فردی در حال گرم‌کردن قبل از پیاده روی تند

پیاده روی تند؛ مزایا و انواع + نکاتی که باید مراعات کنید


تفاوت پیاده روی تند و دویدن را می‌دانید؟ پیاده روی سریع برای علاقه‌مندان به ورزش‌های بی‌نیاز به تجهیزات و محیط خاص فعالیت ورزشی زیاد جذابی است. این ورزش پرطرف‌دار مزایا بسیاری برای سلامتی دارد و کیفیت زندگی شما را بهبود می‌دهد. زمان پیاده روی تند بدن کالری می‌سوزاند. درنتیجه این ورزش افت وزن را نیز راحت‌تر می‌کند، اما آیا این ورزش برای شما مناسب است؟ با ما همراه باشید تا مزایا و انواع پیاده روی تند را با هم بازدید کنیم.

پیاده روی تند چیست؟

پیاده روی سریع یعنی نزدیک به ۱۶۰۰ متر را در ۱۵ دقیقه یا کمتر طی کنید. در این نوع پیاده‌روی، شدت حرکت شما از پیاده‌روی معمولی زیاد تر است، اما شدت‌تان آن‌قدر زیاد نیست که دویدن برداشت بشود. زمان پیاده روی تند ضربان قلب افزایش می‌یابد و عضلات گوناگون بدن فعال خواهد شد. پیاده روی تند چندین سبک دارد؛ از راه‌رفتن سریع گرفته تا پیاده‌روی قدرتی. رقابت این رشته ورزشی در المپیک هم برگزار می‌بشود و برای پیروزی در آن باید تکنیک‌های مختلفی را بیاموزید تا بتوانید حرکات بازو و پاهایتان را تنظیم کنید.

مزایا پیاده روی تند

محققان می‌گویند پیاده روی تند کیفیت زندگی را بهبود می‌بخشد؛ طول عمر را افزایش می‌دهد و برای سلامتی زیاد سودمند است. احتمالا از خودتان سوال کنید یک ساعت پیاده روی تند چه مقدار کالری میسوزاند؟ این ورزش همانند هر فعالیت بدنی فرد دیگر علتچربی‌سوزی می‌بشود و در افت وزن نقش دارد. مطابق تحقیقات، پیاده روی سریع افت شاخص توده بدنی و سایز افراد را راحت‌تر می‌کند.

یکی دیگر از مزایا پیاده روی سریع تحکیم عضلات قلب است. ضربان قلب در پیاده روی تند زیاد می‌بشود و خون با شدت بیشتری در بدنتان گردش می‌یابد. این ورزش جهت می‌بشود ماهیچه‌های قلب قوی شوند و ضربان قلب شما در حالت استراحت افت یابد؛ درنتیجه سختی کمتری به قلب داخل می‌بشود.

بر پایه تحقیقات، پیاده روی سریع گمان ابتلا به بیماری‌های گوناگون از جمله زوال عقل و دیابت نوع ۲ را افت می‌دهد. علاوه‌بر این، کیفیت خواب شما را بهبود می‌دهد و کارکرد مغز را تحکیم می‌کند؛ به همین علت شما کارایی بهتری در طول روز خواهید داشت.

پیاده‌روی دامنه حرکتی مفاصل را افزایش می‌دهد و سختی را از روی مفاصل به عضلات منتقل می‌کند. کارشناسان می‌گویند پیاده‌روی در سربالایی تأثیر بیشتری بر رشد عضلات و نگه داری سلامت استخوان‌ها دارد و به‌مرور عضلات پا و شکم را تحکیم می‌کند.

انواع پیاده روی سریع

پیاده روی سریع سبک‌های مختلفی دارد. ورزشکاران مشابه با مقصد و سبک خود این ورزش را انجام خواهند داد و در هر سبک، تکنیک‌های مختلفی را اجرا می‌کنند. مسابقات پیاده روی تند هم در جهان برگزار خواهد شد که هرکدام قوانین خاص خود را دارند. در ادامه، سبک‌های گوناگون این ورزش را معارفه می‌کنیم.

۱. پیاده‌روی قدرتی

در این سبک پیاده‌روی، ورزشکاران بازوهای خود را حرکت خواهند داد تا سرعتشان افزایش یابد. یکی از اصول این نوع پیاده‌روی خم‌کردن بازوهاست. این کار به ورزشکار پشتیبانی می‌کند حرکات منظمی داشته باشد و سریع خسته نشود. اگر تصمیم دارید پیاده‌روی قدرتی را اغاز کنید، باید از یک کارشناس ورزشی راهنمایی بگیرید و حرکت بازو در میانه حرکت را بیاموزید.

