیاز روزانه) ویتامین کا، ۲۲٫۶ میلی‌گرم (۲۵درصد نیاز روزانه) ویتامین C دارد.

همچنین در هر فنجان زردک خردشده، ۸۹ میکروگرم (۲۲درصد نیاز روزانه) فولات وجود دارد که این سبزی را به منبعی عالی از این نوع ویتامین B (ویتامین B9) تبدیل می‌کند. فولات برای تقسیم سلولی و تشکیل دی‌ان‌ای بدن ضروری است. این ویتامین برای زنانی که قصد بارداری دارند یا باردارند، مهم است و از ابتلای جنین به نقص لوله‌ عصبی پیشگیری می‌کند.

این سبزی را می‌توانید به انواع سالاد، سوپ و خورش بیفزایید و از طعم خوب آن لذت ببرید. در ضمن می‌توانید ورقه‌های خرد‌شده هویج را در کنار ورقه‌های سیب‌زمینی سرخ و مصرف کنید.

۹. کلم بروکلی؛ قوی در برابر سرطان‌ها

پاییز فصل فراوانی کلم بروکلی و گل کلم است و مصرف آنها فواید زیادی برای بدن دارد. یک فنجان بروکلی خردشده ۲٫۳ گرم (۸درصد نیاز روزانه) فیبر، ۷۸٫۵ میلی‌گرم (۹۰درصد نیاز روزانه) ویتامین سی، ۹۲٫۸ میکروگرم (حدود ۷۷درصد نیاز روزانه) ویتامین کا دارد.

کلم بروکلی علاوه‌بر مواد مغذی فوق، ترکیباتی ضدسرطانی به‌نام سولفورافان دارد. بر اساس بررسی‌ها، این ترکیب می‌تواند از بدن در برابر برخی سرطان‌ها محافظت کند.

کلم بروکلی و گل کلم را با هم بخارپز و با روغن زیتون و کمی نمک، پودر سیر یا کاری و فلفل طعم‌دار کنید و مثل سالاد مصرف کنید و از فوایدشان بهره‌مند شوید.

۱۰. گل کلم؛ حاوی ترکیبات ضدالتهاب

گل کلم و سایر سبزیجات چلیپایی مانند کلم بروکلی، کلم بروکسل و کلم حاوی فیبر، آنتی‌اکسیدان و مواد شیمیایی خاصی به‌نام گلوکوزینولات هستند که تا حدی ویژگی‌های ضدسرطان دارند.

در تحقیقی که سال ۲۰۱۲ در سالنامه سرطا‌ن‌شناسی منتشر شد، محققان دریافتند افرادی که حداقل هفته‌ای یک بار سبزیجات مصرف می‌کنند کمتر از دیگران در معرض ابتلا به انواع سرطان قرار می‌گیرند.

گل کلم سرخ‌شده بسیار خوش‌طعم و البته زودهضم است. همچنین می‌توانید این نوع سبزی را بخارپز و له کنید و همراه سوپ کم‌نمک مرغ مصرف کنید.

۱۱. چغندر؛ بهبود‌دهنده جریان خون

چغندر حاوی آنتی‌اکسیدان‌هایی چون بتالین است. بتالین که موجب رنگ قرمز چغندر می‌شود، خواص ضدالتهابی دارد. همچنین چغندر سرشار از نیترات است که در بازشدن رگ‌ها و بهبود جریان خون نقش دارد.

چغندر را بپزید، بخارپز کنید یا با غذای خوش‌طعم حمص ترکیب کنید و از طعم عالی آن لذت ببرید.

۱۲. گردو؛ بهترین پروتئین گیاهی

۲۸ گرم گردو نیاز روزانه بدن به اسیدهای چرب ALA را برطرف می‌کند. این نوع اسید چرب نوعی اسید چرب امگا ۳ است که برای سلامت قلب مفید است و در عین حال بهترین جایگزین پروتئین گوشتی محسوب می‌شود. مصرف پروتئین گیاهی از مصرف چربی‌های اشباع‌شده می‌کاهد.

گردو را می‌توانید با غذاهای مختلفی چون فسنجان یا کباب‌بادمجان مصرف کنید. اما برای مصرف آسان‌تر آن بهتر است گردو را خرد کنید و با جوی دوسر، سالاد و انواع اسموتی‌ها استفاده کنید.

۱۳. کلم‌برگ

کلم‌برگ یا کلم کیل نوعی کلم خوش‌طعم است که طرف‌داران بسیاری دارد. این کلم سرشار از مواد مغذی است. طعم کلم‌برگ بر اثر سرما تغییر می‌کند و شیرین‌تر می‌شود. ۱ فنجان کلم‌برگ خردشده فقط ۸ کالری دارد، اما منبع عالی ویتامین‌های A و C و K و همچنین ماده معدنی مگنز است.

می‌توانید از کلم‌برگ خام در سالاد استفاده کنید یا آن را تفت دهید و درون سوپ بپزید. ساقه سفت کلم‌برگ را هم می‌توانید نازک برش بزنید و با خوراکی‌های نسبتا شیرین مانند هویج یا سیب مخلوط و مصرف کنید. یکی از مزایای کلم‌برگ این است که وقتی به آن سس بزنید و کمی صبر کنید، برگ‌هایش به‌جای پژمرده‌شدن، نرم‌ و خوشمزه‌تر می‌شوند.

۱۴. بامیه

بامیه گیاه گرمسیری و محبوب اهالی جنوب ایران است. این سبزی معمولا سرخ‌شده مصرف می‌شود، اما خوردن این گیاه به‌ روش‌های دیگر هم عالی است. آشپزهای سراسر دنیا ویژگی غلیظ‌کنندگی دانه‌های بامیه را دوست دارند و از آن برای درست‌کردن انواع خورش و غذاهایی چون گامبوی لوئیزیانا بهره می‌برند. بهتر است بامیه را کمی تفت دهید و استفاده کنید.

بامیه کم‌کالری اما سرشار از ویتامین‌های K و C و منبع خوبی از فیبر و فولات است. موقع خرید بامیه، بامیه‌هایی بخرید که به رنگ سبز روشن‌اند و اندازه آنها از ۱۰ سانتی‌متر بیشتر نیست. همچنین وقتی آنها را در دست می‌گیرید، باید سفت باشند.

