چرا از دیدن ویدئوهای خجالتآور دیگران سیر نمیشویم؟_سیاه پوش
نوشته و ویرایش شده توسط مجله سیاه پوش
حتماً تابهحال، به ویدئوهای به کلمه «خز» در اینترنت برخوردهاید. با این که همه ادعا میکنند این چنین مضامینی شرمآور و چندشآور می باشند، اما این ویدئوها را مرتب برای یکدیگر ارسال میکنند و درمورد آنها نظر خواهند داد. علت علاقه شدید به دیدن لحظات خجالتآور دیگران چیست؟
ویدئوهای معذبکننده و خجالتآور، اینترنت را پر کردهاند. حتماً در اینستاگرام یا تیک تاک، چندین دفعه چشمتان به پستهای چندشآور و معذبکنندهای خورده است که علتخواهد شد از شرمساری بخواهید جلوی چشمانتان را بگیرید، لبهایتان را ورچینید و فکر کنید که چه مقدار اوضاع فرهنگی برخی آدمها خراب است.
در برخی از این ویدئوها، فرد میخواهد با کارکرد خودنمایانه، دیگران را تحت تأثیر قرار دهد. برای مثال، امکان پذیر شخصی بخواهد در جایی سخنرانی کند یا حرفی خندهدار بزند اما نتیجه اصلاً دلخواه او پیش نرود. سختی این چنین موقعیتی، قطعاً برای هر فردی قابل فهمیدن است اما هیچکس نمیخواهد در این شرایط قرار بگیرد. بعد چرا اینقدر دوست داریم ویدئوهای معذبکننده را جستوجو کنیم و آنها را با دیگران هم به اشتراک بگذاریم؟ آیا بهتر نیست آن لحظات سخت را به فراموشی بسپاریم و دیگر هیچزمان درمورداش سخن بگویید نکنیم؟
چرا از دیدن صحنههای خجالتآور، معذب میشویم؟
پژوهش در سال ۲۰۲۴ در دانشگاه لوئیزیانا، بهجستوجو فهمیدن بهتر حس معذبشدن از دیدن لحظات خجالتآور دیگران است. نتایج این پژوهش به شرح زیر است:
- مشاهده آدمها در موقعیتهای غیرمعمول که انتظار عکس العمل مثبت از دیگران دارند، زیاد تر حس ناخوشایندی در ما تشکیل میکند. برای مثال، هنگامی فردی تلاش میکند با گفتن جملات طنز، بامزه به نظر برسد، امکان پذیر این حس در ما به وجود آید. اما اگر اتفاق ناخوشایندی برای فردی رخ دهد، همانند یک تصادف، و او هیچ تلاشی برای جلب دقت یا تأثیرگذاری نداشته باشد، این حس از بین میرود و ما تنها به فکر همدردی و دلداری دادن به او خواهیم می بود.
- ما سخن بگویید از معذبشدن دیگران را دوست داریم. در یک آزمایش، به شرکتکنندگان، دو نوع محتوا نشان داده شد: پستهای ادیتشده بهمنظور خودنمایی و پستهای مثبت بدون مسئله خجالتآور. سپس از آنها خواسته شد که پستها را با دیگران به اشتراک بگذارند. شرکتکنندگان، پستهای معذبکننده را انتخاب کردند. این در حالی می بود که الزاماً آن پستها را دوست نداشتند یا تماشای آنها برایشان دلپذیر نبوده است.
- چرا هنگامی از این دست ویدئوها خوشمان نمیآید و حس بدی اشکار میکنیم، باز هم آنها را با دیگران به اشتراک میگذاریم؟ در یک آزمایش، از شرکتکنندگان درمورد آواز خواندن یک بلاگر مادر در اجراهای مدرسه نظرخواهی شد. شرکتکنندگانی که به اجراهای خوب بلاگر اشاره کردند، پستهای مثبتی هم به اشتراک گذاشتند اما شرکتکنندگانی که اجراهای بد را به اشتراک گذاشتند، از کار خود سر شوق آمدند.
انگارً آدمی با اشتراکگذاری ویدئوهای معذبکننده، میخواهد حس خود را با دیگران به اشتراک بگذارد و بگوید که ما آگاه هستیم و این چنین خطایی مرتکب نخواهیم شد. به گفتن دیگر، این کار علتمیبشود حس کنیم که خودمان قواعد اجتماعی را بهتر از فرد ناآگاه درون ویدئو فهمیدن میکنیم و مرتکب کار ناشیانهای برای تأثیرگذاری و خودنمایی نخواهیم شد. گویی با اشتراکگذاری این چنین محتوایی، تیمی راه اندازی میدهیم و میخواهیم این مطلب را برسانیم که ما با هوشتر از فردی هستیم که این همه تلاش میکند تا دیگران را تحت تأثیر قرار دهد.
عکس العمل شما به ویدئوهای خجالتآور دیگران چیست؟
خوشآمدن از دیدن لحظات شرمآور دیگران، نوشته عجیبی نیست که برای آن، خود را سرزنش کنید! این کارکرد، طبیعی است و چیزی درمورد ما میگوید.
اکنون که اشتراکگذاری ویدئوهای معذبکننده لحظات گوناگون زندگی در اینترنت افزایش یافته، برخورد شما با این محتواها چیست؟ آیا آن را زیاد سریع برای آشنایان خود ارسال میکنید یا میخواهید جلوی انتشار کردن آن را بگیرید؟ علت تصمیم شما چیست؟ به نظر شما، چرا مردم علاقه دارند این ویدئوها را ببینند؟ لطفاً نظرات خود را با ما و دیگر خوانندگان «چطور» در بین بگذارید.
منبع: psychologytoday
دسته بندی مطالب