هنگامی پزشک سخنهایمان را جدی نمیگیرد، چه کنیم؟_سیاه پوش
نوشته و ویرایش شده توسط مجله سیاه پوش
برایتان پیش آمده که به پزشک مراجعه کنید و با دلواپسی علائم دلواپسکنندهتان را شرح دهید اما او بگوید همهاش استرس است و هیچ مشکلی ندارید؟ اگر یقین باشید که مشکلی دارید و پزشک جدیتان نمیگیرد، چه؟ در این چنین مواقعی چطور باید پزشک را قانع کنیم؟
یکی از حقارتآمیزترین لحظات زندگی، وقتی است که به پزشک مراجعه کنید و او سخن بگوییدهایتان را جدی نگیرد. یکی از رایجترین و غیر قابل تحملترین تواناییها برای هر فردی این است که به او بگویند برای استرس، یک سری علائم بیماری را مشخص می کند؛ استرسی که هیچ ارتباطی به حالت سلامت روانی ندارد.
همه ما توانایی مراجعه به پزشک و تشخیص استرس و اضطراب، به جای مشکل جسمانی را داریم. امکان پذیر علائم کوفتگی، دل درد و سردرد نشان دهیم و پزشک به جای تشخیص یک بیماری، ما را به آزمایشهای عصبی ارجاع بدهد. هنگامی همه آزمایشها منفی شد و هیچ علائمی از مشکل عصبی دیده نشد، بالاخره پزشک میپذیرد که ما راست میگفتیم و واقعاً یک سری علائم بیماری جسمی داریم!
احتمالا شگفتی کنید اما در واقع، روزانه تعداد افراد بسیاری با این نوشته دست به گریبان خواهد شد. همین نوشته جهت شد تا در «چطور»، بازدید کنیم که در این چنین شرایطی باید چه کنیم؟ برای تهیه این مقاله، از نظرات مشاوران سلامت روان منفعت گیری شده است.
با همراه نزد پزشک بروید
به طور کلی، بهتر است تنها به پزشک مراجعه نکنید؛ به خصوص اگر مضطرب میشوید یا علائم بسیاری دارید که نگرانید همه آنها را به یاد نیاورید. همراهکردن یک دوست با خود، به یادآوری بهتر علائم پشتیبانی میکند و در عین حال، به حرف هایهای شما اعتبار و سندیت میدهد. چند پژوهش نشان دادهاند که بعضی اوقات اوقات، پزشکان با بیماران زن حرکت متغیری نسبت به بیماران مرد در پیش میگیرند. شواهد و توانایی نشان خواهند داد که اگر یک مرد را با خود نزد پزشک ببرید، گمان جدیگرفتن سخنهایتان زیاد تر است!
علائمتان را رصد کنید
هر چه اطلاعات بیشتری از علائم خود به پزشک اظهار کنید، بهتر است. میتوانید علائم خود را با ثبت دقیق روز و ساعت، محرک احتمالی (برای مثال، دقیقاً بعد از غذا خوردن) و زمان زمان طول کشیدن آنها، روی کاغذ یادداشت کنید. این کار امکان پذیر در زمان بیماری، مقداری دشوار باشد و از شما انرژی بگیرد اما تأثیر مساعد بر اشکارشدن مشکل و سیر علائم در اختیارتان میگذارد.
علائم خود را به وضوح شرح دهید
مراقبتهای بهداشتی مطلوب نیازمند برقراری ارتباطی قوی می باشند. پیش از سخن بگویید با پزشک، وقتی تعلق دهید تا بهترین شیوه در شرح دقیق و شفاف علائم خود را مطرحریزی کنید. برای مثال، جمله «بعضی اوقات اوقات، حتی هنگامی که آرام هستم، نفس کم میآورم»، تفاوت زیاد بسیاری با «بعضی اوقات اوقات حس اضطراب میکنم» دارد. در شرح حالت خود، حتماً به چند قضیه دقت کنید:
- محل درد
- داروهای مصرفی
- علائم مرتبط
- وجود عامل تشدیدکننده یا آرامکننده مشکل
این چنین، پیش از جلسه معاینه، به شدت درد یا علائم خود از یک تا ۱۰ نمره بدهید.