۲. مسابقات راهپیمایی

مسابقات راهپیمایی قوانین مخصوص به خود را دارند و ورزشکاران این رشته از تکنیک خاصی منفعت گیری می‌کنند. در مسابقات راهپیمایی، باید زانوی خود را از وقتی که پای جلو با زمین برخورد می‌کند صاف نگه دارید تا پایتان از زیر بدن عبور کند. در این سبک یک پا همیشه با زمین تماس دارد. ورزشکاران در مسابقات راهپیمایی همانند پیاده‌روی قدرتی از بازوهایشان پشتیبانی می‌گیرند. این تکنیک به آنها پشتیبانی می‌کند شدت بیشتری داشته باشند و بدنشان دیرتر خسته بشود.

۳. مسابقات راهپیمایی المپیک

مسابقه راهپیمایی از سال ۱۹۰۶ داخل المپیک شد. این ورزش یکی از زیر مجموعه‌های رشته دوومیدانی است که ورزشکاران در مسافت‌های ۲۰ و ۵۰ کیلومتر در آن با هم رقابت می‌کنند. مسابقات با مسافت ۲۰ کیلومتر برای زنان و مردان برگزار خواهد شد، اما در مسابقه ۵۰کیلومتری فقط مردان شرکت می‌کنند. شدت پیاده روی سریع در این سبک زیاد است، طوری که ورزشکاران نزدیک به ۱۶۰۰ متر را در ۶ دقیقه یا کمتر طی می‌کنند.

مراقبت از بدن زمان پیاده روی سریع

برای جلوگیری از صدمه‌دیدگی و بهبود تمرینات خود همیشه قبل از پیاده‌روی بدن خود را گرم کنید. حداقل ۵ دقیقه با شدت آرام راه بروید و بعد از آن با حرکات کششی آرام بدنتان را برای اغاز تمرین آماده کنید. اگر تازه پیاده‌روی را اغاز کرده‌اید، تکنیک‌های پیاده روی سریع را به‌مرور تمرین کنید تا عضلات‌تان صدمه نبینند. کارشناسان می‌گویند افراد مبتدی بهتر است بعد چند دقیقه پیاده روی سریع، چند دقیقه آرام راه بروند و کم‌کم زمان پیاده‌روی سریع را افزایش دهند. با این کار ماهیچه‌ها و مفاصل به‌مرور تحکیم خواهد شد و گمان ابراز صدمه‌دیدگی کمتر می‌بشود. در ادامه، نکات مهم مراقبت از بدن در این ورزش را مرور می‌کنیم.

۱. مراقبت از ساق پا

بر پایه تحقیقات، همه افرادی که پیاده‌روی می‌کنند در ابتدای تمریناتشان توانایی درد جلوی ساق پا را داشته‌اند. به این عارضه شین اسپلینت می‌گویند که التهابی دردناک در عضلات، تاندون‌ها و بافت استخوان درشت نی ساق پاست. کارشناسان نظر دارند این درد بر تاثییر منفعت گیری بیشتر از حد از پا و فشارآوردن به آن تشکیل می‌بشود. دویدن، کوهنوردی و پیاده‌روی تند علتخواهد شد دچار این چنین دردی شوید.

علت مهم شین اسپلینت خستگی عضلات است. هنگامی سریع راه می‌روید، عضلات پا تلاش می‌کنند انگشتان پا را بالا نگه دارند و سپس به‌آرامی آنها را روی زمین بگذراند. هنگامی شدت پیاده‌روی را افت دهید یا مقداری توقف کنید این درد از بین می‌رود، به این علت بهتر است میانه پیاده‌روی مواظب ساق پایتان باشید. اگر مبتدی هستید، بهتر است از تمرینات سبک اغاز کنید تا عضلات ساق زمان رشد و ترمیم خود را داشته باشند.

۲. منفعت گیری‌نکردن از وزنه‌های پوشیدنی

برخی از ورزشکاران از وزنه‌های پوشیدنی منفعت گیری می‌کنند تا کالری بیشتری بسوزانند و قوت بدنی خود را افزایش دهند. این وزنه‌ها به مچ دست و پا وصل خواهد شد و میانه حرکت، سختی بیشتری به عضلات می‌آورند. کارشناسان فیزیوتراپی می‌گویند این وزنه‌ها روی گردن، شانه‌ها، آرنج و مچ سختی بسیاری می‌آورند و امکان پذیر صدمه شدید تشکیل کنند. آنها پیشنهاد می‌کنند از این وزنه‌ها منفعت گیری نکنید و تمرینات بدنسازی با وزنه را جدا از پیاده‌روی انجام دهید.