کلام آخر

با بهره‌گیری از خوراکی‌های فصل پاییز نه‌تنها از بیماری‌های پاییزی دور می‌مانید، بلکه از طعم عالی این خوراکی‌ها لذت می‌برید. شما چه نوع خوراکی‌هایی را می‌شناسید که مناسب این فصل‌اند؟ خوشحال می‌شویم نظرتان را با ما در میان بگذارید.

ترس چیست؟ ترس احساسی پایه شامل واکنش بیوشیمیایی و واکنش هیجانی فردی است که ما را به وجود خطر یا احتمال آسیب آگاه می‌کند، چه این خطر جسمی باشد چه روانی. در این مقاله درباره انواع ترس، علائم، روش تشخیص و درمانشان می‌گوییم. با ما همراه باشید.

نحوه عملکرد ترس چیست؟

گاهی ترس ناشی از تهدیدهای واقعی است و گاهی از خطرات تجسمی نشئت می‌گیرد. گرچه ترس واکنشی طبیعی به برخی موقعیت‌هاست، ممکن است منجر به پریشانی و اختلال شود. علاوه‌بر این، ممکن است ترس نشانه برخی اختلالات سلامت روان باشد از جمله اختلال هراس، اختلال اضطراب اجتماعی، فوبیا و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD).

ترس از ۲ واکنش اولیه به برخی از انواع تهدیدات تشکیل می‌شود، یعنی واکنش بیوشیمیایی و واکنش عاطفی که در ادامه هرکدام را بررسی کرده‌ایم.

۱. واکنش بیوشیمیایی

ترس نوعی احساس طبیعی و مکانیسم بقاست. وقتی با تهدیدی روبه‌رو می‌شویم، بدن به روش‌های خاصی به آن تهدید واکنش نشان می‌دهد. واکنش‌های فیزیکی به ترس شامل عرق‌کردن، افزایش ضربان قلب و افزایش آدرنالین هستند که ما را بسیار هوشیار می‌کنند. این واکنش فیزیکی پاسخ «جنگ یا گریز» نیز نامیده می‌شود، به این معنی که بدن خود را برای دفاع یا فرار آماده می‌کند. واکنش بیوشیمیایی نوعی تحول تکاملی است، واکنشی خودکار که برای بقای ما بسیار مهم است.

۲. واکنش عاطفی

واکنش عاطفی به ترس به شخصیت و خلق‌وخوی فرد بستگی دارد. در واقع واکنش مغز به ترس مشابه احساسات مثبتی مانند شادی و هیجان است، به همین علت واکنش احساسی افراد به ترس متفاوت ست. برخی از افراد مدام به‌دنبال افزایش آدرنالین بدنشان با انجام ورزش‌های هیجانی یا قرارگرفتن در سایر موقعیت‌های هیجان‌انگیز مانند تماشای فیلم‌های ترسناک‌اند. برخی دیگر به احساس ترس واکنش منفی نشان می‌دهند و به هر قیمتی از موقعیت‌های ترس‌آور اجتناب می‌کنند. گرچه واکنش فیزیکی افراد به ترس یکسان است، واکنش احساسی به ترس بسته به شخصیت فرد ممکن است مثبت یا منفی باشد.

علائم ترس

ترس معمولا هم علائم جسمی دارد و هم علائم احساسی. گرچه هر فردی ممکن است دچار علائم متفاوتی از ترس شود، برخی علائم رایج آن عبارت‌اند از:

علاوه‌بر علائم جسمی، افراد ممکن است دچار علائم روانی مانند ناراحتی، حس ناتوانی تسلط‌نداشتن به اوضاع یا احساس نزدیکی به مرگ شوند.

ریشه ترس چیست؟

ترس فوق‌العاده پیچیده است و هیچ علت اصلی و واحدی ندارد. برخی از ترس‌ها ممکن است ناشی از تجربیات یا آسیب‌های روحی باشند، در حالی که علت برخی از ترس‌ها ناشناخته است. برخی از محرک‌های رایج ترس عبارت‌اند از:

• وقایع تخیلی؛
• عوامل ناشناخته؛
• رویدادهای آینده؛
• خطرات واقعی زیست‌محیطی؛
• برخی از اشیا یا موقعیت‌های خاص (مانند عنکبوت، مار، ارتفاع، پرواز).

انواع ترس

برخی از انواع مختلف اختلالات اضطرابی که با ترس مشخص می‌شوند، عبارت‌اند از:

تشخیص ترس

اگر مدام و بیش‌ از حد دچار احساس ترس می‌شوید، به پزشک مراجعه کنید. ممکن است پزشک شما را معاینه کند و برایتان آزمایش‌هایی تجویز کند تا مطمئن شود ترس و اضطراب شما با بیماری زمینه‌ای خاصی مرتبط نیست.

همچنین ممکن است درباره علائم ترس از جمله مدت‌زمان، شدت و موقعیت‌هایی که دچارش می‌شوید، سؤالاتی بپرسد. با توجه به علائم، پزشک ممکن است ترس شما را نوعی اختلال اضطرابی مانند فوبیا تشخیص دهد.

فوبیاها

یکی از جنبه‌های اختلالات اضطرابی ترس از ترسیدن است. در حالی که بیشتر افراد فقط در موقعیت‌های ترسناک می‌ترسند، افراد مبتلا به اختلالات اضطراب از اینکه دچار ترس شوند می‌ترسند. این افراد واکنش به ترس را منفی تلقی می‌کنند و تمام تلاش خود را می‌کنند تا از این واکنش اجتناب کنند.

فوبیا ترس از موقعیتی است که خطر واقعی ندارد. گرچه فرد مبتلا به فوبیا تشخیص می‌دهد که ترسش غیرمنطقی است، نمی‌تواند از واکنش ترس جلوگیری کند.

درمان ترس

قرارگرفتن مکرر در موقعیت‌های ترسناک منجر به نوعی آشنایی می‌شود که امکان دارد واکنش ترس را تا حد زیادی کاهش دهد. این رویکرد اساس برخی از درمان‌های فوبیا را تشکیل می‌دهد. روش‌های درمانی فوبیا که مبتنی بر روانشناسی ترس هستند، بر تکنیک‌هایی مانند حساسیت‌زدایی سیستماتیک و غرقه‌سازی تمرکز دارند. هر دو تکنیک بر اساس واکنش‌های فیزیولوژیکی و روانی بدن برای کاهش ترس هستند.

