تحول جهت قریب الوقوع میدان مغناطیسی خورشید_سیاه پوش

خورشید، ستاره حاکم بر منظومه شمسی، در اغاز یک اتفاقات طبیعی با چرخه تقریبا ۲۲ ساله قرار دارد: تحول جهت میدان مغناطیسی. این اتفاق که به گفتن «چرخه هیل» شناخته می بشود، آخرین بار در اواخر سال ۲۰۱۳ رقم خورد. برخلاف تصورات نادرست، این تحول جهت نه تنها نشانه‌ی یک فاجعه‌ی جهانی نیست، بلکه حتی امکان پذیر تاثیرات مفیدی بر زمین داشته باشد.

به نقل از سرویس نجوم آژانس خبری تکنا، فهمیدن این اتفاق الزام آشنایی با «چرخه خورشیدی» است. این چرخه ۱۱ ساله تحت تاثییر میدان مغناطیسی خورشید قرار دارد و فعالیت آن از طریق تعداد و شدت لکه های خورشیدی قابل مشاهده بر سطح آن سنجیده می بشود. اوج فعالیت خورشیدی در یک چرخه خاص با گفتن «حداکثر خورشیدی» شناخته می‌بشود و پیش بینی های جاری حاکی از وقوع آن بین اواخر سال ۲۰۲۴ و اغاز ۲۰۲۶ است.

چرخه هیل شامل ادغام دو چرخه خورشیدی است. در طول این چرخه، میدان مغناطیسی خورشید دچار تحول می بشود: از یک ساختار دو قطبی (همانند به زمین) در زمان حداقل خورشیدی، به یک ساختار پیچیده تر در اوج خورشیدی، و نهایتا به یک دو قطبی با جهت معکوس در زمان حداقل بعدی خورشیدی. تحول جهت آینده، جهت میدان مغناطیسی را در هر نیمکره زمین معکوس خواهد کرد. به عبارت دیگر، قطب شمال مغناطیسی در نیمکره شمالی به قطب جنوب و بالعکس تحول جهت خواهد داد.

علت دقیق این تحول جهت هم چنان در حال بازدید است، اما محققان بر این باورند که با فعالیت لکه های خورشیدی مرتبط است. لکه های خورشیدی نواحی با فعالیت مغناطیسی بالا در سطح خورشید می باشند که می توانند تبدیل اتفاق های فضایی قدرتمندی همانند فوران های خورشیدی و خروج تاج ماده (CME) شوند.

برخلاف فکر عموم، تحول جهت میدان مغناطیسی خورشید یک اتفاقات آنی نیست، بلکه فرآیندی تدریجی است که در طول یک چرخه خورشیدی ۱۱ ساله رخ می دهد. زمان زمان دقیق این فرایند می تواند متغیر باشد. برای مثال، معکوس شدن میدان قطب شمال در چرخه خورشیدی ۲۴ (که در دسامبر ۲۰۱۹ به آخر رسید) تقریباً پنج سال به طول انجامید.

به طور کلی، انتظار می رود تحول جهت میدان مغناطیسی خورشید تاثیرات قابل توجهی بر زمین نداشته باشد. در واقع، یکی از پیامدهای جانبی این اتفاق، اگرچه اندک، اما به طور بالقوه سودمند است: محافظت بهتر زمین در برابر پرتوهای کیهانی کهکشانی. این پرتوهای پر انرژی می توانند به فضاپیماها صدمه داخل کنند و برای فضانوردان خارج از جو زمین زیان اور باشند. با تحول جهت میدان مغناطیسی خورشید، “صفحه جریان” (ناحیه ای گسترده که میلیاردها کیلومتر از استوای خورشید به بیرون تابش می کند) زیاد موج دار می بشود و سد بهتری در برابر پرتوهای کیهانی تشکیل می کند.

با این حال، شدت طوفان های فضایی لزوما به طور مستقیم با تحول جهت میدان مغناطیسی مرتبط نیست. به حرف های‌ی محققان، این دو اتفاق زیاد تر با هم رخ می دهند. به طور کلی، طوفان های فضایی در طول حداکثر خورشیدی، وقتی که میدان مغناطیسی خورشید در پیچیده ترین حالت خود قرار دارد، قوی تر می باشند.

دانشمندان با رصد دقیق تحول جهت میدان مغناطیسی خورشید و زمان زمان ملزوم برای برگشت آن به پیکربندی دو قطبی، می توانند برآورد دقیق تری از شدت چرخه خورشیدی بعدی داشته باشند. اگر این برگشت ظرف چند سال آینده رخ دهد، چرخه ۱۱ ساله بعدی نسبتا پر فعالیت خواهد می بود، اما اگر روال برگشت کند باشد، چرخه به گمان زیاد ضعیف خواهد می بود، شبیه چرخه خورشیدی ۲۴ قبل.