سخن آخر

پیاده روی تند یکی از ورزش‌هایی است که نیاز به تجهیزات خاصی ندارد و برای سلامتی بدن مزایا بسیاری بسیاری دارد. این ورزش عضلات قلب را تحکیم می‌کند و از تحلیل‌رفتن استخوان‌ها جلوگیری می‌کند. علاوه‌بر این، در کیفیت خواب و بهبود کارکرد مغز هم نقش دارد. پیاده روی سریع تکنیک‌های مختلفی دارد که باید آنها را یاد بگیرید تا از صدمه‌های احتمالی جلوگیری کنید. کارشناسان ورزشی می‌گویند اگر به دویدن علاقه دارید اما تابه‌حال امتحانش نکرده‌اید، می‌توانید مدتی پیاده روی سریع را امتحان کنید تا بدنتان به آمادگی کافی برسد و بتوانید بدوید.

اگر این مقاله برایتان سودمند بوده است، آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید و نظرتان درمورد پیاده‌روی سریع را برایمان بنویسید.

اصول و راه حلهایی کاملا عملی برای یادگیری سریع و ماندگار هر زبان تازه




منبع

دویدن روی تردمیل بدون کفش

ورزش بدون کفش؛ آیا زمان ورزش حتما باید کفش بپوشیم؟


شما با کفش ورزش می‌کنید یا بدون کفش؟ ورزش بدون کفش در باشگاه‌های یوگا و پیلاتس رایج است، اما در ورزش‌های گروهی و باشگاه‌های عمومی همه با کفش ورزش می‌کنند. فکر می‌کنید کدام روش درست است؟ محققان تحقیقات بسیاری در این عرصه انجام داده‌اند و مزایای و معایب ورزش بدون کفش را بازدید کرده‌اند. با ما در این مقاله همراه باشید تا ببینیم آیا زمان ورزش حتما باید کفش پایمان کنیم یا نه.

مزایای ورزش بدون کفش

امروزه ورزش بدون کفش بیشتر از قبل رایج شده است. کارشناسان سلامت و مربیان ورزش می‌گویند ورزش‌کردن بدون کفش مزایایی برای پا و بدن انسان دارد. مطابق تحقیقات اگر بدون کفش اما درست و آگاهانه ورزش کنید، دردهای ناشی از حرکات تکراری افت می‌یابد و قوس ستون فقرات اصلاح می‌بشود. ورزش بدون کفش برای افراد تازه‌کار امکان پذیر مقداری خسته‌کننده و خطرآفرین باشد. در ابتدا بهتر است با پیاده‌روی‌های مختصر و حرکات ساده اغاز کنید و قبل از تمرین پاها را گرم کنید. در ادامه با اهمیت ترین مزایای ورزش‌کردن بدون کفش را مرور می‌کنیم.

۱. ارامش

ورزش بدون کفش جهت افزایش ارامش در پاها و بدن می‌بشود. هنگامی با پای برهنه ورزش می‌کنید، می‌توانید انگشتان پاهایتان را باز کنید. درنتیجه سطح تماس پایتان با زمین زیاد تر می‌بشود و ارامش بیشتری خواهید داشت. ورزش با پای برهنه حالت پا و انگشتانتان را نیز بهبود می‌دهد. اگر انگشتان پایتان به‌مرور زمان به‌خاطر پوشیدن کفش‌های نامناسب تحول شکل داده‌اند، ورزش بدون کفش فرم و شکل آنها را اصلاح می‌کند.

۲. افزایش هماهنگی

پابرهنه‌بودن بخشی طبیعی از وجود انسان است. کارشناسان ورزشی می‌گویند برگشت به این شیوه طبیعی علتمی‌بشود الگوهای حرکتی واقعی خود را مجدد یاد بگیریم. درنتیجه نحوه درگیری عضلاتمان بهبود می‌یابد. با گذشت زمان گیرنده‌های حسی عمقی بدنمان فعال خواهد شد و هماهنگی، ارامش و اعتدال بیشتری خواهیم داشت. مطابق تحقیقات هرچقدر بدن متعادل‌تری داشته باشیم، خطر صدمه‌رسیدن به مفاصل افت می‌یابد.

۳. تحکیم پاها

هنگامی با پای برهنه تمرین می‌کنید، همه ماهیچه‌های پایتان دچار خواهد شد، اما هنگامی کفش ورزشی به پا کرده‌اید، این چنین اتفاقی نمی‌افتد. کفش‌های ورزشی با اهداف گوناگونی طراحی خواهد شد، برای مثال کفش‌های مخصوص دویدن برای پشتیبانی به حرکت شما طراحی شده‌اند و روی اعتدال بدن تأثیری ندارند و به همین علت عضلات انگشتان و کف پای شما دچار نمی‌شوند و به مرور زمان سختی روی مفاصل افزایش می‌یابد. این سختی پاهایتان را ضعیف و صدمه‌پذیر می‌کند.