۱. حساسیت‌زدایی سیستماتیک

این تکنیک شامل هدایت تدریجی در برخی موقعیت‌های مواجهه است. مثلا برای فردی که از مار می‌ترسد، حساسیت‌زدایی سیستماتیک شامل صحبت‌کردن درمانگر با فرد درباره مارها در اولین جلسه درمانی است. در جلسات بعدی، درمانگر به‌آرامی فرد را به تماشای تصاویر مارها، بازی با مارهای اسباب‌بازی و درنهایت دست‌زدن به مار زنده سوق می‌دهد. این روند با یادگیری و به‌کارگیری تکنیک‌های مقابله‌ای جدید برای مدیریت واکنش ترس همراه است.

۲. غرقه‌سازی

در تکنیک غرقه‌سازی، فرد در محیطی امن و کنترل‌شده در معرض موقعیت ترسناک قرار می‌گیرد تا ترسش کاهش یابد. این تکنیک باعث می‌شود فرد با اضطراب شدید مقابله کند و ترس او از آن موقعیت بسیار کاهش یابد.

مقابله با ترس

برای مهار اثرات فیزیکی، عاطفی و رفتاری ترس می‌توانید از چنین اقدامات مؤثر و در عین حال ساده‌ای استفاده کنید:

• حمایت اجتماعی دریافت کنید. وجود افراد حامی در زندگی شما مهار احساس ترس را برایتان راحت‌تر می‌کند.
• ذهن‌آگاهی را تمرین کنید. گرچه همیشه نمی‌توانید جلوی برخی از احساسات را بگیرید، آگاه‌بودن باعث می‌شود ترس را بهتر مهار کنید و افکار منفی را با افکار مفید و مثبت جایگزین کنید.
• از تکنیک‌های مدیریت استرس مانند تنفس عمیق، تمرینات آرام‌سازی پیشرونده عضلانی و تجسم هدایت‌شده استفاده کنید.
• مراقب سلامتی خود باشید. خوب غذا بخورید، ورزش کنید و هر شب به اندازه کافی بخوابید.

کلام پایانی

ترس احساس مهمی است که می‌تواند از شما در برابر خطر محافظت کند و در عین حال ممکن است منجر به احساس اضطراب طولانی شود. یافتن راه‌هایی برای مهار ترس سبب می‌شود بهتر با این احساسات کنار بیایید و اضطرابتان را کاهش دهید.

شما هم هنگام ترسیدن مضطرب و پریشان می‌شوید؟ به‌نظر شما علت ترس های بی مورد چیست و از چه راهکارهایی برای مهار علائم ترس استفاده می‌کنید؟ لطفا نظرات و تجربیات ارزشمندتان را با ما و کاربران عزیزمان در میان بگذارید.

آیا برای بررسی وضعیت سلامت خود مدام روی ترازو می‌روید تا ببینید چقدر وزن اضافه یا کم کرده‌اید؟ شاید هم مدام شاخص توده بدنی یا بی‌ام‌آی خود را بررسی می‌کنید تا بفهمید در کدام محدوده وزنی قرار دارید. وزن و شاخص بی‌ام‌آی اطلاعات زیادی درباره وضعیت سلامت بدن ارائه نمی‌دهند. یکی از شاخص‌های مهم تعیین‌کننده سلامتی نسبت توده غیرچربی همچون ماهیچه و استخوان به چربی بدن است. ترکیب بدنی در واقع معیاری برای اندازه‌گیری این نسبت است که شرح دقیق‌تری از وضعیت سلامت بدن ارائه می‌دهد. در این مقاله بیشتر با این شاخص آشنا می‌شویم و نحوه اندازه‌گیری و تغییر آن را بیان خواهیم کرد.

ترکیب بدنی چیست و چرا اهمیت دارد؟

پزشکان و متخصصان از عبارت ترکیب بدنی برای بیان درصد چربی، استخوان، ماهیچه و دیگر بافت‌های بدن استفاده می‌کنند. با دانستن این شاخص می‌توانید اطلاعات دقیق‌تر و جزئی‌تری درباره سلامتی خود کسب کنید.

برای درک بهتر به این مثال توجه کنید. دو نفر با وزن یکسان ممکن است وضعیت سلامت جسمانی کاملا متفاوتی داشته باشند و این تفاوت را ترکیب بدنی مشخص می‌کند. شما فقط با رفتن روی ترازو نمی‌توانید از میزان چربی و حجم ماهیچه و عضلات خود مطلع شوید. هرچقدر چربی کمتر و عضله بیشتری داشته باشد نشان‌دهنده بدنی سالم‌تر است. پس با دانستن ترکیب بدنی و میزان چربی و عضله بدنتان می‌توانید تشخیص دهید برای بهبود سلامتی خود باید چه کارهایی کنید.

ترکیب بدنی چه چیزی را اندازه‌ می‌گیرد؟

۱. چربی بدن

انواع مختلف چربی در بدن انسان وجود دارد. چربی ضروری بدن در اندام‌ها، ماهیچه‌ها و مغز انسان وجود دارد و انجام فرایندهای مهم بدن را راحت‌تر می‌کند. مضرترین نوع چربی چربی احشایی است که دور اندام‌های گوارشی و کبد و قلب جمع می‌شود. وجود بیش از حد این چربی در بدن احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی و دیگر مشکلات سلامتی را افزایش می‌دهد.

۲. توده غیرچربی بدن

توده غیرچربی بدن از ماهیچه‌ها، استخوان‌ها، اندام‌ها و میزان آب موجود در بدن تشکیل می‌شود. ماهیچه‌هایی که جزو توده غیرچربی محسوب می‌شوند، عبارت‌اند از:

• ماهیچه‌های اسکلتی که اختیارشان دست ماست؛
• ماهیچه‌های صاف که در اندام‌های بدن وجود دارند و به عملکرد خودکار آنها کمک می‌کنند؛
• ماهیچه‌های قلبی که عملکرد و پمپاژ قلب را تنظیم می‌کنند.

تفاوت ترکیب بدنی، شاخص توده بدنی و وزن

عددی که روی ترازو می‌بینید فقط وزن شماست. بی‌ام‌آی نیز معیاری است که فقط بر اساس ۲ عامل قد و وزن تعیین می‌شود. ترکیب بدن معیار دقیق‌تری است که بر اساس عوامل مختلفی اندازه‌گیری می‌شود و به‌کمکش می‌فهمیم چند درصد از وزن ما را توده غیرچربی و چند درصد را توده چربی تشکیل داده است.

