ناسا سیاره‌ای زمین‌سان در فاصله‌ای نزدیک کشف کرد!_سیاه پوش

ستارهشناسان ناسا با منفعت گیری از تلسکوپ فضایی خود، سیاره‌ای تازه به نام Gliese 12 b را کشف کرده‌اند که شباهت‌های شگفت‌انگیزی به زمین دارد. این سیاره که در فاصله نزدیک به ۴۰ سال نوری از منظومه شمسی ما قرار گرفته، به دور یک ستاره کوتوله سرخ کم‌نور در صورت فلکی حوت می‌چرخد.

به نقل از سرویس نجوم آژانس خبری تکنا به نقل از بی بی سی، ویژگی‌های Gliese 12 b آن را به گزینه‌ای ایده‌آل برای جستجوی حیات فرازمینی تبدیل می‌کند. این سیاره به علت نزدیکی به ستاره میزبان خود، دارای سال مداری زیاد کوتاهی (نزدیک به ۱۲.۸ روز زمین) است. با این حال، ستاره Gliese 12 به طور قابل توجهی سردتر از خورشید بوده و تنها نزدیک به یک چهارم اندازه آن است. این کار علتمی‌بشود که علی‌رغم نزدیکی زیاد زیاد این سیاره به ستاره، هم چنان در منطقه قابل سکونت (کمربند گولدیلاکس) قرار داشته باشد؛ ناحیه‌ای که دما در آن برای وجود آب مایع، مولکولی حیاتی برای حیات به شکل شناخته‌شده‌ی ما، مناسب است.

یکی از با اهمیت ترین ابهامات باقی‌مانده در رابطه قابلیت سکونت Gliese 12 b، وجود یا عدم وجود جو است. اکنون، دانشمندان با قاطعیت نمی توانند در این مورد نظر دهند. با این وجود، نزدیکی این سیاره به زمین و شباهت ابعاد آن به سیاره ما، امیدی محتاطانه را در دل دانشمندان زنده نگه داشته است.

به حرف های لریسا پالتورپ، از کالج لندن و یکی از سرپرستان این تحقیق، نزدیکی بسیار این سیاره به زمین (یکی از نزدیک‌ترین سیارات گذرنده) و قرارگیری آن در یا نزدیکی منطقه قابل سکونت، آن را به کاندیدایی ایده‌آل برای جستجوی آتی حیات تبدیل می‌کند. محققان با منفعت گیری از روش گذر، Gliese 12 b را در زمان عبور از روبه رو ستاره میزبانش شناسایی کرده‌اند. این گذرها علتایجاد کم شدن‌های جزئی در نور ستاره خواهد شد که ماهواره نقشه‌بردار گذر سیارات فراخورشیدی (TESS) ناسا برای رصد آن‌ها طراحی شده است.

ابعاد شبیه زمین و دریافت تنها نزدیک به ۸۵ درصد از تابش دریافتی ونوس از خورشید، دیگر نکات قابل دقت در رابطه Gliese 12 b می باشند. دمای سطحی برآورد شده برای این سیاره نیز به مراتب خنک‌تر از ونوس (۴۲ درجه سانتیگراد در روبه رو ۴۶۴ درجه سانتیگراد) است. در حالی که هر دو سیاره ونوس و زمین در کمربند گولدیلاکس منظومه شمسی خود قرار دارند، ونوس به علت جو زیاد متراکم و تاثییر گلخانه‌ای شدید، به دنیایی غیرقابل سکونت با دمای سطحی زیاد بالا تبدیل شده است.

بازدید Gliese 12 b می‌تواند به دانشمندان در فهمیدن بهتر نحوه‌ی شکل‌گیری منظومه شمسی خود و این چنین دلایل تفاوت‌های اساسی بین سیارات ونوس و زمین پشتیبانی کند. با دقت به این که ستاره‌های کوتوله سرخ رایج‌ترین نوع ستاره در کهکشان راه شیری می باشند، کشف سیاراتی همانند به Gliese 12 b در اطراف آن‌ها می‌تواند فهمیدن ما از سیارات فراخورشیدی و پتانسیل آن‌ها برای حمایتاز حیات را به طور قابل توجهی گسترش دهد.

اکنون، محققان تصمیم دارند با منفعت گیری از راه حلهای فرد دیگر همانند اندازه‌گیری شدت شعاعی ستاره میزبان (که تحت تاثییر گرانش سیاره در حال گردش قرار می‌گیرد)، جرم دقیق Gliese 12 b را تعیین کنند. این چنین کوششهایی برای به کارگیری تلسکوپ فضایی جیمز وب جهت بازدید احتمالی جو این سیاره از طریق طیف‌سنجی عبوری در نظر گرفته شده است. این روش با اندازه‌گیری تاثییر جو بر نور عبوری از روبه رو ستاره، امکان آشکارسازی مولکول‌های حاضر در جو سیاره را فراهم می‌کند. اگرچه در رابطه وجود حیات در Gliese 12 b نمی‌توان با قطعیت سخن او گفت، اما کشف این سیاره زمین‌سان در فاصله‌ای نسبتا نزدیک، دانشمندان را برای ادامه‌ی کاوش‌های علمی و جستجوی نشانه‌هایی از حیات در جهان هستی شوق‌زده کرده است.