۴. افزایش پویایی پا

ورزش بدون کفش حرکت انگشتان پا و تحرک مچ پا را بهبود می‌بخشد. زیاد تر مردم با کفش ورزش می‌کنند، اما کارشناسان تا این مدت یقین نیستند که آیا کفش نقش مهمی در سلامت بدن دارد یا خیر. مطابق تحقیقات، منفعت گیری از کفش مزایا بسیاری دارد اما به‌مرور زمان با توزیع غیرطبیعی وزن پاها را ضعیف می‌کند. هنگامی بدون کفش ورزش می‌کنید، همه ماهیچه‌ها دچار و رباط‌های پا فعال خواهد شد و اعتدال بدن نگه داری می‌بشود. درنتیجه تحرک و پویایی پا افزایش می‌یابد.

۵. آگاهی حسی

یکی از مزایای ورزش بدون کفش بازخورد حسی است. هنگامی پاهای شما مستقیم روی زمین قرار می‌گیرند، مغزتان هشیارتر می‌بشود و دستوراتی به بدن می‌دهد. مغز نحوه قرارگیری پا روی زمین و مقدار سختی را تنظیم می‌کند. هنگامی کفش به پا داریم، مغز دریافت حسی مستقیمی ندارد و دستوری به بدن نمی‌دهد، به این علت سختی روی پاها تنظیم نمی‌بشود و به‌مرور زمان به مفاصل صدمه می‌رسد.

چه وقتی نباید بدون کفش ورزش کنیم؟

ورزش‌کردن با کفش یا بدون کفش به سلیقه و شرایط شما بستگی دارد. یقیناً کارشناسان پیشنهاد می‌کنند در ورزش‌هایی همانند کوهنوردی و صخره‌نوردی، بهتر است کفش پایتان کنید. علاوه‌بر این اگر در رشته مورد نظر تازه‌کارید و حرکات را به‌خوبی بلد نیستید، بهتر است کفش‌هایتان را درنیاورید. در حرکات پرشی نیز برای محافظت از مفاصلا خوب است کفش مخصوص پا کنید.

برخی باشگاه‌ها اجازه ورزش بدون کفش را نمی‌دهند، چراکه محیط باشگاه آلوده است و گمان انتقال بیماری‌ها افزایش خواهد یافت. اگر در باشگاه عمومی و شلوغ ورزش می‌کنید، باید خطرات بالقوه را جدی بگیرید و بدون کفش ورزش نکنید.

آیا دویدن روی تردمیل بدون کفش مجاز است؟

کارشناسان ورزشی می‌گویند بهتر است زمان ورزش با تردمیل کفش به پا داشته باشید. یکی از با اهمیت ترین دلایل این پیشنهاد مراعات بهداشت است. در ادامه، مزایا و معایب دویدن روی تردمیل بدون کفش را بازدید می‌کنیم. بااین‌حال اگر تصمیم دارید بدون کفش با تردمیل ورزش کنید، با شدت زیاد کم اغاز کنید تا بدن و ذهنتان با هم هماهنگ شوند. با گذشت زمان می‌تواند شدت و شدت تمرین خود را افزایش دهید.

مزایا دویدن روی تردمیل بدون کفش

دویدن بدون کفش فرم طبیعی حرکات شما را اصلاح می‌کند. هنگامی پابرهنه می‌دوید، بدن شما سختی را روی تکه جلویی پا داخل می‌کند و ضربه و سختی به پاشنه منتقل نمی‌بشود؛ درنتیجه نیروی وارده به مفاصل را افت می‌دهد و از صدمه‌های احتمالی جلوگیری می‌کند.

هنگامی پابرهنه روی تردمیل می‌دوید، ماهیچه‌های ساق و کف‌ پاهایتان تحکیم خواهد شد. کفش ورزشی ضعف‌ها و عدم اعتدال پاهایتان را مخفی می‌کند، ولی هنگامی بدون کفش می‌دوید این مشکلات آشکار و عضلات ناچار خواهد شد برای نگه داری اعتدال زیاد تر تلاش کنند. به‌مرور زمان اعتدال، ارامش و هماهنگی ماهیچه‌ها افزایش می‌یابد و خطر صدمه‌های ورزشی کم می‌بشود.

معایب دویدن روی تردمیل بدون کفش

میانه دویدن کفش‌ها از پای شما محافظت می‌کنند. بدون کفش پاها زیاد تر در معرض سختی و ضربه‌اند. علاوه‌بر این، حرکت سریع تسمه تردمیل امکان پذیر روی پای شما خراش و کبودی تشکیل کنند. سریع دویدن با پای برهنه روی تردمیل احتمالا به پوست شما صدمه بزند و پاهایتان تاول بزند. تاول‌ها دردناک‌اند و طول می‌کشد تا بهبود یابند. به همین علت امکان پذیر برنامه تمرینی‌تان را مختل کنند.