راه‌های تعیین ترکیب بدنی

روش‌های مختلفی برای تعیین ترکیب بدنی وجود دارد. ترازوهایی وجود دارند که شرکت‌های سازنده آنها ادعا می‌کنند مجهز به اسکن دگزا هستند و می‌توانند ترکیب بدنی را مشخص کنند. طبق گفته متخصصان، این ترازوها قابل‌اطمینان نیستند و نتایج دقیقی ارائه نمی‌دهند. در این بخش مطمئن‌ترین راهکارها برای تعیین این شاخص را معرفی می‌کنیم.

۱. اندازه‌گیری چین‌خوردگی پوست

برای اندازه‌گیری چین‌خوردگی پوست از وسیله‌ای به‌نام کالیپر استفاده می‌کنند. با کمک این وسیله ضخامت چین‌خوردگی پوست در قسمت‌های مختلف بدن اندازه‌گیری می‌شود. این دستگاه گران نیست و اگر از تکنیک مناسبی استفاده کنید، جواب دقیقی ارائه می‌دهد. لازم است بدانید در این نوع اندازه‌گیری به‌خاطر مهارت نداشتن افراد، خطای انسانی زیاد رخ می‌دهد پس لازم است به متخصص این کار مراجعه کنید.

۲. اسکن تراکم استخوان

در اسکن دگزا (dual-energy X-ray absorptiometry scan) از اشعه ایکس استفاده می‌شود تا تراکم استخوان، ماهیچه و چربی را اندازه بگیرند. مزیت این اسکن اندازه‌گیری تراکم استخوان علاوه‌بر ۲ عامل دیگر است. در اسکن دگزا باید روی اسکنر تصویربرداری مخصوص دراز بکشید. سپس متخصص تصاویری از استخوان‌ها، توده غیرچربی و چربی بدن ثبت و تراکم استخوان را اندازه‌گیری می‌کند.

۳. توزین زیر آب

اگر هنگامی که زیر آب قرار دارید خود را وزن کنید، میزان توده چربی بدن شما مشخص می‌شود. ازآنجایی‌که چربی در آب شناور می‌شود، کسی که عضلات و ماهیچه‌های بیشتری داشته باشد، زیر آب وزن بیشتری خواهد داشت. لازم به ذکر است برای انجام این روش لوازم مخصوصی لازم است.

۴. آنالیز امپدانس بیوالکتریک (BIA)

در این روش جریان الکتریسیته از بدن شما رد می‌شود و متخصص با درنظرگرفتن سرعت جریان ترکیب بدنی شما را تعیین می‌کند. ماهیچه‌ها مقاومت کمتری در برابر جریان الکتریکی دارند، پس جریان از ماهیچه سریع‌تر از چربی عبور می‌کند.

۵. پلتیسموگرافی بدن یا باد پاد

پلتیسموگرافی فرایندی مشابه توزین زیر آب دارد با این تفاوت که به‌جای آب از هوا استفاده می‌شود. در این روش شما باید در کپسولی تخم‌مرغی‌شکل بنشینید که تراکم وزن و حجم بدنتان را برای تعیین ترکیب بدنی اندازه‌گیری می‌کند. این روش از سایر روش‌ها دقیق‌تر است.

عوامل اثرگذار بر ترکیب بدنی

بعضی از عوامل بر ترکیب بدنی اثر می‌گذارند و ما تسلطی بر آنها نداریم. برخلاف بی‌ام‌آی، ترکیب بدنی این عوامل را در نظر می‌گیرد، مانند:

• سن: با افزایش سن ماهیچه‌ها از بین می‌روند و بر ترکیب تشکیل‌دهنده بدن اثر می‌گذارند. البته تحلیل ماهیچه‌ها با کاهش فعالیت بدنی در سنین بالا ارتباط مستقیم دارد.
• جنسیت: بدن خانم‌ها از بدو تولد چربی بیشتری از بدن مردان دارد.
• هورمون‌ها: هورمون‌ها و تغییرات هورمونی روی ترکیب بدنی تأثیر بسزایی دارند. مثلا یائسگی در زنان منجر به افزایش شدید چربی در بدن می‌شود. از طرفی تستوسترون که هورمونی مردانه است، باعث افزایش ساخت ماهیچه می‌شود.
• ژنتیک: طبق تحقیقات، فرزندان ترکیب بدنی مشابه والدین خود را به ارث می‌برند. البته این ترکیب بدنی با گذر زمان و تغییر سبک زندگی فرزند تا حدی تغییر می‌کند.

راهکارهایی برای تغییر و اصلاح ترکیب بدنی

ترکیب بدنی هر شخصی منحصربه فرد است. متخصص سلامت به شما برای درک بهتر جزئیات ترکیب بدنی، درصد چربی بدن و ماهیچه کمک می‌کند و شما را راهنمایی می‌کند که در صورت لزوم چطور آن را تغییر بدهید. در این قسمت راهکارهای ساده و مطمئنی را مطرح کرده‌ایم که برای تغییر و اصلاح ترکیب بدنی مفیدند.

۱. ورزش کنید

اولین گزینه بدیهی برای کاهش چربی و ساخت عضله ورزش است. طبق یکی از پژوهش‌ها، تمرینات هیت (HIIT) که شامل حرکات دوچرخه و اسپرینت می‌شوند، برای کاهش چربی و ساخت ماهیچه مفیدند. تمرین‌های قدرتی و مقاومتی نیز باعث ساخت عضله در هر سنی می‌شوند. این دسته از ورزش‌ها در سنین بالاتر تا حدی روند تحلیل استخوان و ضعف بدن را کند می‌کنند.

۲. پروتئین بیشتری مصرف کنید

اگر می‌خواهید عضله بسازید، بیشتر پروتئین مصرف کنید. مصرف بیشتر پروتئین در کنار تمرین‌های مقاومتی، به ساخت عضله و ماهیچه کمک و روند تحلیل عضلات را محدود می‌کند.

۳. از مصرف غذاهای فراوری‌شده بپرهیزید

برای کاهش چربی بدن پیشنهاد می‌شود رژیم متعادلی داشته باشید. مثلا رژیم مدیترانه‌ای سبب کاهش التهاب می‌شود و از بیماری‌هایی نظیر دیابت نوع دو و بیماری‌های قلبی جلوگیری می‌کند.

شما بگویید

ترکیب بدنی معیار خوبی برای سنجش سلامت بدن است که عوامل زیادی از جمله سن، جنسیت، هورمون‌ها، سبک زندگی و ژنتیک در تعیینش دخیل‌اند. پس با مراجعه به متخصصی که با بررسی ترکیب بدنی شما رژیم و سبک زندگی‌تان را اصلاح می‌کند، قدمی بزرگ به‌سوی سلامتی بردارید.

