چای سبز یا سیاه؛ کدام مفیدتر است؟_سیاه پوش

کاملیا سیننسیس نام طوری از سرده کاملیاست که از برگ‌های آن چای سیاه و سبز تشکیل می‌بشود. این نوشیدنی که طرف‌داران تعداد بسیاری دارد، ۵‌هزار سال پیش ابتدا به دربار پادشاهان و سپس به خانه‌های مردم راه اشکار کرد. امروزه زیاد تر افراد چای سبز را بهتر از چای سیاه می‌دانند، اما در این مقاله می‌خواهیم درمورد این که چای‌ سبز یا سیاه مفیدتر است سخن بگویید کنیم.

راه حلهای فراوری چای سبز و سیاه

ابتدا باید بدانیم که چای سیاه و سبز چطور تشکیل خواهد شد. در واقع چگونگی فراوری چای جهت اختلاف چای سیاه از سبز می‌بشود.

چای سیاه، برخلاف چای سبز، تحت فرایند اکسیداسیون قرار می‌گیرد و این مرحله علتتمایز آن از چای سبز می‌بشود. ابتدا برگ‌های چای در معرض هوا قرار می‌گیرند تا فرایند اکسیداسیون اغاز بشود، دقیقا همانند هنگامی سیب یا موز زمان طویل در معرض هوا قرار می‌گیرند و به رنگ قهوه‌ای درمی‌آیند. این فرایند جهت نیرومندشدن طعم محصول نهایی می‌بشود. چای سبز زیاد کم اکسیده می‌بشود و به همین علت رنگ سبز طبیعی آن نگه داری می‌‌بشود و طعم ملایم‌تری دارد.

تفاوت عطر و طعم چای سبز و سیاه

طعم چای سیاه قوی و کاملا اشکار و رنگ آن با دقت به زمان‌زمان دم‌کشیدن، از کهربایی تا قهوه‌ای تیره متغیر است. برخی از انواع چای سیاه هم طعم مالت، میوه‌، دود و ادویه‌‌‌ دارند.

بین انواع چای‌، چای سبز متنوع‌ترین طعم و عطر را دارد. علفی، گیاهی، آجیلی و گلی برخی از انواع طعم‌های این چای می باشند. این چنین چای سبز کمتر از چای سیاه طعم گس دارد.

محتوای کافئین چای سیاه و سبز

کافئین چای سیاه از چای سبز زیاد تر است. برای مثال یک فنجان (۲۳۰ میلی‌لیتر) چای سیاه نزدیک به ۳۹ تا ۱۰۹ میلی‌گرم کافئین دارد، درحالی‌که همین مقدار چای سبز فقط نزدیک به ۳۵ میلی‌لیتر کافئین دارد. یقیناً هر دو نوع چای سبز و سیاه کمتر از قهوه کافئین دارند. از طرفی چای سبز حاوی اسیدآمینه‌ای به‌نام ال-تیانین است که به افزایش قوت تمرکز پشتیبانی می‌کند و تا حدی از زیان های کافئین می‌کاهد.

مزایا مشترک چای سبز و سیاه

راه حلهای فراوری چای‌های سبز و سیاه جهت راه اندازی ترکیبات زیست‌فعال منحصربه‌فردی در آنها می‌بشود که علتمی‌بشود هریک از چای‌ها مزایا‌ متغیری برای بدن داشته باشند. بااین‌حال برخی از مزایا در هر دو نوع چای مشترک‌اند که در ادامه بیانشان کرده‌ایم.

۱. اثرات آنتی‌اکسیدانی

هر دو نوع چای سبز و سیاه، حاوی گروهی از آنتی‌اکسیدان‌‌ها به‌نام پلی‌فنول می باشند که بنا بر بازدید‌ها، از قلب محافظت می‌کنند و گمان ابتلا به بیماری‌های قلبی را می‌کاهند. یقیناً به‌حرف های محققان، مصرف بیشتر از حد چای، چه سبز و چه سیاه، برای مثال بیشتر از ۴ فنجان در روز، نه‌تنها منفعت‌ای به قلب نمی‌رساند، بلکه قلب را در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی قرار می‌دهد.