مسئله مهم دیگر بهداشت محیط است. شما باید بعد از هر بار منفعت گیری، تردمیل را به‌خوبی تمیز کنید. اگر در باشگاه ورزش می‌کنید، دویدن بدون کفش روی تردمیل امکان پذیر گمان انتقال بیماری‌های باکتریایی و قارچی را افزایش دهد. به این علت احتمالا ورزش در خانه بدون کفش سودمند باشد، اما در باشگاه بهتر است کفش پایتان کنید.

نکاتی درمورد دویدن روی تردمیل بدون کفش

اگر بعد از بازدید مزایا و معایب دویدن با پای برهنه تصمیم گرفتید ورزش بدون کفش را امتحان کنید، باید نکات مهمی را در نظر داشته باشید. مراعات این نکات جهت نگه داری سلامت شما می‌بشود و خطر صدمه‌های ورزشی را افت می‌دهد. در ادامه این نکات را با هم مرور می‌کنیم.

۱. به‌آرامی اغاز کنید

اگر اولین بار است می‌خواهید بدون کفش بدوید، با شدت کم اغاز کنید و زمان مقداری بدوید. به‌مرور زمان شدت و مسافت را افزایش دهید تا پاهایتان زمان داشته باشند با شرایط تازه تطبیق اشکار کنند. شما می‌توانید ابتدا با کفش‌هایی بدوید که زیره نازکی دارند. این کار به بدنتان پشتیبانی می‌کند اختلاف ارتفاع را فهمیدن کند. بعد از مدتی پاهایتان آمادگی خواهند داشت که بدون کفش بدوید.

۲. به فرم دویدن دقت کنید

هنگامی با پای برهنه می‌دوید، بدنتان تمایل دارد که سختی را از روی پاشنه بردارد و اعتدال را با پنجه پا نگه داری کند. این اتفاق به افزایش اعتدال و بهبود فرم دویدن شما پشتیبانی می‌کند. علاوه‌بر این، باید با آگاهی و دقت بیشتری بدوید. تلاش کنید زانوهایتان را خم نگه دارید و روی پنجه پا فرود بیایید تا گمان صدمه به مفاصل را افت دهید.

۳. قبل از ورزش، بدنتان را گرم کنید

فرقی نمی‌کند با کفش ورزش می‌کنید یا بدون کفش؛ گرم‌کردنِ درست یکی از با اهمیت ترین نکات برای هر نوع ورزشی است. هنگامی بدن خود را گرم می‌کنید، گردش خون در اندام‌های گوناگون زیاد می‌بشود، مفاصلتان بهتر حرکت می‌کنند و بدن برای اغاز حرکات سنگین آماده می‌بشود. برای گرم‌کردن به‌زمان ۵ تا ۱۰ دقیقه به‌آرامی روی تردمیل راه بروید، سپس دویدن را اغاز کنید.

۴. تردمیل خوب انتخاب کنید

انتخاب تردمیل مناسب زیاد مهم است. شما نیاز ندارید تردمیل تخصصی بخرید تا بتوانید بدون کفش ورزش کنید، اما باید یقین باشید که سطح تردمیلتان صاف باشد و اعتدال شما را بر هم نزند. قبل از اغاز ورزش، سطح تسمه را بازدید کنید تا هیچ ذره و قطعه تیزی روی آن نباشد، چراکه قطعات تیز به پایتان صدمه می‌زنند و گمان بریدگی و کبودگی را افزایش خواهند داد.

۵. به بدن خود دقت کنید

میانه ورزش باید به بدن خود آگاه باشید. اگر دچار هرگونه درد یا ناراحتی جدی شدید، ورزش را متوقف کنید و از یک کارشناس یا مربی مشورت بگیرید. دویدن بدون کفش برای افراد مبتدی چالش‌برانگیز است، به این علت مهم است به‌مرور استقامت و قوت بدنی‌تان را افزایش دهید و آهسته پیش بروید. در این مسیر، مربی حرفه‌ای می‌تواند پشتیبانی بزرگی برایتان باشد.

۶. بهداشت را در الویت قرار دهید

قبل از کار با تردمیل پاهایتان را بشویید و یقین شوید پاهایتان کاملا تمیزند تا آلودگی را به تسمه تردمیل منتقل نکنید. در آخر ورزش هم تسمه تردمیل را تمیز کنید. تجمع عرق و آلودگی روی تردمیل محیطی مناسب برای رشد باکتری‌ها فراهم می‌کند. این باکتری‌ها از طریق خراش‌های کوچک داخل بدن خواهد شد و گمان ابتلا به بیماری‌های عفونی را افزایش خواهند داد.