آیا شما هم وزن و بی‌ام‌آی را معیار سلامتی خود قرار می‌دادید؟

سال‌ها قبل به والدین توصیه می‌شد در رفتار با کودکان مقتدر باشند، اما با ظهور سبک‌های مختلف فرزندپروری مرز بین والدبودن و دوست‌بودن روزبه‌روز کم‌رنگ‌تر شده است. رفتار درست چیست؟ آیا باید با فرزندتان دوست باشید؟ در این مقاله به این سؤال پاسخ می‌دهیم و عوارض دوست‌بودن بیش‌ از حد با فرزند را می‌گوییم. با ما همراه باشید.

شکل صحیح رابطه والدین با فرزندان

بیشتر متخصصان معتقدند که والدین باید با فرزندان خود رفتار دوستانه‌ای داشته باشند، اما همچنان نقش والدی خود را حفظ کنند و به اصول و قوانین خود پایبند باشند. به‌عقیده کارشناسان، بچه‌ها برای رشد و زندگی سالم به محدودیت، قوانین و راهنمایی والدین خود نیاز دارند و دوست‌بودن بیش‌ از حد با کودکان مانع از وضع قوانین و محدودیت‌ها در زمینه‌های مختلف می‌شود.

دوست‌بودن با فرزندان چه عوارضی دارد؟

بسیاری از والدین فکر می‌کنند اگر با فرزندشان دوست باشند، تربیت کودک آسان‌تر می‌شود و فرزندشان بیشتر به حرف‌های آنها گوش می‌دهد. یکی از مهم‌ترین بخش‌های تربیت فرزند تعیین محدودیت‌ها و قوانین در زمینه‌های مختلف است. رابطه دوستانه با فرزند ممکن است باعث شود والدین قوانینی برای کودک وضع نکنند و بخواهند صمیمی‌تر با او رفتار کنند. این کار ممکن است مشکلاتی برای والدین و فرزندان ایجاد کند که در ادامه بعضی از آنها را مطرح کرده‌ایم.

۱. ازدست‌دادن اقتدار والدین

یکی از عوارض دوستی بیش‌ از حد با فرزندان ازدست‌دادن اقتدار والدین است. فرزندان برای آرامش خاطر به اقتدار والدین نیاز دارند، آنها نیاز دارند بدانند همیشه مراقبشان هستید و بر امور مسلطید. دوست‌بودن بیش‌ از حد با فرزند باعث می‌شود نقش محافظ شما در ذهن آنها کم‌رنگ شود و این باعث بی‌قراری و اضطراب کودکان می‌شود.

فرزندان به والدینی نیاز دارند که در عین صمیمیت و دوستی، گاهی برایشان خط‌ونشان بکشند، به درخواستشان نه بگویند و نصیحتشان کنند. گرچه ممکن است گاهی فرزندان به‌خاطر وجود حدومرزها و قوانین تعیین‌شده عصبانی یا ناراحت شوند، درنهایت حفظ اقتدار و تعیین محدودیت در عین دوستی و صمیمیت باعث استحکام بیشتر رابطه والدین و فرزندان می‌شود.

۲. تنش در رابطه والدفرزندی

تلاش برای صمیمیت بیش‌ از حد با فرزندتان ممکن است گاهی فشار غیرضروری زیادی به او وارد کند، فشاری که متناسب با سن و قدرت درک او نیست. طبق پژوهشی در این زمینه، وقتی مادران مجرد اطلاعاتی مانند جزئیات مالی یا افکار منفی درباره همسر سابقشان را با دخترانشان در میان می‌گذارند، این کارشان باعث نزدیک‌ترشدن آنها به هم و رابطه صمیمانه‌تر نمی‌شود، بلکه منجر به ناراحتی روانی دختران می‌شود.

دلایلی که نباید با فرزندتان دوست باشید

۱. مانع استقلال فرزند می‌شود

آنا فروید، دختر زیگموند فروید، بنیان‌گذار روان‌شناسی روان‌کاوانه کودک بود. وقتی صحبت از دوستی والدین با فرزندانشان می‌شود، فروید می‌گوید: «وظیفه والدین، به‌خصوص مادر، این است که فرزندش را رها و آزاد بگذارد.»

به‌عقیده او، والدین باید مانند پرندگان مادر پروازکردن و زندگی مستقل را به فرزندانشان بیاموزند. او پیوند سالم بین والدین و فرزند را پیوندی دوستانه برنمی‌شمرد، بلکه آن را پیوندی می‌دانست که مادر و پدر با هوشیاری فرزندشان را گام‌به‌گام به سوی خودکفایی سوق دهند.

به‌اعتقاد آنا فروید، مادران و پدرانی که هدفشان تربیت فرزندان مستقل است نباید روابط خیلی صمیمانه با فرزندانشان برقرار کنند، بلکه باید با وقت‌گذراندن با دوستان بزرگ‌سال خود رفتارهای سالم را برای فرزندانشان الگوسازی کنند. فرزندانی که این والدین تربیت می‌کنند در آینده بسیار مستقل و خودکفا هستند. این والدین نقش خود را بسیار گسترده‌تر و مهم‌تر از رفیق‌بودن با فرزندشان می‌بینند.

۲. فرزندان را درگیر مشکلات زندگی می‌کند

همه ما مادران و پدرانی را می‌شناسیم که روابط دوستانه با فرزندان خود را برای ترمیم مشکلات گذشته یا حال خود ایجاد می‌کنند. واقعا هدف از فرزندآوری چیست؟ بسیاری از والدین دوست دارند فرزندشان به تمام اهداف و آرزوهای دست‌نیافته خودشان برسد؛ حال آنکه فرزندان ما باید مطابق خواسته خودشان زندگی کنند و برای رسیدن به آرزوهای خودشان تلاش کنند نه اینکه نسخه‌های ایدئالی از ما باشند.

متأسفانه بسیاری از والدینی که با فرزندشان رابطه دوستانه دارند، ناخوداگاه فرزندشان را در جریان تمام مشکلات زندگی قرار می‌دهند و با این کار به سلامت روان کودک آسیب می‌زنند.

