علت پرحرفی کودکان؛ چطور حرکت کنیم؟_سیاه پوش

سخن بگویید‌کردن بچه‌ها واقعا شیرین و دوست‌داشتنی است، اما تابه‌حال یک روز کامل را با کودکی گذرانده‌اید که مدام در حال سخن‌زدن است؟ فکر کنید کودکی خردسال دارید که روزی چندصد بار می‌گوید «مامان» و اصرار دارد به هر جمله‌ای که می‌گوید عکس العمل نشان دهید. اگر پای سخن بگویید‌های والدینی بنشینید که کودک خردسال دارند، به‌گمان زیاد از سخن بگویید‌کردن بیشتر از حد کودکشان گله های خواهند کرد. در این مقاله درمورد علت پرحرفی کودکان می‌گوییم. با ما همراه باشید.

پرحرفی کودکان نشانه چیست؟

کودکان با سخن بگویید‌کردن بی‌وقفه مقدار صبر و مقاومت والدین را می‌آزمایند. هر مرحله از رشد کودک چالش‌های خاص خودش را دارد. در مرحله‌ای که کودک یاد می‌گیرد با کلمات گوناگون جملات معنادار بسازد، کم‌کم مقدار سخن بگویید‌کردن او زیاد تر می‌بشود. سخن بگویید‌کردن و سوال پرسیدن راه حلهایی‌اند که کودک برای آشنایی زیاد تر با محیط منفعت گیری می‌کند و دنیای اطرافش را زیاد تر می‌شناسد.

گرچه بعضی اوقات این سخن بگویید‌کردن بی‌وقفه کودک زیاد آزاردهنده است و امکان پذیر بخواهید با جست‌وجوی راه‌های ساکت‌کردن کودک با گفتن «چکار کنیم بچه کمتر سخن بزنه؟» به‌جستوجو یافتن راه‌حل باشید، ملزوم است بدانید که این اوضاع موقتی است. با بزرگ‌ترشدن کودک و افزایش درکش از محیط کم‌کم سخن بگویید‌کردن او کمتر خواهد شد. صبور باشید و بدون خشمگینی کودکتان را با دنیای اطرافش آشنا کنید.

علت پرحرفی کودکان چیست؟

۱. اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی (ADHD)

بعضی اوقات علت روانشناسی پرحرفی کودک ابتلا به برخی اختلالات رفتاری است. طبق معمول کودکانی که دچار اضطراب، اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی و دیگر اختلالات رفتاری می باشند، تمایل بیشتری به سخن بگویید‌کردن دارند. در صورتی پرحرفی کودکان نشانه تکانشگری و ابتلا به اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی است که کودک صرف‌نظر از محیط و اطرافیان، بی‌وقفه سخن بزند و مدام سخن بگویید دیگران را قطع کند.

۲. اضطراب

اگر کودک میانه سخن بگویید‌کردن بی‌وقفه استرس دارد، علت پرحرفی اضطراب درونی اوست. گرچه اضطراب کودک طبق معمول با رفتارهایی همانند خجالت‌کشیدن یا گوشه‌گیری همراه است، بعضی اوقات کودکان خردسال اضطرابشان را با پرحرفی نشان خواهند داد.

۳. هوش زیاد

سخن بگویید‌کردن بیشتر از حد کودک همیشه حاکی از ابتلا به اختلالات رفتاری گوناگون نیست و بعضی اوقات امکان پذیر نشانه‌ای از توانایی کلامی بسیار او باشد که در کودکان تیزهوش رایج است. یافتن راه‌های فرد دیگر برای ابراز وجود کودک و ربط با دیگران امکان پذیر وابستگی کودک به سخن بگویید‌کردن با شما را تا حد بسیاری افت دهد.

۴. اوتیسم

اگر سخن بگویید‌کردن بی‌وقفه کودک با دیگر مشکلات اجتماعی همانند ربط چشمی ضعیف، پافشاری زیاد روی یک نوشته یا مشکل در برقراری ربط متقابل همراه است، امکان پذیر نشانه‌ای از طیف اوتیسم باشد. اگر دلواپس سخن بگویید‌کردن بیشتر از حد کودکتان هستید، بهتر است در این باره با متخصص کودکان مشورت کنید.

راهکارهای مقابله با پرحرفی کودکان

علت پرحرفی کودکان هرچه باشد، بعضی اوقات والدین واقعا از این‌همه سوال و جواب خسته خواهد شد. اگر اکنون در این حالت هستید و هرلحظه وسوسه می‌شوید که به کودک بگویید «ساکت باش دیگه»، باید بدانید که این راهکار مؤثری نیست؛ امکان پذیر در لحظه کودک ساکت بشود، اما تأثیر مثبت و ماندگاری روی او ندارد.

۱. تعیین کنید چه سخن بگویید‌هایی نیاز به جواب دارند

همه سخن‌های کودک خطاب به شما نیستند و بعضی اوقات در حال بازی‌کردن با خودش سخن می‌زند و واقعا نیازی به پاسخی از جانب والدین ندارد. به سخن‌هایی که کودک خطاب به شما می‌گوید و سؤالاتی که می‌پرسد، با مهربانی جواب بدهید ولی داخل حریم سخن بگویید‌کردن او با خودش یا اسباب‌بازی‌هایش نشوید و اجازه بدهید تنها بازی‌کردن را یاد بگیرد. برای مثال اگر می‌گوید «من می‌خوام با رنگ‌های آبی و قرمز و بنفش نقاشی بکشم» این جمله نیازی به جواب یا واکنشی از سمت شما ندارد. اما اگر می‌گوید «مامان، به این نقاشی نگاه کن، خوب کشیده‌ام؟»، یعنی باید به تصویری که خلق کرده است دقت کنید و مهربانانه نظر بدهید.

