ورود هوش مصنوعی به عصر اکتشافات فضایی در مرحله های گسترش قرار دارد_سیاه پوش

هوش مصنوعی در اغاز‌ی ورود به عصر جدیدی از اکتشافات قرار گرفته است. با پرتاب تراشه انویدیا جتسون اورین ان‌ایکس به فضا، ناظر اغاز دوره‌ای تازه در محاسبات فضایی خواهیم می بود. این تراشه‌ی قوی، که در زمین برای کاربردهای هوش مصنوعی و محاسبات لبه‌ای به شهرت رسیده است، به زودی با ماموریت ترانسپورتر ۱۱ اسپیس‌اکس به مدار زمین ارسال خواهد شد.

به نقل از سرویس اخبار نجوم و هوا فضا تکنا، اگرچه هوش مصنوعی تغیرات شگرفی را در زمین به وجود اورده است، اما استقرار آن در محیط سخت فضایی با چالش‌های جدی روبرو بوده است. تشعشعات کیهانی و ذرات باردار حاضر در فضا، تهدیدی جدی برای قطعات الکترونیکی حساس ماهواره‌ها محسوب خواهد شد. برای محافظت از این تجهیزات در برابر صدمه‌های ناشی از تشعشعات، نیاز به مواد و طراحی‌های زیاد مقاوم است.

شرکت کاسمیک شیلدینگ کورپوریشن (CSC) با گسترش‌ی یک ماده‌ی محافظ نوین، راه حلی برای این چالش اراعه کرده است. این ماده‌ی ترکیبی نانوذرات، که ترکیبات دقیق آن محرمانه است، قادر است ذرات باردار را متوقف کرده و بدین ترتیب از صدمه رسیدن به قطعات الکترونیکی جلوگیری کند. این شرکت پیش از این، این ماده را در محیط‌های همانند‌سازی شده‌ی فضایی و این چنین در ایستگاه فضایی بین‌المللی آزمایش کرده و توانست نتایج مثبتی به دست آورد.

ماموریت ترانسپورتر ۱۱ اسپیس‌اکس، نخستین باری خواهد می بود که این ماده‌ی محافظ از یک تراشه‌ی هوش مصنوعی در یک ماموریت فضایی محافظت خواهد کرد. یانی بارغوتی، یکی از بنیان‌گذاران و مدیرعامل CSC، معتقد است که این ماموریت، آغازگر عصر جدیدی از محاسبات مبتنی بر هوش مصنوعی در فضا خواهد می بود.

تراشه‌ی انویدیا جتسون اورین ان‌ایکس که با یک ماهواره‌ی کوچک به فضا ارسال خواهد شد، ماموریت انجام محاسبات پیچیده را بر مسئولیت خواهد داشت. مقصد از این ماموریت، برسی کارکرد این تراشه در محیط فضایی و بازدید تأثیر تشعشعات کیهانی بر کارکرد آن است.

تشعشعات کیهانی می‌توانند به ترانزیستورهای پردازنده صدمه رسانده و علتابراز اشتباه در محاسبات شوند. به همین علت، محافظت از تراشه‌های هوش مصنوعی در برابر این تهدید، از اهمیت بالایی برخوردار است. با پیروزی این ماموریت، می‌توان انتظار داشت که در آینده ناظر منفعت گیری گسترده‌تر از هوش مصنوعی در ماموریت‌های فضایی باشیم. هوش مصنوعی می‌تواند در تحلیل تصاویر ماهواره‌ای و استخراج اطلاعات مورد قیمت از آن‌ها نقش مهمی ایفا کند. این چنین سیستم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی می‌توانند در هدایت فضاپیماها و انجام مانورهای پیچیده به کار گرفته شوند. هوش مصنوعی می‌تواند در شناسایی نشانه‌های حیات در سیارات دیگر و بازدید ساختار زمین‌شناسی آن‌ها به دانشمندان پشتیبانی کند. سیستم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی می‌توانند در تشخیص و از بین بردن مشکلات فنی ماهواره‌ها به طور خودکار عمل کنند.

با ورود هوش مصنوعی به عرصه‌ی فضا، ناظر تغیرات شگرفی در این حوزه خواهیم می بود. منفعت گیری از تراشه‌های قوی و مقاوم در برابر تشعشعات، امکان انجام محاسبات پیچیده و تحلیل داده‌های حجیم را در فضا فراهم می‌کند. این کار، افق‌های جدیدی را در اکتشافات فضایی و گسترش‌ی فناوری‌های فضایی پیشرفته گشوده است.