درضمن این آنتی‌اکسیدان‌ها از تنش اکسایشی می‌کاهند که جهت افزایش رادیکال‌های آزاد در بدن و ابتلا به بیماری‌های مزمن و سرطان، به‌اختصاصی سرطان سینه، می‌بشود.

در بازدید‌های دیگر هم اشکار شده این آنتی‌اکسیدان‌ها نقش مهمی در بهبود حساسیت به انسولین و تنظیم قند خون دارند.

۲. افت سختی خون

مطابق بازدید محققان،‌ ترکیبات فلاونوئید حاضر در چای‌ سبز یا سیاه از گرفتگی رگ‌های خونی می‌کاهند و درنتیجه سختی خون بالا بهبود می‌یابد.

۳. محتوای کافئین

هر دو نوع چای حاوی کافئین می باشند و بدون این که جهت اضطراب و تحریک‌پذیری شوند، هوشیاری و تمرکز را بهبود می‌بخشند.

۴. افت کلسترول بد (LDL)

در بازدید‌ها اشکار شده چای سبز یا سیاه از مقدار کلسترول بد (LDL) می‌کاهد و جلوی رسوب چربی در سرخرگ‌ها و درنتیجه سکته‌های قلبی و مغزی را می‌گیرد.

مزایا انحصاری چای سبز

برخی از خواص چای سبز در چای سیاه مشاهده نمی‌‌شوند از جمله:

• چای سبز حاوی آنتی‌اکسیدان اپی‌گالوکتشین گالات (EGCG) است که از بدن در برابر بیماری‌های التهابی تحلیل اعصاب همچون آلزایمر مراقبت می‌کند. هنگامی در مغز افراد پروتئین‌های تاو (Tau) به‌طور غیرطبیعی داخل عصب‌ها به یکدیگر بچسبند و در کارکرد این سلول‌ها اختلال تشکیل بشود، مرگ سلول‌های مغزی رخ می‌دهد و درنهایت فرد به بیماری آلزایمر مبتلا می‌بشود.
• در بازدید‌های زیاد ترِ چای سبز اشکار شده این نوشیدنی جهت طول عمر زیاد تر می‌بشود و این چنین از گمان ابتلا به سرطان پوست و پیری زودرس می‌کاهد.
• کافئین و ال‌-تیانین حاضر در چای سبز از اضطراب و حواس‌پرتی فرد می‌کاهند و جهت بهبود حافظه و شرایط شناختی او خواهد شد.

یقیناً محققان می‌گویند برای تعیین دامنه و مکانیسم کامل اثرات محافظتی این دمنوش در انسان تحقیق بیشتری ملزوم است.

عوارض احتمالی چای سبز

۱. تحریک آستر معده

چای سبز هنگامی با معده خالی مصرف بشود، آستر معده را تحریک می‌کند و تبدیل معده‌درد، یبوست یا حالت تهوع می‌‌بشود. این دمنوش امکان پذیر در برخی افراد جهت رفلاکس اسید معده یا افزایش اسیدیته معده بشود.

۲. تداخل دارویی

چای سبز با برخی از داروها تداخل دارد. برای مثال امکان پذیر تاثییر داروهای محرک را بیشتر از حد افزایش دهد یا از کارایی داروهای سختی خون یا شیمی‌درمانی بکاهد.

۳. تأثیر منفی روی استخوان‌ها

تکرر ادرار ناشی از مصرف چای سبز کلسیم بسیاری از بدن خارج می‌کند که تاثییر منفی روی استخوان‌ها می‌گذارد.

۴. تشدید اضطراب

مصرف زیاد کافئین جهت افزایش اضطراب در فرد می‌بشود.

۵. زیان اور برای زنان باردار

مصرف زیاد چای سبز که تبدیل افت اسیدفولیک در بدن می‌بشود، نوزادان زنان باردار را در معرض نقص‌های مادرزادی ناشی از افتاسید‌فولیک قرار می‌دهد.