۳. انتظارات بی‌اساس والدین را افزایش می‌دهد

بسیاری از والدینی که با فرزندانشان بیش‌ از حد دوست‌اند، استعداد و علاقه فرزندشان را نادیده می‌گیرند و کورکورانه و برای بچه‌هایشان برنامه‌ریزی می‌کنند. آموزش موسیقی، آموزش خصوصی زبان‌های خارجی مختلف، کلاس فوتبال و کلاس‌های مدیتیشن و یوگا بخشی از این برنامه‌ریزی فشرده‌اند.

این افراد تمام انرژی خود را صرف ساختن رزومه عالی برای فرزندانشان می‌کنند. در حالی که کارشناسان بارها درباره مضرات فعالیت‌های فوق‌برنامه بیش‌ از حد هشدار داده‌اند. مربیان، روان‌شناسان رشد و پزشکان معتقدند برنامه‌ریزی بیش‌ از حد برای فرزندان ممکن است باعث افسردگی کودکان، اضطراب، چاقی، خستگی، تحریک‌پذیری، افکار خودکشی و کاهش خلاقیت آنها شود.

۴. باعث می‌شود فرزندان در آینده خودشیفته شوند

بیشتر والدینی که بیش‌ از حد با فرزندانشان صمیمی‌اند، مدام در حال تعریف و تمجید از دستاوردهای آنها هستند. تعریف و تحسین اثرات خوبی دارند، به‌شرطی که به‌اندازه باشند. تحسین بیش‌ از حد کودکان باعث می‌شود افرادی خودشیفته بار بیایند. این افراد در آینده نیازمند تأیید مداوم‌اند و در صورتی که افراد از آنها تعریف نکنند، سرخورده می‌شوند.

چگونه در رابطه والدفرزندی تعادل ایجاد کنیم؟

هیچ پدر و مادری دوست ندارد احساس دیکتاتوربودن کند. مسلما شما فرزندانتان را دوست دارید، از بودن کنار آنها لذت می‌برید و می‌خواهید با آنها وقت بگذرانید. اینها به‌معنای این نیست که برای رسیدن به این اهداف از نقش والدبودن خود دست بکشید. روش‌هایی وجود دارد که می‌توانید تجربه‌هایی مشابه تجربه‌های دوستان با فرزندتان داشته باشید بدون اینکه وظایف والدینی خود را کنار بگذارید.

در واقع ایجاد رابطه دوستانه با فرزندان بسیار مهم است. محققان دریافته‌اند کودکانی که والدین صمیمی، حمایتگر و همدل دارند درس‌خوان‌ترند و کمتر درگیر دعوا یا مسائل حاشیه‌ای می‌شوند. می‌خواهید بدانید که چطور در با فرزندتان رابطه‌ای صمیمانه و متعادل برقرار کنید؟ مسلما وقتی فرزندتان هنوز کوچک است، همه تصمیمات را شما می‌گیرید، اما هرچه بزرگ‌تر شود، مستقل‌تر و خودمختارتر می‌شود و در این شرایط شما باید مانند مربی عمل کنید، راهنمایی‌اش کنید و به او هم اجازه بدهید در تصمیم‌گیری‌ها سهیم باشد.

البته سنی که در آن باید کم‌کم شروع به عقب‌نشینی کنید تا حد زیادی به میزان بلوغ و مسئولیت‌پذیری کودکان بستگی دارد. نکته قابل‌توجه دیگر این است که در این شرایط نباید او را کاملا آزاد بگذارید، قطعا با بزرگ‌شدن کودک قوانین و حدومرزهایی که برایش تعیین می‌کنید هم تغییر خواهند کرد.

همچنین می‌توانید به دنبال فرصت‌هایی برای گذراندن وقت با هم و انجام کارهایی باشید که هر دو از آنها لذت می‌برید. نکته مهم دیگر اینکه شما نباید تمام نیازهای خود به ارتباط دوستانه را با فرزندتان برآورده کنید؛ رابطه دوستانه با فرزند فقط باید بخشی از روابط دوستانه شما باشد. تقویت روابط صمیمی با دوستان و همسرتان هم اهمیت زیادی دارد. هر هفته زمانی را به وقت‌گذرانی با بزرگ‌سالان اختصاص دهید. انجام این کار به شما این امکان را می‌دهد که روابط باکیفیتی با دیگران برقرار کنید و بیش از حد به فرزندتان وابسته نشوید.

سخن پایانی

درباره رابطه دوستانه والدین با فرزندان قانونی یکسان و قطعی وجود ندارد. بهترین شیوه‌ای که می‌توانید در پیش بگیرید این است که شیوه فرزندپروری خود را با نیازهای فردی هر یک از فرزندانتان تطبیق دهید. بهتر است به‌جای اینکه دوست خوبی باشید، پدر و مادر خوبی باشید.

رابطه شما با فرزندتان چطور است؟ به‌نظرتان دوست‌بودن با فرزند مفید است یا مضر؟ لطفا نظرات و تجربیات ارزشمندتان را با ما و کاربران عزیزمان در میان بگذارید.

مهم‌ترین و سخت‌ترین وظیفه پدران و مادران تربیت فرزند است

تربیت کودکان شاد و سالم امروز، و انسان‌های موفق فردا

اگر طرف‌دار نگهداری حیواناتی مثل گربه هستید، شاید اسم بیماری توکسوپلاسموز به گوشتان خورده باشد. این بیماری نوعی عفونت انگلی است که انگلی به همین نام عامل ایجادش است. اصلی‌ترین علت ابتلا به توکسوپلاسموز تماس با مدفوع گربه آلوده به این انگل است، اما می‌دانید سایر روش‌های ابتلا به توکسوپلاموز چیست و چه علائم و راه درمانی دارد؟ ‌برای کسب اطلاعات بیشتر در این باره تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.

توکسوپلاسموز چیست؟

توکسوپلاسموز نوعی بیماری عفونی است که به‌سبب انگل توکسوپلاسما گاندی (Toxoplasma gondii) ایجاد می‌شود. این انگل در مجرای گوارشی گربه زاد و ولد می‌کند. انسان با تماس مستقیم یا غیرمستقیم با مدفوع گربه یا مصرف گوشت نیم‌پز می‌‌تواند به این بیماری مبتلا شود. بیشتر افراد در زمان ابتلا به عفونت علائمی ندارند، اما زمانی که سیستم ایمنی به انگل حمله می‌کند، انگل کیست‌هایی در بدن ایجاد می‌کند و می‌تواند غیرفعال داخل این کیست‌ها زندگی کند. با گذشت زمان و مساعدشدن شرایط انگل دوباره فعال می‌شود و می‌تواند شما را بیمار کند.