آیا پیاده روی بدون کفش مجاز است؟

پیاده روی بدون کفش

احتمالا شما فقط در خانه بدون کفش راه بروید، اما برخی ورزشکاران در تمرینات روزانه خود بدون کفش راه می‌روال و ورزش می‌کنند. این ورزشکاران اعتقاد دارند ورزش‌کردن بدون کفش مزایای بسیاری دارد و به همین علت دیگران را تشویق می‌کنند پیاده روی بدون کفش را امتحان کنند.

کارشناسان بسیاری به والدین می‌گویند هنگامی کودک در حال یادگیری راه‌رفتن است، به او اجازه دهند بدون کفش راه برود. این کار بر سیستم عضلانی و مفاصل کودک تاثییر می‌گذارد و نحوه راه‌رفتن را بهبود می‌دهد. علاوه‌بر این، پیاده روی بدون کفش آگاهی حسی کودک را زیاد تر می‌کند و کودک بدنش را بهتر می‌شناسد.

مزایای پیاده روی بدون کفش

مطابق تحقیقات، با اهمیت ترین مزیت پیاده روی بدون کفش یادگیری الگوی صحیح راه‌رفتن است. کفش‌ها با لایه‌های مختلفی که دارند الگوی طبیعی قدم‌برداشتن را از بین می‌برند و فرم حرکت عضلات و مفاصل را تحول خواهند داد.

هنگامی بدون کفش راه می‌روید، تسلط بیشتری روی پایتان و درنتیجه اعتدال بیشتری خواهید داشت و دردهای عضلانی‌تان تسکین می‌یابند. اصلاح فرم حرکت پا به بهبود حالت لگن و زانو نیز پشتیبانی می‌کند. کارشناسان می‌گویند بهتر است کفش‌های نامناسب را کنار بگذارید تا دامنه حرکتی ماهیچه‌ها و رباط‌ها کامل باشد. این چنین دیگر انگشت‌هایتان تحول شکل نمی‌دهند و زیبایی پاهایتان نگه داری می‌بشود.

خطرات احتمالی پیاده روی بدون کفش

راه‌رفتن بدون کفش در خانه مشکلی ندارد، اما هنگامی پابرهنه بیرون می‌روید در معرض خطرات بسیاری قرار می‌گیرید. کارشناسان می‌گویند اگر پاهای قوی نداشته باشید و برای اولین بار بدون کفش بیرون بروید، گمان صدمه دیدن بافت‌های گوناگون زیاد است. در ضمن با پیاده روی بدون کفش در معرض خطرات بالقوه زمین هستید؛ سطوح ناهموار و خیس، تغییرات دما، خرده‌شیشه و دیگر اجسام تیز امکان پذیر به پایتان صدمه بزنند. محیط خارج از خانه آلوده است. باکتری‌های محیطی می‌توانند به‌راحتی داخل بدنتان شوند و بیماری‌های عفونی تشکیل کنند. پزشکان می‌گویند افراد مبتلا به دیابت باید قبل از پیاده روی بدون کفش با پزشک خود مشورت کنند، چراکه امکان پذیر زخم‌هایی روی پایشان تشکیل بشود که متوجهش نشوند و این قضیه خطرناک است.

سخن پایانی

امروزه ورزش بدون کفش محبوب است. پیاده‌روی، دویدن و انجام حرکات ورزشی بدون کفش فرم طبیعی پاها و الگوی راه‌رفتنمان را اصلاح می‌کند. هنگامی بدون کفش ورزش می‌کنیم، همه عضلات و اعصاب پا دچار خواهد شد و به‌مرور زمان قوت پاها افزایش می‌یابد اما ورزش با پای برهنه خطراتی هم دارد که باید به آنها آگاه باشیم.

اگر این مقاله برایتان سودمند بوده است، آن را با دوستانتان به اشتراک بگذارید.

هشدار! این نوشته فقط جنبه آموزشی دارد و برای منفعت گیری از آن ملزوم است با پزشک یا متخصص وابسته مشورت کنید. اطلاعات زیاد تر

اصول و راه حلهایی کاملا عملی برای یادگیری سریع و ماندگار هر زبان تازه




منبع

پارگی تاندون آشیل

تاندون آشیل؛ رایج‌ترین صدمه‌ها، روش تشخیص و درمان


تاندون آشیل بلندترین و نیرومندترین تاندون بدن انسان است، چیزی همانند طنابی قوی که از استخوان پاشنه تا عضلات ساق پا کشیده می‌بشود. پارگی، کشیدگی و التهاب تاندون آشیل از‌ رایج‌ترین مشکلات حرکتی‌اند که زیاد تر افراد بین‌سال یا جوانان ورزشکار دچارشان خواهد شد. در این مقاله می‌خواهیم مفصل درمورد این تاندون، صدمه‌هایی که در معرض آنها قرار دارد و روش درمان آنها سخن بگویید کنیم.