سوالهای درست سوال کنید
در زمان معاینه، همکار پزشکتان باشید! میتوانید این گونه از پزشک، برای بازدید و آزمایشهای اضافی خواست کنید: «میشه چند تا آزمایش دیگه هم انجام بدم که دیگه هر احتمالی رو رد کنیم؟ این زیاد ذهنمو آروم میکنه.»
اگر پزشکتان هم چنان به رد علائم در ادامه گفت و او گفت که این نگرانیها فقط در ذهنتان است؛ نظر میکنیم این چنین پاسخی بدهید: «اگر تأثیر اضطراب نباشه، دیگه چی میتونه باشه؟ اگر فلان چیز باشه، چطور میشه ردش کرد؟» اگر وی باز هم تمایلی به تجویز آزمایش و بازدیدهای زیاد تر نشان نداد، از او سوال کنید که چه علائمی (و با چه دورهای از علائم) نشان خواهند داد که نیاز به انجام آزمایش است. این کار، پزشک را به تشریح قضیه و علت عکس العمل او ترغیب میکند.
از اراعهدهندگان خدمات درمانی خود، خواست همکاری کنید
خدمات مراقبت مشارکتی به معنی همکاری بین قسمتهای گوناگون پزشکی یا همکاری بین بیمار با اراعهدهندگان درمان است. با منفعت گیری از خدمات مراقبت مشارکتی میتوان یقین شد که علائم جسمانی شما ارتباطی با مشکلات سلامت روان ندارند.
اگر این چنین خدماتی دریافت نمیکنید، میتوانید از پزشکان خود با تخصصهای گوناگون خواست کنید که با یکدیگر ربط بگیرند و از علائم شما یقین شوند. این کار پشتیبانی میکند تا پزشک شما یقین بشود که نوشته مهمی را نادیده نگرفته است.
از پزشک بخواهید که تشخیص خود مبنی بر عدم لزوم بازدید زیاد تر بیماری را ثبت و امضا کند
اگر باور دارید که نیاز به بازدید زیاد تر حالت سلامتی شما وجود دارد و پزشک از این کار خودداری میکند، از او بخواهید که تشخیصش را در پرونده پزشکیتان ثبت کند. این مستندسازی پزشکی، شواهد و مدارک شما برای پیگیری قضایی خواهند می بود. به علاوه، پزشک فهمید میبشود که بهتر است جوانب امر را در نظر بگیرد و با احتیاط بیشتری حرکت کند. به گمان زیادً بعد از این خواست، او تصمیم میگیرد که آزمایشهای بیشتری از شما بگیرد.
احساسات انسانی پزشک را بیدار کنید
یک سوال در این شرایط، طبق معمولً کارگشاست: «اگر گرامی خودتون این علائم رو داشت، براش چیکار میکردید؟» این سوال پشتیبانی میکند تا پزشک، موقعیت را با صبر و اهمیت بیشتری بازدید کند.
آیا در شرح علائم بیماری خود به پزشک مشکل دارید؟
اگر برای خودتان پیش نیامده باشد، قطعاً وقتی را به یاد میآورید که یکی از عزیزانتان را نزد پزشک ببرید و او بگوید قضیه جدی وجود ندارد و همهاش از استرس است. در این چنین مواقعی، چه واکنشی نشان میدهید؟ چه مقدار گمان دارد که سخن پزشک را بپذیرید و به توانایی او مطمعن کنید؟ اگر به علائم شک داشتید، چطور پزشک را وادار میکنید که قضیه را عمیقتر بازدید کند؟ لطفاً پیشنهادات و نظرات خود در این باره را با ما و دیگر کاربران «چطور» در بین بگذارید.
منبع: time
دسته بندی مطالب