انواع روش‌های ابتلا به توکسوپلاسموز

معمولا از طریق تماس با چیزهای آلوده به انگل تکسوپلاسموز به این بیماری مبتلا می‌شویم، از جمله:

• تمیزکردن فضولات گربه؛
• باغبانی در خاکی که گربه در آن مدفوع کرده است؛
• نوشیدن آب نجوشیده یا تصفیه‌نشده؛
• مصرف میوه‌ و سبزیجات نشسته؛
• مصرف گوشت نیم‌پز یا گوشتی که به‌خوبی در یخچال نگهداری‌ نشده است.

میزان شیوع توکسوپلاسموز

به نظر می‌رسد در دنیا از هر ۳ نفر ۱ نفر به انگل توکسوپلاسموز آلوده باشد، اما بیشتر این افراد علائمی ندارند.

علائم توکسوپلاسموز

از آنجایی که انگل در بدن شما پنهان می‌شود، ممکن است علائم آن در ابتدای ایجاد عفونت یا بعدا بروز کنند. بعضی افراد بعد از ورود اولیه انگل به بدن علائمی شبیه آنفولانزا دارند، اما در بیشتر موارد سیستم ایمنی بدون ایجاد علامت عفونت اولیه را از بین می‌برد.

زمانی‌ که انگل در کیست پنهان و غیرفعال می‌شود، علائمی ندارید و حتی با فعالیت مجدد انگل ممکن است علامتی نداشته باشید. اما اگر سیستم ایمنی بدن شما ضعیف باشد، ممکن است علائم ابتلا به عفونت اولیه را داشته باشید. همچنین علائم توکسوپلاسموز با توجه به محل فعالیت انگل متفاوت است و بر اساس اینکه عفونت جدید است، دوباره فعال شده یا مادرزادی است علائم متفاوتی بروز می‌کنند.

۱. علائم توکسوپلاسموز چشمی

این عفونت در یک یا هر دو چشم ایجاد می‌شود و در نوجوانان و افرادی که با این بیماری به دنیا آمده‌اند شایع است. در موارد نادر، علائم در اولین مواجهه با انگل ایجاد می‌شود و علائم مختلفی دارد از جمله:

۲. علائم توکسوپلاسموز حاد

توکسوپلاسموز حاد در پاسخ به عفونت اولیه ناشی از انگل ایجاد می‌شود و ممکن است علائمی شبیه علائم آنفولانزا ایجاد کند، از جمله:

• تب؛
• خستگی؛
• درد عضلانی؛
• درد یا ورم گره‌های لنفاوی گردن یا زیربغل؛
• گلودرد؛
• بزرگ‌شدن کبد و طحال؛
• توکسوپلاسموز چشمی.

۳. علائم توکسوپلاسموز دوباره‌فعال‌شده

اگر سیستم ایمنی ضعیف دارید، ممکن است انگل در زمانی که بدن شما توانایی مبارزه با عفونت را ندارد، دوباره فعال شود. این اتفاق ممکن است برای مبتلایان به ایدز، سرطان یا افرادی بیفتد که از داروهای سرکوب ایمنی استفاده می‌کنند. فعالیت مجدد توکسوپلاسموز معمولا علائم مربوط به مغز و ستون فقرات (سیستم عصبی مرکزی) را به همراه دارد، از جمله:

• سردرد؛
• گیجی؛
• تشنج؛
• تب؛
• فلج صورت؛
• تغییر دید؛
• بی‌حسی؛
• ضعف یا ازدست‌دادن مهارت حرکتی؛
• آنسفالی توکسوپلاسمی؛
• کما.

۴. علائم توکسوپلاسموز مادرزادی

توکسوپلاسموز مادرزادی از مادر باردار به جنین منتقل می‌شود. بعضی از نوزادان در بدو تولد هیچ علائمی ندارند، اما ممکن است علائم به‌مرور نمایان شوند از جمله:

• یرقان؛
• جوش؛
• بزرگ‌شدن کبد و طحال؛
• کاهش بینایی، درد چشم یا حساسیت به نور؛
• تجمع کلسیم در مغز؛
• جمع‌شدن مایع در مغز؛
• کوچک‌ یا بزرگ‌شدن اندازه سر؛
• تشنج؛
• تغذیه ضعیف،
• ورم گره لنفاوی؛
• وزن کم هنگام تولد؛
• تأخیر در رشد مهارت حرکتی؛
• تأخیر یا تفاوت در یادگیری؛
• توکسوپلاسموز چشمی؛
• کاهش شنوایی؛
• ناتوانی ذهنی.

عوارض توکسوپلاسموز

همه افراد ممکن است به این بیماری مبتلا شوند، اما بیشتر افراد علائمی ندارند. در واقع معمولا بدون اینکه شما اطلاعی داشته باشید، بدن شما با انگل مبارزه می‌کند. توکسوپلاسموز بیشتر برای خانم‌های باردار و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مثل افراد مبتلا به ایدز یا سرطان، خطرناک است.

همچنین ممکن است اندام‌های مختلف بر اثر این بیماری آسیب ببینند، از جمله:

• قلب؛
• کبد؛
• پانکراس؛
• روده بزرگ؛
• بیضه.

هرچند این انگل برای تولیدمثل به گربه نیاز دارد، به نظر نمی‌رسد که داشتن گربه حتما ابتلا به این عفونت را افزایش دهد.

توکسوپلازموز در بارداری

اگر در دوران بارداری یا کمی قبل از آن دچار توکسوپلاسموز شوید، انگل می‌تواند از طریق جفت به جنین منتقل شود. این مسئله خطر سقط، مرده‌زایی یا مشکلات جدی مربوط به جنین را افزایش می‌دهد. بعضی از عوارض تولد با توکسوپلاسموز مشکلات بینایی، کوری، تأخیر رشد و مشکلات یادگیری‌اند.

توکسوپلاسموز و نقص ایمنی

اگر ایدز یا سرطان دارید یا از داروهای سرکوب‌کننده ایمنی استفاده می‌کنید، سیستم ایمنی شما نمی‌تواند با عفونتی مثل توکسوپلازموز مبارزه کند. عفونت جدید یا فعال‌شدن مجدد عفونت ممکن است عوارض خطرناکی برای افرادی با سیستم ایمنی ضعیف ایجاد کند.