رایج‌ترین صدمه‌های تاندون آشیل

زمان قدم‌زدن یک پا را به‌سمت پایین خم می‌کنیم و روی پنجه‌ی پای دیگر می‌ایستیم؛ در هر دو حالت وزنمان روی تاندون آشیل پا است و از آن پشتیبانی گرفته‌ایم. تاندون آشیل نوار بافتی ضخیم و محکمی است که پشت پا قرار گرفته و عضله ساق را به استخوان پشت پاشنه پا وصل می‌کند. آشیل با طول متوسط ۱۵ تا ۲۶ سانتی‌متر نیرومندترین و بلند‌ترین تاندون در بدن انسان است و می‌تواند تا نزدیک به ۴ برابر وزن انسان را تحمل کند. با‌این‌حال صدمه‌دیدگی این تاندون اتفاقی رایج است، به‌خصوص بین ورزشکاران؛ تقریبا از هر ۴ ورزشکار ۱ نفر دچار صدمه آشیل می‌بشود!

رایج‌ترین صدمه‌های آشیل در قالب پارگی و التهاب رخ خواهند داد:

  • پارگی تاندون آشیل: چنانچه نوار تاندون خارج از محدوده طبیعی خود کشیده بشود، کشیدگی یا پارگی تاندون آشیل اتفاق می‌افتد و پایِ راه‌رفتن و دویدن را از فرد می‌گیرد.
  • التهاب تاندون آشیل (تاندونیت): در این نوع صدمه‌دیدگی، بافت داخلی تاندون دچار التهاب و پارگی‌های میکروسکوپی شده است و در لایه بیرونی خبری از التهاب نیست. اگر مراقبت کافی از آن صورت نگیرد، امکان پذیر تبدیل ضعف و پارگی نوار فیبری آشیل بشود. التهاب تاندونیت غیر درجا در رشته‌های میانی تاندون اتفاق می‌افتد و زیاد تر افراد جوان را تهدید می‌کند، اما نقطه تاثییر التهاب تاندویت درجا در محل برخورد تاندون با استخوان است و در هر سنی اتفاق می‌افتد.

علل صدمه تاندون آشیل

اگرچه آشیل می‌تواند تا ۴ برابر وزن فرد را تحمل کند، همین وزن زیاد و بار سنگین مهم‌ترین عامل صدمه‌دیدگی آن است. پارگی طبق معمول در فاصله حدودا ۶سانتی‌متری نقطه اتصال آشیل به استخوان پاشنه اتفاق می‌افتد که زیاد تر از قسمت‌های دیگر مستعد پارگی است. از‌آنجا‌که جریان خون این ناحیه کم است، قوت کمتری هم برای بهبودی و ترمیم صدمه‌ها دارد و جهت دردناک‌شدن این ناحیه می‌بشود.

علل التهاب

  • بی‌توجهی به گرم‌کردن بدن یا درست‌و‌حسابی گرم‌نکردن بدن قبل از ورزش؛
  • دویدن روی سطح سخت و ناهموار؛
  • پیاده‌روی یا دویدن بدون پوشیدن کفش مناسب؛
  • فعالیت بدنی شدید ناگهانی؛
  • ضعف ذاتی عضلات ساق.

علل پارگی

  • پریدن یا چرخیدن ناگهانی با شدت زیاد؛
  • ناگهانی دویدن؛
  • سقوط از بلندی یا زمین‌خوردن؛
  • بیماری‌های عرصه‌ای؛
  • تزریق استروئید به مفصل مچ پا؛
  • آنتی‌بیوتیک‌های خاصی همانند فلوروکینولون، سیپروفلوکساسین یا لووفلوکساسین.

علاوه‌بر اینها، افزایش سن و اضافه‌وزن از عوامل ضعف و پارگی تاندون آشیل محسوب خواهد شد. دلنشین است بدانید مردان ۵ برابر زنان در معرض این اتفاق‌اند.

علائم صدمه‌دیدگی تاندون آشیل

درد و حساسیت خفیف تا شدید در ناحیه آشیل از علائم پارگی تاندون آشیل است. بعضی اوقات اوقات (طبق معمول در ساعات اولیه روز) پشت پاشنه پا سفت می‌بشود و تا ساعت‌های میانی روز هرچه زیاد تر از آن منفعت گیری می‌کنید، گرم‌تر و نرم‌تر می‌بشود. تورم، ضعف حرکتی و درد از دیگر علائم کشیدگی تاندون آشیل است. انگار هرازگاهی فردی به ساق پایتان لگد می‌زند؛ نمی‌توانید موقع پیاده‌روی، پای صدمه‌دیده را خم کنید یا به‌سمت جلو حرکت دهید و نمی‌توانید روی پنجه آن پا بایستید. اگر به‌جستوجو علت درد طاقت‌فرسای پاشنه پای خود می‌گردید، بدانید که صدمه‌دیدگی آشیل یکی از دلایل احتمالی است.

