چین برای اولین بار بر نیمه نهان ماه فرود آمد_سیاه پوش

سازمان ملی فضایی چین (CNSA) در دستاوردی قابل دقت، کاوشگر بدون سرنشین Chang’e 6 (چانگ‌ئه ۶) را با پیروزی بر نیمه نهان ماه فرود آورد. این فرود نرم که با ارسال تصاویر ویدئویی باکیفیت از مرحله های نزدیک شدن و فرود همراه می بود، گامی مهم در جهت پیشبرد اکتشافات ماه و فهمیدن عمیق‌تر این قمر زمین به حساب می اید.

فرود چانگ‌ئه ۶ در یکشنبه، دوم خرداد ماه، رأس ساعت ۶:۲۳ صبح به زمان پکن انجام پذیرفت. این تصاویر ویدئویی باکیفیت توسط دوربین فرود چانگ‌ئه ۶ تصویربرداری شده و مرحله های نزدیک شدن به سطح ماه و فرود بر آن را به دقت و جزئیات بالا به نمایش می‌گذارد. تصاویر ارسالی نمایی از منطقه‌ای از ماه را مشخص می کند که به علت اتفاق قفل جزر و مدی ماه، مدام از دید مستقیم ساکنان زمین نهان است. در این اتفاق، یک نیمکره از ماه برای همیشه به سمت زمین و نیمکره دیگر مدام به سمت فضای بیرونی قرار دارد.

با دقت به سختی‌های زیاد در دسترسی و کاوش نیمه نهان ماه نسبت به نیمه نزدیک آن، تا بحال مأموریت‌های فضایی مقداری به این منطقه اعزام شده‌اند. با این حال، چین توانسته است به گفتن اولین سرزمین، فرود نرمی را بر روی این نیمه از ماه با پیروزی انجام دهد. پیش از این، تنها کاوشگر آمریکایی رنجر ۴ ناسا در سال ۱۹۶۲ بر روی نیمه نهان ماه فرود آمده می بود؛ اما این یک فرود با برخورد شدید می بود و هیچ اطلاعاتی را به زمین مخابره نکرد. فرود تازه چانگ‌ئه ۶، دومین فرود چین در پشت ماه به حساب می اید. پیش از این، در ژانویه ۲۰۱۹، مأموریت چانگ‌ئه ۴ با پیروزی یک ترکیب فرودگر-نشست‌بر را در نیمه نهان ماه مستقر کرده می بود.

نخستین عکس از این نیمه رازآلود ماه در سال ۱۹۵۹ به لطف فضاپیمای لونا ۳ اتحاد جماهیر شوروی اسبق، به دست آمد؛ اما تصویری تار و غیرقابل تشخیص می بود. در سال ۱۹۶۸، در جریان مأموریت مدارگرد ماه آپولو ۸، فضانورد ویلیام اندرس تصاویری حیرت‌انگیز از پشت ماه را به زمین فرستاد. خدمه آپولو ۸ اولین انسان‌هایی بودند که بدون نیاز به ابزار کمکی، این منطقه از ماه را با چشم خود دیدند.

فیلم ارسالی چانگ‌ئه ۶ مشخص می کند که این مأموریت تازه اکنون مشغول کاوش و روشن کردن اسرار این منطقه مرموز از ماه، همسایه همیشگی زمین، است. منطقه فرود چانگ‌ئه ۶ که به نام الهه ماه در اساطیر چینی نامگذاری شده، در حوضه قطب جنوب-آیتکن واقع شده است. این حوضه یک دهانه برخوردی عظیم به عرض ۲۵۰۰ کیلومتر و عمق ۶.۴ تا ۸ کیلومتر است.

چانگ‌ئه ۶ که در تاریخ ۳ اردیبهشت ماه پرتاب شد و چهار روز سپس داخل مدار ماه گردید، اکنون چند روزی را صرف منفعت گیری از مته خود برای جمع‌آوری مثالهای خاک ماه (رگولیت) و سنگ‌های اطراف محل فرود خود می‌کند. در صورت پیروزی آمیز بودن عملیات، فرود چانگ‌ئه ۶ تنها قسمت تاریخی این مأموریت نخواهد می بود. سازمان ملی فضایی چین تصمیم دارد با منفعت گیری از این مأموریت رباتیک، نزدیک به ۲ کیلوگرم مواد ماه را به زمین بازگرداند.

مقامات CNSA در بیانیه‌ای رسمی اظهار کردند: «مأموریت چانگ‌ئه ۶ اولین مأموریت مثالگیری و برگشت بشر از پشت ماه است. این مأموریت شامل نوآوری‌های مهندسی زیاد، خطرات بالا و سختی‌های زیاد است.» قرار است چانگ‌ئه ۶ در همان روز دوم خرداد، مواد ماه را با همان موشکی که واحد فرود آن را به ماه حمل کرده می بود، به مدار ماه پرتاب کند. سپس مدارگرد چانگ‌ئه ۶ که در فضا و اطراف ماه باقی مانده است، قبل از چتربازی به سمت زمین در تاریخ ۲۵ خرداد، محفظه نمونه را برمی‌دارد.