اگر در گذشته توکسوپلاسموز داشته‌اید، این انگل درون کیست‌هایی در بدن شما زندگی می‌کند. زمانی که سیستم ایمنی شما ضعیف است، انگل می‌تواند دوباره فعال شود و شما را‌ بیمار کند. توکسوپلاسموز درمان‌نشده می‌تواند موجب آسیب‌دیدن اندام افرادی با نقص ایمنی شود. این مسئله حتی ممکن است موجب مرگ شود.

تشخیص توکسوپلاسموز

برای تشخیص توکسوپلاسموز ممکن است پزشک معاینه فیزیکی انجام دهد و درباره علائمتان سؤال کند. همچنین ممکن است با انجام آزمایش توکسوپلاسموز تشخیص داده شود. شاید پزشک برایتان آزمایش خون، نمونه‌گیری و تصویربرداری تجویز کند و در صورت بارداری، آزمایش آمینوسنتز و سونوگرافی بنویسد. در آزمایش خون با استفاده از آنتی‌بادی حضور انگل مشخص می‌شود. اگر جواب آزمایش مثبت شد، یعنی در حال حاضر عفونت فعال انگل را دارید. همچنین می‌توان از آزمایش مولکولی برای بررسی دی‌ان‌ای انگل استفاده کرد.

درمان توکسوپلاسموز

این بیماری با ترکیبی از داروهای ضدانگل و آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود. این داروها از رشد و تولیدمثل انگل در بدن جلوگیری می‌کنند. همچنین برای کاهش عوارض جانبی داروهای ضدانگل فولینیک اسید تجویز می‌شود. معمولا برای درمان توکسوپلاسموز افرادی که علائمی ندارند یا سیستم ایمنی‌شان ضعیف نیست اقدامی انجام نمی‌شود. درمان تنها زمانی که انگل فعال است انجام می‌شود و نمی‌توان کیست حاوی انگل را از بین برد.

دارویی‌های تجویزی

معولا برای درمان توکسوپلاسموز از داروهای مختلفی استفاده می‌شود، از جمله:

• پیریمیتامین؛
• سولفادیازین؛
• آتوواکون؛
• اسپیرامایسین؛
• تریمتوپریم-سولفامتوکسازول؛
• کلینداماسین؛
• لوکوورین.

دوره درمان

بیشتر دوره‌های درمان توکسوپلاسموز ۲ تا ۶ هفته زمان می‌برند، اما ممکن است بعد از چند روز حالتان بهتر شود. از طرفی حدود ۳ هفته تا ۶ ماه زمان می‌برد که آسیب‌های مغزی ناشی‌ از انگل کاملا بهبود یابند.

حتی اگر حالتان بهتر شد هم باید دوره درمان را کامل کنید تا مطمئن شوید انگل کاملا نابود شده است. اگر باردارید و توکسوپلاسموز شما تشخیص داده شده است، احتمالا تا انتهای بارداری باید دارو مصرف کنید. دوره درمان برای افرادی با سیستم ایمنی ضعیف نامحدود است.

پیشگیری از توکسوپلاسموز

آماده‌کردن مناسب غذا و شستن دست‌ها از مهم ترین نکات پیشگیری از توکسوپلاسموز هستند. همچنین بهتر است این نکات را رعایت کنید:

• قبل از مصرف گوشت به‌خوبی آن را منجمد کنید و بپزید؛
• قبل از مصرف میوه‌های و سبزیجات به‌خوبی آنها را بشویید یا پوست بگیرید؛
• تخته برش، پیشخوان و ظرف‌ها را به‌خوبی با آب و صابون بشویید؛
• شیر غیرپاستوریزه مصرف نکنید؛
• غذاهای دریایی خام یا نیم‌پز مصرف نکنید؛
• آب تصفیه‌نشده ننوشید؛
• موقع کار با خاک و ماسه دستکش دست کنید و بعد از کار دست‌تان را با آب و صابون بشویید؛
• گوشت خام و نیم‌پز به گربه ندهید؛
• محل زندگی گربه را روزانه تمیز کنید. برای این کار دستکش دست کنید و بعد از آن دست‌تان را با آب و صابون بشویید؛
• گربه را فقط در خانه نگه دارید.

اگر باردارید یا سیستم ایمنی ضعیفی دارید، موارد زیر را رعایت کنید:

• در صورت امکان خودتان ظروف گربه را عوض نکنید؛
• اگر لازم است ظروف گربه را عوض کنید، دستکش دست کنید و بعد از آن دست‌هایتان را با آب و صابون بشویید؛
• از آوردن گربه جدید یا گربه ولگرد خودداری کنید.

سؤالات رایج

۱. آیا توکسوپلاسموز کامل از بین می‌رود؟

خیر. به دلیل ایجاد کیست، این بیماری کامل درمان نمی‌شود. دارو می‌تواند عفونت فعال را درمان کند، اما کیست را از بین نمی‌برد. اگر سیستم ایمنی سالمی داشته باشید، کیست نباید دوباره فعال شود. اما اگر سیستم ایمنی شما ضعیف باشد یا توکسوپلاسموز مادرزادی داشته باشید، انگل می‌تواند در آینده دوباره فعال شود و شما را بیمار کند.

۲. در صورت ابتلا به توکسوپلاسموز چطور از خودم مراقبت کنم؟

اگر توکسوپلاسموز شما تشخیص داده شد، به علائمتان دقت کنید. اگر کودک شما دچار توکسوپلاسموز مادرزادی است با پزشک اطفال صحبت کنید و روند درمان مناسب را در پیش بگیرید.

۳. چطور متوجه شوم گربه‌ام توکسوپلاسموز دارد؟

برخلاف انسان، معمولا علائم توکسوپلاسموز در گربه نمایان نمی‌شود. اگر در این باره سؤالی دارید، از دام‌پزشک بپرسید.

۴. اگر باردار باشم یا سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشم با گربه‌ام چه‌کار کنم؟

در این شرایط نیازی نیست گربه را از خانه بیرون کنید. می‌توانید برای کاهش احتمال ابتلا به توکسوپلاسموز نکات ایمنی را کنید.

شما بگویید

شما چقدر با توکسوپلاسموز آشنایی دارید؟‌ آیا تابه‌حال به این بیماری مبتلا شده‌اید؟‌ در صورت تمایل، می‌توانید تجربه و نظرتان را در قسمت ارسال دیدگاه برایمان بنویسید و این مطلب را از طریق شبکه‌های اجتماعی با دوستانتان به اشتراک بگذارید.

گامی برای تسلط شما بر مهارت‌های برقراری ارتباط

هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید. اطلاعات بیشتر