۲. حدومرز تعیین کنید

به زبانی ساده و قابل‌فهمیدن به کودک توضیح دهید که کارهای فرد دیگر هم دارید که باید در طول روز انجام بدهید و بازی با او را هم در فهرست کارهایتان بگنجانید. وقتی از روز را به نشستن کنار فرزندتان و بازی‌کردن و سخن بگویید‌کردن با او تعلق دهید. در این زمان هیچ کار متفرقه فرد دیگر انجام ندهید و همه توجهتان را معطوف بازی‌کردن با او کنید. با این کار نیاز کودک به بودن در کنار شما از بین بردن می‌بشود و هنگامی مشغول کارهای دیگر شوید، مدام دنبالتان نخواهد می بود. هنگامی زمان مشخصی از روز را به زمان‌گذراندن با کودک تعلق می‌دهید، کم‌کم می‌فهمد چه وقتی زمان بازی‌کردن و سخن بگویید‌کردن با شما است.

۳. مواظب لحنتان باشید

هیچ زمان سخن‌هایتان را با لحن تند یا جملات منفی به کودک نگویید. شنیدن جملاتی همانند «تو هیچ‌زمان دست از سخن‌زدن برنمی‌داری!» علتمی‌بشود در ذهن کودک تصوری منفی از خودش شکل بگیرد و خجالت‌زده بشود. به‌جای سخن بگویید‌کردن با لحن تند، به کودک بگویید «من عاشق شنیدن سخن‌های تو هستم، اما کارهای فرد دیگر هم دارم که باید انجام بدم. هروقت کارهام تموم شد، با هم سخن بگویید می‌کنیم. باشه عزیزم؟» این لحن سخن بگویید‌کردن علتمی‌بشود کودک بفهمد شما همیشه دوستش دارید و فقط ماموریت های فرد دیگر هم دارید که نمی‌توانید همه‌زمان کنارش باشید.

چطور خودتنظیمی و کنترل تکانه را به کودک بیاموزیم؟

هیچ کودکی تجهیزبه توانایی‌های گوناگون به دنیا نمی‌آید؛ ما والدین توانایی‌های گوناگون را به آنها می‌آموزیم. همه کودکان برای تحکیم توانایی‌های خودتنظیمی و کنترل تکانه نیاز به الگو و انجام تمرینات مکرر دارند. علت پرحرفی کودکان هرچه باشد، شما باید به روشای سرگرم‌کننده خودتنظیمی را به کودک خود بیاموزید.

۱. وقتی از روز را به تمرین سکوت تعلق دهید

به‌مرور زمان باید تحمل ساکت‌ماندن فرزندتان را افزایش دهید. به کودک بگویید «بیا چند دقیقه هیچی نگیم و یک کار سرگرم‌کننده انجام بدیم، برای مثال نقاشی بکشیم یا با لگوها بازی کنیم». از زمان‌های مختصر اغاز کنید و به‌مرور زمان این زمان را افزایش دهید. در ابتدا همراهی‌اش کنید و به‌مرور اجازه دهید به‌تنهایی مشغول بازی‌کردن بشود. اسباب‌بازی‌های متنوع در اختیارش بگذارید تا انگیزه‌اش برای بازی‌کردن افزایش و برای سخن بگویید‌کردن بیشتر از حد افت یابد.

۲. خودکنترلی را با کودک تمرین کنید

با تمرین و بازی به کودک یاد بدهید که همیشه باید با دقت به سخن‌های شما گوش کند. کتاب‌های مرتبط با این نوشته برایش بخوانید و اهمیت گوش‌دادن زمان سخن‌زدن دیگران را از زبان شخصیت‌های قصه روایت کنید. حتی می‌توانید خودتان قصه‌ای دلنشین بسازید و با نهی‌کردن پرحرفی شخصیت‌های قصه، غیرمستقیم به کودک یاد بدهید که بیشتر از حد سخن بگویید‌کردن کار خوشایندی نیست.

کلام پایانی

در این مقاله درمورد علت پرحرفی کودکان و راهکارهای مقابله با آن گفتیم. زیاد تر اوقات سخن بگویید‌کردن بیشتر از حد کودک زیاد طبیعی و جزو مرحله های رشد اوست. با رشد کودک کم‌کم مقدار سخن بگویید‌کردن او افت می‌یابد. یقیناً طبیعی است که از پرحرفی کودکتان کلافه شوید، بعد بدون این که حس گناه کنید، صبور باشید و از راهکارهای اراعه‌شده در این مقاله منفعت گیری کنید.

به‌نظر شما علت سخن بگویید‌کردن بیشتر از حد کودکان چیست؟ شما هم با این چالش روبه رو شده‌اید؟ چه راهکاری برای مقابله با پرحرفی کودکان دارید؟ لطفا نظرات و ازمایش ها ارزشمندتان را با ما و کاربران عزیزان به اشتراک بگذارید.