۶. زیان اور برای افراد مبتلا به بیماری‌های کبدی

چای سبز، به‌اختصاصی عصاره آن که به‌شکل مکمل در اختیار مردم قرار می‌گیرد، برای کبد زیان اور است.

مزایا انحصاری چای سیاه

۱. درمان افسردگی

در تحقیقات اشکار شده نوشیدن ۱ تا ۴ فنجان چای در روز می‌تواند نزدیک به ۴۵۰ تا ۶۰۰ میلی‌گرم کافئین به بدن رساند که این مقدار از این ماده فرد را از افسردگی دور نگه می‌دارد.

۲. بهبود حال عمومی

بر پایه برخی شواهد علمی، چای سیاه تا حدی سلامت استخوان‌ها را نگه داری می‌کند و جهت افزایش سختی خون افرادی می‌بشود که بعد از صرف غذا دچار کم شدن سختی خواهد شد. درضمن پلی‌فنول و فلاونوئید حاضر در چای سیاه از تنش اکسایشی، التهاب و گمان سرطان‌زایی در بدن می‌کاهد.

این چنین در سال ۲۰۲۲ محققان با بازدید ۵۰۰هزار مرد و زن ۴۰ تا ۶۹ساله، ربط اندکی بین نوشیدن دو یا چند فنجان چای سیاه در روز و افت گمان مرگ زودرس اشکار کردند.

عوارض احتمالی چای سیاه

مصرف متعادل چای سیاه مشکلی برای بدن تشکیل نمی‌کند، اما مصرف بیشتر از ۴ فنجان در روز عوارضی از خود به جا خواهد گذاشت از جمله:

• اضطراب: به‌علت کافئین حاضر در چای
• بیماری قلبی: ابراز آریتمی قلب به‌علت مصرف زیاد کافئین
• اختلال خون‌ریزی: افت شدت لخته‌شدن خون
• دیابت: تاثییر منفی مصرف بیشتر از حد چای سیاه روی قند خون
• صرع و تشنج: افزایش گمان ابراز تشنج در افراد مستعد این بیماری و افت اثربخشی داروهای ضدتشنج بر تاثییر کافئین حاضر در چای سیاه
• آب سیاه: افزایش سختی چشم افراد مبتلا به آب سیاه (گلوکوم) و بدترشدن حالت چشم‌ها

علاوه‌بر مشکلات فوق، چای سیاه جهت مشکلات زیر هم می‌بشود:

• ناراحتی‌های گوارشی: اسیدیته معده‌ برخی از افراد با مصرف چای سیاه افزایش می‌یابد و به سوزش معده یا ناراحتی‌های دیگر معده مبتلا خواهد شد.
• اختلال جذب آهن: تانین حاضر در چای سیاه به نوعی از آهن که در گیاهان یافت می‌بشود می‌چسبد و جلوی جذب آهن را می‌گیرد. به این علت گیاهخواران و افرادی که دچار کم‌خونی ناشی از فقر آهن می باشند، باید مواظب مقدار مصرف چای سیاه باشند.
• وابستگی: مصرف افراطی چای سیاه فرد را به کافئین حاضر در آن وابسته می‌کند. سپس قطع ناگهانی مصرف چای جهت ابراز علائم ترک همانند سردرد، تحریک‌پذیری و خستگی می‌بشود.

درضمن افرادی که به بیماری‌های حساس به هورمون استروژن مبتلا می باشند، همانند سرطان‌های سینه، رحم و تخمدان یا فیبروم رحم و آندومتریوز، نباید چای سیاه مصرف کنند. چون این چای امکان پذیر همانند هورمون استروژن عمل و این بیماری‌ها را تشدید کند.

کلام آخر

با دقت به توضیحاتی که درمورد چای سیاه و سبز اراعه دادیم، نمی‌توان حکم داد که کدام‌یک بهتر از فرد دیگر است. بهترین انتخاب به ذائقه و علاقه شما وابسته است و می‌توانید بنا بر ویژگی‌ها و مزایا و زیان های هریک، چای سبز یا سیاه را برگزینید.

شما طرف‌دار کدام نوع چای هستید؟

راه‌حل‌هایی برای این که هم قشنگ بمانیم هم سالم