تشخیص صدمه‌دیدگی تاندون آشیل

به‌محض این که کوچک‌ترین درد، ضعف، تورم یا سفتی در ناحیه پشت پاشنه پا حس کردید، برای تشخیص دقیق به پزشک مراجعه کنید. پزشک یا فیزیوتراپیست حالت نوار آشیل را برسی می‌کند و چند سوال از شما می‌پرسد تا علائم کشیدگی تاندول آشیل را بازدید کند. برخی پزشکان برای محکم‌کاری نتیجه اسکن MRI را هم از بیمار می‌خواهند.

درمان صدمه‌های تاندون آشیل

فیزیوتراپی برای درمان آسیب‌های تاندون آشیل

در صورتی که علائم کشیدگی تاندون آشیل را دارید، همه فعالیت‌های روزمره را کنار بگذارید و به‌زمان ۲ تا ۳ روز استراحت کنید. در این زمان روی ناحیه آشیل یخ بگذارید، دور ساق و مچ را با باند کشی ببندید و راه حلهای درمان خانگی کشیدگی تاندون آشیل را امتحان کنید.

اگر درد ادامه‌دار شد و فیزیوتراپی در منزل جواب نداد، برای درمان دارویی یا فیزیوتراپی پزشکی به دکتر مراجعه کنید. پزشک برای درمان پارگی تاندون آشیل ابتدا سراغ داروهای ضدالتهابی می‌رود و پیشنهاد می‌کند چند روزی با عصا راه بروید تا وزنتان روی مچ پا نباشد. این چنین از شما می‌خواهد پای صدمه‌دیده را باندپیچی کنید و روزانه چند تمرین کششی با آن انجام دهید. اگر هم شرایط ادامه‌دار باشد، گمان جراحی تاندون آشیل پا وجود دارد. نوع جراحی به محل و مقدار صدمه تاندون بستگی دارد.

  • جراحی رهاسازی گاستروکنمیوس برای افزایش طول تاندون گاستروک و افت سختی به فاشیئت پلانتار (بخشی از آشیل)؛
  • جراحی دبریدمان برای برداشتن بافت صدمه‌دیده تاندون یا خارهای استخوانی و ترمیم تاندون؛
  • جراحی برداشتن بافت صدمه‌دیده تاندون، ترمیم تاندون باقی‌مانده و قراردادن یک تاندون دیگر (همانی که به خم‌شدن انگشت شست پا پشتیبانی می‌کند) در محل صدمه.

پیشگیری از صدمه

تاندون آشیل به‌رغم قدرتمندبودن، زیاد تر از هرجای دیگر بدن به محافظت احتیاج دارد. برای آنکه این نوار بافتی صدمه نبیند، این چند مسئله را همیشه مراعات کنید:

  • کفش مناسب (ترجیحا طبی یا ورزشی) بپوشید.
  • برای پیاده‌روی یا دویدن در هوای سرد لباس گرم بپوشید.
  • قبل از تمرینات ورزشی بدن را حسابی گرم و سپس از تمرین، بدن را سرد کنید؛
  • شدت فعالیت بدنی را به‌مرور زمان زیاد کنید؛
  • حتما بین تمرین‌ها استراحت کنید؛
  • بین تمرین‌ها چند حرکت برای تحکیم عضلات ساق پا بگنجانید؛
  • هیچ زمان روی سطح سخت یا لغزنده تمرین نکنید؛
  • زمان‌زمان و دفعات تمرین را هر هفته نهایتا ۱۰درصد افزایش دهید.

در آخر

آشیل پا هرچقدر هم قوی و قوی باشد، بر تاثییر سختی یا ضربه‌ ناگهانی مستعد صدمه‌دیدگی است. هرگونه درد خفیف یا شدید در محل تاندون آشیل از حادثه ناگواری همچون پارگی یا التهاب خبر می‌دهد که باید هرچه سریعتر با پزشک در بین گذاشته و درمانش اغاز بشود. درمورد آشیل این مسئله را برای بسپارید که صدمه‌هایش لاعلاج نیستند و با مراقبت و عمل های پزشکی به‌راحتی ترمیم می‌بشود.

شما چه مقدار درمورد پارگی، کشیدگی و التهاب تاندون آشیل می‌دانید؟ اگر درمان خانگی خاصی برای آرام‌سازی درد تاندون می‌شناسید، حتما آن را در قسمت نظرات با ما و همراهان ما در بین بگذارید.

منبع: healthdirect

گامی برای تسلط شما بر توانایی‌های برقراری ربط


هشدار! این نوشته فقط جنبه آموزشی دارد و برای منفعت گیری از آن ملزوم است با پزشک یا متخصص وابسته مشورت کنید. اطلاعات زیاد تر



منبع